تفاوت ETF با دیگر صندوق ها چیست؟


تفاوت ETF با دیگر صندوق ها چیست؟

یکی از مزیت‌های بزرگ صندوق‌های سرمایه گذاری، متنوع بودن آنها است. تقریبا برای هر نوع سلیقه سرمایه گذاری و هر میزان ریسک‌پذیری، نوعی صندوق سرمایه گذاری وجود دارد. در واقع، تفاوت اصلی انواع صندوق‌های سرمایه گذاری در ترکیب دارایی‌های آنها است. به این معنی که صندوق‌ها با توجه به ماهیت و نوعشان درصدی از سرمایه خود را در گزینه‌های کم ریسک مثل سپرده بانکی، اوراق مشارکت و در گزینه‌های با ریسک بیشتر در بازار بورس سرمایه گذاری می‌کنند. در ادامه با انواع صندوق‌های سرمایه گذاری آشنا می‌شویم.

۱- صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت

این نوع صندوق‌ها حداقل بین ۷۰% تا ۹۰% از دارایی‌های خود را در اوراق مشارکت، سپرده بانکی، گواهی سپرده بانکی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می‌کنند. باقی‌مانده دارایی‌های صندوق نیز به اختیار مدیر صندوق (تا سقف ۱۰%) در بورس سرمایه گذاری می‌شود. این صندوق‌ها مناسب افرادی است که ریسک‌پذیری پایینی دارند چون علاوه بر ریسک کم از یک حداقل سود تضمین شده هم برخوردار هستند. این صندوق‌ها در دوره‌های از قبل معین شده (مثلا ماهانه یا ۳ ماه یکبار) به سرمایه گذاران خود سود پرداخت می‌کنند. قابلیت نقد شوندگی آنها نیز بالا است؛ یعنی شما به راحتی می‌توانید واحدهای صندوق خود را به پول نقد تبدیل کنید. همچنین بیشتر این صندوق‌ها یک رکن به نام ضامن نقد شوندگی دارند که معمولا یک نهاد مالی معتبر است. این ضامن باعث آسودگی خاطر بیشتری برای سرمایه گذاران می‌شود. در نهایت اینکه این صندوق‌ها معمولا بازدهی بیشتری نسبت به بانک دارند. پس برای افراد کم ریسک که پول خود را در بانک نگهداری می‌کنند یک گزینه جذاب برای سرمایه گذاری با ریسک پایین به شمار می‌روند.

ویژگی صندوق‌های سرمایه گذاری با درآمد ثابت

با توجه به توسعه ابزارهای مالی در ایران شاهد انتشار اوراق مشارکت، گواهی‌های سپرده بانک‌ها و شرکت‌های مختلف خصوصی و دولتی هستیم. برای اینکه این اوراق جذابیت لازم را نزد سرمایه گذاران داشته باشند معمولا دارای سودی ۳ الی ۴ درصد بالاتر از سپرده‌های بانکی هستند. از طرفی تضمین شده هستند و این موضوع باعث می‌شود تا بسیاری از سرمایه گذاران به سمت این اوراق جذب شوند. صندوق‌های سرمایه گذاری با درآمد ثابت نیز بخش قابل توجهی از سرمایه‌های خود را در این اوراق سرمایه گذاری می‌کنند تا از این دریچه بتوانند بازدهی بالاتری نسبت به سپرده‌های بانکی ایجاد کنند. در ضمن، برخی از صندوق‌های سرمایه گذاری با درآمد ثابت بانکی نیز به دلیل قوانین حاکم بر آن بانک یک الی دو درصد بالاتر از سایر صندوق‌های مشابه سود پرداخت می‌کنند. مثلا اگر صندوق‌های دیگر سود ۲۰ درصدی بپردازند آن صندوق خاص سود ۲۲ درصدی را پرداخت می‌کند.

۲- صندوق سرمایه گذاری سهامی

این نوع از صندوق‌ها حداقل ۷۰% از دارایی‌های خود را در سهام سرمایه گذاری می‌کنند. ۳۰% باقی‌مانده نیز به اختیار مدیر صندوق در سهام، اوراق مشارکت، سپرده بانکی یا سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می‌شود. این کار باعث می‌شود که ریسک این نوع صندوق‌ها نسبت به صندوق‌های با درآمد ثابت بیشتر شود. به دلیل اینکه بخش زیادی از دارایی‌های این نوع صندوق در بورس سرمایه گذاری می‌شود، در نتیجه این نوع از صندوق‌ها حداقل سود تضمین شده ندارند. این صندوق‌ها بیشتر مناسب افرادی هستند که قصد سرمایه گذاری در بورس را دارند، اما فرصت یا اطلاعات کافی برای این کار را ندارند. با سرمایه گذاری در این نوع صندوق‌ها سرمایه شما توسط یک تیم تحلیلی با مدیریت حرفه‌ای و آشنا به مسائل مالی و سرمایه گذاری، در بورس سرمایه گذاری می‌شود. به همین دلیل ریسک بیشتری نیز دارند؛ اما از طرف دیگر این قابلیت را دارند که نسبت به صندوق‌های سرمایه گذاری با درآمد ثابت، بازدهی بیشتری را نصیب سرمایه گذاران کنند؛ مثلا در مواقعی که وضعیت بورس مناسب است، میزان بازدهی و سودآوری این صندوق‌ها نسبت به صندوق‌های با درآمد ثابت قابل مقایسه نیست. بسیاری از این صندوق‌ها ضامن نقد شوندگی هم دارند.

بهترین صندوق سرمایه گذاری در سهام

هرگاه یک صندوق سرمایه گذاری سهام یا مختلط، عرضه اولیه شد پیشنهاد می‌گردد تا بخشی از سرمایه خودتان را بابت خرید واحدهای آن تخصیص بدهید. چون تفاوت ETF با دیگر صندوق ها چیست؟ تجربه نشان داده که ارزش واحدهای صندوق‌های سرمایه گذاری تازه تاسیس طی سه الی پنج سال بازدهی خارق‌العاده‌ای را محقق می‌کنند و سرمایه گذاری ایمنی محسوب می‌شوند. از طرفی، تعداد صندوق‌های سرمایه گذاری در سهام کم نیستند و هر کدام از آنها با توجه به قدمتشان قیمت‌های مختلفی – از ۳۰۰ هزار تومان به بالا – دارند. شاید بپرسید: «چگونه یک صندوق را انتخاب کنم؟» شما می‌توانید با مراجعه به سایت «fipiran» سابقه عملکرد صندوق‌های مختلف سرمایه گذاری در سهام یا مختلط را مقایسه کنید. معمولا صندوق‌های سرمایه گذاری مختلف در صنایع خاصی سرمایه گذاری می‌کنند. از آنجایی که حجم بزرگی از سرمایه را در اختیار دارند جابه‌جایی‌های مداومی در بین صنایع مختلف بورسی انجام نمی‌دهند، بنابراین شما ضمن بررسی روند عملکردی صندوق‌ها به سایت آنها هم مراجعه کنید و ببینید که تمرکز سرمایه گذاری این صندوق در چه صنایعی است تا از این دریچه بتوانید واحدهای یک صندوق موفق را خریداری کنید.

۳- صندوق سرمایه گذاری مختلط

این نوع از صندوق‌ها حداکثر ۶۰% از دارایی خود را در سهام سرمایه گذاری می‌کنند. حداقل ۴۰% از دارایی صندوق نیز در اوراق با درآمد ثابت مثل اوراق مشارکت و سپرده‌های بانکی سرمایه گذاری می‌شود. به صورت کلی می‌توان گفت این نوع از صندوق‌های سرمایه گذاری از نظر سطح ریسک بین صندوق با درآمد ثابت و صندوق سرمایه گذاری در سهام قرار می‌گیرند. سرمایه گذاری در این نوع از صندوق‌ها به افرادی با سطح ریسک متوسط توصیه می‌شود. چون بیش از نیمی از دارایی‌های آن در سهام سرمایه گذاری می‌شود. همچنین برای تعدیل این ریسک حداقل ۴۰% از دارایی‌های صندوق در اوراقی که درآمد ثابتی دارند سرمایه گذاری می‌شود. این صندوق‌ها نیز پتانسیل بازدهی بیشتری نسبت به صندوق‌های درآمد ثابت دارند. ولی به دلیل سرمایه گذاری بخشی از دارایی‌ها در سهام، حداقل سود تضمین شده ندارند. بسیاری از این صندوق‌ها ضامن نقد شوندگی دارند.

۴- صندوق سرمایه گذاری قابل معامله (ETF)

فعالیت اصلی این صندوق‌ها، سرمایه گذاری در اوراق بهادار یا دارایی‌های فیزیکی است که به عنوان دارایی پایه صندوق در نظر گرفته می‌شود. عملکرد این نوع از صندوق‌ها به عملکرد دارایی پشتوانه آن بستگی دارد. می‌توان گفت مهم‌ترین ویژگی این صندوق‌ها داد و ستد پذیری واحدهای سرمایه گذاری آنها در بازار سرمایه است. به این صورت که معامله واحدهای این نوع از صندوق‌ها به شیوه معاملات سهام عادی، در سامانه معاملاتی بازار فرابورس ایران صورت می‌پذیرد. صندوق‌های قابل معامله می‌توانند هر کدام از ۳ نوع صندوق سرمایه گذاری که گفتیم باشند. ریسک متفاوتی که این نوع از صندوق‌ها نسبت به سایر صندوق‌های گفته شده دارند، این است که واحدهای سرمایه گذاری آنها در بورس خرید و فروش می‌شوند. پس عرضه و تقاضای بازار و شرایط بورس نیز می‌تواند بر قیمت آنها تاثیر بگذارد. همچنین خرید و فروش این صندوق‌ها از طریق بورس می‌تواند به نقدشوندگی بیشتر آنها کمک کند.

۵- صندوق‌های سرمایه گذاری در طلا

بسیاری از مردم دوست دارند که با خرید طلا و سکه، ارزش پول خود را حفظ کنند. اما اتفاق‌هایی مانند گم‌ یا ربوده شدن، همیشه پیش روی این نوع از سرمایه‌گذاری‌ها بوده است. صندوق‌های سرمایه‌ گذاری طلا با خرید و فروش سپرده سکه و انواع اوراق بهادار مبتنی بر طلا که معمولا در بورس پذیرفته ‌شده‌اند، به کسب بازده می‌پردازند. در نتیجه، سرمایه‌گذاران علاوه بر رهایی از مشکلاتی که برایتان گفتیم، می‌توانند با ارقام خرد در طلا سرمایه‌گذاری کنند. البته این صندوق‌ها می‌توانند مازاد دارایی‌های خود را در اوراق بهادار با درآمد ثابت، سپرده‌ها و گواهی سپرده بانکی سرمایه‌گذاری کنند.

۶- صندوق‌های سرمایه‌ گذاری زمین و ساختمان

برای ایرانی‌ها سرمایه‌گذاری در مسکن همیشه یکی از بهترین گزینه‌ها به شمار می‌رود؛ نوعی از سرمایه‌گذاری که به مبالغ بسیار بالایی نیاز دارد. صندوق‌های سرمایه‌ گذاری زمین و ساختمان، صندوق‌هایی هستند که سرمایه‌های کوچک اشخاص حقیقی یا حقوقی را به‌ منظور سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بزرگ ساختمانی جذب می‌کنند. با این کار امکان استفاده سرمایه‌گذاران خرد از فرصت‌های سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بزرگ و درآمدزای مسکن فراهم می‌شود.

۷- صندوق‌های سرمایه گذاری پروژه

صندوق‌ سرمایه‌ گذاری پروژه، صندوق‌هایی هستند که منابع مالی سرمایه‌گذاران را برای تأمین مالی پروژه‌های صنعتی، معدنی، نفت و پتروشیمی جذب می‌کنند. هدف از تشکیل این نوع صندوق‌ها، جمع‌آوری سرمایه از متقاضیان و اختصاص وجوه جمع‌آوری ‌شده به ساخت و بهره‌برداری انواع پروژه‌های دارای توجیه است.

۸- صندوق سرمایه گذاری نیکوکاری

صندوق‌های‌ سرمایه‌ گذاری نیکوکاری، امکان نوعی جدید و جذاب از سرمایه‌گذاری نیکوکارانه را فراهم آورده‌اند. در این شیوه، صندوق‌هایی با اهداف خاص مانند حمایت از جایزه بین‌المللی المصطفی (مشهور به نوبل اسلامی)، ورزش کشتی یا حتی باشگاه‌های ورزشی تأسیس می‌شوند. افرادی که قصد حمایت از این اهداف نیکوکارانه را دارند، به‌جای پرداخت پولی که پس از یک‌بار پرداخت و هزینه شدن به پایان می‌رسد، در این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند و سود ناشی از این سرمایه‌گذاری به‌صورت همیشگی به آن هدف اعطا می‌شود. البته فرد می‌تواند بخشی از سود ناشی از این سرمایه‌گذاری را برای خود و بخش دیگر برای آن هدف در نظر بگیرد.

۹- صندوق سرمایه گذاری جسورانه

بعضی از کسب و کارها به‌ جای طی یک مسیر خطی، مسیری نمایی و شتاب‌گونه را طی می‌کنند. البته یا به سمت رشد و موفقیت یا به سمت افول و ورشکستگی. البته امکان دوم به ‌مراتب بیش از اولی است اما همان تجربه‌های معدود موفقیت مانند «گوگل»، «آمازون»، «دیجی کالا»، «اسنپ» و … به ‌قدری پول‌ساز و سودآور هستند که همه شکست‌ها را جبران می‌کنند. عده‌ای از افراد، سرمایه‌گذاری در چنین صندوق‌هایی را ترجیح می‌دهند؛ صندوق‌هایی که بر ایده‌ها و کسب‌وکارهای نوآورانه سرمایه‌گذاری می‌کنند و ممکن است سودی فراوان عاید افراد کنند.

۱۰- صندوق سرمایه گذاری اختصاصی بازار گردانی

همان‌طور که از نامشان پیدا است نوعی تخصصی از صندوق‌ها هستند که بازارگردانی سهام شرکت یا صنعت از پیش تعیین‌ شده‌ای را بر عهده دارند. بازارگردانی به معنای خریدوفروش سهم‌های شرکت یا صنعتی خاص است که موجب بهبود نقدشوندگی و متعادل نگه‌داشتن بازار می‌شود.

۱۱- صندوق سرمایه گذاری شاخصی

صندوق‌‌های سرمایه‌ گذاری شاخصی، صندوق‌هایی هستند که منابع مالی جمع‌آوری ‌شده را درست به شکلی سرمایه‌گذاری می‌کنند که عملکردی مشابه با عملکرد یکی از شاخص‌های بازار سرمایه را به دست بیاورند؛ نه کمتر، نه بیشتر.

ETF بیت کوین به زبان ساده؛ با برترین صندوق‌های قابل معامله بیت کوین آشنا شوید

صندوق قابل معامله ترجمه عبارت (Exchange Traded Fund (ETF است و سبدی از دارایی‌های مختلفی است که می توانند به انواع مختلفی وجود داشته باشند. به عنوان مثال این سبد ممکن است شامل سهام، اوراق قرضه، کالا، فلزات گرانبها و یا رمزارزها باشد. صندوق‌های ETF را می‌توان در بازار بورس به راحتی مثل یک سهام به خرید و فروش رساند.

آنچه ETF را برای بسیاری جذاب می‌کند امکان تنوع بخشی در سبد سرمایه است. علاوه بر این قابل معامله بودن آن‌ها در بازارهای بورس هم دلیل دیگری است که بسیاری به سمت صندوق‌های قابل معامله متمایل می‌شوند.

اگر علاقمند به سرمایه گذاری در دارایی‌های مختلفی باشید و چندان مایل به خرید و فروش دائمی این دارایی‌ها و پرداخت کارمزد معاملات نیستید؛ صندوق‌های قابل معامله گزینه جذابی برای شما خواهند بود.

به عنوان مثال اگر بخواهید سهمی از کل بازار اوراق بهادار ایالات متحده را داشته باشید؛ می‌توانید در یکی از صندوق‌های ای تی اف شرکت ونگارد سرمایه گذاری کنید. صندوق قابل معامله ونگارد شامل ۴۰۲۵ اوراق سهام مختلف است و این صندوق عملکرد یا اصطلاحا پرفورمنس کل بازار سهام ایالات متحده را دنبال می‌کند.

نباید فراموش کرد که برای اشخاص، مدیریت چندین هزار سهام مختلف، عملا کاری غیرممکن است اما با ETF می‌توان سهمی از انواع دارایی‌ها را زیر چتر یک سبد نگه داشت و طبیعتا با رشد و کاهش هرکدام از دارایی‌ها ارزش سرمایه شما نیز تغییر خواهد کرد.

این جنبه از صندوق‌های قابل معامله، از جهاتی بسیار شبیه به کاریست که شرکت‌های مدیریت سرمایه با استراتژی منفعل (Passive Investing Strategy) انجام می‌دهند. این موسسات، سهام‌های معینی را خریداری و دنبال می‌کنند و لیست این سهام‌ها را به شکل یک شاخص (Index) برای صندوق سرمایه گذاری خود تعریف می‌کنند. به عنوان مثال صندوق شاخصی رمزارز CRYPTO20 Index Fund با استفاده از استراتژی منفعل و همینطور بهره مندی از روش ها و پارامترهای وزن دهی به یک سبد سرمایه گذاری، تا حدود بسیار زیادی همانند صندوق های ETF مدیریت می شود.

اما صندوق قابل معامله بیت کوین چیست و چه تفاوتی با صندوق‌های سرمایه گذاری دیگر دارد؟

صندوق قابل معامله بیت کوین چیست؟

صندوق قابل معامله بیت کوین درست مانند دیگر صندوق‌های ای تی اف موجود در بازار اوراق بهادار است؛ با این تفاوت که به جای دنبال کردن قیمت اوراق بهادار یا فلزات گرانبها، قیمت بیت کوین را دنبال می‌کند.

جالب است بدانید که در حال حاضر صندوق‌های فعال ای تی اف بیت کوین لزوما در رمزارز بیت کوین سرمایه گذاری نمی‌کنند و در بحث‌های مالی و نگرش صندوق با یکدیگر تفاوت اساسی دارند.

تفاوت صندوق های ای تی اف بیت کوین با یکدیگر

به طور ساده تفاوت اصلی صندوق‌های قابل معامله بیت کوین را می‌توان در دو دسته کلی بیان کرد:

۱- برخی از این صندوق‌ها قیمت جهانی بیت کوین را در بازار اسپات (Spot) بیت کوین را دنبال کرده و برخی دیگر دنباله‌رو قیمت بیت کوین در قرارداد‌های آتی یا بازار فیوچرز هستند.

۲- برخی از این صندوق‌ها به صورت مستقیم بیت کوین را خریداری نمی‌کنند و در پورتفوی آنها بیت کوین وجود ندارد؛ اما بعضی از این صندوق‌ها به صورت مستقیم اقدام به خرید و نگهداری بیت کوین در صندوق خود می‌کنند.

معرفی برخی صندوق های ای تی اف بیت کوین

BITO – ProShares Bitcoin Strategy ETF

صندوق ای تی اف پرو شیرز (ProShares ETF (BITO اخیرا موفق به کسب مجوز فعالیت از کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا شده است. نکته مهم در مورد این صندوق این است که در آن بیت کوین به صورت یک رمزارز، خرید و فروش یا نگهداری نمی‌شود بلکه این صندوق در پی قراردادهای آتی یا فیوچرز بیت کوین است. بر اساس اعلان این صندوق، آن‌ها به طور مستقیم نه بیت کوین نگهداری می‌کنند و نه بر روی این رمزارز سرمایه گذاری کرده‌اند.

کارمزد این صندوق ۰.۹۵% بوده که به نسبت سایر انتخاب‌ها برای شهروندان ایالات متحده، به صرفه‌تر است. قبول و تفاوت ETF با دیگر صندوق ها چیست؟ کسب مجوز این صندوق از سوی کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) موضوع مهمی است چرا که احتمالا راه را برای دیگر شرکت‌ها و محصولات مالی مشابه هموار خواهد کرد.

GBTC – Grayscale Bitcoin Investment Trust

صندوق سرمایه گذاری گری اسکیل یکی از قدیمی‌ترین صندوق‌هایی است که امکان بهره مندی از حرکات قیمتی بیت کوین را برای سرمایه گذاران فراهم کرده است. با این وجود به دلیل سخت‌گیری‌ها و قوانین دست و پا گیر کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا، این صندوق هنوز موفق به ارائه محصول خود به صورت یک صندوق ETF نشده است. محصول این صندوق شبیه به ای تی اف بوده اما با ریسک بسیار بالایی همراه است و تنها به سرمایه داران معتبر ارائه شده و جذب سرمایه آن نیز به صورت خصوصی انجام می‌شود.

پس از موفقیت صندوق ProShares در دریافت مجوز، این شرکت خبری در راستای اقدام برای دریافت مجوز را تفاوت ETF با دیگر صندوق ها چیست؟ منتشر کرده است.

BITW – The Bitwise 10 Private Index Fund

صندوق بیت وایز یکی از قدیمی‌ترین صندوق‌های کریپتویی است که کار خود را از سال ۲۰۱۷ آغاز کرده است. دارایی‌های این صندوق کاملا به طور سرد نگهداری و دارای بیمه اند. همان طور که از نام صندوق مشخص است؛ در این صندوق تنها ۱۰ رمزارز اول از نظر حجم بازار مدیریت شده و صلاحیت خرید و نگهداری هر کدام از این ارزها با روش‌های سخت‌گیرانه‌ای مورد بررسی قرار می‌گیرد.

سرمایه گذاران می‌توانند به کمک روش سنتی حساب‌های بروکری یا حساب‌های کارگزاری، سهم‌های این صندوق را خریداری کنند. سرمایه‌گذاران معتبر نیز می‌توانند به صورت مستقیم و در موقعیت‌های خصوصی به سهام این صندوق دسترسی پیدا کنند. کارمزد این صندوق % ۲.۵ بوده و میزان دارایی آن بیش از یک میلیارد دلار تخمین زده می‌شود.

BTCE – BTCetc Physical Bitcoin ETC

در یک نگاه صادقانه BTCE تنها صندوقی است که واقعا ETF بیت کوین محسوب می‌شود. این صندوق در کشور آلمان و به لطف قوانین متفاوت نسبت به ایالات متحده آمریکا، با پشتوانه بیت کوین اداره می‌شود. این صندوق دارای کارمزد ۲% است و دارایی تحت مدیریت آن بیش از ۱ میلیارد دلار ارزش دارد.

CXBTF – Bitcoin Tracker One

بیت کوین ترکر وان تنها در بازار های خارج از صرافی یا OTC در دسترس است. این صندوق کار خود را در سال ۲۰۱۵ و در Nasdaq استکهلم آغاز کرده است. این صندوق تا سال ۲۰۱۸، تنها با کرون سوئد در دسترس بود اما در سال ۲۰۱۸ خرید آن با دلار آمریکا هم امکان پذیر شده است. این صندوق هم ساختاری مانند صندوق سرمایه گذاری گری اسکیل دارد بنابراین با ریسک زیادی برای سرمایه گذاران همراه است.

BTCC – Purpose Bitcoin ETF

صندوق ای تی اف BTCC یکی از صندوق‌های تازه کار در کشور کانادا است که در سال ۲۰۲۱ کار خود را آغاز کرده است. بد نیست بدانید که این صندوق در هفته اول عرضه حدود ۵۰۰ میلیون دلار دارایی جذب کرده است که این رقم در نوع خود بی‌نظیر است. این ای تی اف کارمزد %۱ دریافت می‌کند.

دلایل استفاده از صندوق قابل به معامله به جای خرید دارایی

با مرور آنچه گفتیم این سوال به وجود می‌آید که با توجه به همه مسائل؛ چرا عده‌ای به جای خرید دارایی دست به خرید ای اف تی می‌زنند؟

دلایل مختلفی برای خرید ETF یک دارایی به جای خود دارایی وجود دارد:

  • گاهی خرید یک دارایی برای افراد یا شرکت‌ها به دلایل مختلفی امکان‌پذیر نیست و آن‌ها می‌توانند با خرید صندوق قابل معامله آن دارایی از تحرکات قیمتی آن عقب نماند.
  • در ایالات متحده با توجه به قوانین SEC و ممنوعیت خرید بیت کوین برای شرکت‌ها، صندوق‌های سرمایه گذاری و صندوق‌های پوشش ریسک(Hedge funds) یکی از راه‌های ورود به بازار ارزهای دیجیتال، صندوق‌های ETF است.
  • برخی سرمایه گذاران به دلایلی مایل نیستند به عنوان نگهدارنده رمزارز شناخته شوند و با این وجود نمی‌خواهند از بازار بیت کوین نیز جا بمانند. این افراد نیز در ETF بیت کوین سرمایه گذاری می‌کنند.
  • عده‌ای ترجیح می‌دهند پروسه خرید یا فروش و به طور کلی نگهداری ایمن بیت کوین را از سر باز کرده و با سرمایه گذاری در صندوق ای تی اف خیالشان را از این بابت راحت کنند.
  • از دیگر انگیزه‌های سرمایه گذاری در ETF هزینه کارمزد نسبتا ناچیز آن به نسبت خرید و فروش واقعی یک دارایی بابت هر معامله است.
  • برخی برای رهایی از دردسر احراز هویت صرافی ارزهای دیجیتال ترجیح می‌دهند سهمی را خریداری کنند که در بازار اوراق بهادار به راحتی قابل خرید و فروش است و صندوق EFT را انتخاب می‌کنند.

سخن پایانی

صندوق‌های ای اف تی به طور کلی منجر به افزایش ظرفیت سرمایه گذاری در بازارها شده و برای بسیاری انتخاب این صندوق‌ها گزینه مناسب‌تری است. علاوه بر این چنین صندوق‌هایی به پذیرش رمزارزها در سطح‌های مختلف فردی و شرکتی کمک شایانی می‌کند.

از طرفی اکثر صندوق‌های ای تی اف امروزی به طور مستقیم با خود بیت کوین سروکار نداشته و این سوال به وجود می‌آید که چرا زمانی که می‌توان در خود رمزارز سرمایه گذاری کرد باید سهم آن را خرید؟

در این میان به نظر می‌رسد که قوانین برخی کشورها از جمله ایالات متحده با سیاست‌های خاصی در صدد کنترل قیمت بازار رمزارزها و اعمال فشار بر آن تنظیم شده است.

از یک سو کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا، بیت کوین را به عنوان یک ارز قانونی نشناخته و به صندوق‌هایی که از رمزارز بیت کوین در صندوق استفاده می‌کنند؛ مجوز فعالیت نمی‌دهد و از طرفی دیگر به صندوقی مانند Proshares که عملا بیت کوینی ندارند و تنها از طریق قراردادهای آتی بیت کوین، به طور غیرمستقیم با این بازار در ارتباط‌اند؛ مجوز می‌دهد.

به نظر می‌آید سیاست گذاران در تلاش‌اند تا تجربه موفق کنترل قیمت در بازارهایی مثل طلا و نقره و … را تکرار کنند. آن‌ها از طریق ترویج خرید صندوق ای تی اف به جای آن دارایی عملا کنترل قیمت این بازارها را در دست می‌گیرند.

هرچند که برای قضاوت هنوز زود است اما در شرایط کنونی، خرید و نگهداری خود رمزارز به نسبت سرمایه گذاری در صندوق‌های قابل معامله، گزینه منطقی‌تری به نظر می‌رسد.

احتمالا در آینده با نرمش دولت ها و با تغییر نگرش ها، صندوق های قابل معاله ای برای بیت کوین به وجود خواهد آمد که مستقیما با خود رمزارز بیت کوین در ارتباط هستند و در این میان نیازی به باز تعریف و دور زدن برخی مناسبات مالی نیست تا بتوان بیت کوین را هم ردیف با دیگر کلاس های دارایی در بازارهای تحت کنترل دولت ها پذیرفت و به معامله آن پرداخت.

🔷مقالات آموزشي بورس >>همه چیز درباره مزایا و معایب صندوقهای سرمایه گذاری بورسی>درآمد ثابت، قابل معامله(ETF)، محدود، نامحدود ومشترک

وب سایت بورس نگار - صندوق‌های سرمایه‌گذاري نهادهاي مالي‌ای هستند که فعاليت اصلي آنها سرمايه‌گذاري در اوراق بهادار است و مالكان آن به نسبت سرمايه‌گذاري خود، در سود و زيان صندوق شريكند. این صندوق‌ها وجوه مردم را جمع‌آوری کرده و در سبدهای سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار متفاوت سرمایه‌گذاری می‌کنند. به این ترتیب این صندوق‌ها با گرد آوردن سرمایه‌گذاران کوچک از مزایای سرمایه‌گذاری در مقیاس بزرگ بهره می‌گیرند. در این گزارش انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری، مزایا و معایب این شکل از سرمایه‌گذاری را بررسی می‌شود.


صندوق‌های سرمایه‌گذاری که از سال 1386 در ایران رواج یافتند؛ نوعی نهاد سرمایه‌گذاری محسوب می‌شوند كه با فروش سهام، وجوهی را به‌دست آورده و بر اساس هدف صندوق، در تركیبی از اوراق بهادار شامل سهام، اوراق مشارکت، ابزارهای كوتاه‌مدت بازار پول و سایر دارایی‌ها سرمایه‌گذاری می‌كنند. با توجه به حضور مدیران و تحلیلگران حرفه‌ای در این صندوق‌ها این شکل از سرمایه‌گذاری برای معامله‌گران ریسک‌گریز یا بی‌تجربه جذابیت ویژه‌ای دارند.

انواع صندوق‌ها
در یک تقسیم‌بندی کلی صندوق‌های سرمایه‌گذاری به سه دسته صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سبد ثابت، صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود و صندوق‌های سرمایه‌گذاری نامحدود تقسیم می‌شوند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سبد ثابت در طول فعالیت خود دارای یک پرتفوی ثابت از دارایی‌های مالی و اوراق بهادار هستند. در حالی که دو دسته دیگر بنا‌به‌نظر مدیران صندوق‌ها دارایی‌های سبد خود را تغییر می‌دهند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود ، تعداد واحدهای مشخصی دارند و بدون امکان بازخرید عموما واحدی را باطل یا صادر نمی‌کنند و صرفا واحدهای آنها میان سرمایه‌گذاران خرید و فروش می‌شود.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری نامحدود اما به صدور و ابطال واحدها می‌پردازند و خریداران قادرند از خود صندوق واحدهای سرمایه‌گذاری خریداری کنند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که عموم صندوق‌های سرمایه‌گذاری کشور از این نوع هستند، نوعی صندوق سرمایه‌گذاری نامحدود محسوب می‌شوند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک به سه دسته صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام، صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط تقسیم می‌شوند.

صندوق سرمایه‌گذاری در سهام
این نوع صندوق‌ها بر حسب اندازه به دو گروه کوچک مقیاس و بزرگ مقیاس تقسیم می‌شوند. در صندوق‌های کوچک مقیاس تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری قابل انتشار حداقل 5 هزار واحد و حداکثر 50 هزار واحد و در نوع بزرگ مقیاس این ارقام بین 50 هزار و 500 هزار واحد قرار دارند.

واحدهای سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها به دو نوع واحد سرمایه‌گذاری ممتاز (غیر‌قابل ابطال، قابل انتقال به غیر و دارای حق حضور و رای در مجمع) و واحد سرمایه‌گذاری عادی (قابل ابطال، غیر قابل انتقال و بدون حق حضور و رای در مجمع) تقسیم می‌شوند.

در بازار سرمایه ایران حداقل ٧٠ درصد از دارایی‌های صندوق باید در سهام پذیرفته‌شده در بورس یا بازار اول فرابورس سرمایه‌گذاری ‌شوند.

صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت
پرتفوی این صندوق‌ها از دارایی‌های مالی با درآمد ثابت تشکیل شده‌اند. این صندوق‌ها با فروش واحدهای سرمایه‌گذاری این وجوه را در اوراق مشارکت(دولتی، نهادهای عمومی غیر‌دولتی و شرکت‌های سهامی عام) سرمایه‌گذاری می‌کنند. این شرکت‌ها قادرند با سرمایه‌گذاری در انواع متفاوتی از اوراق مشارکت بازدهی بیش از بازده اوراق مشارکت دولتی برای سرمایه‌گذاران خود ایجاد کنند.
طبق قوانین بازار سرمایه در ایران صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت باید حداقل ٧٠ درصد از دارایی‌های خود را در اوراق مشارکت، سپرده بانکی، گواهی سپرده بانکی و اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری کنند.

صندوق سرمایه‌گذاری مختلط
این صندوق‌ها ترکیبی از اوراق با درآمد ثابت و سهام شرکت‌های بورسی و فرابورسی را در پرتفوی خود دارند. طبق قوانین باید حداقل ٤٠ درصد و حداکثر ٦٠ درصد از دارایی‌های صندوق در سهام پذیرفته‌شده در بورس یا بازار اول فرابورس سرمایه‌گذاری شوند.

صندوق قابل معامله (ETF)
صندوق‌های قابل معامله در بورس همچون سهام عادی در بورس قابلیت معامله دارند. صندوق‌های قابل معامله ویژگی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های سرمایه‌گذاری محدود را توامان دارا هستند به این معنا که می‌توانند همانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک بر اساس خالص ارزش دارایی‌‌هایشان قیمت‌گذاری شده و بر اساس این قیمت در روز تفاوت ETF با دیگر صندوق ها چیست؟ معامله شوند و از طرفی همچون صندوق‌های محدود، به قیمت‌هایی بالاتر یا پایین‌تر از خالص ارزش دارایی‌شان معامله شوند. همچنین می‌توان به‌عنوان یکی از مزیت‌های این صندوق‌ها به ارزان بودن نسبی آنها اشاره کرد.

مزایای صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک
مدیریت حرفه‌ای: حضور مشاوران حرفه‌ای در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، انجام تحقیقات و در اختیار داشتن اطلاعات از مزایای مدیریت حرفه‌ای صندوق‌ها هستند. به این ترتیب وجود کارشناسان و تحلیلگران تمام‌وقت بورس، فقدان اطلاعات سرمایه‌گذاران بی‌تجربه را جبران می‌کند. به همین دلیل برخی از سرمایه‌گذاران کم‌تجربه، سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها را ترجیح می‌دهند.

تنوع سرمایه‌گذاری و کاهش ریسک: سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار گوناگون ریسک کلی سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. سرمایه‌گذار صندوق با پرداخت مبلغی قادر است چنین سبدی را خریداری کند و مخاطرات سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس را کاهش دهد.

نقدشوندگی: بر اساس مقررات صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، این صندوق‌ها آماده صدور یا بازخرید واحدهای صندوق هستند. سرمایه‌گذاران در این وضعیت بر اساس خالص ارزش روز دارایی‌های صندوق، پس از کسر هزینه‌هایی قادر به تبدیل سریع اوراق خود به وجه نقد هستند، در نتیجه میزان نقد‌شوندگی این اوراق بیش از سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس است. این در حالی است که در بورس احتمال توقف طولانی یک نماد و تشکیل صفوف طولانی فروش، امکان نقد‌شوندگی سریع را دشوار می‌کند، در نتیجه وجود تضمین همیشگی خرید سرعت نقد‌شوندگی را در این صندوق‌ها بسیار بالا می‌برد.
صرفه‌جویی در مقیاس، کاهش هزینه معاملات: بر این اساس که گردآمدن گروه بزرگی از سرمایه‌گذاران باعث کاهش هزینه تحلیل، تحقیق و همچنین هزینه انجام معاملات می‌شود (به‌عنوان نمونه کاهش هزینه خرید و فروش در بلوک‌های بزرگ)، صرفه‌جویی در مقیاس را می‌توان به‌عنوان نتیجه استفاده از صندوق‌های سرمایه‌گذاری ذکر کرد.

معایب صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک
یکی از معایب صندوق‌های سرمایه‌گذاری، هزینه‌هایی است که جهت اداره صندوق پرداخت می‌شوند و طبعا در صورتی که سرمایه‌گذار تصمیم می‌گرفت مستقیما معامله کند، از پرداخت آنها معاف می‌بود. در عین حال گرچه سهامداران حق انتخاب نوع صندوق سرمایه‌گذاری را در اختیار دارند، درباره انتخاب سهام اختیاری ندارند و این امر بر عهده مدیران صندوق است. از طرفی اگر سهامداران به شکل مستقیم سهم شرکتی را خریداری کنند، حق حضور در مجمع و تصمیم‌گیری پیرامون برخی امور شرکت‌های سهامی را دارند و این در حالی است که سهامدار صندوق از چنین حقی برخوردار نیست و صرفا در صورت داشتن واحد سرمایه‌گذاری ممتاز قادر به شرکت در مجمع صندوق سرمایه‌گذاری است.

نرخ بازدهی صندوق
نرخ بازدهی صندوق بر اساس چنین محاسبه‌ای به‌دست می‌آید:
افزایش یا کاهش خالص ارزش دارایی‌ها به‌علاوه سود سرمایه‌ای و سود سهام توزیع‌شده توسط صندوق تقسیم بر خالص ارزش دارایی‌های صندوق
(NAV1 - NAV0 + Income and capital gain distributions)/ NAV0

>>تکمیلی : سازوکار صندوقهای ETF و تفاوت آنها با شرکتهای سرمایه گذاری وهلدینگ

صندوقهای ETF یکی از ابزارهای سرمایه‌گذاری مشاع است که در کنار صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک (Open-end/ mutual fund)، صندوق‌های سرمایه‌گذاری بسته (Closed-end fund) و شرکت‌های سرمایه‌گذاری، به دارندگان واحدهای سرمایه‌گذاری (یا سهام در مورد شرکت سرمایه‌گذاری) امکان می‌دهد به‌صورت مشاع و متناسب با تعداد واحدهای سرمایه‌گذاری خود، مالک سبدی از دارایی‌های عمدتا مالی باشند. آنچه ETF را از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک متمایز می‌کند این است که ورود یا خروج سرمایه گذاران، در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک صرفا از طریق صدور و ابطال واحدهای سرمایه‌گذاری است، درحالیکه در ETF (و همین‌طور شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های بسته) ورود و خروج سرمایه‌گذاران صرفا از طریق خرید و فروش واحدهای سرمایه‌گذاری در بازار امکان‌پذیر است. در مقابل، آنچه ETF را از شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های بسته متمایز می‌کند این است که مشابه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، از طریق یک سازوکار مشخص، ارزش هر واحد سرمایه‌گذاری عینا معادل ارزش دارایی‌های موجود در سبد صندوق است. توضیح اینکه در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های بسته، ممکن است فشار عرضه و تقاضا بگونه‌ای باشد که قیمت هر سهم یا واحد شرکت سرمایه‌گذاری یا صندوق بسته از ارزش دارایی‌های موجودر در سبد آن فاصله قابل‌توجهی بگیرد. بعنوان مثال، آنچه بصورت سنتی در بورس تهران مشاهده می‌شود این است که قیمت هر سهم شرکت سرمایه‌گذاری حدودا بین ۲۰ تا ۳۰ درصد کمتر از ارزش دارایی‌های موجود در سبد آن است (که از آن با عنوان NAV یاد می‌شود). این فاصله با هجوم سرمایه‌گذاران در ماه‌های اخیر به بورس، بسیار کاهش یافته و در مواردی، بسیار بیش از ارزش دارایی‌های سبد قیمت‌گذاری شده است. بنابراین، در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های بسته سازوکاری برای نزدیک نگه داشتن قیمت و NAV وجود ندارد. در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، از آنجا که امکان معامله واحدهای صندوق در بازار وجود ندارد، این موضوع کاملا منتفی است. اما در ETF‌ها، نهادهایی توسط عنوان بازارگردان یا AP (Authorized participant) وجود دارند که درصورتیکه قیمت بیش از NAV باشد، با خرید و افزایش دادن دارایی‌های موجود در صندوق، اقدام به صدور واحد صندوق و فروش آن در بازار می‌کنند تا به این ترتیب، عرضه واحد صندوق افزایش و قیمت آن کاهش پیدا کرده و به NAV نزدیک شود. برعکس، اگر قیمت کمتر از NAV باشد، بازارگردان با خرید واحدهای صندوق از بازار آنها را ابطال می‌کند و متناسب با آن نیز، بخشی از دارایی‌های صندوق را در بازار می‌فروشد. به این ترتیب، بازارگردان از طریق «قبض و بسط» مداوم صندوق، تلاش می‌کند قیمت و NAV آن را نزدیک به هم نگه دارد. ناگفته پیداست که این قبض و بسط مداوم، مستلزم وجود دارایی‌های بسیار نقدشونده در صندوق است که در بخش بعدی به چالش‌های ناشی از آن اشاره خواهد شد.


براساس اطلاعات موجود، در ساختار پیشنهادی دولت چنین ترتیباتی پیش‌بینی نشده است و نقش بازارگردان صرفا مشابه سایر سهام موجود در بازار، خرید و فروش و ایجاد نقدشوندگی به میزان تعهد خود (۵درصد) است و بنابراین، یکی از تفاوت‌های اساسی ساختار پیشنهادی با ETF عدم امکان قبض و بسط صندوق و خرید و فروش دارایی‌های تحت کنترل آن توسط بازارگردان است.


تفاوت مهم دیگری که ساختار پیشنهادی دولت با مفهوم ETF دارد، این است که اصولا ساختار ETF بر مبنای سرمایه‌گذاری و نه بنگاه‌داری طراحی شده است. به عبارت دیگر، در ETF‌های رایج معمولا درصد سهامی که از یک شرکت در سبد ETF وجود دارد بسیار ناچیز بوده و بنابراین، موضوع مداخله در مدیریت آن شرکت و سازوکارهای حکمرانی موضوعیت پیدا نمی‌کند. به همین دلیل، اصولا ETF با هدف بنگاه‌داری و اعمال حاکمیت شرکتی بر شرکت‌های سرمایه‌پذیر طراحی نشده است. لازم به ذکر است که حتی در بزرگ‌ترین نهادهای مدیریت دارایی جهان همچون BlackRock و VanGuard هم که هریک به تنهایی حدود هزار صندوق مختلف ETF و mutual fund را مدیریت می‌کنند، جمع درصد مالکیت همه این صندوق‌ها در شرکت‌های سرمایه‌پذیر تقریبا در همه موارد زیر ۱۰ درصد است. به‌علاوه، هریک از این شرکت‌ها، اعمال حکمرانی بر سهام کلیه صندوق‌های تحت مدیریت خود را تجمیع کرده و نظامات گسترده‌ای برای اعمال حکمرانی شرکتی بر شرکت‌های سرمایه‌پذیر تدوین کرده‌اند که با این حال، چالش‌های مربوط به آن یکی از مباحث داغ حکمرانی در پژوهش‌های مالی است. بنابراین، آنچه در ایران قرار است در قالب اعمال حکمرانی از طریق ETF بر مجموعه‌ای از بنگاه‌های بزرگ اعمال شود، در بازارهای بین‌المللی مرسوم نبوده و در ادامه به چالش‌های ناشی از آن پرداخته خواهد شد.


در یک جمع‌بندی می‌توان گفت، اولا ساختار پیشنهادی، برخلاف ETF سازوکاری برای قبض و بسط صندوق و نزدیک نگه داشتن قیمت و NAV آن ندارد و حتی در صورت وجود این سازوکار، ماهیت بلوکی، متمرکز و غیرنقدشونده دارایی‌های آن، امکان خرید و فروش پیوسته را از آن سلب کرده است. ثانیا، ساختار ETF برای بنگاه‌داری یا اعمال حاکمیت بر بنگاه‌های سرمایه‌پذیر طراحی نشده و برخلاف ساختار پیشنهادی دولت، انتظار نمی‌رود در مدیریت بنگاه‌ها و انتخاب اعضای هیات‌مدیره و سایر شئون حکمرانی مداخله جدی داشته باشد. این دو ویژگی، یعنی عدم امکان قبض و بسط سریع و بنگاه‌داری، ساختار پیشنهادی دولت را بسیار شبیه به هلدینگ‌ها (و تا حدی شرکت‌های سرمایه‌گذاری) می‌کند که صرفا از طریق افزایش و کاهش سرمایه که پروسه‌ای پیچیده و زمانبر است امکان قبض و بسط دارند و به‌علاوه، فلسفه وجودی هلدینگ‌ها همان بنگاه‌داری است. اما طبعا دولت ترجیح داده به جای ایجاد هلدینگ و شرکت سرمایه‌گذاری، ساختار پیشنهادی خود را تحت عنوان ETF معرفی کند، زیرا اولا پیچیدگی‌های حاکم بر ایجاد شرکت‌های دولتی و انتقال دارایی‌های دولت به آنها و . را نخواهد داشت و ثانیا، هلدینگ‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری همانند سایر شرکت‌های سهامی، نظام حکمرانی خود را باید متناسب با قانون تجارت و اصول منبعث از آن مانند برابر بودن حق‌رای سهامداران و . تنظیم کند. نامگذاری ساختار پیشنهادی با عنوان ETF عملا به دولت اجازه داده خارج از محدودیت‌های قانون تجارت و آن‌گونه که خود صلاح می‌داند، نظام حکمرانی آن را طراحی کند.

۲4. صندوق قابل معامله (ETF) چیست؟

با این‌که قراردادهای آتی بیت کوین هم‌چنان به قوت خود باقی هستند، پس صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله در بورس (ETF) چیست؟ در این مقاله، به بیان توضیحاتی درباره‌ی صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین می‌پردازیم، و تفاوت‌ آن را با «صندوق قابل معامله بلاک چین‌» روشن می‌کنیم.

صندوق قابل معامله (ETF) بیت کوین چیست و کارکرد آن چگونه است؟

ETF معمولا به عنوان صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله در بورس (exchange-traded fund) شناخته می‌شود. ETF نوعی صندوق سرمایه‌گذاری است که قیمت دارایی‌های خاصی را نظیر طلا، نفت، شاخص یا سهام دنبال می‌‌کند.

نکته‌ی مهم درباره‌ی ETF این است که سرمایه‌گذاران می‌توانند دارایی‌های موجود در آن را با سایر فعالان بازار در بورس اوراق بهادار معامله کنند.

صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین «ارز دیجیتالِ بیت کوین» را به عنوان یک دارایی تلقی می‌کند یا عملکرد قیمت بیت کوین را دنبال می‌کند؛ یعنی سرمایه‌گذارِ دارنده‌ی صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین به صورت غیرمستقیم بیت کوین را خریداری می‌کند، نه بیت کوین واقعی را. این شرایط به سرمایه‌گذار کمک می‌کند از فرایند پیچیده‌ی ذخیره‌سازی و اقدامات امنیتی آن رها شود.

به علاوه، صندوق قابل معامله دقیقا از قیمت بیت کوین پیروی می‌کند؛ به این ترتیب، از نظر سرمایه‌گذار میان در اختیار داشتن صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین و خرید و نگهداری از ارز دیجیتال واقعی باید تفاوت اندکی وجود داشته باشد.

تفاوت میان خرید یک صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین و خودِ بیت کوین در این است که سرمایه‌گذاران به جای الزام به خرید و ذخیره‌ی امن بیت کوین واقعی، یک کانال سرمایه‌گذاری تحت نظارت را در اختیار دارند که می‌توانند از طریق آن، در صرافی‌ها خرید و فروش کنند.

صندوق قابل معامله

چرا باید در یک صندوق قابل معامله بیت کوین سرمایه‌گذاری کرد

شاید اکنون این سوال برای‌تان پیش آمده باشد که اگر صندوق قابل معامله بیت کوین دقیقا از قیمت رمز ارز واقعی پیروی می‌کند، دیگر چرا باید یک واسطه برای خودمان ایجاد کنیم؟ ما می‌توانیم مستقیما در بیت کوین سرمایه‌گذاری و معامله کنیم.

بگذارید در این مورد کمی بیش‌تر توضیح دهیم؛ دلایل زیادی برای ضرورت استفاده از صندوق قابل معامله‌ (ETF) بیت کوین وجود دارند. یکی از مهم‌ترین دلایل را پیش‌تر بیان کردیم؛ این‌که سرمایه‌گذاران دیگر مجبور نیستند نگران رویه‌های امنیتی مربوط به ذخیره‌سازی بیت کوین و سایر رمز ارزها باشند. هم‌چنین، دیگر نیاز نیست فقط به صرافی‌های رمز ارز وابسته باشید؛ سرمایه‌گذاران می‌توانند ETF را از طریق واسطه‌ها نظیر بازارها و صرافی‌های سنتی نیز خرید و فروش کنند.

البته، هنوز هیچ صندوق قابل معامله‌ و قابل سرمایه‌گذاری بیت کوین در صرافی‌های ایالات متحده وجود ندارد، ولی صندوق‌های قابل معامله‌‌ای وجود دارند که از طریق آن‌ها، سرمایه‌گذاران می‌توانند در بیت کوین سرمایه‌گذاری کنند – نظیر محصولات مالی بیت کوین قابل دسترس در «صرافی‌های اروپایی‌» و صرافی خارج از بورس «بیت کوین تراست.‌»

اوراق قابل معامله (ETN) – ارائه‌دهنده‌ی بیت کوین

سرمایه‌گذاران می‌توانند در بورس اوراق بهادار استکهلم با یورو یا با کرون سوئد، به خرید و فروش اوراق قابل معامله‌ی ارائه‌دهنده‌ی بیت کوین (XBT Provider Bitcoin) بپردازند.

آن‌ها به سرمایه‌گذاران خرد و سرمایه‌گذاران نهادی امکان می‌دهند دسترسی تحت نظارتی به بیت کوین و اتریوم داشته باشند.

سرمایه‌گذاران برای در اختیار داشتن Bitcoin One Tracker (یک محصول قابل‌ معامله برای نشان دادن بازده‌ی دارایی‌هایی نظیر بیت کوین) باید ۲.۵ درصد کارمزد بپردازند.

سرمایه‌گذاری تراست بیت کوین

سرمایه‌گذاری تراست بیت تفاوت ETF با دیگر صندوق ها چیست؟ کوین متعلق به شرکت سرمایه‌گذاری گری‌اسکیل (Grayscale) به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد سهام را در صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله خارج از بورس (OTC) خریداری کنند؛ این صندوقْ بیت کوین را به عنوان یک دارایی پایه از جانب سرمایه‌گذاران نگهداری می‌کند.

سرمایه‌گذاران بابت داشتن سهام در سرمایه‌گذاری تراست بیت کوین باید سالانه دو درصد کارمزد بپردازند.

صندوق‌های قابل معامله بلاک چین

شماری از صندوق‌های قابل معامله‌ی بلاک چین وجود دارند که از جانب مشتریان‌شان در سهام بیت کوین سرمایه‌گذاری می‌کنند. برخی از صندوق‌های قابل معامله‌ی بلاک چین در بازار عبارت هستند از Amplify Transformational Data Sharing ETF (NYSEARCA: BLOK) ، صندوق قابل معامله Reality Shares Nasdaq NexGen Economy ETF (NASDAQ: BLCN)، و Innovation Shares NextGen Protocol ETF (NYSEARCA: KOIN).

مزایای صندوق قابل معامله

صندوق قابل معامله (ETF) بیت کوین به گروه‌های متعدد و جدیدی از سرمایه‌گذاران متمول که پیش‌تر قادر به سرمایه‌گذاری در بیت کوین نبودند، کمک می‌کند.

به علاوه، پذیرش صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین قیمت بیت کوین را به قله‌های جدیدی خواهد رساند، زیرا سرمایه‌گذاران نهادی و سرمایه‌گذاران شخصی که پیش‌تر با این فناوری آن‌چنان آشنا نبودند، اکنون قادر هستند از طریق صندوق‌های قابل معامله در بیت کوین آزادانه سرمایه‌گذاری کنند.

آینده‌ی صندوق‌های قابل معامله بیت کوین

کمیسیون معاملات آتی کالای ایالات متحده (CFTC) بر فرایند فهرست کردن قراردادهای آتی بیت کوین در گروه بورس بازرگانی و کالای شیکاگو (CME) و بورس اختیار معامله شیکاگو (CBOE) نظارت داشته است؛ از این رو، احتمال ایجاد صندوق‌های قابل معامله در آینده وجود خواهد داشت.

کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) فهرست تراست بیت کوین وینکلواس را در ۲۰۱۸ تایید نکرد، ولی هستر پیرس، عضو این کمیسیون، معتقد است بازار برای صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین آماده است و هم‌چنین، در رد صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین با سایر اعضای گروه موافق و همراه نبوده است.

جامعه‌ی رمز ارز امیدوار است در آینده‌ی نزدیک صندوق قابل معامله بیت کوین در صرافی‌های ایالات متحده در دسترس باشند. ولی کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا نگران است «معامله‌ی بیت کوین در صرافی‌هایی که عمدتا تحت نظارت نیستند، بیت کوین را در برابر کلاهبرداری و فریبکاری آسیب‌پذیر کند.‌» این خود دلیل اصلی عدم تایید صندوق قابل معامله‌ی بیت کوین تاکنون تلقی می‌شود.

با رشد بازار بیت کوین و افزایش شفافیت در فعالیت‌های معاملاتی آن، زیاد طول نخواهد کشید که صندوق قابل معامله بیت کوین در فهرست بورس‌های مهم اوراق بهادار ایالات متحده قرار بگیرد.

ETF بیتکوین به زبان ساده؛ با برترین صندوق‌های قابل معامله بیت کوین آشنا شوید

مدتی است که نام صندوق قابل‌معامله (ETF) بیت کوین بر سر زبان‌ها افتاده است. امروز قصد داریم صندوق قابل‌معامله را به‌طور کلی توضیح دهیم و شما را با ETF بیتکوین آشنا کنیم.

صندوق قابل‌معامله یا ETF چیست؟

اشاره به این نکته خالی از لطف نیست که ETF درواقع کوتاه‌شده عبارت (Exchange Traded Fund) به‌معنای صندوق قابل‌معامله است. اما ETF چیست؟ ETF صندوقی از چندین دارایی‌ مختلف است که انواع متفاوتی دارد. مثلاً یک صندوق ممکن است شامل اوراق قرضه، کالا، سهام، فلزات گرانبها و یا رمزارزها باشد. در بازار بورس می‌توان صندوق‌های ETF را به‌راحتی خریدوفروش کرد.

صندوق ETF چه مزایایی دارد؟

تنوع‌ دارایی‌های صندوق ETF توجه بسیاری از فعالان حوزه بورس و سرمایه‌گذاری به خود جلب کرده است. علاوه‌بر‌این، یکی دیگر از دلایل جذابیت صندوق‌های ETF آن است که می‌توان آن‌ها را معامله کرد. همین امر موجب شده است تا بسیاری از سرمایه‌گذاران به خرید صندوق‌های ETF تمایل پیدا کنند.

صندوق ETF برای چه افرادی مناسب است؟

اگر قصد دارید ‌به‌طور همزمان در دارایی‌های متفاوتی‌ سرمایه‌گذاری کنید و میل چندانی به خریدوفروش دائمی دارایی‌هایتان و پرداخت کارمزد معاملات ندارید؛ صندوق‌های قابل‌معامله گزینه مناسبی برای شما خواهد بود.

توجه شما را به این مثال جلب می‌کنیم. اگر بخواهید از کل بازار بورس ایالات متحده سهمی داشته باشید؛ می‌توانید در یکی از صندوق‌های ETF شرکت ونگارد (Vanguard) سرمایه‌گذاری کنید. صندوق قابل‌معامله ونگارد دارای ۴۰۲۵ اوراق سهام مختلف است. دراین‌صورت می‌توان گفت که صندوق قابل‌معامله ونگارد عملکرد کل بازار بورس ایالات متحده را دنبال می‌کند.

صندوق ETF چه کاربردی دارد؟

ناگفته نماند که هیچ‌کس نمی‌تواند چندین هزار سهام مختلف را آن‌هم به‌طور همزمان مدیریت کند. چنین امری کاملاً ناممکن است. اما ETF آمده است تا ناممکن را ممکن کند! با صندوق‌های ETF می‌توانید از انواع دارایی‌ها سهمی داشته باشید. دراین‌صورت، اگر یکی از دارایی‌های شما با کاهش قیمت مواجه شود، جای نگرانی باقی نمی‌ماند، چراکه صندوق شما تنها از یک دارایی تشکیل نشده است.

بدیهی است که ارزش صندوق شما با افزایش‌وکاهش قیمت هرکدام از دارایی‌ها تغییر خواهد کرد. ممکن است بپرسید آیا در میان روش‌های سرمایه‌گذاری، موردی شبیه‌ به صندوق ETF وجود دارد؟

صندوق ETF شباهت بسیاری با شرکت‌های مدیریت سرمایه با استراتژی منفعل (Passive Investing Stratrgy) دارد. این شرکت‌ها سهام معینی را خریداری و دنبال می‌کنند و لیست این سهام‌ را به شکل یک شاخص (Index) برای صندوق سرمایه‌گذاری خود تعریف می‌کنند.

مثلاً صندوق شاخصی رمز ارز CRYPTO20 Index Fund با استفاده از استراتژی منفعل و بهره‌مندی از روش‌ها و پارامترهای ‌وزن‌دهی به یک صندوق سرمایه‌گذاری، تا حدود بسیاری همانند صندوق‌های ETF مدیریت می‌شود.

حال که با صندوق ETF آشنا شدید ممکن است بپرسید صندوق ETF چه فرقی با صندوق ETF بیتکوین دارد؟ با ما همراه باشید!

تفاوت صندوق ETF با صندوق ETF بیتکوین

یکی از تفاوت‌های صندوق قابل‌معامله بیتکوین با دیگر صندوق‌های ETF موجود در بازار بورس آن است که صندوق ETF بیتکوین به‌جای پیروی از قیمت اوراق بهادار یا فلزات گرانبها، قیمت بیتکوین را دنبال می‌کند. نکته قابل‌توجه آن است که در حال حاضر صندوق‌های فعال ETF بیتکوین تنها در رمز ارز بیت کوین سرمایه‌گذاری نمی‌کنند.

صندوق‌های ETF بیتکوین چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟

به‌طور کلی چند نوع صندوق‌ ETF بیتکوین وجود دارد. برخی از این صندوق‌ها قیمت جهانی بیتکوین را در بازار اسپات (Spot) دنبال می‌کنند و برخی دیگر قیمت بیتکوین در قرارداد‌های آتی یا بازار فیوچرز را مدنظر قرار می‌دهند.

جالب است بدانید که بعضی از صندوق‌های ETF بیتکوین، به‌صورت مستقیم بیتکوین خریداری نمی‌کنند و اگر به پورتفوی آن‌ها نگاهی بیندازید، بیتکوینی مشاهده نمی‌کنید. اما بعضی از این صندوق‌ها به‌صورت مستقیم بیتکوین خریداری و از آن نگهداری می‌کنند.

صندوق ETF بیتکوین چه اهمیتی دارد؟

خرید و نگه‌داری بیتکوین آن‌هم به‌مقدار بسیار برای مؤسسات دردسر بزرگی ایجاد می‌کند. علاوه‌براین، برای شرکت‌های بزرگی مانند گلدمن ساکس (Goldman Sachs)، تصور این‌که با اتصال یک کیف پول سخت‌افزاری به لپ‌تاپ امکان انتقال میلیاردها دلار سرمایه فراهم شود، چندان ایمن به نظر نمی‌رسد.

همین موضوع باعث شده است موسسات بزرگ مالی نسبت‌به سرمایه‌گذاران منفرد متفاوت عمل ‌کنند و برای آن‌که بتوانند در فضای سرمایه‌گذاری مشارکت داشته باشند، به یک سازوکار مالی مناسب و چارچوب نظارتی پیچیده نیاز دارند. به‌همین‌دلیل، ممکن است با تصویب یک صندوق ETF ارزهای دیجیتال، پای سرمایه‌گذاران بالقوه‌ای به این حوزه بازگردد.

تصویب یک صندوق ETF بیتکوین می‌تواند فعالان بازارهای مالی سنتی را به بازار ارز دیجیتال جذب کند. دراین‌صورت، سرمایه‌گذارانی که قبلاً بر طلا و کالاهای ارزشمند سرمایه‌گذاری می‌کردند، دیگر دغدغه نگهداری فیزیکی دارایی‌هایشان را نخواهند داشت.

صندوق ETF بیتکوین همچنین می‌تواند علاوه‌بر ارز دیجیتال بیتکوین، سایر دارایی‌ها را نیز در خود داشته باشد. مثلاً، صندوق ETF بیتکوین می‌تواند شامل دارایی‌هایی ازجمله اتریوم، سهام تسلا و طلا باشد. این امر می‌تواند برخی از مزایای متنوع‌سازی سبد دارایی را برای سرمایه‌گذاران فراهم کند.

انواع صندوق‌های ETF بیتکوین کدام‌اند؟

در ادامه به معرفی انواع صندوق‌های ETF بیتکوین می‌پردازیم.

صندوق ETF پرو شیرز (ProShares ETF)

صندوق پرو شیرز اخیراً مجوز فعالیت از کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا را کسب کرده است. نکته‌ای که باید دررابطه با این صندوق درنظر داشته باشید آن است که در صندوق ETF پرو شیرز، بیتکوین به‌صورت یک رمز ارز خریدوفروش یا نگهداری نمی‌شود بلکه این صندوق درپی قراردادهای آتی یا فیوچرز بیتکوین است.

براساس اطلاعیه پرو شیرز، مدیران این صندوق به‌طور مستقیم بیتکوین نگهداری نمی‌کنند و قصد ندارند روی بیتکوین سرمایه‌گذاری کنند.

صندوق گری اسکیل (Grayscale Bitcoin Investment Trust)

گری اسکیل یکی از قدیمی‌ترین صندوق‌هایی است که در آن سرمایه‌گذاران می‌توانند از روند قیمت بیتکوین بهره‌مند شوند. بااین‌وجود، به‌دلیل قوانین دست‌وپاگیر و سخت‌گیری‌های کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا، صندوق گری اسکیل هنوز نتوانسته است روش سرمایه‌گذاری خود را به‌صورت صندوق ETF ارائه دهد. سرمایه‌گذاری در این صندوق مانند ETF است اما ریسک بسیار بالایی دارد. این صندوق تنها به سرمایه‌داران معتبر ارائه شده است و فرایند جذب سرمایه آن به‌صورت خصوصی انجام می‌شود.

ناگفته نماند که کارمزد صندوق گری اسکیل ۰.۹۵% است. این میزان کارمزد نسبت‌به سایر گزینه‌های موجود برای شهروندان ایالات متحده، به‌صرفه‌تر است. کسب مجوز این صندوق از سوی کمیسیون بورس آمریکا (SEC) از اهمیت بسیاری برخوردار است، چراکه راه را برای سایر شرکت‌ها و محصولات مالی مشابه هموار خواهد کرد.

صندوق بیت وایز (The Bitwise)

بیت وایز یکی از قدیمی‌ترین صندوق‌های دنیای ارز دیجیتال به‌شمار می‌آید. این صندوق کار خود را از سال ۲۰۱۷ آغاز کرده است. نکته جالب این است‌ که دارایی‌های این صندوق دارای بیمه‌اند. در این صندوق تنها ۱۰ رمز ارز اول از نظر حجم بازار مدیریت می‌شود، به‌همین‌دلیل بیت وایز نام دارد. صلاحیت خرید و نگهداری هرکدام از ارزها با روش‌های پیچیده و سخت‌گیرانه‌ای بررسی می‌شود.

توصیه می‌کنیم برای اطلاعات بیشتر سری هم به مقاله آیا امکان ریزش استیبل کوین ها نیز وجود دارد؟ بزنید.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.