طبقه بندی دارایی های غیرجاری

طبقه بندی دارایی های غیرجاری

سرندهای ویبره ای یا ارتعاشی (Vibrating Screen) برای طبقه بندی و تفکیک مواد از 350 میلی متر تا 500 میکرون بکار رفته و بر اساس تعداد دانه بندی خروجی در یک یا چند طبقه تولید می گردند.

دارایی های غیرجاری به آن دسته از دارایی هایی گفته می شود که نمی توان آنها را در سر فصل دارایی های جاری طبقه بندی نمود، یعنی انتظار نمی رود که در طی یک دوره مالی قابلیت تبدیل شدن به نقد را داشته باشد و یا تبدیل به کالا شده

28-09-2022 · طبقه بندی طرح های صنعتی در ایران و سایر کشورها. طرح های صنعتی عموماَ بر اساس کالا یا کالاهای مورد نظر، در طبقات خاصی طبقه بندی می شوند تا بتوان به راحتی به آن ها دسترسی پیدا کرد. معمولاَ در

که خود دارای طبقه بندی مخصوص است. این گروه از دارایی ها می توانند استهلاک پذیر و یا غیر قابل استهلاک باشند. دارایی های استهلاک پذیر یه مرور زمان مستهلک می شوند مانند ماشین آلات و تجهیزات.

معاوضه اموال، ماشین آلات و تجهیزات. کنار گذاشتن قهری یا اجباری اموال، ماشین آلات و تجهیزات. بخش پنجم : نحوه انعکاس امول، ماشین آلات و تجهیزات در صورتهای مالی از نظر تئوری

08/07/2022 · داراییهای ثابت طبقه بندی دارایی های غیرجاری مشهود در بسیاری از شرکتها معرف اعتبار بوده و میزان تجهیزات و ماشین‌آلات مؤسسه در طبقه‌بندی و قدرت کارایی آنها نقش سازنده‌ای دارند.

طبقه بندی: دارایی ها دارایی ای می باشد که بتوان از آن به عنوان پوششی جهت حفاظت از ماشین آلات، تجهیزات، مواد و محصول، انجام ماشین آلات دارایی ای می باشد که یا خود دارای قدرت محرکه است یا

14-10-2022 · طبقه‌بندی انواع ماشین آلات صنعتی. ماشین آلات صنعتی و طبقه‌بندی آن‌ها با آخرین تجدید نظر در طبقه‌بندی استاندارد صنعتی هلند در سال 1993 به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

طبقه بندی خطر و طبقه بندی ماشین آلات بر اساس نوع ماشین آلات و مناطقی که ماشین آلات پیمانکاران در آن مستقر و مشغول فعالیت هستند دو عامل مهم و اساسی در محاسبه حق بیمه بشمار می‌آیند که در تعیین

پست: طبقه بندی پارچه (Ⅰ) این مقاله توسط Jeawin از Zhenlihua نوشته شده بود, چین پیشرو دایره تولید کننده ماشین بافندگی, تهیه کننده & صادر کننده.این شرکت به تحقیق متعهد شد, در حال توسعه, تولید و فروش ماشین آلات بافندگی حلقوی.

29-09-2022 · اصولاً ماشین آلاتی كه در كارگاه مورد استفاده قرار می گیرنند عبارتند از: الف) ماشین آلات سنگین مانند: لودر، بلدوزر، گریدر، اسكریپر – غلتك، غلتك های استاتیكی و دینامیكی، بیل مكانیكی. ب)ماشین آلات نیمه سنگین مانند: كمپرسی

انتخاب ماشین‌آلات; برای دسترسی سریع، میتوانید در این قسمت طبقه بندی یا پیچ دلخواهتان را انتخاب کنید یا از این بخش عبور کرده و کل راهنما را مطالعه فرمایید.

طبقه بندی انواع تراکتور: از آنجا که کاربرد تراکتور در دنیای جدید بسیار گسترده است, تراکتور هایی که ساخته می شوند دارای توان, اندازه و طرح های متفاوتی

سایر ماشین آلات متحرک یا دارای قابلیت جا به جایی - طبقه بندی شده در گروه 09 که در بالا فهرست وار ذکر نشده است ماشین

27-11-2022 · دانلود حسابداری اموال، ماشین آلات و تجهیزات. مقدمه: داراییهایی که در روال عادی عملیات تجاری به کار می رود و تا سالهای متمادی خدماتی را فراهم می کند در حسابداری به دو گروه عمده زیر طبقه بندی می شود:

08-02-2022 · طبقه طبقه بندی دارایی های غیرجاری بندی خطر و طبقه بندی ماشین آلات بر اساس نوع ماشین آلات و مناطقی که ماشین آلات پیمانکاران در آن مستقر و مشغول فعالیت هستند دو عامل مهم و اساسی در محاسبه حق بیمه بشمار می‌آیند که در تعیین نرخ حق بیمه به جهت اینکه

به طبقه بندی کلیه مواد مورد نیاز صنایع و تولیدات کشور طبقه بندی ملی یا استاندارد گویند که مورد قبول و استفاده کلیه مؤسسات تولیدی قرار می گیرد. متعلقات ماشین آلات و ابزار

ماشین آلات آب بندی برای خرید دست دوم. جستجوی تفصیلی. مکان شناخته شده شما: ایران (تنظیم کنید) مرتب سازی بر اساس. قیمت. اول ارزان تر اول گرانتر. تنظیم تاریخ. اول جدیدتر اول قدیمی ترها. فاصله.

۵-طبقه بندی ‌ براساس‌ محل وقوع حادثه: این طبقه بندی بر مبنای محلی است که حادثه در آن به وقوع پیوسته است و می تواند محل کار معمول شخص یا جای دیگری باشد .

دستگاه بافندگی حلقوی به تک طبقه بندی ماشین آلات بافندگی حلقوی و دو دستگاه بافندگی حلقوی.. 1.تنها دستگاه بافندگی حلقوی )عمومی و ماشین آلات بافندگی حلقوی: عمومی و ماشین آلات بافندگی حلقوی تا به بسیاری از حلقه ها, سرعت

در یک طبقه بندی کلاسیک ،فرایندهای تولید می باشد.در این کارخانجات،سفارشات ساخت یک ماشین یا یک مجموعه از ماشین آلات یا مقداری قطعات یدکی از سوی مشتری به کارخانه می رسد.و کارخانه با در نظر

طبقه‌بندی . ها مستقیماً در انجام یک فعالیت صرف نمی‌شوند و معمولاً به کل پروژه یا بخشی از پروژه (تعدادی از فعالیت‌ها) مربوط می‌گردند. - ماشین آلات و تجهیزات: کلیة ماشین آلات، دستگاهها

ماشین آلات خط تولید, برای طبقه بندی کیفیت رب گوجه فرنگی از معیار های مختلفی مانند رنگ، طعم و بو استفاده میکنند. در دریافت مجوزها و یا در حین تولید با چه موانع قانونی ممکن است برخورد

به جرئت می توان گفت بهترین و کامل ترین مجموعه از طبقات برند را در طبقه 7 در اینجا آورده ایم: طبقه ی 7 ثبت برند مربوط است به طبقه برند ماشین آلات صنعتی که در ادامه با جزئیات، تمامی مواردی که در این

15-06-2022 · نکات قابل ملاحظه در این ماشین آلات عبارتند از: ۱) اگر وسایل یا ماشین های بسته بندی در کارگاه بسته بندی یا فرایند بسته بندی کالا از قبل موجود باشد، نوع مواد و ابعاد آنها باید کنترل شوند؛. ۲

بدیهی است ماشین آلات راهسازی به مفهوم عام و یا ماشین آلات کمکی اخیر الذکر، چنانچه به تنهایی وارد شوند مشمول معافیت از پرداخت حقوق ورودی بند (غ) ماده 119 قانون امور گمرکی نشده و ذیل ردیف تعرفه مربوط به خود طبقه بندی و مشمول

از وضعیت عمومی ماشین آلات بسته بندی بین المللی، روش طبقه بندی علمی بیشتر بر اساس عملکرد اصلی آن است. طبقه بندی، طبقه بندی اساسی به این قرار است: 1. دستگاه پر کردن

11-10-2022 · طبقه بندی هزینه های متفاوت و متعدد ایجاد می گردند و نمی توان این هزینه ها را به حساب ماشین آلات یا دوایر خاصی منظور نمود که به عنوان مثال می توان به هزینه حرارت و روشنایی و یا اجاره

ماشین آلات طبقه بندی اتوماتیک تک محفظه کامل تولید کنندگان ، کارخانه ، تامین کنندگان از چین ، ما در حال جستجو برای ایجاد انجمن های طولانی مدت شرکت با شما هستیم. نظرات و راه حل های شما به طور چشمگیری مورد استقبال قرار می

24-06-2022 · خلاصه مقاله : دستگاه پرکن ظروفی مانند کیسه، بطری و قوطی را با یک مقدار مشخص از محصول مانند مواد غذایی، لوازم آرایشی و بهداشتی یا دارویی پر می کنند.دستگاه پر کننده یکی از ماشین آلات مهم صنعتی به حساب می آید که در خط تولید

دارایی چیست و انواع دارایی کدامند؟

یکی از مهم‌ترین معیارها در تعیین ارزش یک شرکت یا شخص، در نظر گرفتن دارایی های آن‌ است. دارایـی ها منابعی هستند که می‌توانند منافع اقتصادی آینده یک شرکت یا گروهی از افراد و ذینفعان را فراهم کنند. در این مقاله از گروه نرم افزار حسابداری محک درباره مفهوم دارایـی و انواع آن صحبت خواهیم کرد.

فهرست مطالب

دارایی چیست؟

دارایـی هر منبع یا کالایی است که برای ایجاد جریان نقدی، کاهش هزینه‌ها یا تأمین منافع اقتصادی آتی یک فرد، کسب و کار یا دولت استفاده می‌شود. دارایـی‌ها دارای ارزش اقتصادی هستند و می‌توانند برای عملیات‌های تجاری شرکت‌ها و کسب و کارها مفید باشند و ارزش کسب و کارها یا دارایـی خالص یک فرد را افزایش دهند. طبق همین تعریف می‌توان دارایـی را به دو دسته شخصی و تجاری تقسیم کرد.

دارایی شخصی، دارایـی‌ متعلق به یک فرد است و دارایـی تجاری، دارایـی‌ متعلق به یک کسب و کار یا شرکت. دارایـی ها می‌توانند فیزیکی (مشهود) یا نامشهود باشند و برای فروش در کوتاه طبقه بندی دارایی های غیرجاری مدت یا فروش بلندمدت در دسترس قرار بگیرند. امکان استفاده از دارایی برای انجام عملیات روزانه یک تجارت نیز وجود دارد. شما می توانید حقوق صاحبان سهام، توان پرداخت بدهی یا سلامت مالی یک شرکت را با کم کردن بدهی‌های آن شرکت (بدهی های معوق یا حساب های پرداختنی) از ارزش کل دارایـی‌های آن شرکت محاسبه کنید.

دلیل اهمیت دارایی چیست؟

افراد، کسب و کارها و دولت‌ها دارایـی‌های مختلف را به منظور ایجاد دستاوردهای اقتصادی کوتاه‌مدت یا بلندمدت انباشته می‌کنند. یک دارایـی می‌تواند ارزش ایجاد کند یا ارزش و اعتبار یک شرکت را افزایش یا کاهش دهد و توانایی پرداخت دیون کلی یک فرد یا یک شرکت را به عنوان یک کل واحد تغییر دهد.

میزان دارایی های یک شرکت معیار مهمی برای تعیین سلامت مالی آن شرکت است. وقتی دارایـی‌های یک شرکت برای پوشش دیون و بدهی‌های معوق آن کافی باشد، آن شرکت‌ می‌تواند از ترازنامه که یک سند مالی است و دارایـی‌های جاری، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام شرکت را نشان می‌دهد، برای ردیابی نحوه اندازه‌گیری دارایـی‌های خود در برابر بدهی‌ها استفاده کند.

انواع دارایی

روش‌های مختلفی برای طبقه بندی دارایـی‌ها وجود دارد. دارایـی‌ها به طور کلی بر اساس سرعت تبدیل آن‌ها به پول نقد، حضور فیزیکی یا غیر فیزیکی یا استفاده و یا هدف آن‌ها طبقه بندی می‌شوند. انواع دارایی را می‌توان به دسته های زیر طبقه بندی نمود:

1. دارایی های جاری

دارایی های جاری، دارایـی‌هایی با قابلیت نقدشوندگی بالا هستند. این دارایـی‌ها می‌توانند به سرعت فروخته شوند و به پول نقد تبدیل گردند. دارایـی‌های مالی مانند وجه نقد، اوراق قرضه، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، سهام و سایر اوراق بهادار قابل فروش هستند و می توانند به عنوان نقدشونده‌ترین دارایـی‌های جاری در نظر گرفته شوند. این دارایـی‌ها می‌توانند به راحتی و به سرعت بدون اینکه قیمت آن‌ها تأثیر خاصی ببینند فروخته شوند. برای کسب و کارها و شرکت‌ها، دارایـی‌های جاری ممکن است شامل وجوه نقد، حساب‌های دریافتنی، موجودی کالا و هزینه‌های پیش‌پرداخت شده باشد.

2. دارایی های ثابت

دارایی های ثابت که به آن‌ها دارایی‌های سخت یا دارایـی‌های بلندمدت نیز گفته می‌شود، دارایی هایی هستند که زمان زیادی طول می‌کشد تا ارزش نقدی حاصل کنند و عموماً نقدشوندگی پایینی دارند و معمولا نمی‌توان آن‌ها را به سرعت و به ارزش دلخواه خود فروخت و نقد کرد. دارایـی‌هایی مثل ساختمان‌ها و املاک، زمین و مستغلات، لوازم و تجهیزات یا هر نوع دارایـی دیگری که برای فروش در طول سال در نظر گرفته نمی‌شوند نمونه‌های بارز دارایـی ثابت هستند.

3. دارایی های مشهود

دارایی های مشهود دارایی‌های واقعی هستند. دارایـی‌هایی مانند موجودی کالا، املاک و مستغلات، ماشین آلات، پول نقد یا اثاثیه که از نظر فیزیکی قابل لمس هستند و اغلب در اختیار مالک هستند دارایـی مشهود قلمداد می‌شوند. اکثر دارایـی های مشهود نیز دارایـی های جاری محسوب می‌شوند.

4. دارایی های نامشهود

دارایی های نامشهود اقلام یا کالاهایی هستند که به صورت نظری وجود دارند نه فیزیکی. برخی از نمونه‌های دارایـی‌های نامشهود شامل مجوزها، مالکیت معنوی، ثبت اختراع، نام برند و علائم تجاری هستند که به واسطه کاربردشان دارای ارزش هستند.

5. دارایی های عملیاتی

دارایی های عملیاتی آن دسته از دارایی هایی هستند که در جریان عملیات جاری یک شرکت به دست می آیند.به عبارت دیگر دارایی عملیاتی نیازمند جریان تولید است و درآمد حاصل از آن ثبت می شود. برخی از نمونه‌های دارایـی‌های عملیاتی عبارتند از حق چاپ، مجوزها، موجودی‌ها، تجهیزات یا ماشین‌آلات و فناوری‌های مورد استفاده یک کسب و کار.

6. دارایی های غیرعملیاتی

به تمام دارایی هایی که فاقد فعالیت های تجاری روزانه هستد، دارایی غیر عملیاتی می گویند. این دارایی ها درآمد ایجاد می‌کنند. زمین‌ یا ملک خالی و سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت را می‌توان به عنوان دارایـی های غیرعملیاتی نام برد.

رابطه بین دارایی ها، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام چیست؟

• دارایی ها: دارایـی‌ها اقلام فیزیکی یا غیر فیزیکی هستند که در طول زمان ارزش خود را به دست می‌آورند یا از دست می‌دهند و به صاحبان خود کمک می کند تا سهام ایجاد کنند (ارزیابی دارایـی ها بدون احتساب بدهی ها). دارایـی ها شامل اقلامی می‌شود که یک شرکت مالک آن‌ها است یا از محل بدهی از آن‌ها به نوعی بهره می‌برد. دارایـی‌ها نشان دهنده سود خالص از ارزش هستند، در حالی که بدهی‌ها نشان دهنده زیان خالص از ارزش هستند.
• بدهی ها: بدهی ها تعهدات یا دیون قانونی هستند که یک شخص یا شرکت مسئول آن است و برای محاسبه حقوق صاحبان سهام از ارزش دارایـی‌های یک واحد تجاری کسر می‌شوند. بدهی‌ها می‌تواند اجاره ساختمان، حساب های پرداختنی، وام های بانکی یا حقوق و دستمزد را شامل شود.
• حقوق صاحبان سهام: حقوق صاحبان سهام عبارت است از تفاوت بین دارایـی ها و بدهی ها یا ارزیابی دارایـی های موجود یک شرکت بدون احتساب بدهی ها. به عبارت دیگر، حقوق صاحبان سهام به ارزش واقعی دارایـی‌های یک شرکت پس از حذف سایر بدهی‌ها یا تعهدات مالی اشاره دارد.

چگونه دارایی های خود را تشخیص دهیم؟

دارایی چیزی است که منفعت اقتصادی فعلی، آتی یا بالقوه یک فرد یا نهاد را فراهم می‌کند و به نوعی متعلق به شما است. یک اسکناس، یک رایانه رومیزی، یک صندلی یا یک ماشین همگی از دارایـی های شما هستند. حتی اگر کسی به شما بدهکار باشد نیز آن بدهی نیز یک دارایـی است. زیرا آن شخص باید این بدهی را به شما بپردازد (حتی اگر این وام تعهدی باشد که یک فرد یا شرکت باید به شما بازگرداند).

آیا نیروی کار نیز دارایی است؟

در تعاریف جدید اقتصادی و کسب و کار، نیروی کار دارایـی نیست بلکه سرمایه است. نیروی کار انسانی شامل افرادی است که به یک کسب و کار کمک می‌کنند تا به اهداف تجاری خود برسند و در ازای انجام کار، حقوق و دستمزد دریافت کنند. نیروی کار دارایـی نیست اما در افزایش و رشد ارزش دارایی‌ها سهم دارد و تاثیرگذار است. به عنوان مثال، دارایـی های غیرمشهود، مثل مالکیت معنوی، حق اختراع، اعتبار نام یک برند و غیره به واسطه افراد نیروی کار متخصص و خبره حاصل می‌شوند و به ارزش آن‌ها افزوده می‌شود.

دارایی های جاری چه تفاوتی با دارایی های ثابت (غیر جاری) دارند؟

شرکت‌ها دارایـی‌های خود را بر اساس استفاده در دوره‌های زمانی مختلف از یکدیگر تفکیک می‌کنند. برای مثال، دارایـی‌های ثابت که به عنوان دارایـی‌های غیرجاری نیز شناخته می‌شوند، برای استفاده طولانی‌مدت (یک سال یا بیشتر) در نظر گرفته می‌شوند و اغلب طبقه بندی دارایی های غیرجاری به راحتی نقد نمی‌شوند. در نتیجه برخلاف دارایی های جاری، دارایـی های ثابت دچار استهلاک نیز می‌شوند.

دارایی ها در حسابداری

در حوزه حسابداری، دارایـی ها وسیله‌ و ابزاری هستند که از طریق آن‌ها یک کسب وکار می‌تواند تعهدات خود را برآورده کند و با انجام فعالیت‌های تجاری به‌ منافع اقتصادی و سود دست یابد و ارزش پولی ایجاد کند. همه شرکت‌ها باید دارایی‌ها و بدهی‌های خود را بر اساس مجموعه ای از دستورالعمل‌ها و قواعد مشخص و تعریف شده محاسبه و ثبت کنند.

• استهلاک: با در نظر گرفتن ماهیت دارایی‌ها، عمر مفید آن‌ها و ارزش ضایعات، استهلاک یک دارایـی تعیین می‌شود. برای محاسبه استهلاک، باید ماهیت دارایـی‌های نامشهود، مالکیت آن‌ها و نحوه کمک و مفید بودن یک دارایـی در کسب درآمد یک واحد تجاری را در نظر گرفت.
• کاهش ارزش دارایی ها: کاهش ارزش یک دارایـی بر اساس تغییر در عوامل بازار تعیین می‌شود. کاهش ارزش زمانی در نظر گرفته می‌شود که ارزش دفتری یک دارایـی کمتر از ارزش بازار آن باشد.
• فناوری منسوخ شده: تجهیزات و ماشین آلاتی که یک واحد تجاری استفاده می‌کند به شدت به فناوری‌های غالب در بازار وابسته هستند. از این رو، منسوخ شدن یک فناوری منجر به تغییر در ارزش یک دارایـی خواهد شد.
• فروش دارایی: فروش دارایـی یکی از رایج‌ترین سناریوهایی است که در آن یک واحد تجاری دارایـی‌های خود را برای جایگزینی، ایجاد تنوع یا اهداف دیگر می‌فروشد. نکته اصلی که باید هنگام ثبت فروش یک دارایـی لحاظ کرد این است که سود حاصل از فروش، نرخ بازار و ارزش حق تمبر را تعیین کنیم.
• تغییر در عمر مفید یک دارایی: بسیاری از عوامل مانند استهلاک، کاهش ارزش یا ظرفیت به برآورد عمر مفید بستگی دارند. حسابداران و حسابرسان باید هر گونه تغییر در عمر مفید یک دارایـی را هوشمندانه در نظر بگیرند. همچنین اخذ نظرات تخصصی و کارشناسی شده در حین تخمین عمر مفید یک دارایـی کمک می‌کند تا بر صحت برآوردها افزوده شود.
• تغییر در الزامات قانونی و افشای صورت های مالی: حسابداری دارایی ها همیشه تحت دستورالعمل‌های دقیق و اصول و قوانین بین المللی و کشوری انجام می‌شود. افشای صورت های مالی و ارزش گذاری دارایـی‌ها طبق این اصول و قوانین انجام می‌شوند. بنابراین هرگونه تغییر در این قوانین به طور مستقیم بر نحوه تنظیم صورت های مالی و ارزش گذاری دارایـی‌های یک شرکت یا نهاد تأثیر خواهد گذاشت.

سخن آخر

در این مطب درباره انواع دارایی و اهمیت دارایی‌ها صحبت کردیم. دارایی‌ها نشان دهنده سرمایه‌هایی هستند که یک واحد تجاری می تواند با استفاده از آن‌ها، تمام دیون و تعهدات آتی خود را تامین کند. از این رو، تعیین ارزش دارایی‌ها و بررسی مفروضات برای محاسبه آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

در برخی از شرکت ها، دارایـی‌ها به درستی در جایی ثبت نمی‌شوند و همین امر باعث بروز اشتباه در ارائه صورت های مالی می شود. جدا از برخی تعمدات، بیشتر اوقات این مسائل می‌تواند ناشی از اشتباهات فردی باشد. به همین دلیل توصیه می‌شود حسابداری دارایی‌ها به وسیله ابزارها و نرم افزارهای حرفه‌ای، مثل نرم افزار حسابداری محک انجام شود تا صورت های مالی نیز بدون اشتباه و با اطلاعات دقیق و موثق آماده ارائه شوند.

آموزش استهلاک داراییهای ثابت

داراییهای ثابت مانند اثاثه و منصوبات – ماشین الات وتجهیزات-وسائط نقلیه وساختمان با گذشت مرور زمان فرسوده -از کار افتاده یا از مد افتاده میشوند این امر باعث میشود صاحبان سرمایه متحمل هزینه تعویض -تعمیرات ویا کاهش ارزش دارایی شوند به این هزینه اصطلاحا هزینه استهلاک دارایی ثابت کویند.هزینه استهلاک معمولا سالیانه ودر پایان دوره مالی یا پایان سال محاسبه میشود.محاسبه استهلاک داراییهای ثابت بر اساس جدولی به نام جدول استهلاک که از طرف اداره امور اقتصاد ودارایی اعلام میشود محاسبه خواهد شد.

استهلاک داراییهای ثابت به شش روش قابل محاسبه است

۱-روش مستقیم

در این روش ارزش هر قلم دارایی مورد استهلاک در تمام سالهای عمر آن مساوی فرض میشود. به این معنا که ارزش دارایی را به تعداد سالهای عمر آن تقسیم ودر پایان هر سال به عنوان هزینه استهلاک در صورت سود وزیان وارد میکنیم وبرای طرف بستانکار ذخیره محاسبه میکنیم ودر آغاز دوره مالی بعد در تراز افتتاحیه ارزش دفتری سال اول ثبت وذخیره استهلاک در قسمت بستانکار ثبت میشود.اگر قیمت خرید وسیله نقلیه ۵۰۰۰۰۰۰۰ریال در سال اول خرید باشد ومیبایست ۵ساله مستهلک شود ثبت آن در پایان سال در دفتر روزنامه وکل به شرح ذیل است>در پایان سال۱۳۹۱
هزینه استهلاک وسائط نقلیه ۱۰۰۰۰۰۰۰
ذخیره استهلاک وسائط ۱۰۰۰۰۰۰۰
در ابتدای سال ۱۳۹۲ در تراز افتتاحیه وسائط نقلیه مبلغ۵۰۰۰۰۰۰۰ریال ثبت میشود ودر سمت بستانکار ذخیره استهلاک.
به مبلغ۱۰۰۰۰۰۰۰ریال ثبت میشود.

۲-روش نزولی

در این روش استهلاک بر مبنای مانده ارزش دفتری سال قبل محاسبه وعدد بدست آمده از ارزش دارایی کسر و مانده آن به دوره بعد منتقل میگردد. مثلا اگر وسائط نقلیه به مبلغ ۵۰۰۰۰۰۰۰ریال در سال اول خریداری شود و فرض کنیم ابتدای دوره خریداری شده باشد وبه همان میزان مثال قبل ینی ۵ساله مستهلک شود.
به صورت ذیل محاسبه ودر دفاتر ثبت میگردد.
سال اول۵۰۰۰۰۰۰۰*۲۰%= ۱۰۰۰۰۰۰۰هزینه استهلاک
مانده ارزش دفتری پایان سال اول۵۰۰۰۰۰۰۰-۱۰۰۰۰۰۰۰=۴۰۰۰۰۰۰۰۰
که در تراز افتتاحیه سال بعد منعکس میشود ودیگر ذخیره استهلاک منظور نمیشود.
سال دوم۴۰۰۰۰۰۰۰*۲۰%=۸۰۰۰۰۰۰هزینه استهلاک
مانده ارزش دفتری سال دوم۴۰۰۰۰۰۰۰-۸۰۰۰۰۰۰=۳۲۰۰۰۰۰۰که به سال سوم منتقل میشود.
دو روش فوق متداولترین روشها در تعیین استهلاک است.

برای محاسبه استهلاک اگر دارایی ثابت قبل از پانزدهم ماه خریداری شده باشد آن ماه نیز برای محاسبه منظور میشود.اما اگر بعد از پانزدهم ماه خریداری شود آن ماه حساب نمی شود و از ماه بعد محاسبه میشود.
در زمانهایی که تورم شدید باشد معمولا هزینه استهلاکهایی که بر اساس ارزش دفتری رمان خرید اقلام دارایی ثابت محاسبه میشوند اشتباه بوده وباعث میشود سود وزیان شرکت اشتباه حساب شود.به این علت همانطور که قیمت قلم دارایی دو یاسه برابر شده است هزینه نگهداری وتعمیرات -از کارافتادگی وفرسودگی آن نیز دو یاسه برابر خواهد شد در صورتی که هزینه استهلاک آن با همان ارزش دفتری زمان خرید محاسبه میشود واین باعث میشود سود بیشتری در دفاتر نشان داده شود که این سود اشتباه است ومیبایست برای صحیح محاسبه کردن سود وزیان در زمان تورم بالا از قیمت بازار روز استفاده شود.

نحوه محاسبه حسابداری استهلاک دارائی ها

حسابداری استهلاک

تعریف حسابداری از استهلاک چیست؟

سرشکن کردن و تخصیص دادن بهای تمام شده دارایی ثابت را به طریقی معقول و منظم به دوره های استفاده از آن را استهلاک گویند.

بهای تمام شده معمولا در طول مدت استفاده از دارایی ، ثابت می ماند، بطوریکه در پایان عمر مفید دارایی، مجموع اقلام استهلاک دوره های استفاده از آن برابر می شود با بهای اولیه منهای ارزشی که برای دارایی اسقاط (Salvage Value) در نظر گرفته شده است.

حسابداری استهلاک چیست؟

با توجه به نکات فوق حسابداری استهلاک به روشی گفته می شود که بر اساس آن بهای تمام شده دارایی ثابت منهای ارزش اسقاط ان، بر مدتی که عمر مفید آن برآورد می شود به طریقی معقول و منظم سرشکن شود.

بنابراین هدف استهلاک، سرشکن کردن بهای تمام شده است و نه تعیین ارزش دارایی.

به تدریج که از عمر مفید اقتصادی دارایی کاسته می گردد، استهلاک آن طبقه بندی دارایی های غیرجاری منظما به صورت هزینه به عملیات واحد اقتصادی تخصیص می یابد.

در صورت سود و زیان استهلاک بر اساس ماهیت و مورد استفاده از مال به یکی از سه عنوان هزینه فروش، هزینه اداری و یا هزینه ساخت کالای فروش رفته ارائه می شود.

در واقع استهلاک از دو طریق بر صورت سود و زیان اثر می گذارد:

1. مستقیما به بدهکار حساب هزینه منظور و سبب افزایش آن میشود. (مانند هزینه استهلاک خودروهایی که مورد استفادهدایره فروش کالا قرار می گیرد) و طبعا به شکل هزینه فروش انعکاس پیدا می کند.
2. دیگر استهلاک استهلاک ماشین آلات کارخانه که بصورت قسمتی از بهای تمام شده کالا ثبت و پس از فروش کالا به بدهکار حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته انتقال می یابد.(مانند استهلاک ماشین آلات تولیدی)

در حسابداری استهلاک را به دو نوع کلی تقسیم می کنند:

1. استهلاک به معنای اعم:

حکایت از تخصیص بهای تمام شده داراییها به دوره های مختلف استفاده از انها می کند.

به این ترتیب، هزینه استهلاک در مقابل درآمد هر دوره به حساب منظور می گردد.

استهلاک در این معنا به دو گروه زیر تقسیم می شود:

الف_ استهلاک داراییهای مشهود: یعنی داراییهایی که وجود خارجی دارند مانند اموال، ماشین آلات و تجهیزات

ب_ استهلاک داراییهای نامشهود : که موجودیت مادی ندارند مانند سرقفلی، فرانشیز یا حق امتیاز و حق اختراع و …

1. استهلاک به معنای کاهش منابع طبیعی:

مانند انواع معادن که در نتیجه استخراج از مقدار ذخیره آنها کاسته می شود و وجه افتراق آن با نوع قبلی در این است که گذشت زمان و کاربرد اموال، ماشین آلات و تجهیزات از ارزش آنها می کاهد در حالی که استهلاک منابع طبیعی با کاهش مقدار ( و نه لزوما کاهش کیفیت) آنها همراه است.

علل استهلاک:

به شرح زیر طبقه بندی می شوند:

عوامل فیزیکی(Physical Factors): عوامل کار بردی(Functional factors):

1. فرسودگی ناشی از استعمال ۱. عدم کفایت
2. گذشت زمان ۲. نابابی که تعویض زودرس را هم در بر میگیرد
3. پوسیدگی و زنگ زدگی

لازم به ذکر است که عوامل سه گانه فیزیکی مرتبا بر داراییهای مشهود اثر می گذارند و از عمر مفید آنها می کاهند. ولی وقوع عوامل کار بردی کمتر مورد پیدا می کند.

نابابی ممکن است به این علت حادث شود که پیشرفتهای تکنولوژی سبب کهنه شدن ماشین آلات و طرز کار انها و کاهش یا از بین رفتن تقاضا برای محصولات و خدمات گردد.

ارزش آن دسته از داراییها که انتظار نمی رود از انها دیگر بار استفاده شود می باید برابر پیش بینی آنچه از فروش انها حاصل خواهد گردید و آن را اصطلاحا خالص ارزش بازیافتنی می نامند، تقلیل یابد.

اموال بدون استفاده را می باید در حساب خاصی جزو داراییها، نگهداری کرد.

برآورد استهلاک:

اهمیت استهلاک بر حسب نوع موسسه و کمیت داراییهای آن تغییر می کند.

در محاسبه استهلاک دو نوع برآورد ضرورت پیدا می کند:

1. عمر مفید مال
2. ارزش اسقاط آن

افزون بر این دو، ممکن است پیش بینی هزینه پیاده کردن و برچیدن یا تعویض مال لازم شود. طرز برآورد این نوع هزینه ها در موسسات متفاوت موجب آن می گردد که محاسبه استهلاک بسته به مورد و بر حسب روشی که بکار می رود تغییر یابد.

عوامل تعیین هزینه استهلاک:

هزینه استهلاک هر دوره مالی از سرشکن کردن بهای تمام شده (منهای ارزش اسقاط ان ) بدست می آید که بر حسب فایده اقتصادی از کاربرد آن در دوره مالی عاید می گردد به عملیات آن دوره تخصیص می یابد.

متغیرهایی که در محاسبه هزینه استهلاک هر دوره می باید مورد نظر قرار گیرند. عبارتند از :

1. بهای (تمام شده ) واقعی
2. برآورد ارزش اسقاط
3. ۳برآورد عمر مفید

بنابراین محاسبه استهلاک بستگی پیدا می کند به یک عامل واقعی و دو عامل برآوردی یا تخمینی.

ارزش اسقاط :

عبارتست از مبلغی که پیش بینی می شود از فروش مال یا در تعویض، به هنگام انصراف از کار آن، عاید می شود. در این براورد هزینه پیاده کردن و برچیدن مال هم منظور می گردد.

بعنوان مثال اگر فروش مال اسقاط ۲۵۰۰۰۰۰ ریال و هزینه پیاده کردن و تحویل آن ۵۰۰۰۰۰ ریال برآورد شود، ارزش اسقاط آن ۲۰۰۰۰۰۰ ریال خواهد شد.

مابه التفاوت بهای تمام شده و ارزش اسقاط مال را ماخذ استهلاک می نامند. اغلب در عمل از محاسبه ارزش اسقاط صرفنظر می کنند. در مواردی که حاصل فروش اسقاط مال را با هزینه پیاده کردن آن برابر تشخیص دهند ( که عمل ارزش اسقاط آن صفر می شود) و یا مبالغ حاصل از فروش کم و ناچیز باشد، انصراف از محاسبه ارزش اسقاط را قابل قبول دانسته اند.

در برآورد عمر مفید مال برای محاسبه استهلاک، شروط و نکاتی به شرح زیر بطور ضمنی در نظر گرفته می شود:

1. استفاده از مال به وسیله مالک فعلی صورت گیرد.
2. کاربرد مال به صورتی باشد که به هنگام تحصیل آن منظور بوده است.
3. خط مشی برای تعمیر و نگهداشت دارایی در مدت استفاده معین باشد.

طبعا هزینه استهلاک هر دوره بستگی به این دارد که حدود بهره برداری و خدمات بالقوه اقتصادی مالی برای موسسه مالک آن معلوم شود. در واقع عمر مفید بر اساس و در رابطه با از دست رفتن ارزشها و امکانات بالقوه از لحاظ انجام خدمات تعیین می گردد.

عمر مفید ممکن است بر اساس یکی از مقیاسهای زیر تعیین شود:

الف_ دوره هایی از زمان بندی مانند تعداد سال یا ماه

ب_ جمع محصول قابل تولید بر حسب واحد سنجش آن

پ_ جمع ساعات کارکرد یعنی تعداد ساعاتی که می توان از دارایی بهره برداری کرد.

از لحاظ نظری، تعیین عمر مفید به ماهیت مل و علل اصلی استهلاک آن بستگی دارد.

در مورد حسابهای دارایی اصول زیر رعایت می شود:

1. به هنگام خرید یا تحصیل قلمی از دارایی، آن را به بهای تمام شده ثبت می کنند.
2. پس از ان، در مورد آن دسته از داراییها که عمر معین و محدود دارند، طبقه بندی دارایی های غیرجاری طبقه بندی دارایی های غیرجاری بهای تمام شده منهای استهلاک انباشته تا تاریخ تهیه گزارش مالی، ملاک تعیین ارزش و درج آن در گزارشهای مالی قرار می گیرد و آن را ارزش دفتری یا مانده مستهلک نشده می نامند.
3. آن قسمت از بهای تمام شده که به اصطلاح بکار رفته و فایده اش منقضی شده است، بر اساس اصل مقابله درآمد با هزینه (Matching Principle) به حساب هزینه جاری منظور می طبقه بندی دارایی های غیرجاری شود.

استهلاک هر دوره به بدهکار حساب هزینه استهلاک و در مورد وسایل تولید، به بدهکار حساب بهای ساخت ( سربار کارخانه) و به بستانکار حساب دارایی کاه به نام استهلاک انباشته منظور می شود.

نکته مهم این است که در نتیجه این عمل بهای تمام شده در طول استفاده از مال جدا و محفوظ و مشخص می ماند و با آنچه به تدریج از طریق استهلاک سالانه، انباشته می شود مخلوط نگردد.

مخلوط کردن این دو منطقی نیست زیرابهای تمام شده واقعی و قطعی و استهلاک برآوردی و تخمینی می باشد.

حساب دارایی کاه مذکور را که استهلاک انباشته (Accumulated Depreciation) به آن گفته می شود در گذشته ” ذخیره استهلاک” می نامیدند که می باید از بکار بردن آن اجتناب نمود زیرا عمل ثبت استهلاک مطلقا ذخیره ای بوجود نمی آورد.

روشهای استهلاک

محاسبه و تعیین مبلغ طبقه بندی دارایی های غیرجاری هزینه استهلاک برای ثبت در هر دوره مالی به طرق مختلف انجام می شود. یزاس این منظور روشهایی ابداع کرده اند که با وجود این که بهای تمام شده و عمر مفید مال در همه آنها ثابت و یکسان است، ولی هزینه استهلاک دوره مالی در هر روش متفاوت از روش دیگر بدست می آید.

روشهای استهلاک را می توان به شرح زیر طبقه بندی کرد:

• محاسبه بر حسب زمان

1. روش خط مستقیم یا اقساط مساوی. از لحاظ هزینه استهلاک این روش را ثابت هزینه (CONSTANT_CHARGE METHOD) هم گفته اند.
2. محاسبه بر حسب محصول یا روشهای مبتنی بر تغییر هزینه هر دوره که عبارتند از:
3. روش ساعت کارکرد
4. روش میزان تولید

• روشهای مبتنی بر استهلاک بیشتر در سالهای اول عمر مال و کاهش تدریجی آن
  از نقطه نظر هزینه استهلاک این روشها را هزینه کاه (Decreasing Charge Methods) هم نامیده اند. به این تعبیر که هر چه پیش می رویم از مبلغی که به حساب هزینه می رود کاسته می شود. این روشها عبارتند از :

1. روش مجموع سنوات
2. روش مانده نزولی یا استهلاک بر اساس ارزش دفتری در هر دوره مالی

• روشهای مبتنی بر محاسبات سرمایه گذاری و سود منتسب به آن که از لحاظ هزینه استهلاک، این روشها را هزینه افزا (increasing Charge Methods) گفته اند. به این دلیل که هر چه پیش می رویم مبلغی که به حساب هزینه استهلاک می رود افزایش می یابد. این روشها عبارتند از:

1. قسط السنین
2. سرمایه گذاری وجوه استهلاکی

در این روش که ساده ترین روش برای محاسبه استهلاک است :

ارزش اسقاط را از بهای تمام شده کم کرده و حاصل را بر تعداد دوره یا سال تقسیم می طبقه بندی دارایی های غیرجاری کنند.

در حقیقت این روش ارتباط نزدیکی با زمان دارد.

روش خط مستقیم روشی بسیار ساده است. در مواقعی که میزان استفاده از دارایی و کارکرد آن در هر دوره برابر با دوره دیگر می باشد. و همچنین مواقعی که هزینه های تعمیر و نگهداری هر دوره مساوی دوره های مالی دیگر برآورد شود.

خوب می بینید که همچنین چیزی می شود گفت که غیر ممکن است. از این روش معمولا برای استهلاک داراییهای نامشهود استفاده می شود.

در این روش هزینه استهلاک هر دوره بر حسب میزان کارکرد واقعی مال تعیین می گردد. به عنوان مثال اگر ماشینی در دوره جاری دو برابر دوره قبل کار کند، استهلاک آن در دوره جاری دو برابر محسوب می شود.

در این روش کارکرد مال یا دارایی تا زمان اسقاط ان بر حسب تعداد کل ساعات کار، برآورد و انگاه نرخ استهلا ک برای هر ساعت کار محاسبه میشود.

از این روش زمانی استفاده می شود که کارکرد یا فایده دارایی در طول مدت کار آن بر حسب مقدار محصول قابل تولید برآورد گردد.

در این روش استهلاک به مقدار محصولی که تولید می شود بستگی دارد.

در این روش مبلغی که بابت استهلاک به هر واحد محصول تعلق می گیرد، ثابت باقی می ماند در صورتی که در روش خط مستقیم، با تغییر میزان تولید، آنچه بابت استهلاک به هر محصول سر شکن می شود متغیر است.

همانطور که می بینید هزینه استهلاک هر سال بر مبنای میزان تولید محاسبه شده و ثبت زیر برای هر دوره انجام گرفته است:

اگر به ستون ارزش دفتری توجه کنید مشاهده می کنید که در پایان ۵ سال عمر مفید تنها مانده ارزش اسقاط می باشد و این همان هدف استهلاک است یعنی سرشکن کردن و تخصیص بهای تمام شده دارایی بر مدتی که عمر مفید ان دارایی است.

روشهای شتابدار استهلاک یا روشهای هزینه کاه(Decreasing charge method)

در این روشها، بهای تمام شه طوری بر دوره های استفاده از مال تخصیص می یابد که هزینه های استلاک سالهای اول بیشتر از سالهای بعد باشد، یعنی با گذشت هر سال هزینه استهلاک کاهش می یابد.

در این روشها فرض بر این است که داراییها در سالهای اول عمرشان کارایی بیشتری داشته و همچنین با گذشت زمان هزینه تعمیر و نگهدارای آنها افزایش می یابد، در نتیجه هزینه استهلاک بیشتری نیز دارند.

روش مجموع سنوات

در این روش پس از کسر کردن ازش اسقاط از بهای تمام شده، حاصل را در کسری که صورت و مخرج آن بصورت زیر بدست می آید، طبقه بندی دارایی های غیرجاری ضرب می کنیم:

صورت کسر را باقیمانده عمر مفید تشکیل می دهد. بعنوان مثال اگر طول عمر دارایی ۱۰ سال باشد در یال اول صورت کسر عدد ۱۰ خواهد بود.

روش مانده نزولی ( Declining-Balance Method)

در این روش نرخی ثابت را در طول عمر مال در ارزش دفتری آن (بهای تمام شده منهای استهلاک انباشته ) ضرب می کنند تا هزینه استهلاک دوره بدست آید.

طبقه بندی دارایی های غیرجاری

021-88536880 (512)
با ما تماس بگیرید

• دوره‌های آموزشی
• سنجش آنلاین سواد مالی
• آموزش سواد مالی

• راهنمای ثبت نام
• برگزاری آزمون
• دریافت گواهینامه
• سؤالات متداول

• تماس با ما
• شبکه‌های اجتماعی
• درخواست همکاری

مقدمه‌ای بر صورت‌های مالی - ترازنامه

صورت‌های مالی که توسط شرکت‌ها ارائه می‌شود، حاکی از وقوع هزاران مبادله و رویداد مالی است. سوابق و جزئیات این مبادلات و رویدادها در دفاتر روزنامه، کل و معین به تفضیل ثبت شده و سپس طبقه‌بندی و تلخیص می‌شوند و خلاصۀ این مبادلات و رویدادها به شکل صورت‌های مالی تهیه و ارائه می‌شود.

در حال حاضر برای تحقق هدف‌های گزارشگری مالی، صورت‌های مالی اساسی زیر تهیه و ارائه می‌شوند:

1. ترازنامه یا صورت وضعیت مالی، که خلاصۀ وضعیت مالی یک م ؤ سسه را در یک تاریخ معین نشان می‌دهد.
2. صورت سود و زیان،که خلاصۀ نتایج عملیات یک شرکت را در یک دورۀ مالی نشان می‌دهد.
3. صورت جریان وجوه نقد، که خلاصۀ تأمین منابع مالی یک مؤسسه و چگونگی استفاده از آن را در فعالیت‌های سرمایه‌گذاری در یک دورۀ مالی نشان می‌دهد.
4. صورت‌ سود و زیان انباشته ،که نشان‌دهندۀ افزایش یا کاهش در سودهای انباشتۀ یک موسسه، ناشی از فعالیت‌های تولیدی و غیرتولیدی در یک دورۀ مالی است.

در این مطلب ترازنامه به عنوان یکی از صورت‌های مالی اساسی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

ترازنامه

ترازنامه صورتی است که اطلاعات مربوط به گزارش دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام مؤسسه را در یک مقطع زمانی از دورۀ مالی فراهم می‌کند. به عبارت دیگر ترازنامه دید کلی از وضعیت شرکت در تاریخ ارائۀ صورت‌های مالی به سرمایه‌گذاران ارائه می‌کند. عموماً اگر میزان دارایی‌های شرکت به میزان قابل قبولی نسبت به بدهی‌های آن بیشتر باشد شرکت در وضعیت مناسبی است.

سه عنصر اصلی ترازنامه عبارت‌اند از:

دارایی: دارایی‌ها اقلامی هستند که شرکت در آنها سرمایه‌گذاری می‌کند تا بتواند کسب‌وکار خود را راهبری کند. دارایی‌ها شامل ابزارهای مالی، زمین، ساختمان و تجهیزات است. ‌دو طبقۀ اصلی دارایی وجود دارد: دارایی جاری و دارایی غیرجاری.

دارایی‌های جاری: داریی جاری، معمولاً وجه نقد و یا دارایی‌های دیگری است که انتظار می‌رود طی یک دورۀ چرخۀ عملیاتی به وجه نقد تبدیل شود، مصرف شود و یا آنکه فروخته شود. برای مثال میوه‌های یک سوپرمارکت به‌عنوان دارایی جاری طبقه‌بندی می‌شود زیرا باید تا سال دیگر فروخته شود. موجودی نقد، سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت، موجودی کالا و. در طبقۀ دارایی‌های جاری قرار می‌گیرد.

دارایی‌های غیر جاری: هر چه که به عنوان دارایی جاری طبقه‌بندی نشود در این گروه قرار می‌گیرد. به‌ عبارت ‌دیگر دارایی‌هایی که پیش‌بینی می‌شود در یک سال آینده فروخته و یا مصرف نشود، دارایی‌های غیر جاری نامیده می‌شود. برای مثال، فریزر سوپر مارکت ممکن است به عنوان دارایی غیر جاری طبقه‌بندی شود زیرا احتمال آن خیلی کم است که طی یک سال آتی به پول نقد تبدیل ‌شود. ماشین‌آلات، ساختمان‌ها، زمین، سرقفلی و . نمونه‌ای از دارایی‌های غیر جاری است.

بدهی‌ها: شرکت‌ها برای کسب دارایی‌های لازم اغلب وجوه لازم را قرض می‌گیرند و یا وعدۀ پرداخت آن را به زمانی در آینده موکول می‌کنند. پولی که شرکت به بستانکاران بدهکار است بدهی نامیده می‌شود. مشابه دارایی‌ها، بدهی‌ نیز دارای دوطبقۀ اصلی (جاری و غیرجاری) است:

بدهی های جاری: بدهی‌ جاری تعهدی است که شرکت باید در طی یک سال بپردازد. برای مثال یک سوپرمارکت ممکن است تخم‌مرغ‌هایی را از یک مزرعۀ محلی خریداری و دریافت کرده باشد ولی هنوز هزینۀ آن‌ها را پرداخت نکرده باشد و تا ماه آتی فرصت دارد که نسبت به پرداخت بدهی خود اقدام کند. این بدهی در طبقۀ بدهی‌های جاری قرار می‌گیرد.

بدهی‌های غیرجاری: این بدهی‌ها بیانگر پولی است که شرکت برای سررسید بیش از یک سال قرض گرفته است. برای مثال صاحب سوپرمارکت ممکن است مبلغی را برای خرید یک فروشگاه جدید وام گرفته باشد و باید آن را طی ۵ سال برگرداند. این مبلغ تحت عنوان بدهی‌های غیرجاری طبقه‌بندی می‌شود.

سرمایه: بیانگر بخشی از یک شرکت است که مالکیت آن برای سهامداران است و معمولاً تحت عنوان حقوق صاحبان سهام شناخته می‌شود. سرمایه برابر با جمع دارایی‌ها منهای بدهی‌ها است. اگرچه طبقه‌بندی‌های متعددی برای سرمایه وجود دارد اما دو طبقه‌بندی‌ مهم آن عبارت‌اند از: سرمایۀ پرداخت‌شده و سود انباشته.

سرمایۀ پرداخت‌شده: میزان پولی است که در زمان عرضۀ سهام، توسط سهامداران پرداخت می‌شود و عموماً بیانگر مقدار پولی است که شرکت از فروش سهام خود به دست می‌آورد.

سود انباشته: برابر سود شرکت پس از کسر سود تقسیم‌شده و پرداخت‌شده از زمان تأسیس تاکنون است. از آنجایی که این یک رقم انباشته است اگر شرکت به مرور زمان دچار زیان شود، سود انباشته می‌تواند منفی شده و در آن صورت زیان انباشته نامیده می‌شود.

دارایی جاری و غیر جاری

دارایی جاری و غیر جاری : یکی از بهترین فاکتورهای ارزیابی و سنجش وضعیت مالی شرکت‌‌ها و سوددهی آن‌ها، بررسی صورت‌های مالی آن‌هاست. در انواع صورت‌های مالی، اطلاعات مختلفی نمایش داده می‌شود. داشتن اطلاعاتی مثل لیست دارایی‌جاری و غیرجاری مهم است. در این مطلب به بررسی فرق دارایی جاری و غیرجاری می‌پردازیم.

دارایی جاری چیست؟

در تبادلات مالی و پولی یک شرکت، به پول نقد (در ارزهای داخلی و خارجی) نیاز است. بنابراین شرکت باید بتواند نیازهای خود را با استفاده از پول نقد برطرف کند. یک شرکت ممکن است تمامی دارایی خود را به شکل نقد نگهداری نکند و برخی از آن‌ها را به اشکال مختلف در نقاط مختلف سرمایه‌گذاری کند. این کار بخشی از مدیریت سرمایه و دارایی شرکت است. دارایی‌ جاری، دارایی است که بتوان آن را به سرعت به پول نقد Cash تبدیل کرد. منظور از سریع بودن تبدیل دارایی به پول نقد، یک بازه نهایتاً یک ساله است. یعنی اگر بتوانید یک موجودی را در زمانی کمتر از یکسال به پول نقد تبدیل کنید، می‌توان آن را در دسته دارایی جاری در نظر گرفت.

انواع‌ دارایی‌‌ جاری

برای شناخت بهتری انواع دارایی‌جاری و غیرجاری، ابتدا از انواع دارایی جاری شروع می‌کنیم. در صورتی که دارایی‌ها و موجودی‌های شرکت شما یکی از انواع زیر باشد، می‌توان آن را در دسته جاری قرار دارد: پول نقد: هدف از دسته بندی و مشخص کردن نوع دارایی، تبدیل آن به پول نقد است. پس بدون شک، موجودی پول نقد شرکت در حساب‌هاروی بانکی و سپرده‌های بدون سررسید، جاری است. سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت: اگر شرکت در واحدهای تجاری زود بازده سرمایه گذاری کرده باشد، به شکلی که بتوان در کمتر از یکسال پول آن را دریافت کرد، می‌توان آن را به عنوان دارایی جاری در نظر گرفت. اسناد فروش تجاری: تمام اسناد فروش و تجاری که ظرف یکسال آینده وصول شود، به عنوان دارایی‌جاری شناخته می‌شود. پیش پرداخت‌ها و پیش فروش‌ها: پرداخت مشتریانی که انتظار می‌رود تا یکسال آینده وصول شود و خریدشان کامل گردد، در دسته دارایی‌های جاری قرار می‌گیرد.

دارایی غیرجاری چیست؟

دارایی‌های غیرجاری، شامل مواردی می‌شود که طبق سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت شرکت خریداری شده‌اند. یعنی انتظار حسابدار و هیئت مدیره شرکت در بر این است که چنین دارایی‌هایی طی یکسال و بیشتر از این زمان، وصول می‌شوند. این دارایی‌ها، در فرآیندها و عملیات‌های شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرد اما برای فروش و تبدیل به پول نقد در کوتاه مدت نیستند.

انواع‌ دارایی‌‌ غیر جاری

دارایی‌هایی که یکی از انواع زیر باشند، در دسته دارایی‌های غیرجاری قرار می‌گیرند: سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت: تمام سرمایه گذاری‌هایی که شرکت برای بیش از یکسال انجام می‌دهد، یک دارایی غیرجاری است. پیش پرداخت‌ها و پیش فروش‌ها: مثل دارایی جاری، در دارایی غیرجاری هم این دسته را داریم. با این تفاوت که وصول مبالغ این اسناد، بیش از یکسال طول خواهد کشید. دارایی‌های مشهود: عموم دارایی‌های مشهود، در دسته غیرجاری قرار می‌گیرد. مثلا ماشین‌آلات یا ساختمان و زمین را نمی‌توان به عنوان سرمایه‌گذاری کوتاه مدت در نظر گرفت. دارایی‌های نامشهود: دارایی‌های نامشهود هم باید در دسته دارایی غیر جاری قرار بگیرد. ارزش گذاری این دارایی‌ها، در زمان فروش مشخص می‌شود اما به هر حال چیزهایی مثل سرقفلی، جواز و پروانه را نمی‌توان به عنوان سرمایه کوتاه مدت شناخت.

طبقه‌بندی بدهی در دارایی‌های جاری و غیرجاری

در تعریف دارایی‌های جاری طبقه بندی دارایی های غیرجاری و غیرجاری، با انواع این دارایی‌ها آشنا شدید. تفاوت دارایی جاری و غیرجاری را هم می‌دانید. اما جالب است که بدانید بدهی هم می‌تواند یک دارایی برای شرکت محسوب شود. بدهی‌هایی که دیگر شرکت‌ها به شما دارند، در تعریف دارایی‌جاری و غیرجاری می‌گنجد. به این ترتیب که اگر زمان وصول این بدهی‌ها کمتر از یکسال است، جاری هستند. در غیر این صورت (زمان وصول بیش از یکسال)، باید غیرجاری محسوب شوند.

جمع‌بندی

در انتهای مطلب بد نیست مروری به مطالب گفته شده، داشته باشیم. می‌دانیم که دارایی‌جاری و غیرجاری چیست و چه مواردی را باید جاری و کدام‌ها را غیرجاری در نظر بگیریم. کاری که حسابدار باید انجام دهد، دسته بندی تمام موجودیت‌ها و دارایی‌های شرکت است. تمامی دارایی‌ها باید به انواع روش‌ها تقسیم شوند. از این گزارشات در تهیه صورت‌های مالی اساسی استفاده خواهد شد.