صندوق های سرمایه گذاری و انواع آن
تعداد زیادی از افراد به دلایل مختلفی مثل کمبود وقت، نداشتن اطلاعات کافی درباره فرصتهای سرمایه گذاری موجود و … به تنها گزینهای که برای پسانداز پول خود فکر میکنند، بانک است. در نتیجه، فرصت کسب بازدههی های بیشتر را از دست میدهند. یکی از ابزارهایی که این فرصت را در اختیار سرمایه گذاران قرار میدهد، صندوقهای سرمایه گذاری است. این صندوقها برای افرادی که قصد دارند به صورت غیرمستقیم در بورس سرمایه گذاری کنند یا اینکه زمان و اطلاعات کافی برای سرمایه گذاری مستقیم در بورس را ندارند مناسب است
دراین صورت سرمایه گذاران امکان دستیابی به بازدهی بالاتری نسبت به سود بانکی را به دست می اورند .
یک صندوق سرمایه گذاری، مجموعهای از سهام، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار است. میتوانید آن را به صورت شرکتی در نظر بگیرید که افراد مختلف، پولهای خود را روی هم میگذارند و در سبدی از اوراق بهادار سرمایه گذاری میکنند
مزیت های صندوق های سرمایه گذاری :
1.مدیریت حرفه ای دارایی ها : نخستین مزیت صندوقهای سرمایه گذاری، مدیریت حرفهای پول شما است. صندوقهای سرمایه گذاری ابزاری برای سرمایه گذاران خرد به شمار میروند تا بتوانند از تواناییها و مهارتهای افراد حرفهای برای سرمایه گذاری و نظارت بر داراییهایشان استفاده کنند. در این صندوقها تحلیل گران و مدیران سرمایه گذاری به طور پیوسته تلاش میکنند تا با پیدا کردن گزینههای مناسب و خرید و فروش به موقع آنها، عملکرد خوب و مناسبی برای سرمایه گذاران خود فراهم کنند.
2. کاهش ریسک سرمایه گذاریها: بر اساس قانون های سازمان بورس، صندوقهای سرمایه گذاری باید سبدی متنوع از داراییهای نقدی و اوراق بهادار را تشکیل دهند. بخشی از این داراییها شامل داراییهایی با درآمد ثابت همچون سپردههای بانکی و اوراق مشارکت هستند که ریسک سرمایه گذاری را به شکل قابل توجهی کاهش میدهند. به ایجاد این سبد از داراییها در اصطلاح، «متنوع سازی داراییها» گفته میشود. سرمایهگذار میتواند
باذ پرداخت مبلغی مشخص، چنین سبدی را خریداری کند و خطرات سرمایهگذاری مستقیم در بورس را کاهش دهد.
3. نظارت و شفافیت اطلاعاتی : صندوقهای سرمایه گذاری در بازههای زمانی مشخص توسط سه نهاد سازمان بورس و اوراق بهادار، متولی و حسابرس مورد بازرسی قرار میگیرند و تمام فعالیتهای آنها به صورت شفاف اطلاع رسانی میشود. متولی صندوق نیز به صورت مستمر بر عملکرد صندوق نظارت دارد.
4. نقد شوندگی بالا: سرمایه گذاری دراین صندوق ها امکان این که خیلی زود پول خود را نقد کنند را فراهم میکند . واین کار توسط فردی به نام ضامن نقد شوندگی صندوق انجام میشود. یعنی هر زمان که تصمیم به نقد کردن دارایی خود گرفتید ضامن صندوق، این وظیفه را به عهده میگیرد.
5. صرفهجویی نسبت به مقیاس: با توجه به اینکه صندوقهای سرمایه گذاری از گردآوری سرمایههای کوچک تشکیل میشوند، بنابراین امکان استفاده از مزایای یک مجموعه سرمایه گذاری بزرگ برای دارندگان آن ها فراهم میشود.
واحد یا یونیت سرمایه گذاری:
صدها یا هزاران نفر، مبلغی از دارایی های خود را نزد این صندوقهای سرمایه گذاری میگذارند. مجموعه همه این مبالغ، دارایی صندوق را شکل میدهد. برای اینکه سهم هر فرد از این دارایی کلی و بزرگ مشخص شود و همچنین ورود و خروج به صندوق راحت باشد، مجموعه دارایی صندوقهای سرمایه گذاری به بخشهایی به نام «واحد» یا «یونیت» تقسیم میشود که قیمتی معادل صد هزار تومان یا بیشتر دارند. بنابراین هر فرد در مراجعه به صندوقهای سرمایه گذاری میتواند یک یا چند واحد را خریداری کند. هنگام خروج نیز میتواند یک یا چند یا همه واحدهای خود را به فروش برساند. در نتیجه، امکان سرمایه گذاری با مبالغ کم برای افراد وجود دارد. علاوه بر این، در صورت نیاز به وجه نقد، نیازی به خروج همه سرمایه از صندوق وجود ندارد و میتوان به میزان نیاز از آن برداشت کرد، بدون آنکه به میزان بازدهی آسیبی وارد شود.
انواع صندوقهای سرمایه گذاری:
یکی دیگر از خوبی های صندوقهای سرمایه گذاری، تنوع در آن هاست تقریبا برای هر نوع سلیقه سرمایه گذاری و هر میزان ریسک پذیری، نوعی صندوق سرمایه گذاری وجود دارد. در واقع، تفاوت اصلی انواع صندوقهای سرمایه گذاری در ترکیب داراییهای آنها است. به این معنی که صندوقها با توجه به ماهیت و نوعشان درصدی از سرمایه خود را در گزینههای کم ریسک مثل سپرده های بانکی، اوراق مشارکت و در گزینههای با ریسک بیشتر در بازار بورس سرمایه گذاری میکنند. در ادامه با انواع صندوقهای سرمایه گذاری آشنا میشویم.
- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت:
این نوع از صندوق ها دست کم بین ۷۰% تا ۹۰% از داراییهای خود را در اوراق مشارکت، سپرده بانکی، گواهی سپرده بانکی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری میکنند. باقیمانده داراییهای صندوق نیز به اختیار مدیر صندوق (تا سقف ۱۰%) در بورس سرمایه گذاری میشود. این صندوقها مناسب افرادی است که ریسک پذیری پایینی دارند چون علاوه بر ریسک کم از یک حداقل سود تضمین شده هم برخوردار هستند. این صندوقها در دورههای از قبل معین شده (مثلا ماهانه یا ۳ ماه یکبار) به سرمایه گذاران خود سود پرداخت میکنند. قابلیت نقد شوندگی آنها نیز بالا است؛ یعنی شما به راحتی میتوانید واحدهای صندوق خود را به پول نقد تبدیل کنید. همچنین بیشتر این صندوقها یک رکن به نام ضامن نقد شوندگی دارند که معمولا یک نهاد مالی معتبر است. این ضامن باعث آسودگی خاطر بیشتری برای سرمایه گذاران میشود. در نهایت اینکه این صندوقها معمولا بازدهی بیشتری نسبت به بانک دارند. پس برای افراد کم ریسک که پول خود را در بانک نگهداری میکنند یک گزینه جذاب برای سرمایه گذاری با ریسک پایین به شمار آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری میروند.
2. صندوق سرمایه گذاری سهامی :
این نوع از صندوقها دست کم ۷۰% از داراییهای خود را در سهام سرمایه گذاری میکنند. ۳۰% باقیمانده نیز به اختیار مدیر صندوق در سهام، اوراق مشارکت، سپرده بانکی یا سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری میشود. این کار باعث میشود که ریسک این نوع صندوقها نسبت به صندوقهای با درآمد ثابت بیشتر شود. به دلیل اینکه بخش زیادی از داراییهای این نوع صندوق در بورس سرمایه گذاری میشود، در نتیجه این نوع از صندوقها حداقل سود تضمین شده ندارند. این صندوقها بیشتر مناسب افرادی هستند که قصد سرمایه گذاری در بورس را دارند، اما فرصت یا اطلاعات کافی برای این کار را ندارند. با سرمایه گذاری در این نوع صندوقها سرمایه شما توسط یک تیم تحلیلی با مدیریت حرفهای و آشنا به مسائل مالی و سرمایه گذاری، در بورس آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری سرمایه گذاری میشود. به همین دلیل ریسک بیشتری نیز دارند؛ اما از طرف دیگر این قابلیت را دارند که نسبت به صندوقهای سرمایه گذاری با درآمد ثابت، بازدهی بیشتری را نصیب سرمایه گذاران کنند؛ مثلا در مواقعی که وضعیت بورس مناسب است، میزان بازدهی و سودآوری این صندوقها نسبت به صندوقهای با درآمد ثابت قابل مقایسه نیست. بسیاری از این صندوقها ضامن نقد شوندگی هم دارند.
3. صندوق سرمایه گذاری مختلط :
این نوع از صندوقها حداکثر ۶۰% از دارایی خود را در سهام سرمایه گذاری می کنند و حداقل ۴۰% از دارایی صندوق نیز در اوراق با درآمد ثابت مثل اوراق مشارکت و سپردههای بانکی سرمایه گذاری می شوند . به صورت کلی میتوان گفت این نوع از صندوقهای سرمایه گذاری از نظر سطح ریسک بین صندوق با درآمد ثابت و صندوق سرمایه گذاری در سهام قرار میگیرند. سرمایه گذاری در این نوع از صندوقها به افرادی با سطح ریسک متوسط توصیه میشود. چون بیش از نیمی از داراییهای آن در سهام سرمایه گذاری میشود. همچنین برای تعدیل این ریسک حداقل ۴۰% از داراییهای صندوق در اوراقی که درآمد ثابتی دارند سرمایه گذاری میشود. این صندوقها نیز پتانسیل بازدهی بیشتری نسبت به صندوقهای درآمد ثابت دارند. ولی به دلیل سرمایه گذاری بخشی از داراییها در سهام، حداقل سود تضمین شده ندارند. بسیاری از این صندوقها ضامن نقد شوند گی دارند.
4. صندوق سرمایه گذاری قابل معامله (ETF):
فعالیت اصلی این صندوقها، سرمایه گذاری در اوراق بهادار یا داراییهای فیزیکی است که به عنوان دارایی پایه صندوق در نظر گرفته میشود. عملکرد این نوع از صندوقها به عملکرد دارایی پشتوانه آن بستگی دارد. میتوان گفت مهمترین ویژگی این صندوقها داد و ستد داشتن واحدهای سرمایه گذاری آنها در بازار سرمایه است. به این صورت که معامله واحدهای این نوع از صندوقها به شیوه معامله های سهام عادی، در سامانه معاملاتی بازار فرابورس ایران صورت می پذیرد. صندوقهای قابل معامله میتوانند هر کدام از ۳ نوع صندوق سرمایه گذاری که بیان شد باشند. ریسک متفاوتی که این نوع از صندوقها نسبت به سایر صندوقهای بیان شده دارند، این است که واحدهای سرمایه گذاری آنها در بورس خرید و فروش میشوند. پس عرضه و تقاضای بازار و شرایط بورس نیز میتواند بر قیمت آنها تاثیر بگذارد. همچنین خرید و فروش این صندوقها از طریق بورس میتواند به نقد شوندگی بیشتر آنها کمک کند.
5. صندوقهای سرمایه گذاری در طلا :
بسیاری از مردم دوست دارند که با خرید طلا و سکه، ارزش پول خود را حفظ کنند. اما اتفاقهایی مانند گم یا ربوده شدن، همیشه پیش روی این نوع از سرمایه گذاریها بوده است. صندوقهای سرمایه گذاری طلا با خرید و فروش سپرده سکه و انواع اوراق بهادار مبتنی بر طلا که معمولا در بورس پذیرفته شدهاند، به کسب بازده میپردازند. در نتیجه، سرمایهگذاران علاوه بر رهایی از مشکلاتی که به آن پرداخته شد ، میتوانند با ارقام خرد در طلا سرمایه گذاری کنند. البته این صندوقها می توانند مازاد داراییهای خود را در اوراق بهادار با درآمد ثابت، سپردهها و گواهی سپرده بانکی سرمایهگذاری کنند.
6. صندوقهای سرمایه گذاری زمین و ساختمان :
برای ایرانیها سرمایه گذاری در مسکن همیشه یکی از بهترین گزینهها به شمار میرود؛ نوعی از سرمایهگذاری که به مبالغ بسیار بالایی نیاز دارد. صندوقهای سرمایه گذاری زمین و ساختمان، صندوقهایی هستند که سرمایههای کوچک اشخاص حقیقی یا حقوقی را به منظور سرمایهگذاری در پروژههای بزرگ ساختمانی جذب میکنند. با این کار امکان استفاده سرمایهگذاران آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری خرد از فرصتهای سرمایهگذاری در پروژههای بزرگ و درآمد زای مسکن فراهم میشود.
7. صندوقهای سرمایه گذاری پروژه :
صندوق سرمایه گذاری پروژه، صندوقهایی هستند که منابع مالی سرمایه گذاران را برای تأمین مالی پروژههای صنعتی، معدنی، نفت و پتروشیمی جذب میکنند. هدف از تشکیل این نوع صندوقها، جمعآوری سرمایه از متقاضیان و اختصاص وجوه جمعآوری شده به ساخت و بهره برداری انواع پروژههای دارای توجیه است.
8. صندوق سرمایه گذاری نیکوکاری :
صندوقهای سرمایه گذاری نیکوکاری، امکان نوعی جدید و جذاب از سرمایهگذاری نیکوکارانه را فراهم میکنند .در این شیوه، صندوقهایی با اهداف خاص مانند حمایت از جایزه بینالمللی المصطفی (مشهور به نوبل اسلامی)، ورزش کشتی یا حتی باشگاههای ورزشی تأسیس میشوند. افرادی که قصد حمایت از این اهداف نیکوکارانه را دارند، بهجای پرداخت پولی که پس از یک بار پرداخت و هزینه شدن به پایان میرسد، در این صندوقها سرمایهگذاری میکنند و سود ناشی از این سرمایه گذاری به صورت همیشگی به آن هدف اعطا میشود. البته فرد میتواند بخشی از سود ناشی از این سرمایهگذاری را برای خود و بخش دیگر برای آن هدف در نظر بگیرد.
9. صندوق سرمایه گذاری جسورانه :
بعضی از کسب و کارها به جای طی یک مسیر خطی، مسیری شتاب گونه را طی میکنند. البته یا به سمت رشد و موفقیت یا به سمت افول و ورشکستگی . البته امکان دوم به مراتب بیش از اولی است .
10. صندوق سرمایه گذاری اختصاصی بازار گردانی :
همانطور که از نامشان پیدا است نوعی تخصصی از صندوقها هستند که بازارگردانی سهام شرکت یا صنعت از پیش تعیین شدهای را بر عهده دارند. بازارگردانی به معنای خریدوفروش کردن سهمهای شرکت یا صنعتی خاص است که موجب بهبود نقد شوندگی و متعادل نگه داشتن بازار میشوند .
11. صندوق سرمایه گذاری شاخصی :
صندوقهای سرمایه گذاری شاخصی، صندوقهایی هستند که منابع مالی جمعآوری شده را به شکلی سرمایهگذاری میکنند که عملکردی مشابه با عملکرد یکی از شاخصهای بازار سرمایه را به دست بیاورند ؛ نه کمتر، نه بیشتر.
سبد سهام یا پرتفوی چیست + فیلم آموزش کامل – رابطه آن با بورس و مفهوم سبد سهام
سبد سهام یا پرتفوی و رابطه آن با بورس: مفهوم سبد سهام
شما میتوانید سرفصل مدنظر خود از فهرست محتوای این مقاله انتخاب کنید تا به قسمت مربوطه هدایت شوید:
- معنی و مفهوم سبد سهام یا پرتفوی
- بررسی عبارت تک سهمی و علل منفی بودن آن
- انتخاب صنایع متعدد و ویژگی های سبد سهام مناسب
- فیلم آموزش کامل سبد سهام یا پرتفوی
برای آشنایی بیشتر با «سبد سهام یا پرتفوی» باید مفهوم سبد دارایی ها را بطور کامل بدانید. امروزه در بازارهای مالی انواع سرمایه های گوناگون از قبیل اوراق بهادار، سکه، طلا و بسیاری از موارد دیگر را می بینید. وقتی در اینگونه از دارایی ها سرمایه گذاری های گوناگونی جریان داشته باشد، اصطلاحی به نام «سبد دارایی» بوجود می آید.
مفهوم این موضوع را با این مثال بیشتر می توانید درک کنید. در سال های گذشته حکایت آموزنده ای وجود داشت که می گفت: سعی کنید تمام تخم مرغ هایی که دارید را درون یک سبد قرار ندهید. نکته مثبت و آموزنده این ضرب المثل این است که وقتی سرمایه انسان به جای یک شرکت یا یک صنعت در جاهای مختلف باشد، احیانا اگر آن گزینه شکست بخورد، حداقل همه چیز را از دست نداده و سرمایه های جایگزین در جاهای دیگر دارید.
یکی از جاهای رایج برای ایجاد یک سبد دارایی، وجود «صندوقهای سرمایه گذاری» بمنظور انجام پروژه های سرمایه گذاری حرفه ای است که بازدهی مالی هر یک از آنها، با دیگری کاملا متفاوت هستند. معمولا اینگونه از صندوق ها برای کاهش خطر از دست دادن سرمایه، در گزینه های متعددی مثل بازار طلا و سکه، بازار بورس و حتی بانک، پول خود را پخش می کنند و بدینوسیله شرایط ریسک را تحت کنترل خود درمی آورند.
معنی و مفهوم سبد سهام یا پرتفوی
مواقعی که از صنایع گوناگون سهم های متفاوتی خریداری شده و از این طریق دارایی ها تقسیم می شوند، سبد سهام یا پرتفوی شکل می گیرد. از ویژگی های بارز سبد سهام بالابردن کیفیت سرمایه گذاری، کم کردن خطر شکست و جلوگیری از «تک سهم شدن» در بازارهای مالی است.
تصور کنید اگر شخصی با داشتن سرمایه ای به اندازه 50 میلیون اقدام به خرید سهم های متفاوت صنعتی کند، یعنی مثلا همزمان و با درصدهایی متفاوت بتواند سهام یک داروسازی، بانک ملت، سهام حمل و نقل یا شرکت ایران خودرو را خریداری کند. کاملا واضح است که این فرد بر اساس دانش زیاد و تحمل ریسک شخصی خود، موارد متنوع را در داخل سبد سهامش انتخاب کرده است.
به عبارتی دیگر سبد سهام یا پرتفوی هر شخص، متشکل از عملکرد و روشی است که او بر طبق آن سبد دارایی اش را پر می کند.
بررسی عبارت تک سهمی و علل منفی بودن آن
توصیه کارشناسان بورس همیشه اصرار برای جلوگیری از «تک سهم شدن» افراد در بورس است. معنی این اصطلاح از آنجایی شکل گرفته که اشخاص به جای اینکه پول خود را در جاهای مختلف بازار سرمایه گذاری کنند، به اشتباه فقط روی یک سهم خاص متمرکز می کنند.
متاسفانه «تک سهمی» سرمایه گذاران بسیاری را به سمت ضررهای کلان کشانده است. اگر با رویه تک سهمی جلو بروید، ممکن است آن سهام روزی دچار زیان مالی شده و شما هر آنچه که سرمایه گذاری کرده اید را یکجا از دست بدهید.
گاهی این زیان برای مجموعه های مالی بزرگ از جمله صنعت بانکی هم اتفاق افتاده است. فرض بفرمایید بعد از سپری یکسال به 300 میلیون پولی که در بانک داشتید، دیگر دسترسی نداشته و متاسفانه پول سهمتان نیز در بانک بصورت بلوکه در آمده است.
منطقی این است که حتی از ریسک های سیستماتیک نیز دوری کنید زیرا گاهی پیش آمده که افراد از تحلیل درستی تبعیت کردند، اما با این حال باز هم با زیان های مالی روبرو شده اند. نکته مهم در اینجا برای رسیدن به پول و سود بیشتر، داشتن پرتفوی های مختلف و جلوگیری از تک سهم شدن است. طبیعی است که افراد هیچوقت نمی خواهند با زیان های مالی بالا از بازار بورس خارج شوند.
انتخاب صنایع متعدد و ویژگی های سبد سهام مناسب
همانطور که قبلا هم گفتیم، بهتر است پولتان را بصورت اختصاصی در یک صنعت خاص پیاده سازی نکنید و سهام صنعت های مختلف را انتخاب کنید. چون وقتی تنها در یک شرکت سهام داشته باشید، مثل این است که دقیقا تک سهم شده اید و این اصلا خوب نیست.
یک پیشنهاد مفید در اینگونه موارد می تواند برخورداری از سهام صنایعی باشد که به نوعی مکمل هم هستند. یکی از نکات قوت این عمل این است که اگر قیمت یکی از سهم ها پایین آمد، ارزش سهم های دیگر در جایی مجزا، در حال افزایش است. پس اگر می خواهید خطر را در سبد سهامتان کاهش دهید، تعداد سهم هایتان را هم در سبد افزایش داده و نیاز سوددهی آنها را نسبت به هم کاهش دهید.
از دیگر موارد ایجاد سبد سهام اصولی، بالابردن میزان دانش در سرمایه گذاری ها و کسب تجربه متعدد است، طوریکه روزی قادر به تشکیل سبدی از انواع سهام های مناسب شوید.
خوشبختانه سایت «چارت ایران» کارشناسان زبده و با تجربه ای دارد که در این راستا می توانند شما را برای دستیابی به یک سبد سهام درست راهنمایی کنند. همچنین می توانید از دوره های آموزشی این سایت در این زمینه، نهایت استفاده را ببرید.
معرفی دو نوع از طراحی های سبد سهام
- سبد سهام یا پرتفوی می تواند هم وزن باشد. یعنی هر یک از سهم های موجود در سبد، جدا از ارزشی که دارند از وزن یکسانی نیز برخوردار باشند.
- گاهی سهام را بر اساس ارزشی که در بازار دارد، درون آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری سبد می چینند. یعنی با توجه به سایر سهم های داخل سبد و ارزش هر یک از آن صنایع در بازار مالی، وزن هر سهم مشخص می شود. برای نمونه اگر 2 سهم در سبد قرار داشته باشد که ارزش اولی در مقایسه با سهم دوم 30 درصد برآورد شده، بنابراین اولین سهم هم از لحاظ وزنی باید بالاتر از 30 درصد قرار بگیرد.
سخن پایانی
اگر می خواهید ارزش سهم های درون سبد خرید را اندازه گیری کنید، باید قیمت تمام سهم را در تعداد همه آنها ضرب کنید و در نهایت برای دستیابی دقیق به ارزش سبد سهام، آن ها را با هم جمع کنید. پس می بینید که ارزش یک سبد سهام یا پرتفوی بستگی به اندازه ارزش قیمت کنونی بازار، برای سهام های آن سبد دارد. همچنین اگر می خواهید تمام حواستان به معامله باشد، سهم های داخل سبد سهام را بیش از اندازه پر نکنید. زیرا برای تشکیل یک سبد سهام ایدهآل، کافیست از صنایع مختلف فقط 7 یا 8 سهم را خریداری کنید.
شرکت هلدینگ چیست و چه تفاوتی با شرکت های سرمایه گذاری دارد؟
شرکت هلدینگ (Holding Company) که گاهی در ایران – با کمی بیدقتی – به عنوان شرکت مادر هم شناخته میشود، اصطلاحی است که طی سالهای اخیر در ادبیات مدیریتی و رسانهای کشور بسیار رواج پیدا کرده است.
البته مفهوم هلدینگ و شرکت های هلدینگ به تازگی مطرح نشده و چندین دهه قدمت دارد. اما گسترش کسب و کارهای اینترنتی طی سالهای اخیر و افزایش رغبت به سرمایهگذاری در استارت آپها باعث شده که هلدینگهای جوانِ بسیاری شکل بگیرند و این اصطلاح، به گفتگوهای روزمره هم راه پیدا کند.
جالب اینجاست که افراد بسیاری، هر مجموعهای از فعالیتهای متنوع را هلدینگ فرض میکنند. مثلاً بعید نیست پای صحبت یک دوست بنشینید و او بگوید: «اخیراً در شرکت خود کارهای مختلفی انجام میدهیم و میشود گفت به یک هلدینگ تبدیل شدهایم.»
منظور از شرکت سرمایه گذاری چیست؟
برای اینکه شرکت هلدینگ را به خوبی درک کنیم، لازم است ابتدا تعریف شرکتهای سرمایه گذاری را بشناسیم. سپس به این موضوع بپردازیم که هلدینگ چه تفاوتی با یک شرکت سرمایه گذاری دارد.
تعریف شرکت سرمایه گذاری
شرکت سرمایهگذاری، یک بنگاه اقتصادی است که سرمایهی خود را با هدف کسب سود، به خرید سهام شرکتها، صندوقها و سایر داراییهای سود ده، اختصاص میدهد.
شرکت سرمایهگذاری بسته به ترجیحات سرمایهگذاران خود و میزان ریسک پذیری آنها، سبد سرمایه گذاری (پورتفوی) خود را تشکیل داده و مدیریت میکند.
ویژگی مهم شرکتهای سرمایهگذاری این است که هنگام خرید سهام شرکتها تمایل ندارند به ساختار مدیریتی و جزئیات عملیاتی آنها ورود کنند و صرفاً بر اساس ارزش سهام، سود سهام و آیندهی شرکت و سهام آن، تصمیم میگیرند که چه میزان از سبد سرمایهگذاری خود را به هر شرکت اختصاص دهند.
در شرکت های سرمایه گذاری، بیش از هر چیز، اصول مدیریت پورتفولیو بر انتخابها و تصمیمگیریها حاکم است. به عبارت دیگر، این شرکتها میکوشند ترکیبی از داراییها را تشکیل دهند که سود آنها در مقایسه با ریسکی که متحمل میشوند، بهینه باشد.
بنابر این الزاماً قرار نیست سبد یک شرکت سرمایه گذاری از نظر جنس داراییها یا جهتگیری استراتژیک، همخوان باشند. چه بسا یک شرکت سرمایه گذاری، در کنار خرید سهام چند شرکت ساختمانی، سهم یک شرکت حوزهی فناوری اطلاعات را هم خریداری کند و معتقد باشد که خریداری سهام شرکتهای این حوزه، شاخصهای کلی سود و ریسک آنها را بهبود میبخشد.
البته با همهی این توضیحات، بسیاری از شرکت های سرمایه گذاری ترجیح میدهند روی حوزه های تخصصی کار کنند و سرمایهی خود را در حوزههای محدودی توزیع کنند، تا بتوانند تحلیل و سنجش وضعیت بازار را سریعتر و عمیقتر انجام دهند.
تعریف شرکت هلدینگ چیست؟
هلدینگ هم شرکتی است که سهام چند شرکت مختلف را میخرد و نگهداری میکند. اما هلدینگها با شرکت های سرمایه گذاری یک تفاوت مهم و کلیدی دارند:
تفاوت شرکت هلدینگ و شرکت سرمایه گذاری
هلدینگها بر خلاف شرکت های سرمایه گذاری، ادعای مدیریتی هم دارند و تمایل دارند با خریدن بخشی از سهام شرکتها در تصمیم گیریها و سیاستگذاریهای داخلی آنها ورود کنند.
اگر یک شرکت هلدینگ خودرو بخشی از سرمایه خود را به خرید سهام در یک شرکت خودروسازی اختصاص میدهد، قاعدتاً برنامههایی برای مدیریت آن شرکت دارد یا معتقد است که اعمال نفوذ در سیاستهای داخلی آن شرکت میتواند منافع اقتصادی هلدینگ را بیشتر و بهتر تأمین کند.
با این توضیحات میتوان گفت یک شرکت هلدینگ خود را در حوزهی فعالیت شرکت های سرمایه پذیر، صاحبنظر میداند.
هلدینگها چگونه شرکتهای سرمایهپذیر را کنترل میکنند؟
وقتی یک هلدینگ، سهام قابلتوجهی از یک شرکت را خریداری کند، میتواند از طریق انتخاب یک یا چند نفر از اعضای هیأت مدیره، روی تصمیمهای شرکت تأثیر بگذارد.
اما انتخاب عضو هیأت مدیره، صرفاً یکی از روشهای کنترل و اعمال نفوذ است. هر شرکتی بسته به اساسنامه و چارت سازمانی خود، ارکان ادارهکنندهی متعددی دارد و فرایند در اختیار گرفتن هر یک از این ارکان هم، شفاف و مشخص است.
بنابراین ممکن است یک هلدینگ، با مالکان یک شرکت مذاکره کرده و توافقنامهای را تنظیم کند که بر اساس آن، به ازاء خرید بلوک مشخصی از سهام شرکت، اختیار تصمیمگیری و سیاستگذاری و حتی مدیریت عملیاتی بخشی از شرکت را در دست بگیرد.
نحوهی ورود شرکت هلدینگ در ادارهی امور شرکتهای زیرمجموعه، تابع قواعد مکانیکی و از پیشتعیینشده نیست و حد و حدود این دخالتها، تابع شکل توافق (یا چارچوبهای از پیش تعریف شدهی شرکت سرمایهپذیر) است.
اما عرف این است که برای مشخص کردن قدرت هلدینگ، از دو اصطلاح نفوذ قابل ملاحظه و کنترل استفاده میکنند.
تفاوت نفوذ و کنترل
نفوذ قابل ملاحظه (به انگلیسی: Significant Influence) به معنای توانایی مشارکت در تصمیمگیریهای مربوط به سیاستهای مالی و عملیاتی شرکت است.
اما کنترل به این معناست که ادارهی کامل سیاستهای مالی و عملیاتی یک شرکت، در اختیار هلدینگ قرار میگیرد.
بنابراین میتوانید حدس بزنید که برای کنترل یک شرکت، لازم است بلوک بزرگی از سهام آن خریداری شود.
ساختار هلدینگ چه مزیتهایی دارد؟
انگیزههای متنوعی برای استفاده از ساختار هلدینگ وجود دارد.
به عنوان مثال، ممکن است یک شرکت، به تدریج زیرمجموعههای متعددی تشکیل دهد یا بخشهای مختلفی از آن، در قالب شخصیتهای حقوقی مستقل، فعال شوند.
تأسیس یک شرکت به عنوان هلدینگ که سهام با نفوذ قابل ملاحظه (یا حتی کل سهام) شرکتهای زیرمجموعه را در اختیار دارد، کمک میکند تا ضمن راهبری کلان کل مجموعه، زمینه برای شکلگیری چابکی مطلوب در آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری زیرمجموعهها هم فراهم شود.
چنین هلدینگهایی از دل خود شرکتها سر بر میآورند.
در این وضعیت، معمولاً شرکت هلدینگ، نگاه کلانتری به فعالیتهای کل مجموعه دارد و میتواند در جابهجایی و تخصیص منابع، نگاهی سیستمیتر و استراتژیکتر داشته باشد.
شاید یکی از بهترین نمونههای این نوع هلدینگها در سطح جهان، شرکت آلفابت باشد که در گوگل ریشه دارد؛ اما امروز مالک گوگل محسوب میشود و سایر فعالیتها را هم در قالب شرکتهای مستقل مدیریت میکند.
اما همیشهی شرکتهای هلدینگ به این شیوه شکل نمیگیرند. گاهی شرکتهای بزرگ به خاطر اهمیت استراتژیک برخی کسب و کارها، با خرید سهام، کنترل مدیریتی آن شرکتها را در اختیار میگیرند.
همچنین هلدینگهای تخصصی هم وجود دارند که تا حدی به شرکتهای سرمایه گذاری شبیهاند. آنها در یک زمینهی ویژه، دانش تخصصی دارند و اگر به نتیجه برسند که پتانسیل یک شرکت بالا و قدرت مدیریتی آن ضعیف است، آن را وارد هلدینگ خود میکنند و پس از ایجاد تحول در شرکت، سهام آن را واگذار میکنند.
البته ما به انگیزههای مشروع و اخلاقی و حرفهای اشاره کردیم. اما فرار مالیاتی، جابجایی منابع مالی و پولهای کثیف میان شرکتها و نیز اخذ تسهیلات ویژه میتوانند انگیزههای دیگری باشند که افرادی را به ثبت شرکت در قالب هلدینگ تشویق میکنند.
شرکت های هلدینگ در بازار بورس ایران
در حال حاضر شرکتهای هلدینگ متعددی در بازار بورس کشور فعال هستند که از جملهی آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- توسعه سرمایه و صنعت غدیر
- سرمایه گذاری دارویی تأمین
- سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی
- گروه سرمایه گذاری سایپا
- گسترش سرمایه گذاری ایران خودرو
فهرست کامل شرکتهای هلدینگ پذیرفته شده در بورس را میتوانید در سایت سازمان بورس ببینید.
البته واضح است که قرار نیست حتماً یک شرکت هلدینگ در بازار بورس فعال باشد. اما از آنجا که شرکتهای بورسی ملزم به ارائهی گزارشهای شفافسازی متعدد هستند، پیگیری گزارشهای این نوع شرکتها میتواند نقطهی آغاز خوبی برای آشنایی بیشتر با فضای هلدینگها باشد.
ضمناً میتوانید با دانلود نمونه اساسنامه شرکت هلدینگ پیشنهادی سازمان بورس، کمی بیشتر با فضای این شرکتها آشنا شوید:
معادل فارسی هلدینگ
بسته به اینکه در چه فضایی فعالیت کنید و اصطلاح هلدینگ را برای چه مخاطبی به کار ببرید، معادل فارسی آن میتواند متفاوت باشد.
مثلاً با مراجعه به سایت سازمان بورس میبینید که این شرکت، شرکت هلدینگ و شرکت مادر را به عنوان مترادف بهکار برده است (+).
اما این را هم باید به خاطر داشته باشیم که برای شرکت مادر در زبان انگلیسی اصطلاحِ مستقلِ Parent Company وجود دارد و دقیقتر این است که شرکت مادر را برای مجموعهای به کار ببریم که تقریباً تمام مالکیت شرکت زیرمجموعه را در اختیار دارد. در چنین حالتی، به شرکت زیرمجموعه هم، شرکت تابعه یا Subsidiary Company گفته میشود.
ضمناً کسانی که اصطلاح شرکت مادر را به عنوان معادل هلدینگ به کار میبرند، برای هلدینگ تخصصی هم از اصطلاح شرکت مادر تخصصی استفاده میکنند.
استراتژیستها و علاقهمندان به مدیریت استراتژیک، گاهی از اصطلاح بنگاه (Firm) برای اشاره به هلدینگهایی که کسب و کارهای متعدد را در اختیار دارند استفاده میکنند (در واقع Firm را مجموعهای از Businessها در نظر میگیرند).
البته این را میدانیم که اقتصاددانها، بنگاه را به معنای بسیار گستردهتری بهکار میبرند و حتی کسب و کاری در مقیاس یک نانوایی کوچک را هم بنگاه اقتصادی در نظر میگیرند.
اما فراموش نکنید که همهی این نامگذاریها قراردادی هستند و معیارهای کاملاً عینی و صلب در این زمینه وجود ندارد. نه میتوانیم بین نفوذ و کنترل مرز قطعی تعریف کنیم و نه میان سرمایهگذاری و هولدینگ.
چون حتی یک شرکت سرمایهگذاری که سهامش کمتر از نفوذ مستقیم در شرکت است، میتواند با مدیریت عرضه و تقاضای سهم یک شرکت، مدیران آن را تا حدی تحت فشار قرار دهد.
بگذریم از اینکه بسیاری از شرکت هایی که خود را شرکت سرمایه گذاری مینامند، واقعاً سهامی در حد هلدینگ و کنترل در شرکتهای مختلف خریداری میکنند.
بنابراین بهترین روش این است که وقتی از این اصطلاحات استفاده میکنیم، به مخاطب بگوییم که چه تعریفی در ذهن داریم و آنها را به چه معنایی بهکار میبریم.
و البته به یاد داشته باشیم که هلدینگ همیشه به ساختاری متشکل از رابطهی چند شخصیت حقوقی مستقل اشاره دارد و یک شرکت منفرد، هر چقدر هم که فعالیتهای متنوعی را درون خود سامان داده باشد، نمیتواند خود را هلدینگ بنامد.
اگر به استراتژی و مدیریت استراتژیک علاقهمند هستید، میتوانید در ادامهی این بحث، درس سطوح مختلف استراتژی را بخوانید. از میان سه سطح استراتژی، سطح سوم یعنی Corporate Strategy (استراتژی شرکتی) به مسائل استراتژیک مورد توجه هلدینگها میپردازد.
دسترسی کامل به مجموعه درسهای کارآفرینی برای اعضای ویژه متمم امکانپذیر است.
سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم
انواع روش های سرمایه گذاری سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم
سرمایه گذاری به چه معناست؟
به طور طبیعی برای ورود به هر عرصهای باید با مفهوم آن پدیده آشنا شوید، بنابراین قبل از هر چیز متقاضیان برای سرمایه گذاری باید با این مفهوم کلیدی آشنایی پیدا کنند. در یک تعریف عمومی سرمایه گذاری به وارد کردن پول و سرمایه نقدی به یک بازار و خرید محصولات آن بازار برای کسب سود و افزایش سرمایه اولیه گفته میشود. به عبارت دیگر سرمایهگذاری به زبان ساده یعنی تبدیل پول به چند نوع کالا یا دارایی که در حال حاضر مصرف نمیشود و افراد میخواهند با نگهداری آن برای مدتی در آینده از سوددهی آن بهره ببرند.
سرمایه گذاری درهر بازار متفاوت است، چرا که هر بازار مهارتهای خاص خود را برای سرمایه گذاری میطلبد. از این رو تجربه میتواند نقش کلیدی و مهمی را برای افراد بازی کند. اگر فردی بدون تجربه و پرس و جوی کافی وارد بازاری شود احتمال شکست خوردن و متضرر شدنش بسیار بالا است، چرا که مطمئنا افراد دیگری با تجربه بالا در آن بازار حضور دارند که از فرصتها استفاده میکنند. اما با این وجود افراد با سرمایه خرد هم میتوانند در صورت تجربه کافی در یک بازار مثل بازار سرمایه به موفقیت برسند و سرمایه خود را چند برابر کنند.
سرمایه گذاری مستقیم چیست
در روش سرمایه گذاری مستقیم شما شخصا اقدام به خرید و فروش سهام می نمایید. این کار به دلیل ماهیت نوسانی بورس نیاز به مهارت بالایی دارد. پس در مرحله اول شما برای سرمایه گذاری مستقیم در بورس باید به اندازه کافی از مهارت سرمایه گذاری در بورس و همچنین دانش مالی کافی برخوردار باشید. در غیر این صورت هم مجبور خواهید شد استرس بالایی را تحمل کنید و هم امکان ضرر کردن شما بالا می رود. پس سرمایه گذاری مستقیم برای افرادی مناسب است که از اطلاعات مالی و مهارت کافی برای این کار برخوردار هستند.
ضمن اینکه شما باید علاوه بر مهارت، زمان کافی را برای تحلیل و بررسی شرکت ها داشته باشید تا بتوانید گزینه های سرمایه گذاری مناسب را انتخاب نمایید. شما از طریق مراجعه حضوری به کارگزار، خرید و فروش آنلاین و همچنین خرید و فروش اینترنتی سهام می توانید سرمایه گذاری مستقیم در بورس را انجام دهید. برای آشنایی بیشتر با این روش ها می توانید مقاله آموزش خرید و فروش آنلاین و اینترنتی سهام در بورس را نیز مطالعه نمایید.
بنابراین در سرمایه گذاری مستقیم
سرمایه گذار شخصا وارد معاملات بورس و خرید و فروش سهام میشود
معاملهگر میتواند با استفاده از روشهایی نظیر تلفنی، آنلاین و حضوری خودش اقدام به خرید و فروش سهام کند
نیازمند آگاهی، دانش و تجربه کافی در مورد بازار، صنایع و اقتصاد کشور است
نیاز به روحیه ریسکپذیر دارد
فرصت و زمان کافی برای رصد بازار و معاملات نیاز دارد
سرمایه گذاری غیر مستقیم چیست
این نوع از سرمایه گذاری مناسب افرادی است که به دلایل مختلف نمی توانند به صورت مستقیم اقدام به خرید و فروش سهام نمایند. مثلا فرصت، اطلاعات و یا مهارت کافی را برای بررسی و تحلیل و خرید و فروش سهام ندارند. به این دسته از افراد توصیه می شود که به صورت غیرمستقیم در بورس سرمایه گذاری نمایند. در روش غیر مستقیم، فرد سرمایه گذار مدیریت سرمایه خود را به دست افرادی می سپارد که هم مهارت و دانش مالی بالایی دارند و هم بیشتر وقتشان را مستقیما صرف بررسی تحلیل گزینه های مختلف سرمایه گذاری می کنند. در نتیجه سرمایه شما توسط یک تیم حرفه ای مدیریت خواهد شد.
بنابراین در سرمایه گذاری غیر مستقیم
- مناسب برای سرمایه گذاران غیر حرفهای است
- مناسب برای سرمایه گذاران حرفهای که قصد مدیریت ریسک خود را دارند
- مناسب کسانی که فرصت رصد بازار و معاملات را ندارند
- مناسب افراد مختلف با سطح ریسکپذیری مختلف
انواع سرمایه گذاری غیر مستقیم در بورس
در حال حاضر دو روش برای سرمایه گذاری به صورت غیر مستقیم در بورس وجود دارد که شامل
- سرمایه گذاری از طریق صندوق های سرمایه گذاری
- سرمایه گذاری با استفاده از شرکت های سبدگردان
هرکدام از این روش ها مزایا و معایب خودشان را دارند. در ادامه درباره این روش ها بیشتر توضیح خواهیم داد.
سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری
یک صندوق سرمایه گذاری مجموعه ای از سهام، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار است. در واقع شما می توانید آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری آن را به صورت شرکتی در نظر بگیرید که در آن افراد مختلف پول های خود را روی هم می گذارند و در سبدی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می کنند. هنگامی که شما در یک صندوق سرمایه گذاری سرمایه گذاری می کنید، سرمایه شما بخشی از کل سرمایه صندوق خواهد شد. در نتیجه هرچقدر صندوق سود یا زیان بدست آورد، شما نیز به نسبت سرمایه خود از کل سرمایه صندوق، در این سود یا زیان سهیم هستید.
مزایای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری
- مدیریت حرفه ای دارایی ها
- نظارت و شفافیت اطلاعاتی
- نقد شوندگی بالا
- صرفه جویی نسبت به مقیاس
معایب صندوق های سرمایه گذاری
اما بد نیست در کنار مزایای گفته شده بدانیم که در صورتی که در یک صندوق سرمایه گذاری سرمایه گذاری کنیم چه ریسک هایی سرمایه ما را تحت تاثیر قرار می دهد. نخستین ریسک این است که سود اوراق با درآمد ثابت تغییر کند. صندوق ها همیشه درصدی از سرمایه خود را به اوراق بهادار با درامد ثابت اختصاص می دهند. این درصد به توجه به نوع و ماهیت صندوق های مختلف، متفاوت است. پس اگر سود این اوراق تغییر کند می تواند برروی سود و بازده صندوق های سرمایه گذاری نیز تاثیر داشته باشد. ریسک دیگر یک صندوق سرمایه گذاری کاهش آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری ارزش سهام های موجود در پورتفوی صندوق است. البته بازهم میزان سهام هر صندوق بسته به نوع و ماهیت آن صندوق متفاوت است.
سرمایه گذاری با استفاده از شرکت های سبدگردان
یک روش دیگر سرمایه گذاری غیرمستقیم در بورس، سرمایه گذاری با استفاده از شرکت های سبدگردان است. سبدگردانی، چیدمان صحیح داراییها در قالب یک سبد مشخص است که میزان هـر یـک از دارایی هـا و زمـان خرید و فروش آن ها به دقت تعیین و پایش میشود. سبدگردان با توجه به نیـروی انسـانی متخصص و بـه کارگیری روش های مناسـب جهـت تجزیـه و تحلیل مسائل بازار، توانایی ارائه خدمات در زمینه تشکیل سبدهای سـرمایه گذاری و مدیریت آن را دارد. در این روش سرمایه شما مستقیما و براساس سطح ریسک پذیری و علایق شما توسط سبدگردان مدیریت می شود.
مزایای استفاده از سبدگردانی
مزیت عمده سبدگردانی در استفاده از توان حرفهای مدیر سبد و مشاورههای تیم مدیران سرمایهگذاری شرکت سبدگردانی است. این مساله باعث میگردد که تمام تصمیمات برای سبد هر شخص با توجه به ویژگی های شخصیتی سرمایه گذار انجام پذیرد. همچنین در سبدگردانی مالکیت شما به شکل مستقیم است. به این معنی که سهام و سایر دارایی ها به نام خود شما خریداری می گردد ولی توسط سبدگردان مدیریت می شود. این باعث می شود که مدیریت سرمایه شما اختصاصی تر شود. در نتیجه یک مدیریت بر روی دارایی هایی که به نام خود شما ثبت می شوند انجام می پذیرند.
معایب استفاده از سبدگردانی
بزرگترین عیبی که سبدگردانی می تواند داشته باشد، انتخاب یک سبدگردان نامناسب است. اگر شما سبدگردان مناسبی را انتخاب نکنید ممکن است باعث زیان های سنگینی برای شما بشود. چرا که مستقیما سرمایه شما توسط سبدگردان مدیریت می شود و هر آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری زیانی که حاصل شود مستقیما از سرمایه شما خواهد بود. یک سبدگردان غیرحرفه ای می تواند به راحتی سرمایه شما را به خطر بیاندازد. اگر سبدگردان مناسبی را انتخاب نکنید، ممکن است در آینده به خودتان بگویید ای کاش روش سرمایه گذاری مستقیم را انتخاب می کردم.
سرمایه گذاری با صد میلیون تومان
دغدغه بسیاری از افرادی که حاصل یک عمر تلاش خود را جمع کردهاند، پیدا کردن یک راه مناسب برای بهترین سرمایه گذاری است. در واقع آنها میخواهند پول خود را در مسیر درستی برای سرمایهگذاری قرار دهند تا نه تنها آن را از دست ندهند، بلکه سودی بیشتر در مقایسه با سپردهگذاری در بانک بهدست آورند.
اگر جزو این دسته از افراد هستید یا میخواهید بدانید چرا سبدگردانی با 100 میلیون تومان بهترین فرصت سرمایهگذاری برای این مقدار بودجه است، تا انتهای این مطلب همراه ما بمانید.
انواع فرصتهای سرمایه گذاری برای بودجه 100 میلیون تومان
اجازه دهید ببینیم بهعنوان فردی با این مبلغ سرمایه چه راهکارهایی پیش روی شما برای سرمایه گذاری قرار دارد و با چه خطراتی مواجه خواهید شد.
سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال
تب داغ کریپتوکارنسی همه را گرفته است. پیر و جوان با هر مبلغ سرمایهای که دارند بدون تعلل و گاهی حتی بدون دانش، وارد این بازار میشوند. اما متاسفانه آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری این شمشیر دولبه که اکثرا لبه ضرر آن گردن افراد را میزند، بهشتی نیست که همه برای خود متصور شدند.
منظور ما نبود پتانسیل سوددهی بازار ارزهای دیجیتال نیست؛ بلکه میگوییم نوسانهای شدید این بازار برای افرادی که اطلاعات تکنیکال یا فاندامنتال قوی ندارند چیزی جز سردرد نمیآورد.
این بازار نیز مانند هر بازار دیگری نیاز به تخصص، دانش و مهمتر از همه هوش عاطفی بالا و توانایی کنترل آشنایی با سبدهای سرمایهگذاری هیجانات بالا دارد که اگر یکی از آنها را نداشته باشید، نمیتوانید سرمایه خود را مدیریت کنید و فقط ضرر خواهید کرد.
پس بازار کریپتوکارنسی به دلیل نوسانات بالا، نبود متخصصانی که بتوانید مدیریت سرمایه خود را به آنها بسپارید و مهمتر از همه غیرقابل پیشبینی بودن همه چیز آن، غیرقابل توصیه است.
خرید و فروش دلار، طلا و هر نوع دارایی دیگر
یکی دیگر از تصمیمهایی که افراد با بودجه 100 میلیون تومان ممکن است بگیرند، خرید و فروش دلار و باقی دارایی ها است.
ما باید بپذیریم در کشوری زندگی میکنیم که بسیاری از مسائل اقتصادی آن وابسته به جریانهای سیاسی است. بهعبارت دیگر کوچکترین خبری در مورد برجام یا حتی روابط با کشورهای غربی، میتواند قیمت دلار، خودرو و مایحتاج روزمره افراد را تغییر دهد.
بنابراین با آنکه چنین روشهای سرمایه گذاری امن به نظر میرسند، اما مقدار سوددهی آنها مشخص نیست. گاهی ممکن است ماهها طول بکشد تا شما حداقل شاهد افزایش سرمایه خود باشید. البته اگر این وسط ضرر نکنید.
راهاندازی کسبوکار
قبول کنیم در چنین شرایط اقتصادی راهاندازی یک کسبوکار با بودجه 100 میلیون تومان مانند وارد شدن به دنیایی از کوسهها و شنا کردن در آبهای خطرناک است.
شما بودجه خود را وارد حوزهای خواهید کرد که تحت تاثیر شرایط اقتصادی کشورمان قرار خواهد داشت. همچنین کاهش روزبهروز بیشتر قدرت خرید مردم، بدون شک کسبوکار شما را نیز تحت شعاع قرار میدهد.
شاید با این روش روی بودجه خود و نحوه خرج آن کنترل داشته باشید. حتی با توجه به تجربههای گذشته خود بهترین تصمیم را برای کسبوکار خود بگیرید. اما امان از شب و روزهایی که باید نگران هزینههای روزانه خود باشید. حتی تصور این موضوع که مواد خامی را یک هفته بعد باید با قیمت بالاتر بگیرید، خوشایند نیست.
سبدگردانی اختصاصی
سبدگردانی با 100 میلیون تومان، شاید بهترین فرصت سرمایه گذاری برای افراد با این مقدار بودجه باشد. بسیاری از افراد تصور میکنند سبدگردانی با سرمایه کم امکانپذیر نیست.
ولی اگر شما با مشاوران آرمان آتی صحبت کنید، چنین شرایطی را برای شما فراهم میکنند. اما چرا این روش را توصیه میکنیم؟
مگر سبدگردانی از نوسانات بازار در امان است؟ ضرر ندارد؟ قبول داریم در امان نیست، ضرر هم متوجه آن خواهد شد. اما سبدگردان با دانش، تخصص و تجربه خود در برابر این نوسانها واکنش متقابل و اصولی نشان میدهد با توجه به کنترل هیجانات و مدیریت صحیح سرمایه، سرمایه شما را از ضررها در امان نگه میدارد.
همچنین خواندن این مطلب را نیز از دست ندهید: سبدگردانی اختصاصی چیست؟
سبد گردانی آرمان آتی
از طرفی تیم آرمان آتی برای سبدگردانی با 100 میلیون هیچ تفاوتی با طرحهای دیگر خود قائل نمیشود. تمام روشهایی که در بالا توضیح دادیم شما را با ریسکهایی مواجه میکنند که شاید برای برخورد با آنها آمادگی یا تجربه کافی نداشته باشید.
هیچکس دوست ندارد روزانه صد مرتبه کیف پول ارز دیجیتال خود را بررسی کند و دائما با حساب و کتاب ببیند چقدر سود یا ضرر کرده است و نداند بفروشد یا بدتر در شرایط نادرست، مجددا خرید کند.
هیچکس دوست ندارد دلار بخرد و بفروشد و ناگهان با یک توافق سیاسی سرمایه خود را کسر شده ببیند و شک نداریم شما هم دوست ندارید کسبوکاری راه بیاندازید تا منتظر مشتری بنشینید و شاید در میانه راه احساس ناامیدی کنید و دست از پا درازتر ندانید حالا چطور مسیر را ادامه دهید.
پس اگر سبدگردانی با 100 میلیون تومان، بهترین فرصت سرمایه گذاری با چنین بودجهای است، شاید سوالات دیگری نیز داشته باشید. از جمله:
چرا باید به آرمان آتی اعتماد کنیم؟
مهمتر از هر چیزی آرمان آتی یک سبدگردان دارای مجوز است. بهعبارت دیگر تخصص و دانش این تیم تایید و اثبات شده است.
این شرکت موسس اولین صندوقهای جسورانه کشور بوده و مشتریمداری و محافظت از سرمایه سرمایهگذاران را در اولویت کار خود قرار داده است. خدمات سبدگردانی با سرمایه کم آرمان آتی به هر قشری اجازه میدهد از سود سرمایه خود لذت ببرد.
حداقل مبلغ سبدگردانی چقدر است؟
هر شرکتی تعریف خاصی از عرف سبدگردانی یا تعیین حداقل مبلغ سبدگردانی دارد. بعضی از شرکتها مبالغ زیر چند میلیارد تومان را قبول نمیکنند. اما آرمان آتی شرایط سبدگردانی با 100 میلیون تومان را فراهم کرده است تا افراد با بودجه کم نیز بتوانند از مزیتهای این روش تضمینشده بهره ببرند.
از طرف دیگر باید دقت کنید که اگر مشکل بودجه ندارید، خود شما با توجه به مقدار ریسکپذیری و سودی که میخواهید بهدست آورید حداقل مبلغ را تعیین خواهید کرد.
سخن نهایی
سرمایهگذاران در هر کشوری به دو دسته تقسیم میشوند: افرادی که سرمایه مشخصی دارند ولی تخصص و دانش لازم برای استفاده از آن را ندارند و دسته دیگر را کسانی تشکیل میدهند که میدانند چطور پول خود را مدیریت کنند.
بازارهای مالی وسعت، ریسک و خطراتی دارند که اگر متوجه آنها نباشید ضررهای هنگفتی خواهید کرد. با توجه به نکاتی که در بالا مطرح کردیم سبدگردانی با 100 میلیون تومان یا هر مقدار بودجه دیگر، بهترین راه برای محافظت از سرمایه شما با یک سود تضمینشده است. فقط باید سرمایه خود را به یک سبدگردان دارای مجوز مانند آرمان آتی بسپارید تا از نتیجه مثبت کار مطمئن باشید.
دیدگاه شما