سرمایه‌گذاری روی کل دارایی

بهترین شیوه برای تصمیم‌گیری‌ در مورد اینجا کجا تبلیغ کنید، این است که ROI هر کدام از شیوه‌های تبلیغات را بدانید. زیراک رادید

سازمان بورس از صندوق املاک و مستغلات رونمایی کرد / فروش متری مسکن آغاز شد

رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار طی مراسم رونمایی از صندوق املاک و مستغلات در بورس با حضور سه وزیر کابینه سیزدهم جزئیات اجرای این طرح را تشریح کرد.

به گزارش تجارت‌نیوز، رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار طی مراسم رونمایی از صندوق املاک و مستغلات در بورس، جزئیات اجرای این طرح را تشریح کرد.

مجید عشقی، رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار در مراسم رونمایی از نخستین صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات با تشویق مردم به سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در بازار گفت: با توجه به افزایش قیمت‌ها در بازار مسکن، کسی که بخواهد در این بازار سرمایه‌گذاری کند احتیاج به سرمایه زیادی دارد اما در این صندوق‌ها سرمایه‌گذار با هر مبلغی می‌تواند از سود این بازار بهره‎‌مند شود.

وی در ادامه گفت: این صندوق‌ها نقدشوندگی سرمایه‌گذاری در املاک را بالا برده و با دور زدن رکود بازار مسکن به دلیل وجود بازارگردان و خرید و فروش روزانه می‌توان هر زمانی دارایی خود را به پول نقد تبدیل کرد. همچنین سرمایه‌گذار علاوه بر کسب سود از افزایش قیمت این املاک‌ می‌تواند از اجاره این املاک به صورت سالانه و شش ماهه سود کند.

عشقی ادامه داد: همچنین دیگر هدف این صندوق‌ها تامین مالی برای ساخت مسکن به دلیل مقاوم سازی دارایی مردم است. چون سیاست دولت کنونی جذب این سرمایه‌های بلااستفاده در حوزه‌های فعال است.

خرید و فروش متری مسکن با راه‌اندازی صندوق املاک

رئیس سازمان بورس تاکید کرد: فروش متری در بازار سرمایه هم با همین ابزار قابل اجراست. سرمایه‌گذار می‌تواند به‌جای خرید یک ملک کامل که سرمایه زیادی می‌خواهد، ملک را به صورت متری خریداری کنند.

وی افزود: امیدواریم بتوانیم فروش متری مسکن را با این ابزار محقق کنیم یعنی شخصی که نمی‌تواند یک ملک ۸۰ متری را خریداری کند، با اندک سرمایه خود امکان خرید یک تا دو متر یا متراژ کمتر را داشته باشد.

عشقی عنوان کرد: یکی از برنامه‌های اصلی املاک و مستغلات بحث نقدشوندگی است، صندوق‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات این دغدغه را رفع می‌کند. این ابزار می‌تواند برای مردم بسیار جذاب باشد و در قدم‌های بعدی بانک‌ها و دستگاه‌های که املاک بزرگ متراژ دارند و امکان راه‌اندازی چنین صندوق‌هایی را دارند، بتوانند از این ابزار استفاده کنند.

مشکلات بورس به دلیل نبود نهاد مالی و سرمایه‌گذار بود

محمدعلی شیرازی مدیرعامل جدید فرابورس با اشاره به زیان بازار سرمایه در سال‌های اخیر گفت: اگر بورس در سال‌های اخیر دچار مشکل شد به دلیل نبود نهاد مالی و سرمایه‌گذار و مدیریت حرفه‌ای و افزایش سرمایه‌گذار غیرحرفه‌ای در بازار سرمایه بود. به همین دلیل برای جلوگیری از زیان در بازار سرمایه باید ابزارهای سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در بازار افزایش پیدا کند.
وی افزود: دارایی مازاد دولتی‌ها به خصوص در بازار ملک فریز شده که این صندوق می‌تواند با فروش این دارایی‌ها هم بازار ملک را متعادل کرده و هم سرمایه دولتی‌ها را به سرمایه مولد نزدیک می‌کند.

شیرازی در ادامه یادآور شد: سرمایه‌گذاری در بازار ملک اکنون به طبقه خاصی در جامعه اختصاص پیدا کرده و با توجه به قیمت بالای ملک و هزینه رد و بدل آن همه نمی‌توانند در این بازار فعالیت کنند. از این رو صندوق سرمایه‌گذاری در املاک می‌تواند این خلاء را پر کرده و ملک را در سبد سرمایه‌گذاری افراد جامعه قرار دهد‌.

فروش سانتی‌متری مسکن!

محمد اسکندری، رئیس صندوق بازنشستگی کشور با اشاره به طرح صندوق املاک و مستغلات گفت: در صندوق املاک و مستغلات با قیمت بازار می توان، نه تنها به صورت متری بلکه به صورت سانتی متری هم می‌شود خانه خرید.

اسکندری ادامه داد: می‌توان بورس REIT در حوزه زمین و ساختمان داشته باشیم تا ساخت مسکن در بستر بازار سرمایه انجام شود. یعنی مختص به بازار مسکن باشد. از سوی دیگر می‌توان از بستر بازار سرمایه در حوزه تامین مالی ساخت و تامین مالی ساختمان‌های نیمه‌آماده استفاده کرد. فروش متری (یک متر یا کمتر) ساختمان‌های آماده نیز با راه‌اندازی این صندوق امکان پذیر می‌شود.

رئیس صندوق بازنشستگی کشور عنوان کرد: وضعیت کنونی ملک در کشور به خاطر احتکار دارایی و ساختار املاک که در اختیار مشاوران املاک است. راه‌اندازی صندوق املاک و مستغلات را می‌توان همان «توکن ملک» دانست. دنیا به سمتی حرکت می‌کند که نه تنها یک ساختمان، بلکه یک دفتر اداری، فرودگاه، بزرگراه، بیمارستان و حتی میدان نفتی هم تحت عنوان صندوق‌های REITs معامله شوند.

ورود سرمایه‌های خرد به بورس

احسان خاندوزی وزیر امور اقتصاد و دارایی امروز در مراسم رونمایی از نخستین صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات در سازمان بورس گفت: از صمیم قلب خوشحالم که این محصول و ابزار امروز به شکل جدی و عملی در اقتصاد ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

وی ادامه داد: برای کسانی که در حوزه تامین مالی هستند و سال ها گفته و شنیده یا توصیه می‌شد؛ با وجود اینکه تجربه بسیار ارزشمندی در دنیا وجود داشت متاسفانه ما بسیار در این حوزه در کشور عقب بودیم.

وزیر اقتصاد اظهار کرد: در اقتصاد ایران با مسئله‌ای مواجه هستیم که خانوارها به یک سطح خاصی از توانمندی مالی نرسند که متاسفانه با توجه به تورم که در سال‌های اخیر رخ داده توانمندی بخشی از خانواده ها برای خرید مسکن دشوار شده و ابزار و راهکار دیگری برای اینکه بتوانیم این مسیر ورود سرمایه‌های خود را به بازار مسکن داشته باشیم وجود نداشت و کارآمد نبود، خرید کامل یک واحد مسکونی نیازمند تأمین مالی زیادی بود و بیش از یک سوم هزینه خانوارها هزینه های مربوط به مسکن است.

خاندوزی ادامه داد: این سهم بالای هزینه‌ها و افزایش قیمت‌ها زندگی در عرضه مسکن و کنترل تقاضاهای سوداگرانه موجب شد فاصله و دسترسی خانوارهای کشور به خرید مسکن دشوار شود عملاً ریسک قیمتی به راحتی به دسترسی خانوارها به مسکن اصابت می‌کند.

وی تشریح کرد: اولین خاصیت و فایده صندوق‌ املاک و مستغلات این است که می‌تواند گام به گام کمک کند تا خانوارها به صورت تدریجی سرمایه‌های خرد خود را وارد حوزه مسکن کنند.

وزیر اقتصاد توضیح داد: دوم این است که شرکت‌ها و تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی هم که نیاز به نقد شوندگی دارایی‌های خود دارند. حجم املاک و مستغلات‌ای که در اختیار این فعالان اقتصادی است قابل توجه است، صندوق‌های سرمایه گذاری در املاک مستغلات این شرایط را فراهم کنیم که بتوانیم قدرت نقدشوندگی دارایی ها را افزایش دهیم.

برگزاری نشست هم اندیشی مدیران عامل گروه سرمایه گذاری و مدیریت مالی میلاد شهر

نشست مدیران عامل گروه سرمایه گذاری و مدیریت مالی میلاد شهر سرمایه‌گذاری روی کل دارایی سرمایه‌گذاری روی کل دارایی به میزبانی موسسه هادیان شهر تهران برگزار شد.

به گزارش صبح تازه، در ابتدای این نشست که به ریاست یارمحمدی مدیرعامل گروه سرمایه گذاری و مدیریت مالی میلاد شهر برگزار شد، عباس علیپور مدیرعامل موسسه هادیان شهر ضمن ارائه گزارش عملکرد ۸ ماهه این موسسه به تشریح برنامه های آتی این موسسه در حوزه پرسنلی پرداخت.

در ادامه این نشست، یار محمدی سرمایه‌گذاری روی کل دارایی سرمایه‌گذاری روی کل دارایی مدیرعامل گروه سرمایه گذاری و مدیریت مالی میلاد شهر با تمجید از عملکرد موسسه هادیان شهر گفت: رسالت گروه سرمایه گذاری میلاد شهر، تولید و خلق ثروت برای بازنشستگان شهرداری تهران است و در این بین موسسه هادیان شهر به عنوان یکی از شرکت های برند و موفق این گروه، نقش مهمی را ایفا می کند.

وی افزود: امیدواریم که در راستای اهداف مدیریت جدید شهری و با ریل گذاری صحیح در حوزه سرمایه گذاری، بتوانیم سهم بیشتری در سودآوری برای بازنشستگان شهرداری تهران داشته باشیم.

گفتنی است در این نشست، وفایی مشاور ارشد و دستیار ویژه مدیرعامل سازمان بازنشستگی، غلامی معاون مالی اقتصادی سازمان بازنشستگی و معاونین و مدیران گروه سرمایه گذاری و مدیریت مالی میلاد شهر حضور داشتند‌.

نرخ بازگشت سرمایه (ROI) چیست؟ + فرمول محاسبه

نرخ بازگشت سرمایه ROI چیست؟ در این مقاله مفهوم پرکاربرد roi و فرمول محاسبه آن را به شما معرفی می‌کنیم.

توسط تیم تولید محتوای دیدار -

به روزرسانی شده در ۱۱ مهر ۱۴۰۱ -

زمان مطالعه 6.5 دقیقه

فرض کنید به شما بگوییم یک جایی هست که تضمین می‌دهد در ازای سرمایه‌گذاری یک میلیون تومانی شما، سود خالص سه میلیون تومان را پرداخت می‌کند. به این شاخص کلیدی، نرخ برگشت سرمایه یا ROI می‌گویند. این نرخ در این مثال ۳۰۰ درصد می‌شود.
دانستن این شاخص مهم است چرا که تصمیم‌گیری را به شدت آسان می‌کند. مثلا اگر بدانید میزان برگشت سرمایه هر منبع تبلیغاتی‌تان چقدر است، مسیر تصمیم گیری برای تبلیغات خیلی ساده و راحت خواهد شد.

بهترین شیوه برای تصمیم‌گیری‌ در مورد اینجا کجا تبلیغ کنید، این است که ROI هر کدام از شیوه‌های تبلیغات را بدانید.

زیراک رادید

نرخ بازگشت سرمایه ROI چیست؟

نرخ بازگشت سرمایه ROI یا (Return on investment) یک شاخص کلیدی ارزیابی عملکرد KPI یا مقیاس مالی است که به منظور محاسبه‌ احتمال سود پس از سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از این نسبت می‌توانید میزان سود و ضرر ناشی از سرمایه‌گذاری را با میزان هزینه‌های سرمایه‌گذاری مقایسه کنید. با محاسبات نرخ بازگشت سرمایه ROI می‌توانید سود بالقوه‌ یک سرمایه‌گذاری مستقل را با سود چندین سرمایه‌گذاری مقایسه کنید. همین تعریف ساده یک پاسخ برای سوال مهم بازگشت سرمایه ROI چیست، هست.

نکات کلیدی نرخ بازگشت سرمایه

نرخ بازگشت سرمایه ROI برای محاسبه‌ میزان سود سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نرخ بازگشت سرمایه ROI کاربردهای گوناگونی دارد. از این مقیاس برای محاسبه‌ میزان سودآوری سهام‌ها، مقایسه و بررسی شرایط سرمایه‌گذاری در یک تجارت خاص، یا بررسی نتایج معاملات ملکی و غیره استفاده می‌شود.

برای محاسبه‌ نرخ بازگشت سرمایه ROI کافی است میزان سرمایه‌ گذاری اولیه را از قیمت نهایی سرمایه‌گذاری کم کنید (عدد حاصله همان بازده خالص net return خواهد بود). سپس این عدد را بر هزینه‌های سرمایه‌گذاری تقسیم کرده و در 100 ضرب کنید.

محاسبه‌ نرخ بازگشت سرمایه ROI نسبتاً آسان و قابل‌ درک است و این سادگی نشان می‌دهد که ROI مقیاسی استاندارد و جهانی است.

یکی از معایب نرخ بازگشت سرمایه ROI این است که مدت‌ زمان نگهداشت سرمایه‌گذاری را در نظر نمی‌گیرد. پس با استفاده از مقیاسی که مدت‌ زمان سرمایه‌گذاری را هم در محاسبات دخیل می‌کند، بهتر می‌توانید سرمایه‌گذاری‌های بالقوه را با هم مقایسه کنید.

نحوه محاسبه‌ نرخ بازگشت سرمایه ROI

برای محاسبه‌ نرخ بازگشت سرمایه ROI می‌توانید از دو روش زیر استفاده کنید:

روش اول:

روش دوم:

چگونه نرخ بازگشت سرمایه ROI را تفسیر کنیم؟

نکاتی وجود دارند که باید آن‌ها را در تفسیر نتایج ROI در نظر بگیرید. اول اینکه نرخ بازگشت سرمایه ROI عموماً به صورت درصدی گزارش می‌شود. چرا که درک درصد (در مقایسه با نسبت) راحت‌تر است. دوم اینکه در محاسبات ROI، بازده خالص را در صورت کسر قرار می‌دهند؛ چون هم می‌تواند مثبت باشد و هم منفی.
وقتی نرخ بازگشت سرمایه ROI مثبت باشد، بازده خالص مثبت بوده (چرا که میزان کل بازگشتی از میزان کل هزینه‌ها بیشتر بوده است). و اگر ROI منفی باشد یعنی متضرر شده‌ اید و هزینه‌های کلی از میزان سود کلی بیشتر بوده است. نکته آخر اینکه برای محاسبه‌ دقیق نرخ بازگشت سرمایه ROI باید هزینه‌های کلی و میزان سود کلی را هم در نظر بگیرید. برای محاسبه‌ جز به جز گزینه‌های سرمایه‌گذاری موجود، باید نرخ بازگشت سرمایه ROI سالانه را هم در نظر بگیرید.

مثال های محاسبه‌ نرخ بازگشت سرمایه ROI

فرض کنید سرمایه‌گذاری هزار سهام از یک شرکت خیالی به نام Worldwide Wicket Co را خریداری کرده است و سود خالص هر سهام 10 دلار بوده است. این سرمایه‌گذار یک سال بعد، سهامش را به قیمت 12.5 دلار به فروش می‌رساند. و برای بازه‌ی نگهداشت سرمایه ‌ی یک‌ ساله ، 500 دلار سود سهام دریافت می‌کند. این سرمایه‌گذار همچنین 125 سرمایه‌گذاری روی کل دارایی دلار بابت کمیسیون معاملاتی (trading commissions) پرداخت کرده تا بتواند سهام خرید و فروش کند.

نرخ ROI این سرمایه‌گذار به صورت زیر محاسبه خواهد شد:

ROI = ([($12.50 – $10.00) * 1000 + $500 – $125] ÷ ($10.00 * 1000)) * 100 = 28.75%

بیایید تا مراحل محاسبات را به صورت جزئی بررسی کنیم:

1. برای محاسبه‌ بازده خالص، باید بازده کل و هزینه‌های کل را در نظر بگیرید. بازده کل در بازار بورس، از سود سرمایه و سود سهام ناشی می‌شود. هزینه‌های کلی هم شامل قیمت اولیه خرید به علاوه‌ی هزینه‌های کمیسیون خواهد بود.
2. در محاسبات بالا، بازده کل (قبل از کمیسیون) به صورت x ( 1,000) ضربدر ($12.50 – $10.00) بوده است. 500 دلار بعدی سود سهام و 125 دلار میزان کمیسیون پرداختی است.

اگر بخواهید با ریزبینی بیشتری عمل کنید، می‌توانید نرخ بازگشت سرمایه ROI را به اجزای آن تقسیم‌ بندی کنیم. در مثال بالا متوجه شدیم که 23.75 درصد از بازده کل و 5 درصد از سود سهام حاصل می‌شود. این تقسیم‌بندی از آنجایی صورت می‌پذیرد که در بیشتر مواقع نرخ مالیات بازده کل و سود سهام متفاوت است.

ROI = %جمع کل سود سرمایه – کمیسیون% + نرخ سود

جمع کل سود سرمایه = $2500 ÷ $10,000 * 100 = 25.00%

کمیسیون = $125 ÷ $10,000 * 100 = 1.25%

نرخ سود = $500 ÷ $10,000 * 100 = 5.00%

ROI = 25.00% – 1.25% + 5.00% = 28.75%

نکته: وقتی نرخ بازگشت سرمایه ROI مثبت باشد، بازده خالص مثبت است. چرا که سود کل از هزینه‌ها بیشتر بوده است. ROI منفی نشان‌ دهنده‌ سود کل منفی است و زمانی رخ می‌دهد که هزینه‌ها از سود بیشتر باشند.

محاسبه جایگزین نرخ بازگشت سرمایه ROI

به عنوان مثال اگر این سرمایه‌گذار کمیسیون را تقسیم کند، روش جایگزینی برای محاسبه‌ نرخ ROI مطرح خواهد شد. فرض کنید کل کمیسیون به این صورت تقسیم شده باشد: 50 دلار هنگام خرید سهام و 75 دلار هنگام فروش آن.

IVI = $10,000 + $50 = $10,050

FVI = $12,500 + $500 – $75 = $12,925

ROI = [($12,925 – $10,050) ÷ $10,000] * 100 = 28.75%

منظور از IVI در فرمول بالا، سرمایه‌گذاری اولیه (یا هزینه‌های سرمایه‌گذاری) و منظور از FVI ارزش نهایی سرمایه‌گذاری می‌باشد. محاسبه‌ی ROI سالانه، معایب ROI استاندارد (عدم در نظرگیری مدت‌زمان نگهداشت سرمایه) را از محاسبات حذف می‌کند.

نرخ بازگشت سرمایه سالانه ROI

محاسبه نرخ بازگشت سرمایه ROI سالانه، راه‌ حلی برای حذف محدودیت کلیدی محاسبات ROI استاندارد است. فرمول نرخ بازگشت سرمایه سالانه مانند زیر است:

اگر یک سرمایه‌گذاری روی کل دارایی سرمایه‌گذاری فرضی در طی 5 سال، نرخ نرخ بازگشت سرمایه ROI پنجاه درصدی را به همراه داشته باشد، ROI سالانه، 10% خواهد بود. این میزان از تقسیم ROI کلی بر سال‌های نگهداشت سرمایه به دست آمده است و میزان تقریبی ROI سالانه را نشان می‌دهد. می‌گوییم تقریبی چرا که تأثیر بهره‌ مرکب را در نظر نمی‌گیرد. بهره‌ مرکب در گذر زمان تأثیر غیر قابل‌ اغماضی خواهد داشت. هرچه مدت زمان بیشتر باشد، تفاوت بین میانگین تقریبی ROI سالانه (که از تقسیم ROI کلی بر سال‌های نگهداشت) و میزان واقعی ROI سالانه بیشتر خواهد بود. بر اساس فرمول بالا:

می‌توانید نرخ ROI با زمان نگهداشت کمتر از یک سال را با تبدیل کسری زمان نگهداشت (تقسیم مدت‌زمان بر 12 ماه) محاسبه کنید. به عنوان مثال فرض کنید نرخ ROI سرمایه‌گذاری خاصی طی 6 ماه، 10% بوده باشد. پس:

ROI سالانه = [(1+0.10) 1/0.5−1]×100%=21.00%

عدد 0.5 در محاسبات بالا، بیانگر 6 ماه است.

مقایسه‌ سرمایه‌گذاری‌ها بر اساس نرخ بازگشت سرمایه سالانه

نرخ بازگشت سرمایه ROI سالانه زمانی مفید است که بخواهید میزان بازگشت سرمایه‌ سرمایه‌گذاری‌های مختلف را محاسبه و مقایسه کنید. فرض کنید سرمایه‌ گذاری پنج ساله در سهام X، نرخ ROI پنجاه درصدی و سرمایه‌گذاری سه ساله در سهام Y، نرخ ROI سی درصدی را به دنبال داشته باشد. با استفاده از محاسبات زیر می‌توانید بهترین سرمایه‌گذاری را مشخص کنید:

منظور از AROIX، نرخ ROI سالانه سهام X و منظور از AROIY نرخ ROI سالانه سهام Yمی‌باشد. بر اساس این محاسبات، سرمایه‌گذاری روی Y بسیار بهتر است.

ترکیب اهرم مالی (Leverage) با ROI

اگر از سرمایه‌گذاری‌تان سود ببرید، با استفاده از Leverage می‌توانید تأثیرات نرخ بازگشت سرمایه ROI را بیشتر کنید. اما اگر ضرر کنید هم همین اثر را خواهد گذاشت و ضررهایتان را افزایش می‌دهد.

فرض کنید سرمایه‌گذاری، هزار سهام از یک شرکت فرضی .Worldwide Wickets Co را به قیمت هر سهام 10 دلار خریداری کرده و این خرید را با حاشیه ( margin ) 50% انجام دهد؛ یعنی 5000 دلار از سرمایه شخصی هزینه کرده و 5000 دلار از کارگزاری قرض گرفته و حساب مارجین ایجاد کند. این سهام‌ دار، دقیقا یک سال بعد، سهامش را به ارزش 12.50 دلار به فروش می‌رساند. سود سهام این فرد، با زمان نگهداشت یک سال، 500 دلار بوده است. به علاوه 125 دلار برای کمیسیون معاملاتی (در زمان خرید و فروش) خرج کرده است. به علاوه برای مارجین دریافتی، نرخ بهره‌ 9 درصدی در نظر گرفته شده است.

برای محاسبه‌ ROI این مثال خیالی، نکات مهمی وجود دارد که باید در نظر داشته باشید. اول اینکه باید بهره ‌ی مارجین (450 دلار) را در هزینه‌های کلی لحاظ کنید. سپس باید در نظر بگیرید که سرمایه‌گذاری اولیه اکنون 5000 دلار خواهد بود. چرا که با گرفتن وام مارجین، از اهرم استفاده کرده‌اید.

ROI = [($12.50 – $10)*1000 + $500 – $125 – $450] ÷ [($10*1000) – ($10*500)] * 100 = 48.5%

با وجود اینکه بازده خالص این معامله 450 دلار کاهش داشته، اما ROI دائما بالاتر از 48.50% خواهد بود (در مقایسه با زمانی که از اهرمی استفاده نکرده و نرخ بازگشت سرمایه‌ 28.75% را تجربه می‌کنید).

بیایید کمی بیشتر بررسی کنیم. فرض کنید قیمت سهام به جای آنکه تا 12.50 افزایش بیاید، به 8.00 دلار سقوط کند. در این حالت سرمایه‌گذار تصمیم می‌گیرد که جلوی ضرر را بگیرد و موقعیتش را به طور کامل بفروشد. در این حالت ROI به صورت زیر محاسبه می‌شود:

نرخ بازگشت سرمایه‌ی -41.50% (با اهرم) بسیار بدتر از نرخ -16.25% (بدون اهرم) است.

محاسبه ROI در اکسل

محاسبه ROI در اکسل بسیار ساده‌تر از محاسبه آن به کمک ماشین حساب است. در واقع مکانیزم محاسبه ROI در اکسل به این صورت است که شما مجموعه از فرمول‌ها را در اکسل تعریف می‌کنید، ارقام مورد نظرتان را وارد و طیفی از محاسبات بازگشت سرمایه از بازده حقوق صاحبان سهام گرفته تا نرخ بازده داخلی و بازگشت سرمایه سالانه را به کمک آن محاسبه می‌کنید.
برای نمونه بیایید نرم بازگشت سرمایه سالانه را در تصویر زیر ببینیم. این عدد به صورت درصد به نمایش در خواهد آمد به این ترتیب که
ROI = (مقدار پایانی / مقدار شروع) ^ (1 / تعداد سال) -1
** برای محاسبه تعداد سال‌، تاریخ شروع خود را از تاریخ پایان کم کرده، سپس بر 365 تقسیم کنید.
*** علامت ^ نشانه توان است.

مزایا و معایب محاسبه ROI

مزایای نرخ بازگشت سرمایه

محاسبه سود و تاثیر سرمایه گذاری بر کسب و کار شما، هنگام تصمیم گیری برای شرکت بسیار مهم است. سه مزیت اصلی همیشه درباره محاسبه ROI مطرح است:

• به طور کلی محاسبه ROI آسان است. ارقام کمی برای تکمیل محاسبه مورد نیاز است که همه آنها باید در صورت‌های مالی یا ترازنامه موجود باشد.
• قابلیت تحلیل مقایسه ای. به دلیل استفاده گسترده و سهولت محاسبه ROI، می‌توان مقایسه‌های بیشتری را روی بازده سرمایه گذاری بین سازمان‌ها انجام داد.
• سنجش سودآوری. ROI به درآمد خالص برای سرمایه گذاری‌های انجام شده در یک واحد تجاری خاص مربوط می‌شود. در واقع معیار بهتری نسبت به محاسبه سودآوری شرکت یا تیم ارائه می دهد.

معایب محاسبه ROI

محاسبه ROI معایبی هم دارد. بیایید سه نمونه آن را با هم بررسی کنیم.

• این محاسبات زمان نگهداشت سرمایه را در نظر نمی‌گیرد که به هنگام مقایسه‌ گزینه‌های سرمایه‌ گذاری مشکل‌ ساز خواهد شد. به عنوان مثال، اگر سرمایه‌گذاری X نرخ بازگشت سرمایه‌ ۲۵% و سرمایه‌گذاری Y نرخ بازگشت سرمایه‌ ۱۵% را به دنبال داشته باشد، ممکن است فرض کنید که X بهتر است. اما زمان‌ بندی و مقیاس زمانی هیچ‌ کدام از این پروژه‌ها را نمی‌دانید. ممکن است که ROI پروژه‌ X پنج ساله و ROI پروژه‌ی Y یک‌ساله باشد. با استفاده از ROI سالانه می‌توانید بر این مشکل غلبه کنید.
• ROI قابلیت تطابق با ریسک را ندارد. همه می‌دانند که بازگشت سرمایه با ریسک عجین شده است. هرچه بازگشت سرمایه‌ بالقوه بالاتر باشد، ریسک سرمایه‌گذاری هم بالاتر است. در دنیای بورس می‌توانید به وضوح چنین چیزی را ببینید؛ سرمایه‌گذاری روی سهام شرکت های کوچک، در مقایسه با شرکت های بزرگ، بازگشت بالاتر (و ریسک بیشتری) دارد.
• اگر عمداً یا سهواً همه‌ هزینه‌ها را در محاسبات وارد نکنید، نرخ ROI خروجی‌تان اغراق‌ آمیز خواهد بود. به عنوان مثال باید تمامی هزینه‌ها را در محاسبه‌ی ROI خرید و فروش املاک دخیل کنید. بهره‌ی وام، مالیات بر دارایی، بیمه و تمامی هزینه‌های تعمیر و نگهداری شامل خواهند شد. این هزینه‌ها ROI را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهند. بدون وارد کردن این هزینه‌ها، به نرخ ROI اغراق‌ آمیزی خواهید رسید.
• ROI هم مانند بسیاری از معیارهای سود آوری، در محاسبه‌ نرخ بازگشت سرمایه، روی سود مالی تمرکز می‌کند. مزایای فرعی (مانند مزایای اجتماعی و محیط زیستی) در ROI دخیل نیستند. معیار جدیدی به نام بازگشت سرمایه‌ی اجتماعی (Social Return on Investment) یا SROI وجود دارد که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا چنین مزایایی را هم در بررسی‌هایشان دخیل کنند.

سخن نهایی

در این مطلب سعی کردیم روشن کنیم که دقیقا بازگشت سرمایه roi .چیست نرخ بازگشت سرمایه ROI معیاری ساده و شهودی است که برای محاسبه‌ سودآوری سرمایه‌گذاری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. ROI هم مانند سایر معیارها معایبی دارد؛ مدت‌ زمان نگهداشت سرمایه و ریسک‌ پذیری را در محاسبات دخیل نمی‌کند. با این وجود – و سرمایه‌گذاری روی کل دارایی برخلاف محدودیت‌های مذکور – ROI هنوز هم یک معیار کلیدی است که برای آنالیز، مقایسه و رتبه‌ بندی گزینه‌های سرمایه‌گذاری موجود مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سوالات متداول

چگونه ROI را به صورت دستی محاسبه می کنید؟

نرخ بازگشت سرمایه یا ROI بازده خالص سرمایه تقسیم بر هزینه سرمایه‌گذاری است؛ به عبارت دیگر می‌توانید مقدار شروع را از مقدار فعلی کسر کنید و سپس تقسیم عدد بر مقدار شروع کنید. می‌توان مقدار ROI را به کمک ابزارهایی مانند اکسل یا به صورت دستی محاسبه کنید.

درصد ROI خوب چقدر است؟

با توجه به محاسبات مرسوم، بازگشت سرمایه سالانه تقریباً 7٪ یا بیشتر، بازده سرمایه گذاری خوبی برای سرمایه گذاری در سهام در نظر گرفته می شود. از آنجایی که این مقدار به صورت سالانه محاسبه می‌شود ممکن است کمی کمتر یا بیشتر باشد.

تامین مالی در ایران؛ از مزیت بانک‌ها تا شرط تاثیرگذاری بازار سهام + فیلم

کارشناس اقتصادی گفت: رونق منطقی بازار سهام و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در این بازار می‌تواند جذابیت بازار سهام را افزایش دهد و دارایی باارزش محسوب شود و در این راستا باید بورس سیگنال مثبت به سرمایه‌گذاران ارسال کند.

روش و ابزارهای متفاوتی در حوزه تأمین سرمایه‌گذاری روی کل دارایی مالی در دسترس قرار دارد که متأسفانه بنا به دلایلی در اجرای دقیق و بدون نقص این روش‌ها ضعف‌هایی وجود دارد و ضروری است ضمن احصای این ضعف‌ها، بهترین شیوه‌ها که متناسب با نظام اقتصادی ایران است، انتخاب شود. به همین منظور خبرنگار ایکنا با حسین درودیان، کارشناس و پژوهشگر اقتصادی به گفت‌وگو نشسته است.

در این گفت‌وگو شیوه تأمین مالی بانک‌محور و مقایسه آن با سایر شیوه‌های تأمین مالی، تأمین مالی از طریق بورس و صندوق‌های درآمد ثابت و مشکلاتی که در این رابطه وجود دارد، شیوه تأمین مالی از طریق انتشار اوراق بدهی و همچنین تأمین مالی از طریق سرمایه‌گذاری خارجی مورد بحث و بررسی قرار گرفته که در ادامه مشروح کامل آن را می‌خوانید.

ایکنا- به عنوان سؤال اول آیا در سرمایه‌گذاری روی کل دارایی شرایط اقتصادی امروز و با توجه به مشکلاتی که بانک‌ها دارند، تأمین مالی بانک‌‎محور همچنان شیوه مطلوبی محسوب می‌شود؟

فکر می‌کنم برای اقتصاد ایران از نظر کیفیت و کمیت جایگزینی برای تأمین مالی بانکی وجود ندارد؛ تأمین مالی بانکی نسبت به سایر اشکال تأمین مالی از امتیازاتی برخوردار است.

به عنوان مثال وقتی از طریق منابع بانکی تأمین مالی صورت می‌پذیرد امضای رئیس بانک کافی است یعنی با تعداد محدودی از افراد سروکار داریم اما وقتی تأمین مالی از طریق فروش اوراق انجام می‌شود باید تعداد بسیار زیادی از مخاطبان را قانع ساخت و به همین دلیل تأمین مالی بانکی خیلی سریع‌ و در دسترس تلقی می‌شود.

در کشور ما هنوز شرکت‌های بزرگ شکل نگرفته‌اند که اگر شکل می‌گرفتند قطعاً برای تأمین مالی به سراغ بانک‌ها نمی‌رفتند، چون آن‌قدر گردش مالی آنها زیاد است که از طریق سود انباشته‌شان تأمین مالی انجام خواهد شد و از سوی دیگر شرکت‌های بزرگ به دلیل معروفیت و مشهوریت از طریق انتشار اوراق در بازار می‌توانند تأمین مالی کنند و خیلی‌ از مردم هم به دلیل معروفیتشان اوراقشان را خریداری می‌کنند.

در اقتصادی که هنوز به آن سطح از بلوغ بالا نرسیده طبعاً تأمین مالی بانکی ارجحیت دارد. حتی در کشورهای پیشرفته دو شیوه تأمین مالی همچنان در اولویت است که یکی شیوه تأمین مالی بانک‌محور و دیگری بازارمحور است، لذا همچنان در اقتصادهای پیشرفته، شیوه تأمین مالی بانک‌محور کارکرد و کارآیی دارد. خیلی از کشورها در مراحل رشد اقتصادی ابتدا بانک‌محور عمل کرده‌اند تا اینکه اقتصاد آنها به بلوغ بسیار بالا دست پیدا کرده است.

بازارهای مالی خارج از سیستم بانکی بیشتر برای تأمین مالی دولت و شرکت‌های بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرد ولی در حال حاضر بهترین شیوه تأمین مالی برای بخش خصوصی از طریق نظام بانکی است.

یک تصور اشتباهی هم در اقتصاد ایران سایه افکنده و آن اشتباه این است که برخی می‌گویند تأمین مالی بانکی باید خُرد و کوتاه‌مدت باشد، درصورتی‌که اقتصاد ایران نیازمند سرمایه‌گذاری کلان است و مشکل اقتصادی ما ریشه در ضعف تولید و سرمایه‌گذاری دارد و برای چنین اقتصادی اگر سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت و خُرد صورت پذیرد عملاً با این مدل تفکری سرمایه‌گذاری را در کشور سرکوب کرده‌ایم، درصورتی‌که خیلی از سرمایه‌گذاری‌های بانکی باید بلندمدت باشند.

ایکنا- شاید رویکرد کوتاه‌مدت و سرمایه‌گذاری خُرد به دلیل محدودیت منابع مالی بانک‌ها و تعهد شعب بانکی به پرداخت سود برای سپرده‌های مردم باشد.

اول اینکه به معنای دقیق، منابع مالی بانک‌ها از سپرده‌ها نیست، چون بانک‌ها خودشان پول خلق می‌کنند و با خلق پول سپرده‌ها را به وجود می‌آورند و دوم اینکه سپرده‌ها هیچگاه در سطح کلان واخواهی نمی‌شوند، یعنی این‌طور نیست که مردم بگویند ما سپرده‌هایمان را می‌خواهیم و این حالت زمانی رخ می‌دهد که اقتصاد فروپاشیده باشد ولی در حالت عادی چنین موضوعی معنا ندارد. پس اینکه گفته می‌شود چون سپرده‌های مردم کوتاه‌مدت است و باید تأمین مالی هم خُرد و کوتاه‌مدت باشد، تفسیر اشتباهی است.

ایکنا- پس علت چیست؟

مسئله اصلی برای بانک این است که یک پروژه بزرگ با بازدهی خوب وجود داشته باشد. اگر چنین پروژه‌ای در کشور وجود داشته باشد و بازدهی خوب و جریان نقدی برای آن متصور باشیم، حتی ممکن است فعالیت آن بانک چندین سال به این پروژه و کسب و کار پیوند بخورد.

متأسفانه بانک‌های دولتی ما به دلیل تکالیف و برداشت‌های اشتباه درگیر پروژه‌هایی شده‌‎اند که برایشان سودآوری ندارد و از سوی دیگر میزان سودآوری بانک‌های خصوصی در شبکه بانکی کشور هم خیلی مشخص نیست.

در ایران بخشی از تأمین مالی‌ها به سمت و سویی می‌روند که خیلی مولد نیستند و به نوعی برای جبران کسری بودجه است و از سوی دیگر آن بخشی از فعالیت‌ها که بانک‌ها مستقیماً انجام می‌دهند و ربطی به دولت ندارد خیلی هم برای اقتصاد ملی سودساز نیست.

به معنای بهتر بانک‌های کشور به تسخیر یک عده‌ای درآمده‌اند و این عده یا دولت است یا نهادهای وابسته به سرمایه‌گذاری روی کل دارایی دولت و شرکت‌های دولتی یا آدم‌ها و خانواده‌های بخش خصوصی که همه اینها شبکه بانکی را در جهت منافع و اهدافشان در اختیار گرفته‌اند و در این حالت شبکه بانکی در خدمت تولید و سرمایه‌گذاری نیست. اینها به خاطر اینکه منافعشان را تأمین کنند هریک بانکی را تأسیس کرده‌اند. پس شبکه بانکی در خدمت منافع بودجه‌ای دولت و منافع شخصی یک سری سرمایه‌دارها و خانواده‌هاست.

ایکنا- آیا صندوق‌های درآمد ثابت شیوه مطلوبی برای تأمین مالی محسوب می‌شوند؟

ظرفیت این صندوق‌ها خیلی محدود است و هنوز کوچک هستند و نمی‌توانند وظایف بزرگ را بر دوش بکشند. ضمن اینکه دارایی اصلی خیلی از این صندوق‌ها، اوراق به ویژه اوراق بدهی دولت است و عمده سبدشان را برروی اوراق بدهی دولت می‌چینند و بخش دیگری از سبدشان را سهام تشکیل می‌دهد.

بیشتر بخوانید:

به نوعی این صندوق‌ها، تأمین بودجه دولت محسوب شده و اینها بیشتر دولتی یا به نوعی وابسته دولت و ذیل بانک‌ها تعریف می‌شوند.

ایکنا- مستقل بودن این صندوق‌ها می‌تواند به توانمندی‌‌شان کمک کند؟ یعنی خودشان براساس نیازسنجی بازار به حوزه‌های سرمایه‌گذاری ورود پیدا کنند.

این صندوق‌ها الان هم تا حدودی مستقل هستند ولی چون خیلی ریسک‌پذیر یا خطرپذیر نیستند، دارایی‌ خریداری‌شده از جانب اینها بیشتر اوراق دولتی است، اما به طور کلی شیوه خوبی در حوزه تأمین مالی محسوب می‌شوند اما نه تأمین مالی پروژه‌های روی زمین مانده و بلندمدت و لذا به باور من در حال حاضر بهترین شیوه تأمین مالی در اقتصاد ایران شیوه تأمین مالی از طریق بانک و انتشار اوراق برای پروژه‌های خاص و سرمایه‌گذاری روی کل دارایی بسیار بزرگ است که با روش دوم می‌توان سرمایه‌های خرد مردم را تجمیع کرد.

ایکنا- به انتشار اوراق به عنوان یکی از شیوه‌های مطلوب تأمین مالی اشاره کردید. برخی از کارشناسان این شیوه تأمین مالی را خیلی مطلوب نمی‌دانند و می‌گویند دولت را بدهکار خواهد کرد. نظر شما چیست؟

طبیعتاً اوراق مسیری است که می‌تواند مورد سوءاستفاده قرار گیرد و انتشار اوراق اندازه بهینه دارد. قرار نیست دولت بدهکاری خود را در قالب اوراق به صفر برساند. تا زمانی که این بدهی واگرا نشود یعنی عددش خیلی زیاد نباشد و با تعادل همراه باشد، می‌تواند ادامه پیدا کند.

به نظرم، ما از ظرفیت انتشار اوراق طی سال‌های گذشته استفاده کرده‌ایم و باید اکنون بخشی را بازخرید کنیم و بهره‌اش را بپردازیم و لذا در حال حاضر انتشار اوراق برای دولت ظرفیت قابل توجهی تلقی نمی‌شود البته ناگفته نماند عدم انتشار اوراق هم توصیه نمی‌شود و باید تعادلی در این میان وجود داشته باشد.

منتهی مشکلی که در اقتصاد ایران وجود دارد، این است که خیلی از بدهی‌های دولت در شکل اوراق نیست و نسبت اوراق بدهی دولت به کل اقتصاد عدد بزرگی هم نیست. پس اشکالی از بدهی‌های دولت وجود دارند که به شکل اوراق نیستند؛ به عنوان مثال وزارت جهادکشاورزی از شرکت‌ها کود خریداری کرده و بدهی خود را به شرکت‌ها پرداخت نکرده و آن‌قدر این بدهی‌ها تسویه نشده تا اینکه به مطالبه تبدیل شده‌اند و این موضوع در رابطه دولت با تأمین اجتماعی وسایر شرکت‌ها به وضوح دیده می‌شود. این بدهی‌ها مانده و رسوب کرده و در نتیجه این بدهی‌ها را با اوراق هم نمی‌توان تسویه کرد.

اگر بدهی‌های ریز و خرد دولتی که رسوب شده و عدد قابل توجهی را رقم زده به بانک‌ها و سایر شرکت‌ها پرداخت شود، شیوه تأمین مالی بانکی با سهولت بیشتری انجام خواهد شد.

ایکنا- مشاهده کرده‌اید که بعضاً بانک‌ها به اسم تأمین مالی دست به خلق پول می‌زنند و این خلق پول می‌تواند تورم را به دنبال داشته باشد. چطور باید خلق پول را با هدف تأمین مالی کنترل کرد تا منجر به تورم نشود؟

ما نباید تصور کنیم صرفاً نوع تأمین مالی و خلق پول در بلندمدت موجب تورم می‌شود. ما می‌توانیم اشکالی از تأمین مالی و خلق نقدینگی را داشته باشیم که دست کم در بلندمدت تورم‌زا نیست، البته شاید در کوتاه‌مدت تورم ایجاد می‌کند ولی در بلندمدت تورمی را به وجود نمی‌آورد.

به نظر من خلق پول برای بخش‌هایی باید انجام شود که برای اقتصاد کشور از اولویت بالایی برخوردار هستند و می‌توانند برگشت نقدینگی داشته باشند. متأسفانه در اقتصاد ایران بخشی از پول‌های خلق‌شده که در پروژه‌ها هزینه می‌شوند به هر علتی برگشت ندارند. اگر می‌خواهیم خلق پول با هدف تأمین مالی منجر به تورم نشود، باید برروی پروژه‌هایی سرمایه‌گذاری شود که در بلندمدت و به مرور زمان نقدینگی هزینه‌شده به سیستم بانکی بازگردد.

متأسفانه در نظام سیاستگذاری و مدیریت اقتصادی دچار روزمرگی هستیم و روزمرگی اجازه نمی‌دهد اقتصاد ایران رشد کند. برای اینکه اقتصاد ایران از روزمرگی نجات پیدا کند باید نهادی تشکیل شود که بگوید اقتصاد ایران به لحاظ تولید و سرمایه‌گذاری به چه نیاز دارد تا بتواند طرح‌های موجه تعریف کند و همچنین باید از کلی‌گویی فاصله بگیریم مثلاً مشخص شود که ایراد و ضعف بخش مسکن کجاست تا آن ضعف را برطرف سازیم یا نقاط قوتش کجاست و آن نقاط قوت را تقویت کنیم.

از سوی دیگر باید ذی‌نفع اصلی طرح‌های اقتصادی عموم مردم باشند. مثلاً مخاطبان بخشی از تسهیلات بانکی کارمندان دولت هستند نه عموم مردم یا مال‌سازی‌هایی که در کشور انجام می‌شود، مخاطبان اصلی‌اش عموم مردم نیستند. وجه مردمی‌بودن اقتصاد این است که طرحی تعریف شود که همه از آن نفع ببرند مثلاً در حوزه مسکن پروژه‌ای تعریف شود و آن پروژه قیمت مسکن را 10 درصد کاهش دهد.

ایکنا- در بخش دیگری از این گفت‌وگو بهتر است به شیوه تأمین مالی از طریق بورس اوراق بهادار و به طور کلی بازار سهام بپردازیم که یکی از شیوه‌های مطلوب در حوزه تأمین مالی محسوب می‌شود. آیا در شرایط فعلی که اقتصاد ایران با آن مواجه است، بورس ظرفیت و توان کافی برای تأمین مالی را دارد؟

ببینید ظرفیت بورس نسبت به بانک‌ها ظرفیت محدودتری بوده و اعداد و ارقام کاملاً گویا این واقعیت است. البته ما باید بورس را به دو بخش خرید و فروش سهام و دیگری بازار اوراق تقسیم‌بندی کنیم.

شیوه تأمین مالی از طریق بازار سهام همانند بانک‌ها به صورت مستقیم نیست اما برای سرمایه‌گذاری حائز اهمیت است ولی متأسفانه با وجود اینکه قیمت سهام کاهش پیدا کرده، کسی حاضر نیست سهام را خریداری کند و به همین دلیل تولیدکننده و صاحب شرکت دلسرد می‌شود و چنین احساس می‌کند که برای او ارزش قائل نیستند و لذا این رویه می‌تواند به طور غیرمستقیم تولید را تخریب کند.

رونق بازار سهام البته نه رونق غیرمنطقی و حباب‌گونه و همچنین کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در این بازار می‌تواند جذابیت بازار سهام را افزایش دهد و دارایی باارزش محسوب شود و در این راستا باید بورس سیگنال مثبت به سرمایه‌گذاران ارسال کند.

هرچند در دولت قبل سیگنال مثبت داده شد اما پایدار نبود و رونق حبابی به این بازار لطمه وارد کرد. اکنون مردم خاطره تلخی از بورس دارند و با وجود اینکه قیمت سهام ارزان شده اما حاضر نیستند در بورس سرمایه‌گذاری کنند و تصور مردم این است که بورس جایی است که در آن متضرر می‌شوند.

با ریسک خرید انواع سکه آشنا شوید

برای خرید سکه چند روش وجود دارد، از خرید فیزیکی سکه تا معامله آن در بورس. متقاضیان این فلز ارزشمند باید خطرات خرید هر یک از انواع آن را .

برای خرید سکه چند روش وجود دارد، از خرید فیزیکی سکه تا معامله آن در بورس. متقاضیان این فلز ارزشمند باید خطرات خرید هر یک از انواع آن را بشناسند. چرا که وجود مفهومی به اسم سرمایه‌گذاری روی کل دارایی حباب، سرمایه گذاری در بازار را پرریسک می‌کند.

کسانی که قصد سرمایه‌گذاری در بازار سکه را دارند، می‌تواند به چند روش دارایی خود را به سکه تبدیل کنند. اولین تقسیم‌بندی برای انواع سکه، فیزیکی و غیرفیزیکی بودن آن است. یعنی خریداران می‌توانند به صورت حضوری به صرافی‌ها یا طلا فروشی‌ها مراجعه کنند و سکه بخرند. همچنین می‌توانند در قالب اوراق یا صندوق‌های در بورس سرمایه خود را به سکه تبدیل کنند.

خرید سکه در بورس کالا خطرات نگهداری سکه را ندارد. در واقع خریداران دیگر نگران دزدیده شدن دارایی آنها نیستند. اما سکه فیزیکی خطرات خود را دارد. در بین انواع سکه هم برخی از سکه‌ها ریسک سرمایه‌گذاری کمتری دارد.

انواع سکه تمام

وزن سکه تمام ۸ گرم و ۱۳۳ سوت است. سکه تمام ۲ نوع دارد. سکه تمام بهار آزادی که به آن سکه طرح قدیم گفته می‌شود و سکه امامی که نام دیگر آن سکه طرح جدید است. عیار این ۲ سکه ۲۱.۶ است که در بازار به سکه ۲۲ عیار معروف شده.

سکه طرح جدید یا سکه امامی، سکه‌هایی هستند که تاریخ ضرب آنها سال ۸۶ است. چون سکه‌های جدیدی هستند، تقاضای بیشتری نسبت به سکه بهار آزادی دارند و به دنبال آن قیمت بالاتری نیز دارند. در واقع سکه امامی به معیار بازار سکه تبدیل شده است.

فعالان بازار سکه خرید سکه امامی را نسبت به دیگر سکه‌ها ترجیح می‌دهند. چرا که اولا راحت خرید و فروش می‌شوند. دوما قیمتی که در بازار معامله می‌شود به قیمت ذاتی آن نزدیک‌تر است. در واقع حباب آن نسبت به دیگر انواع سکه (به جز سکه بهار آزادی) کمتر است. حباب کمتر به معنی ریسک سرمایه گذاری کمتر است.

نیم سکه و ربع سکه

همانطور که از نام آن مشخص است، وزن این سکه نسبت به سکه تمام نصف است؛ یعنی ۴ گرم و ۰.۰۶۶ سوت. عیار نیم سکه هم همان ۲۲ عیار است.

ربع سک وزنی معادل یک چهارم سکه تمام دارد. ربع سکه با وزن ۲ گرم و ۰.۰۳۳ سوت و عیار ۲۲ است. ربع سکه و نیم سکه به دلیل قیمت پایین‌تری که نسبت به سکه تمام دارند، متقاضی بیشتری هم دارند. در واقع دارندگان سرمایه‌های کمتر، به سراغ خرید این دو نوع سکه می‌رود. اگرچه ربع سکه نسبت به نیم سکه و سکه تمام قیمت کمتری دارد، اما حباب بیشتری دارد.

یعنی ربع سکه با قیمت بالاتری نسبت به قیمت واقعی آن در بازار فروخته می‌شود. براساس نرخ‌های اعلامی شبکه اطلاع رسانی طلا، سکه و ارز، حباب ربع سکه در زمان نگارش این گزارش ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان است. اما قیمت سکه امامی حباب یک میلیون و ۸۰۰ تومانی هزار تومانی دارد.

در واقع خریدار برای خرید یک سکه حدود ۸ گرمی معادل یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان ریسک را متحمل می‌شود. اما خریداران ربع سکه برای خرید یک سکه حدود ۲ گرمی، ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان خطر را پذیرفته است.

برای فهم راحت‌تر حباب باید اینطور در نظر گرفت که اگر حباب سکه تخلیه شود، کسی که سکه تمام خریداری کرده یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان ضرر می‌کند اما دارنده ربع سکه ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان ضرر می‌کند.

به همین دلیل است بسیاری از کارشناسان بازار طلا و سکه، خرید سکه تمام بهار آزادی و سکه امامی را پیشنهاد می‌دهند.

سکه گرمی که با وزن یک گرم و عیار ۲۲، یکی دیگر از انواع سکه در بازار فیزیکی است. این سکه در لحظه نگارش این گزارش، ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان خرید و فروش می‌شود. از این میزان یک میلیون و ۵۵۸ هزار تومان آن حباب است. در بین انواع سکه خرید سکه گرمی کمترین توجیه اقتصادی را دارد.

حتی برای هدیه دادن هم سکه گرمی و ربع سکه به دلیل داشتن حباب بالا، به صرفه نیستند. به نظر می‌رسد برای این گروه از خریداران بازار، خرید طلا بهتر است.