آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟

هج فاند

آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟

قبل از پرداختن به راه اندازی بورس ارز لازم است سوالاتی را با خودمان مرور کنیم. هدف از راه اندازی بورس ارز چیست؟ اگر هدف مدیریت عرضه و تقاضا است، آیا بورس ارز می تواند آن را مدیریت کند؟ نقش بانک مرکزی در این مسیر چیست؟ چه کسانی مصرف کننده ارز در کشور هستند؟ آیا واردات همه کالاها نیاز به ارز دولتی دارد؟ آیا کالاهایی که در ایران توان تولید دارد، باید برای آن ارز دولتی پرداخت شود؟ بحران های بورس ارز را چه کسی مدیریت خواهد کرد؟ مدیریت وجوه و تسویه با چه ابزاری صورت می گیرد؟

برخی از خدمات سایت، از جمله مشاهده متن مطالب سال‌های گذشته روزنامه‌های عضو، تنها به مشترکان سایت ارایه می‌شود.
شما می‌توانید به یکی از روش‌های زیر مشترک شوید:

در سایت عضو شوید و هزینه اشتراک یک‌ساله سایت به مبلغ 700,000ريال را پرداخت کنید.
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 100 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامه‌ها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارت‌های بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارت‌های اعتباری بین‌المللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟ از کشور امکان‌پذیر است.

به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی همه کاربران به متن مطالب خریداری نمایند!

تفاوت بین USDT و USDC چیست و از کدام استفاده کنیم؟

فرق بین USDT و USDC برای بسیاری از علاقه‌مندان ارزهای دیجیتال جای سؤال دارد. البته که هر دو استیبل کوین هستند و شما می‌توانید برای پوشش ریسک یا نگهداری دلار از آن‌ها استفاده کنید؛ اما با تمامی این تفاسیر تفاوت بین USDT و USDC منجر به انتخاب یکی به جای دیگری برای سرمایه‌گذاری می‌شود. در ادامه فرق بین USDC و USDT و اینکه کدام‌یک برای اهداف شما مناسب‌تر است و تبدیل USDC به USDT را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.

فرق بین USDT و USDC در چیست؟

با به‌روز شدن بازارهای سرمایه، اغلب سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند برای تبدیل دارایی‌ها یا پوشش ریسک به جای دریافت اسکناس یا پول فیات، از معادل آن یعنی پول دیجیتال استفاده کنند. به همین دلیل رویکرد استفاده از دلار دیجیتال به‌خصوص در میان سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال بسیار زیاد شده است.

همین جایگزینی کافی بود تا در این حوزه، استیبل کوین‌ها به طور فزاینده‌ای سهم بزرگی از بازار کریپتو را در اختیار بگیرند. در این میان دو استیبل کوین تتر و یو اس دی سی بزرگ‌ترین سهم بازار را در دست دارند. در این مقاله به شباهت‌ها و تفاوت‌های USDT و USDC می‌پردازیم؛ اما بد نیست ابتدا هر کدام از این ارزهای دیجیتال را جداگانه تعریف کنیم.

USDT چیست؟

USDT یا تتر در سال ۲۰۱۴ به عنوان اولین توکن دیجیتال با پشتوانه ارز فیات راه‌اندازی شد و به عنوان اولین استیبل کوین در دنیای رمزارزها شناخته می‌شود. USDT مخفف نماد استیبل کوین USD Tether(یا تتر) است. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد استیبل کوین تتر دارای پشتوانه است به‌طوری‌که در تئوری به ازای هر USDT باید یک دلار آمریکا در خزانه تتر موجود باشد. البته برخلاف تصور ما خزانه تتر پر از کیف‌های پر از دلار نیست و بر اساس ادعای شرکت تتر، تنها ۸۵ درصد این ذخایر به صورت نقد (دلار آمریکا به شکل اسکناس) و معادل‌های پول نقد نگهداری می‌شود. همچنین مقداری سپرده کوتاه‌مدت نیز در ذخایر این شرکت وجود دارد. بخشی هم به شکل وام‌های تضمین‌شده، اوراق قرضه شرکتی، فلزات گران‌بها و نگهداری دیگر توکن‌های دیجیتال است. هنگامی‌که توکن USDT صادر شود؛ می‌توان آن را مانند هر ارز دیجیتال دیگری منتقل، خرج و ترید کرد. قیمت تتر هم به طور دائم به ارزش ارز فیاتی که در آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟ صندوق یا حساب‌های تتر ذخیره‌شده، وابسته است.

در اینجا نموداری از چرخه عمر ارز دیجیتال تتر را می‌توانید مشاهده کنید.

با این حال، USDT در مورد ذخایر خود شفاف عمل‌نکرده است و بارها میزان ۱:۱ توکن‌های صادرشده تتر و برابری آن با ذخایرش زیر سؤال رفته است به طوری که در سال ۲۰۲۱، شرکت تتر به خاطر وجود اختلاف در صندوق و تعداد توکن‌های صادرشده‌اش توسط SEC (کمیسیون معاملات آتی کالای ایالات متحده) به پرداخت ۴۱ میلیون دلار جریمه محکوم شد. در بررسی‌ها نکته‌ای بسیار مهم مشخص شد که تتر تنها ۲.۹٪ از ذخایر خود را به صورت نقدی در آن زمان نگهداری کرده بود. البته پس از آن تتر تصمیم گرفته است حسابرسی‌های ماهانه خود را شفاف‌تر در اختیار عموم قرار دهد. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید به مقاله تتر چیست مراجعه کنید.

USDC چیست؟

ارز USDC در سال ۲۰۱۸ توسط دو شرکت Circle و صرافی Coinbase تأسیس شد. ارز یو اس دی سی مدعی است که توکن‌هایش با نسبت ۱:۱ با دلار آمریکا پشتیبانی می‌شوند. برخلاف USDT، که شرکت تتر تنها صادرکننده آن است، USDC می‌تواند توسط سایر مؤسسات عضو شبکه CENTER مانند Coinbase ایجاد و بازخرید شود.

افرادی که بخواهند به شکل تجاری اقدام به صدور توکن USDC کنند؛ مورد بررسی‌های فنی، مالی، هویتی و عملیاتی قرار می‌گیرند. همچنین دریافت مجوز نیز مورد نیاز و الزامی است. این افراد همچنین باید سند ماهانه ذخایر خود را که با آن توکن‌های USDC را صادر و پشتیبانی می‌کنند نیز ارائه کنند.

به عنوان یک توکن در شبکه اتریوم، USDC را می‌توان در کیف پول‌های سازگار با بلاک چین اتریوم ذخیره کرد. در حال حاضر امور مالی غیرمتمرکز و برنامه‌های مربوط به این حوزه ترجیح می‌دهند تا از USDC در سیستم‌های خود استفاده کنند به همین خاطر این برنامه‌ها حاضرند سود بیشتری را به افرادی پرداخت کنند که استیبل کوین USDC را در سازوکار وام‌دهی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.

محبوبیت USDC در چند سال گذشته به طور قابل‌توجهی افزایش‌یافته است؛ به طوری که متوسط ​​روزانه ۲ میلیارد دلار یو اس دی سی از طریق شبکه اتریوم جابجا شده است.

USDC همچنین برای اینکه به سرمایه‌گذارانش اطمینان دهد که پشتوانه دلاری‌اش واقعی و دست‌کاری نشده است یک گواهینامه ماهانه را به عنوان مدرک منتشر می‌کند.

USDC در شبکه‌های بیشتری در دسترس قرار گرفته است از جمله: اتریوم، ترون، هدرا، استلار، الگورند، سولانا، فلو، آوالانچ و پالی گان. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به usdc چیست مراجعه کنید.

بررسی و مقایسه شباهت و تفاوت USDT و USDC

USDT	USDC
بلاکچین	اتریوم، سولانا، تزوس، کوساما، الگورند، آوالانچ، ترون، پالی گان، ای او اس، لیکویید، شبکه هوشمند بایننس	اتریوم، ترون، هدرا استلار، الگورند، سولانا، فلو، آوالانچ، پالی گان، شبکه هوشمند بایننس
سازنده	تتر Tether	Circle
تاسیس	۲۰۱۴	۲۰۱۸
پشتوانه	۸۵ درصد ذخایر به صورت نقد(دلار آمریکا به شکل اسکناس) و معادل نقد، سپرده‌های کوتاه مدت. باقی‌مانده به شکل وام‌های تضمین‌شده، اوراق قرضه شرکتی، فلزات گرانبها، نگهداری دیگر توکن‌های دیجیتال.	۱۰۰ درصد ذخایر به صورت نقد و معادل نقد از جمله سپرده‌های دلاری در بانک‌ها و سرمایه‌گذاری‌های کوتاه مدت با نقدشوندگی بالا.
رتبه بازار	۳	۴
پایه فیات	دلار آمریکا	دلار آمریکا
مارکت‌کپ	۷۸ میلیارد دلار	۵۰.۹ میلیارد دلار

کدام استیبل کوین برای شما مناسب تر است؟ USDT یا USDC؟

اگرچه USDT دارای ارزش بازار و حجم بالاتری است اما به نظر بسیاری از فعالان حوزه ارزهای دیجیتال، بهترین انتخاب نیست. دلیل عمده آن هم عدم شفافیت درباره ذخایرش است. از آن سو USDC شفافیت بیشتری دارد اما بازار کوچکتری نسبت به تتر دارد. از طرفی دیگر در زمان های شلوغی این امکان وجود دارد که با هزینه جابجایی بسیار سنگینی برای انتقال USDC در شبکه اتریوم مواجه شویم. علاوه بر این اگر از تتر برای معامله ارزهای دیجیتال استفاده می کنید و نه به عنوان گزینه نگهداری دلار، صرافی ها اغلب از تبدیل ارز دیجیتال به تتر استفاده می کنند.

تبدیل USDC به USDT

تبدیل USDC به USDT و برعکس با توجه به مزایا و کاربردهای هر کدام از این دو استیبل کوین، برای بسیاری از کاربران ارزهای دیجیتال اهمیت بسیار زیادی دارد. تبدیل USDC به USDT در صرافی نوبیتکس امکان پذیر است. علاوه بر این شما می توانید برای تبدیل USDT به USDC نیز از صرافی نوبیتکس کمک بگیرید. تبدیل این دو ارز دیجیتال به یکدیگر به صورت سفارش های سریع و معین در پلتفرم نوبیتکس به سادگی قابل انجام است.

سخن پایانی

ارزهای تتر USDT، یو اس دی سی USDC تقریبا ۸۰ درصد از ارزش بازار استیبل کوین ها را در اختیار دارند و از این جهت گزینه های ایده آلی برای سرمایه گذارانی هستند که می خواهند در بازار استیبل کوین فعالیت داشته باشند.

همکاری شرکت Visa با شرکت Circle خیال بسیاری را از آینده رمزارزها و استفاده از استیبل کوین ها در آینده راحت کرده است. اگرچه بحث و جدل بسیاری در مورد ثبات تتر در ۱ دلار و مقادیر واقعی ذخایر پشتوانه هر USDT وجود دارد؛ اما کماکان دلایل زیادی برای ترجیح نوع دیجیتال این نوع پول بر شکل اسکناسی آن وجود دارد.

هج فاند یا صندوق پوشش ریسک چیست و چه کاربردی دارد؟

هر شخصی که در بازار فعالیت می کند، مخصوصا بازار ارز دیجیتال، به طور قطع به هدف کسب سود این کار را انجام می دهد. در مقالات قبلی سعی بر آن شده که به شمای مخاطب بگوییم امر ترید یک کار تخصصی می باشد.

از آنجایی که همه کاربران حوزه ارز دیجیتال زمان یادگیری و به کارگیری مبانی علمی را ندارند، با توجه به گسترش روز افزون این مارکت جذاب، نهادی پیشنهاد می شود تحت عنوان صندوق پوشش ریسک. اینکه ماهیت این نهاد چیست و چه می کند و اینکه آیا از تفاوت قیمت ها می توان به سود رسید ( آربیتراژ )، دستور کار این مقاله توکن باز می باشد. پس با ما همراه باشید.

مفاهیم کلی:

• صندوق پوشش ریسک یا Hedge Fund چیست؟
• انواع صندوق پوشش ریسک بر اساس استراتژی معاملاتی
• راهبردهای مورد بهره وری هج فاند
• سرمایه گذاری در اوراق بهاداری با ارزش کمتر از خود
• مزایا و معایب هج فاند

صندوق پوشش ریسک یا Hedge Fund چیست؟

صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) نوعی شرکت برای سرمایه‌گذاری محسوب می شود. هدف این نوع شرکت آن است که دارایی و نقدینگی مشتریان را در سبک‌های (Alternative Investment) سپرده گذاری ‌کند تا به عملکرد مطلوب‌تری از میانگین بازار دسترسی داشته باشد و هم این که خطرات صعود و نزول ناگهانی مارکت را پوشش دهد.
این صندوق ها اغلب از ساختارهای مالی و قانونی مشابه بهره جویی می کنند،. برای درک بهتر این مبحث در ادامه به توضیحات مبسوطی خواهیم پرداخت.

هج فاند

انواع صندوق پوشش ریسک بر اساس استراتژی معاملاتی

می توان این صندوق ها و پایه های عملکردشان را به چهار نوع تقسیم نمود که عبارت اند از:

• رویداد محور (event-driven)
• ارزش نسبی (relative value)
• کلان (macro)
• پوشش ریسک سهام (equity hedge)

1- استراتژی های رویداد محور:

همانطور که از اسم این گونه از هج فاند معلوم می باشد، این صندوق به دنبال به دست آوردن سود از رخدادها، در کوتاه مدت است. این رخدادها ممکن است، تملکی جدید یا از نو شدن ساختار کلی در یک شرکت باشد، که اثر آن تاثیر شرکت مذکور بر روی سایر شرکت ها می باشد. به اختصار چند مورد از آن را شرح می دهیم:

آربیتراژ ادغام:

این استراتژی زمانی رخ می دهد که یک شرکت اعلام می دارد که قصد تملک (خریدار) یا ادغام با شرکت دیگر را دارد. سهام شرکت مورد تملک خریداری و شرکت نوپا عضوی از آن می شود و همچینی در ادغام سهم شرکت سرمایه گذار را می فروشد تا بخشی از شرکت جدید شود یا به عبارت دیگر متحدی را با خود همراه می کند. در این حالت مدیر هج فاند انتظار دارد، شرکت سرمایه گذار، برای خرید شرکت متحد جدید، بهای زیادی را بپردازد، این در حالیست که بخش عمده این بها از طریق قبول بدهی های شرکت جدید تامین شود.

تجدید ساختار:

در این استراتژی هدف و مقصود بر روی شرکت های ورشکسته یا در حال ورشکستگی می‌باشد. هج فاندها سعی دارند تا از راه های مختلف با بهره جویی از آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟ سهم این گونه شرکت ها کسب سود و بهره نمایند. در این امر امکان دارد که هج فاند در یک عملکرد نه چندان ساده، اوراق بدهی با اولویت بالاتر را بخرد و اوراق بدهی سوخته را بفروشد. به بیان دیگر امکان دارد، سهم ممتاز شرکت را خریده و سهم عادی را بفروشد.

سهامدار مخالف:

این گونه استراتژی توسط هج فاند زمانی پیش می آید که با خریدن درصد بالایی از سهم یک شرکت بخواهد بر روی خط مشی آن شرکت اثر گذاری کند.

موقعیت های خاص:

لازم است بدانیم این سبک هم، تمرکز بر سهم شرکت هایی دارد که درگیر تجدید ساختار، آن هم به غیر از ادغام تملک یا ورشکستگی هستند.

هج فاند

2- استراتژی های ارزش تناسبی:

این نوع عملکرد، در پوشش ریسک به دنبال سودآوری به وسیله قیمت گذاری نامعقول بازار، در مورد چند اوراق مرتبط است. ضمن آنکه هدف این است که با سپری شدن مدت زمانی ترجیحاً کوتاه، قیمت‌های نامعقول، معقول گردند. برای مثال:

• تبدیل آربیتراژ اوراق با ثبات درآمد: این روش در راستای کسب سود از قیمت‌گذاری نامعقول اوراق قرضه، قابل تبدیل به سهام است.
• اوراق با ثبات درآمد با پشتیبانی دارایی: مقصود این استراتژی‌ها بر ارزش نسبی بین انواع اوراق با درآمد ثابت با پشتوانه دارایی (ABS) و اوراق رهنی (MBS) می باشد.
• اوراق ثبات درآمد معمول: این استراتژی با بهره جویی از اوراق بدهی دو شرکت مجزا، یکی اوراق شرکتی و دیگری اوراق دولتی می‌باشد.

3- استراتژی های کلان:

هج فاندهایی از این نوع عملکرد بهره‌وری می کنند تا با نگرش کل به جزء بتوانند سعی در شناسایی سیر بازارهای مالی جهان کنند. در حالت کلی این صندوق ها، معاملات خود را در بازارهای سهام، اوراق بدهی، ارز و کالا انجام می دهند. هج فاندهای کلان با بهره جویی از پارامترهای کلان اقتصادی، سیر کلی بازار را بررسی می کنند و جهت کسب سود، وارد موقعیت های داد و ستد می شوند.

4- استراتژی های پوشش ریسک سهام:

لازم است بدانیم که اولین نوع هج فاندهای بازار به حساب می آیند. این صندوق ها با دقت بر بازارهای سهام، به موقعیت‌های ترید سهام و مشتقه دست پیدا می کنند. چند نمونه از آن را بررسی می کنیم:

• رشد بنیادی: در این نوع رشد، سهامی که از نظر بنیادی قوی هستند، شناسایی شده و به منظور دست یابی به رشد زیاد قیمت، خریداری می شوند.
• ارزش بنیادی: صندوق در این عملکرد، سهامی را شناسایی می کند که ارزش ذاتی و درونی آن، بیشتر از قیمت فعلی می باشد.
• بخش مشخص: در این عملکرد هج فاند اقدام به فعالیت تخصصی در یک صنعت می نماید.

هج فاند

راهبردهای مورد بهره وری هج فاند

همان طور که اذعان داشتیم، مهمترین وجه تمایز هج فاندها آن است که ابزارهای مالی متفاوتی محسوب می شوند که این صندوق ها در ادغام سرمایه‌های خود گنجانده اند. این گونه از صندوق‌ها در اندوخته‌های مالی و ابزارهایی سرمایه‌گذاری به انجام می رسانند که صندوق‌ها و سرمایه‌گذاری‌های دیگر، آن‌ها را لحاظ نمی کنند. در ادامه ی این بحث به مواردی از این ابزارها و راهبردهای سرمایه ‎گذاری در رمز ارزهای این صندوق ها اشاره خواهیم کرد:

بهره جویی از فروش استقراضی:

باید دانست فروش استقراضی به معنای این است که شخصی سهامی را که در زمره ی مالکیت شخص دیگری است را از او طلب و قرض نماید و با این دید که با کاهش قیمت سهم، آن را در بازار بفروشد و پس از گذشت زمان مورد نظر، آن را خریداری نموده و به مالک سهم برگرداند. در صورت افت قیمت، ‌ما به التفاوت قیمت داد و ستد سهم، سود شخص خواهد بود. صندوق‌های پوشش ریسک از این ابزار در شرایط رکود بازار بهره جسته و سهامی را که در زمره ی مالکیت صندوق نیست، به رهن و اجاره خود در آورده و در بازار فروخته و از افت قیمت سهم،‌ سود می‌برند.

سرمایه گذاری در ابزارهای مالی معاملات مشتقه:

باید بدانیم ابزارهای مالی مشتقه همانند قراردادهای اختیار ترید و آینده،‌ ابزارهای مالی محسوب می شوند که ارزش آن‌ها برمبنای سایر اوراق بهادار همانند سهام شرکت‌ها، معین و مشخص می گردد. اما صندوق‌های پوشش ریسک یا هج فاند با سرمایه گذاری در این ابزارها، طیف گسترده‌ای از اندوخته ها را لحاظ کرده و از فرصت‌های سودآوری آن‌ها بهره وری می‌کنند.

بهره جویی از آربیتراژ:

آربیتراژ در بازارهای مالی، اصطلاحاً به معنی فرصت‌های کسب سود از ما بین دو قیمت می باشد. مدیران Hedge Fund، با بهره جویی از تخصص، همواره در حال پیداکردن بازارهای مالی گوناگون و دستیابی به فرصت‌های قیمت گذاری می‌باشند که تشخیص آن برای دیگران دشوارتر است. شناسایی و تشخیص درست و به‌موقع سرمایه‌گذاری در این فرصت‌ها، سودهای هنگفتی را برای آن‌ها ایجاد می‌کند.

سرمایه گذاری در اوراق بهاداری با ارزش کمتر از خود

باید بر این امر واقف آییم که بسیاری از سهام ها در بازارهای مالی، از میزان ارزش واقعی و ذاتی خود کمتر قیمت‌گذاری می شوند و همین امر موجب آن می‌شود که مورد توجه عموم قرار نگیرند. صندوق‌های پوشش ریسک یا هج فاند با تشخیص این گونه از سهام، ضمن اخذ سود سرمایه گذاری خود،‌ موجب رشد و بالا رفتن قیمت این اوراق نیز می‌شوند.

سرمایه گذاری در بازارهای جدید و نوپا:

با توجه به ماهیت و ذات هج فاندها، سرمایه گذاری بر روی سهام یا سایر ابزارهای نوظهور و نوین در بازار که رشد نوسانی فراوانی را تجربه می کنند و مستعد تورم هستند،‌ امکان‌پذیر می باشد.

سرمایه‌گذاری در بازارهای موازی:

باید دانست یکی دیگر از خصیصه‌های برجسته این صندوق‌ها، سرمایه‌گذاری بی حد و حدود در بازارهای خارج از بازار سرمایه (موازی) همچون املاک و مستغلات، طلا و کسب‌وکارهایی که به نسبت پر خطر می باشند، است.

ساختار اهرمی:

صندوق‌های پوشش ریسک، یک خصیصه ی مختص به خود دارند و آن، امکان بهره‌مندی از اهرم‌های 10 برابری است. به طور مثال با جذب 10 دلار سرمایه اولیه، بانک به آنان 90 دلار وام خواهد داد. در نتیجه می توانند 100 دلار سرمایه‌گذاری کنند. لازم است بدانیم که بدین معنا می باشد که با از بین رفتن 10 دلار سرمایه، در واقع صندوق 100 دلار متضرر خواهد شد.

هج فاند

مزایا و معایب

هج فاند نیز دارای مزایا و معایبی است که در ذیل به طور مختصر به شرح آنها می‌پردازیم.

صندوق قابل معامله (ETF) ارز دیجیتال چیست؟ از صندوق بیت کوین چه می‌دانیم!

اگر چند صباحی از حضور شما در دنیای ارزهای دیجیتال گذشته باشد، حتماً با اصطلاح صندوق قابل معامله (ETF) برخورد داشته‌اید. صندوق ارز دیجیتال از جمله بیت کوین که به تازگی تصویب شده است از دیگر روش‌های سرمایه‌گذاری در دنیای رمزارزها است که به باور بسیاری ریسک کمتری دارد. در ادامه این مقاله از رمزینکس به بررسی همه جوانب این صندوق‌ها خواهیم پرداخت.

صندوق قابل معامله یا ای تی اف (ETF) چیست؟

ای تی اف (یا صندوق قابل معامله) یک ابزار مالی تنظیم شده است که قیمت آن وابسته به ارزش دارایی‌های پایه آن است. به عنوان مثال، قیمت صندوق طلا به ارزش ذخایر طلا بستگی دارد. به همین ترتیب قیمت ای تی اف نفت، یا شاخص سهام یا رمز ارزها به ترتیب بر اساس ارزش نفت، شاخص سهام یا دارایی‌های رمز ارزی تعیین می‌شود.

درست مانند سهام شرکت‌ها، صندوق قابل معامله را می‌توان در صرافی‌های رگوله شدن در سراسر جهان معامله کرد، کاری که همین الان هم انجام می‌شود. این امر به سرمایه گذاران اجازه می‌دهد ای تی اف ها را از طریق حساب‌های کارگزاری خود معامله کنند.

هدف اصلی از ایجاد صندوق قابل معامله داشتن ابزاری مالی است که ارزش آن به ارزش یک دارایی پایه گره خورده است. در این حالت سرمایه گذار مجبور نیست برای سرمایه‌گذاری روی یک دارایی مستقیماً آن دارایی واقعی را بخرد.

به عنوان مثال اگر سرمایه گذار بخواهد در طلا سرمایه‌گذاری کند اما نخواهد خود این دارایی را به صورت فیزیکی در اختیار بگیرد می‌تواند از طریق خرید صندوق طلا که قیمت آن وابسته به قیمت طلای واقعی است به هدفش برسد.

شاید در این تعریف شما متوجه یکی از نقاط منفی ای تی اف‌ها شده باشید اما در ادامه این راهنما بیشتر به مزایای ای تی اف‌ها به ویژه در زمینه بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اشاره می‌کنیم.

صندوق قابل معامله (ETF) ارز دیجیتال چیست؟

برای پاسخ به آن باید کمی به عقب‌تر برگردیم. صندوق قابل معامله یا ای تی اف (ETF) یک ابزار مالی است که ارزش دارایی خاص یا مجموعه‌ای از دارایی‌های پایه را دنبال می‌کند. مزیت اصلی این صندوق‌ها این است که سرمایه گذاران می‌توانند بدون نیاز به خرید دارایی‌های فیزیکی جدید به سبد سرمایه‌گذاریشان تنوع ببخشند.

دقت کنید که صندوق قابل معامله ارز دیجیتال از جمله بیت کوین و اتریوم با تمامی مزایایی که دارند، فعلا در دسترس ما ایرانیان نیست و یا دسترسی به آنها بسیار دشوار است.

برای مثال، قیمت صندوق قابل معامله طلا به ارزش ذخایر طلا گره خورده است. همچنین، قیمت یک ای تی اف ارز دیجیتال به ارزش یک یا چند دارایی رمزنگاری شده بستگی دارد و ای تی اف بیت کوین فقط به قیمت بیت کوین وابسته است.

نکته مهم این است که ای تی اف‌ها بیشتر در بازارهای بورس سنتی معامله می‌شوند تا صرافی‌های ارزهای دیجیتال.

در حال حاضر در چندین کشور امکان معامله کردن ای تی اف بیت کوین فراهم شده است. بسیاری از این صندوق‌ها در سال جاری در کانادا، برزیل، اروپا و دبی راه اندازی شده‌اند.

اما تأیید شدن صندوق‌های رمز ارزها توسط سازمان بورس آمریکا موجب دلگرمی علاقمندان به ارزهای دیجیتال شده و به پذیرش گسترده ای تی اف‌های رمز ارزها در سراسر جهان دامن می‌زند و همچنین مشروعیت بیشتری به ارزهای دیجیتال می‌بخشد.

تأیید شدن این صندوق‌ها از سوی سازمان بورس آمریکا نه تنها به این دلیل بسیار مهم است که ایالات متحده بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین بازار مالی جهان است بلکه یکی دیگر از دلایل اهمیت آن این است که پس از سرکوب شدن ماینرها و معامله‌گران بیت کوین توسط کشور چین در ماه مه امسال، حالا آمریکا بیشترین سهم از استخراج بیت کوین در جهان را به خود اختصاص داده است.

صندوق ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند؟

جذابیت اصلی صندوق قابل معامله رمز ارزها این است که دقیقاً مانند ای تی اف‌هایی عمل می‌کنند که توسط دارایی‌های سنتی پشتیبانی می‌شوند. صندوق ارز دیجیتال به دو شکل عرضه می‌شوند:

پشتوانه فیزیکی

برای ایجاد این نوع ای تی اف رمز ارزی، یک شرکت مدیریت دارایی باید مقداری کوین واقعی را از بازار خریداری کند، همان‌طور که در ای تی اف‌های سنتی اقدام به خرید سهام می‌کند. سپس این شرکت می‌تواند صندوقی ایجاد کند که ارزش آن وابسته به ارزش دارایی‌های رمز ارزی باشد و آن را برای معامله در بازار بورس لیست کند. اگر ارزش کوین‌های موجود در صندوق ای تی اف افزایش یابد ارزش سرمایه‌گذاری شخص نیز افزایش می‌یابد.

پشتوانه فیوچرز

در این نوع آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟ ای تی اف سهام صندوق نه بر اساس کوین‌های واقعی بلکه بر اساس قراردادهای فیوچرز (آتی) رمز ارزها هستند. قرارداد آتی صرفاً توافقی برای خرید یا فروش یک دارایی با قیمت از پیش تعیین شده در زمان معین در آینده است.

این نوع صندوق ارز دیجیتال نسبت به ای تی اف‌های با پشتوانه فیزیکی ریسک کمتری دارند زیرا در آن هیچ دارایی فیزیکی خریداری نمی‌شود در نتیجه نیاز به محافظت از دارایی وجود ندارد. طبق گزارش‌ها، سازمان بورس آمریکا قرار است این نوع ای تی اف بیت کوین را تایید کند.

مزایای صندوق ارز دیجیتال

سهولت: در زمینه رمز ارزها بزرگ‌ترین مزیت ای تی اف نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم این است که سرمایه گذاران مجبور نیستند خود دارایی اصلی را خریداری و نگهداری کنند.

اگرچه صرافی‌های ارزهای دیجیتال خرید و فروش رمز ارزها را در چند سال گذشته آسان کرده‌اند اما مواردی مانند راه اندازی کیف پول‌های دیجیتال و درک نحوه عملکرد کلیدهای خصوصی و عمومی همچنان مانعی برای پذیرش رمز ارزها در مقیاس بزرگ است.

ای تی اف‌های ارزهای دیجیتال به سرمایه گذاران این امکان را می‌دهند که از طریق حساب‌های کارگزاری فعلی‌شان از این کلاس جدید از دارایی‌ها سود کسب کنند.

ایمنی بیشتر: از آنجا که ای تی اف‌ها در صرافی‌های سنتی معامله می‌شوند همگی کاملاً رگوله شده هستند. این بدان معناست که نهادهای نظارتی می‌توانند عملکرد آنها را زیر نظر گرفته و تحلیل کنند و جلوی دستکاری قیمت در بازارهای ای تی اف را بگیرند. با این حال، قیمت دارایی پایه همچنان ممکن است

در صرافی‌های ارزهای دیجیتال رگوله نشده دستکاری شود. صرافی‌ها و کیف پول‌های ارزهای دیجیتال مستعد حملات هکرها و سرقت نیز هستند. سرمایه گذاران در ای تی اف‌های رمز ارزها نگران این خطرات نیستند زیرا هیچ رمز ارز واقعی در اختیار ندارند. به علاوه، در ای تی اف‌های پشتوانه فیوچرز حتی خود صندوق هم هیچ ارز دیجیتالی ندارد.

ارزان‌تر بودن: خریدن مجموعه‌ای بزرگ از ارزهای دیجیتال یک فرایند طولانی و پیچیده است که شامل بازکردن حساب در چندین صرافی ارزهای دیجیتال و داشتن کیف پول‌های دیجیتالی متعدد است.

در صندوق ارزهای دیجیتال، سرمایه گذار می‌تواند از طریق یک سرمایه‌گذاری بر روی چندین رمز ارز – هرچند به صورت غیرمستقیم – سرمایه‌گذاری کند. کارمزدهای ای تی اف نیز به طور کلی کمتر از کارمزدهای صندوق‌هایی است به صورت سنتی مدیریت می‌شوند.

معایب صندوق ارز دیجیتال

انتخاب محدود: در حال حاضر تعداد کمی از این صندوق‌ها برای سرمایه‌گذاری وجود دارد. اما اگر سازمان بورس آمریکا به فعالیت صندوق قابل معامله (ETF) رمز ارزها مجوز بدهد این شرایط می‌تواند به سرعت تغییر کند.

محدود بودن انتخاب در سطح خود دارایی نیز وجود دارد. ای تی اف‌های سنتی شامل طیف وسیعی از اوراق بهادار برای به حداقل رساندن ریسک هستند. اما در بیشتر ای تی اف‌های رمز ارزها امکان سرمایه‌گذاری بر روی تنها چند ارز دیجیتال وجود دارد.

خطرات مربوط به رمز ارزها: اگرچه آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟ ای تی اف‌ها از جهاتی امن‌تر از سرمایه‌گذاری مستقیم روی خود ارزهای دیجیتال هستند اما به هر حال بسیاری از خطرات این دارایی در ای تی اف‌ها هم وجود دارد.

ارزهای دیجیتال و در نتیجه ای تی اف‌های آنها پرنوسان و بی ثبات هستند. در هر صندوق با پشتوانه فیزیکی علاوه بر خرید و نگهداری ارزهای دیجیتال باید سایر خطرات مربوط به رمز ارزها مانند هک شدن را مدیریت کرد.

شاید یک عهدشکنی؟ به باور طرفداران پروپا قرص ارزهای دیجیتال این دارایی‌ها از سرمایه دارندگان در مقابل کاهش ارزش پول فیات و بانک‌های مرکزی و دولت‌های حامی آن محافظت می‌کنند.

اما برخلاف این ویژگی رمز ارزها، ای تی اف بیت کوین طبق تعریف توسط دولت رگوله شده و سرمایه گذاران نیز در واقع هیچ ارز دیجیتالی نمی‌خرند.

صندوق (ETF) بیت کوین چیست؟

ای تی اف (ETF) یا صندوق بیت کوین مشابه مورد بالا است اما ارزش آن به طور خاص به قیمت بیت کوین وابسته است. سرمایه گذاران از طریق ای تی اف می‌توانند بدون نیاز به خرید بیت کوین واقعی و نگرانی در مورد خطرات مرتبط با خرید و نگهداری آن از نوسان‌های قیمتی این رمز ارز کسب سود کنند.

دلیل به وجود آمدن صندوق بیت کوین

برخی از منتقدان استدلال کرده‌اند که تشکیل صندوق قابل معامله (ETF) بیت کوین ضروری نیست زیرا سرمایه گذاران می‌توانند خود بیت کوین را خریده و مستقیماً روی آن سرمایه‌گذاری کنند.

اگرچه این استدلال منطقی است اما در آن به سرمایه گذاران سنتی‌تر یا شاید کسانی که اطلاعات کمتری در زمینه فناوری دارند و می‌خواهند روی بیت کوین سرمایه‌گذاری کنند توجه نشده است.

این افراد به کمک صندوق بیت کوین می‌توانند بدون نیاز به یادگیری اطلاعات پیچیده مربوط به کیف پول بیت کوین، عبارت‌های بازیابی و کلیدهای عمومی و خصوصی به سادگی روی بیت کوین سرمایه‌گذاری کنند.

طبق گزارش «وضعیت ارزهای دیجیتال در بریتانیا» که توسط صرافی جمینای در ۲۰۲۱ انجام شد ۲۷/۵ درصد از افراد گروه سنی بین ۱۸ تا ۲۴ سال روی ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده‌اند. این در حالی است که تنها ۷/۴ درصد از افراد ۵۵ ساله و بیشتر روی این دارایی‌ها سرمایه‌گذاری کرده بودند.

بررسی دقیق‌تر سرمایه گذاران بر اساس شغل آنها نشان داد که از ۱۰ بخش برتر، بیشترین سرمایه گذاران از صنایع فناوری اطلاعات و مخابرات و با فاصله کم از صنایع معماری و مهندسی بودند. این وضعیت ممکن است نشان دهنده ارتباط مستقیم بین میزان سرمایه‌گذاری روی رمز ارزها و میزان آشنایی سرمایه گذاران با فناوری باشد.

ارائه شدن صندوق قابل معامله بیت کوین در بورس‌های بزرگ سهام می‌تواند ورود سرمایه گذاران احتمالی بیشتر از طیف‌های مختلف را تسهیل کند. در این شرایط سرمایه بیشتری وارد اکوسیستم بیت کوین شده و جایگاه بیت کوین به عنوان یک دارایی استاندارد برای سرمایه‌گذاری بیش از پیش تثبیت می‌شود.

مزایای صندوق (ETF) بیت کوین

سرمایه گذاران با سرمایه‌گذاری در ای تی اف بیت کوین می‌توانند بدون کسب اطلاعات درمورد نحوه عملکرد بیت کوین، ثبت نام در صرافی ارزهای دیجیتال و خطرات مرتبط با مالکیت مستقیم بیت کوین از نوسانات قیمت این رمز ارز بهره‌مند شوند.

از جمله این خطرات این است که بیت کوین را باید در کیف پول نگهداری کرد و اگر سرمایه گذار رمز عبور آن را فراموش کند دارایی‌اش را برای همیشه از دست خواهد داد. ای تی اف بیت کوین روند سرمایه‌گذاری روی بیت کوین را ساده می‌کند.

در ای تی اف امکان نگهداری بیش از یک دارایی وجود دارد. به عنوان مثال، ای تی اف بیت کوین می‌تواند شامل بیت کوین، سهام اپل، سهام فیسبوک و … باشد؛ در نتیجه سرمایه گذار می‌تواند ریسک سرمایه‌گذاری خود را کاهش داده و سبد متنوعی از انواع سهام تشکیل دهد.

با توجه به اینکه بیت کوین غیر رگوله و غیر متمرکز است اکثر پناهگاه‌های مالیاتی و صندوق‌های بازنشستگی جهان اجازه خرید بیت کوین را نمی‌دهند. از سوی دیگر، معاملات ای تی اف بیت کوین در صرافی‌های سنتی به احتمال زیاد توسط سازمان بورس آمریکا تنظیم شده و واجد شرایط بهره وری مالیاتی است.

معایب صندوق قابل معامله بیت کوین

ای تی اف‌ها معمولاً در مقابل خدمات خود از سرمایه گذاران هزینه‌های مدیریتی دریافت می‌کنند. در نتیجه داشتن مقدار قابل توجهی از سهام در ای تی اف بیت کوین ممکن است به مرور زمان کارمزدهای مدیریتی زیادی را به دنبال داشته باشد.

1. عدم تطابق ارزش ای تی اف با قیمت دارایی پایه

اگر چه ارزش ای تی اف‌ها به قیمت دارایی پایه، در این مورد بیت کوین، بستگی دارد اما ممکن است در این صندوق‌ها دارایی‌های متعدد دیگری برای متنوع سازی سبد نگهداری شود.

در چنین شرایطی ممکن است افزایش ۵۰ درصدی قیمت بیت کوین به دلیل وجود دارایی‌های دیگر در سبد سهام به طور دقیق در ارزش صندوق قابل معامله در بورس منعکس نشود زیرا ارزش سایر سهام متناسب با بیت کوین افزایش نیافته است. بنابراین، اگرچه صندوق قابل معامله امکان بهره بردن از نوسانات قیمت بیت کوین را فراهم می‌کنند اما شاید معیار دقیقی از قیمت آن نباشند.

1. محدودیت در معاملات ارزهای دیجیتال

بیت کوین را می‌توان با سایر رمز ارزها مانند اتریوم، لایت کوین، ریپل و … معامله کرد. اما ای تی اف بیت کوین را نمی‌توان با سایر ارزهای دیجیتال معامله کرد زیرا یک رمز ارز نیست و فقط یک صندوق سرمایه‌گذاری است که ارزش آن به قیمت بیت کوین بستگی دارد.

بسیاری از افراد بیت کوین را به عنوان ابزاری برای پوشش ریسک در برابر بانک‌های مرکزی، ارزهای فیات و سهام می‌دانند. بیت کوین با مستقل بودن از بانک‌های مرکزی امکان کنترل کردن خطرات مربوط به سیستم مالی را به سرمایه گذاران می‌دهد.

بیت کوین همچنین با حفظ کردن حریم خصوصی کاربران و سرمایه‌گذاران از طریق بلاکچین بیت کوین هویت آنها را پنهان می‌کند. ای تی اف بیت کوین توسط دولت رگوله می‌شود و فاقد این مزایا است.

سخن آخر

روش‌های مختلفی برای سرمایه‌گذاری روی بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال وجود دارد. اما هر روشی برای سرمایه گذاران معمولی مناسب نیست. صندوق قابل معامله (ETF) بیت کوین و ارز دیجیتال یکی از معدود روش‌های مطمئن برای کسب سود از بیت کوین است. تایید شدن ای تی اف بیت کوین توسط سازمان بورس آمریکا و زمان این اتفاق مهم می‌تواند موجب بلوغ بیشتر بازار ارزهای دیجیتال شود.

صندوق بیت کوین محصولی است که همگان در انتظار آن هستند و دلایل خوبی برای این انتظار وجود دارد. این محصول مالی موجب راحتی و انعطاف پذیری در سرمایه‌گذاری شده و به سرمایه گذاران اجازه می‌دهد بدون ریسک زیاد وارد بازار شوند.

هج کردن (Hedging) در بازار ارزهای دیجیتال به چه معناست؟

رشد و گسترش روزافزون بازار ارزهای دیجیتال موجب پیدایش راه‌های جدید برای کسب درآمد شده است. اما به همان نسبت احتمال از دست رفتن سرمایه و ضرر هم افزایش پیدا می‌کند. بنابراین به‌عنوان یک سرمایه‌گذار باید به‌طور مداوم دنبال راه‌هایی برای حفظ سرمایه یا به حداقل رساندن ریسک معاملات خود باشید. ایده هج کردن (Hedging) در بازار رمزارزها هم از همین جا شکل گرفته است. هج کردن در واقع نوعی استراتژی برای پوشش ریسک است. در ادامه این مقاله به این می‌پردازیم که Hedging چیست، چه اهمیتی دارد، انواع هج کردن چیست و مزایا و معایب آن را بررسی می‌کنیم. با ما همراه باشید.

هج کردن یا Hedging چیست؟

بیشتر وقت‌ها دانستن معنای لغوی یک کلمه باعث می‌شود مفهوم آن کلمه را بهتر درک کنیم؛ Hedging به فارسی به معنی پوشش دادن و مصونیت بخشی از چیزی به‌کار می‌رود. مثلاً شاید عبارت Hedge Fund یا صندوق پوشش ریسک را شنیده باشید. صندوق پوشش ریسک نوعی ساختار سرمایه‌گذاری است که سرمایه‌گذاران کلان دارایی‌های خود را در آن سرمایه‌گذاری کرده و از استراتژی‌های مختلف سود به دست می‌آورند.

هج کردن را می‌توان نوعی استراتژی پوشش ریسک قلمداد کرد. به‌عبارت ساده Hedging اقدامی است که برای کاهش ریسک سرمایه‌گذاری انجام می‌شود. مثلاً در مورد بیت کوین، هج کردن به‌معنای فروش بیت کوین به‌منظور کاهش ریسک هودل کردن آن است. در حالت ایده‌آل، با این اقدام سود خود را افزایش داده یا به حداکثر می‌رسانید. البته نباید فراموش کرد که ممکن است سودی که با استراتژی هج کردن به‌دست می‌آورید نسبت به زمانی که بدون پوشش ریسک عمل می‌کنید، کمتر باشد.

سوالی که پیش می‌آید این است که چرا و چه زمانی باید از Hedging استفاده کنیم؟ مثلاً وقتی بازار صعودی است و قیمت بیت کوین افزایش می‌یابد، شما کوین‌های خود را هولد می‌کنید. اما زمانی که افت قیمت را پیشبینی می‌کنید، می‌خواهید تا جایی که می‌شود رمزارزهای خود را به قیمت بالاتر بفروشید. سپس زمانی که قیمت افت کرده و آغاز مجدد افزایش قیمت را پیشبینی می‌کنید، بیت کوین را در نرخ کمتر می‌خرید. اگر بتوانید این کار را انجام دهید، در نهایت بیت کوین‌های بیشتر و احتمالاً سود بیشتری خواهید داشت. در واقع با هج کردن می‌خواهید از ضررهای بزرگ در بازار نزولی جلوگیری کنید.

کاربرد Hedging چیست؟

هج کردن روشی برای کسب سود در زمانی است که یک تغییر احتمالی نامطلوب در قیمت دارایی پیش‌بینی می‌شود و شما مجبور هستید که از شانس دستیبابی به سودهای بسیار بیشتر برای حفظ دارایی کنونی، چشم‌پوشی کنید. Hedging در معاملات کریپتو به دلایل زیر ضرورت دارد:

• محافظت از دارایی برای جلوگیری از ضررهای بزرگ

همانطور که می‌دانید بازار کریپتوکارنسی بسیار پرنوسان است و قیمت ارزهای دیجیتال در عرض چند دقیقه افزایش یا کاهش چشم‌گیری را تجربه می‌کند. این نوسانات قیمت باعث افزایش ریسک از دست دادن یک پوزیشن می‌شود. بنابراین تریدرها برای جلوگیری یا حتی معکوس کردن فرآیند ضرردهی در چنین رویدادهایی از تکنیک هج کردن استفاده می‌کنند.

اهمیت حفاظت از سود بیشتر زمانی است که مثلاً سود کسب شده حاصل از پامپ قیمت رمزارز باشد. در این صورت، تریدر از استراتژی پوشش ریسک برای حفاظت از سود به‌دست آمده در برابر سقوط یا اصلاح استفاده می‌کنند. با این حال، این کار مقدار سود احتمالی که می‌توان به‌دست آورد را کاهش می‌دهد. اما کسب سود کم بسیار بهتر از دست دادن تمام دارایی‌هاست.

اصول Hedging چیست؟

اگر درباره پوزیشن خود بیش از حد نگرانید، بستن کامل یا کاهش اندازه آن گزینه مطمئن‌تری است. اما اگر می‌خواهید دارایی خود را حفظ کنید و سودی واقع‌بینانه کسب کنید هج کردن می‌تواند به شما کمک کند. پیش از اعمال استراتژی‌های پوشش ریسک، اصول زیر را به یاد داشته باشید:

تریدر باید پوزیشنی را باز کند که برعکس پوزیشن فعلی او باشد. مثلاً اگر افزایش قیمت را پیشبینی می‌کنید، باید در موقعیت خرید یا لانگ قرار بگیرید.

تریدرها و سرمایه‌گذاران برای تعیین یکپارچگی بازار، سرعت معاملات و قدرت نقدشوندگی دارایی، نقدینگی رمزارزهای جدید را بررسی می‌کنند. اهمیت این کار در معامله دارایی در سریع‌ترین زمان ممکن و بدون لغزش یا اسلیپیج (Slippage) است.

مشخص است که تنوع‌بخشی به پرتفولیو یکی از بهترین تکنیک‌های مدیریت سرمایه است. شما می‌توانید پوزیشن‌های مختلف را برای بیت کوین، اتریوم، Link و سایر توکن‌های موجود بازار باز کرده تا سبدی متنوع داشته باشید.

معرفی انواع استراتژی‌های هج کردن

حال که متوجه شدید مفهوم Hedging چیست، لازم است بدانید که روش‌های مختلفی برای کسب سود از هج کردن وجود دارد. در ادامه به ۴ استراتژی هج کردن محبوب می‌پردازیم:

فروش استقراضی یا Short Selling

فروش استقراضی نوعی تکنینک معاملاتی است. معامله‌کننده در این استراتژی پیشبینی می‌کند که قیمت دارایی مورد نظر خود کاهش خواهد یافت. بنابراین آن را قرض می‌گیرد تا بفروشد. سپس با قیمت کمتر دارایی را بازخرید کرده و علاوه‌بر پرداخت قرض، از اختلاف قیمت فعلی سود می‌کند.

معاملات آتی در Hedging

قراردادهای آتی (Futures) بخشی از ابزارهای معاملاتی هستند که به‌عنوان معاملات مشتقات شناخته می‌شوند. اصطلاح قرارداد آتی به توافقی برای برای خرید یا فروش دارایی در تاریخ مشخص در یک قیمت معین اشاره دارد. از آن‌جایی که بازار ثانویه وجود دارد، قراردادهای آتی را می‌توان قبل آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟ آیا پوشش ارزی ارزش ریسک را دارد؟ از تاریخ توافق شده فروخت.

به دلیل نوسانات ارزهای دیجیتال، اکثر تریدرها زمانی که قیمت‌ها پایین است خرید می‌کنند و زمانی که قیمت‌ها بالا هستند می‌فروشند. با این حال، چنین خرید و فروش‌هایی می‌تواند باعث شود سرمایه‌گذاران سود احتمالی خود را از دست بدهند. معاملات آتی ارزهای دیجیتال به شما این امکان را می‌دهد که پوزیشن خود را تا تاریخ معینی حفظ کرده و با این کار سود احتمالی حاصل از سرمایه‌گذاری را به حداکثر برسانید.

قراردادهای دائمی

قراردادهای دائمی، نوعی از معاملات مشتقات هستند که به شما امکان می‌دهند ارزش یک دارایی پایه را بدون تعیین تاریخ بخرید یا بفروشید. شما می‌توانید انتخاب کنید که کی وارد شوید یا از آن خارج شوید. قراردادهای دائمی قدرت خرید بیشتری (به کمک معاملات اهرمی) را نسبت به معاملات اسپات به شما ارائه می‌دهند. چون می‌توانید بهتر از بازار نوسان‌گیری کنید.

معاملات آپشن

آپشن نوع دیگری از معاملات مشتقات در کریپتو هستند. تریدرها این حق را دارند که دارای اصلی را با قیمتی خاص قبل از یک تاریخ معین بخرند یا بفروشند. اما اجباری برای این کار وجود ندارد. می‌توانید از معاملات آپشن به‌عنوان راهی برای محدود کردن ضرر در بازارهای نزولی استفاده کنید.

مفهوم Fully Hedged یعنی چه؟

عبارت Fully Hedged در معاملات رمزارزها به‌معنای این است که تریدر به‌صورت همزمان پوزیشن شورت و لانگ باز کرده است. معامله‌گران این کار را زمانی انجام می‌دهند که پیشبینی مسیر حرکت قیمت بسیار دشوار باشد. مثلاً با کاهش ناگهانی قیمت اتریوم، معامله‌گر در پوزیشن شورت سود کرده در حالیکه با باز کردن پوزیشن لانگ ضرر می‌کند. زمانی که تریدر مطمئن می‌شود که قیمت از این پایین تر نمی‌رود می‌تواند پوزیشن خود را ببندد. در مورد لانگ هم تریدر صبر می‌کند تا قیمت در نقطه ورود اصلاح شود و سپس از پوزیشن لانگ خارج شود یا منتظر می‌ماند تا قیمت بالاتر رفته و از آن سود کسب کند.

مزایای Hedging چیست؟

• استفاده از ابزارهای مشتقات مانند معاملات آتی به سرمایه‌گذاران و معامله‌گران امکان می‌دهد تا ریسک را کاهش دهند.
• این استراتژی یک روش موثر برای کسب سود واقع بینانه است.
• تاثیر نوسانات قیمت بر پرتفولیوی تریدر را کاهش می‌دهد.
• هج کردن بینش جدیدی را در مورد تحرکات بازار ایجاد می‌کند.
• شروع و استفاده از این استراتژی آسان است.
• برای رمزارزهای بسیاری می‌توانید از این استراتژی استفاده کنید.

معایب هج کردن چیست؟

• هج کردن، میزان سود احتمالی را محدود می‌کند.
• در این استراتژی باید بازار را رصد کنید.
• به‌عنوان استراتژی کوتاه‌مدت مفید نیست.
• از آن‌جایی که برای هج کردن باید یک پوزیشن دیگر باز کنید، اسپرد (اختلاف قیمت میان بالاترین قیمت خرید و پایین‌ترین قیمت فروش) از هر دو معامله حاصل می‌شود. اگر بازار تغییر نکند، اجرای معامله Hedge ضرورتی ندارد و اسپرد بیشتری کسر می‌شود.

آیا Hedging هیچ ریسکی ندارد؟

مفهوم Hedging و اصول آن بسیار ساده به‌نظر می‌رسد. مگر چیزی جز فروش در قیمت بالا و خرید در قیمت پایین‌تر است؟ واقعیت این است که هج کردن یک استراتژی معاملاتی پیشرفته است. شما باید به‌طور مداوم بازار را رصد کنید، اخبار را دنبال کنید، پروژه را از نظر تکنیکال و فاندامنتال تحلیل کنید، چارت قیمتی را بررسی کنید و از همه مهم‌تر تجربه ترید داشته باشید. باید اصول تحلیل تکنیکال را بدانید تا بتوانید پیش‌بینی کنید چه زمانی قیمت برای هج کردن کاهش می‌یابد.

درست است که سرمایه‌گذاران از استراتژی هج کردن برای کاهش ریسک استفاده می‌کنند، اما هیچ تضمینی برای بدون ریسک بودن این روش نیست. بهترین رویکرد هنگام به‌کارگیری این استراتژی، در نظر گرفتن مزایا و معایب پوشش ریسک برای هر دارایی به‌صورت جداگانه است.

همچنین باید بررسی کنید که آیا مزایای Hedging به هزینه‌هایی که به همراه خواهد داشت می‌ارزد یا خیر. نباید فراموش کنید در برخی موارد، مثل زمانی که بازار خنثی است هدج کردن می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد.

جمع‌بندی

در این مقاله به این پرداختیم که چگونه تریدرها می‌توانند با به‌کارگیری Hedging از دارایی‌های خود در برابر ریسک محافظت کنند. در واقع این استراتژی پوشش ریسک، احتمال ضررهای هنگفتی که ممکن است در بازار پرنوسان ارزهای دیجیتال متحمل شوید را کاهش می‌دهد. آیا تا به‌حال از مفهوم Hedging در معاملات خود استفاده کرده‌اید؟