۱۳ روش برای داشتن سینه خوش فرم بدون جراحی
جراحی تنها راه داشتن سینه خوش فرم نیست. ورزش هم روشی عالی برای مبارزه با افتادگی سینه است. بعضی ترفندهای زیبایی مثل استفاده از چسب‌های مخصوص هم برای تغییر شکل سریع وجود دارند تا در کمترین زمان ممکن سینه خوش فرم داشته باشید. در ادامه تعدادی راهکار برای داشتن سینه های خوش فرم ارائه می‌کنیم که بعضی از آنها سریع و موقتی هستند و بعضی دیگر نیازمند شکیبایی و ثبات قدم. با ما همراه باشید.
راه‌حل‌های فوری
۱. ترفندهای آرایشی
با ترفندهای آرایشی بدون پرداخت هزینه زیاد می‌توانید سینه خوش فرم داشته باشد. با استفاده از هایلایتر و برنزر می‌توانید روی بدنتان پستی و بلندی ایجاد کنید تا پرتر و بزرگ‌تر به نظر برسد. برای داشتن ظاهر طبیعی‌تر کافی است از مقداری هایلایتر براق استفاده کنید. هایلایتر سینه‌ها را پرتر و سفت‌تر نشان می‌دهد.
برای ایجاد برجستگی بیشتر، علاوه بر زدن هایلایتر روی قسمت‌های برجسته، می‌توانید با کمی سایه حالت گردی و شکل سینه را روی بدن نقاشی کنید یا اینکه قسمت‌های گود بدن را گودتر نشان دهید. این سایه باید یکی‌دو درجه تیره‌تر از رنگ طبیعی پوست باشد.
۲. ترفندهای مربوط به سوتین
یکی از بهترین راه‌حل‌های فوری برای داشتن سینه خوش فرم استفاده از سوتین مناسب با توجه به لباستان است. در ادامه، ۳ راهکار مفید را توضیح داده‌ایم.
– درست‌کردن سوتین مدل پشت قهرمانی
سوتین‌های معمولی را می‌توانید با یک گیره به سوتین پشت قهرمانی تبدیل کنید. کافی است دو بند پشتی سوتین را با یک سنجاق به هم وصل کنید. این کار باعث می‌شود سینه‌ها بالاتر کشیده شوند و افتاده به نظر نرسند.
– بستن ۲ سوتین روی هم
یکی از روش‌های قدیمی برای داشتن سینه خوش فرم و بزرگ‌کردن سینه استفاده از ۲ سوتین است. این کار اذیت‌کننده به نظر می‌رسد، ولی خیلی زود به آن عادت می‌کنید. برای این کار باید ۲ سایز سوتین داشته باشید، یکی سایز خودتان و یکی هم یک سایز بزرگ‌تر.
– پرکردن سوتین با پارچه
روش دیگر پرکردن کاپ سوتین با پارچه است. پارچه‌های کوچک را می‌توانید داخل سوتین و در قسمت زیر و کنارهای سینه قرار دهید تا سینه‌ها برآمده‌تر و نزدیک به هم دیده شوند. با توجه به حجم مدنظرتان، از مقدار مناسب پارچه یا جوراب استفاده کنید. هرگز از دستمال کاغذی استفاده نکنید، چون به‌مرور زمان می‌خوابد و حجمش کم می‌شود.
۳. انتخاب هوشمندانه لباس
روش بی‌دردسر دیگر پوشیدن لباس مناسب است. پیراهن‌ها و لباس‌هایی که یقه Vشکل دارند یا لباس‌هایی با یقه‌های دلبری باعث می‌شوند سینه‌ها پرتر به نظر برسند. از این روش می‌توانید هم‌زمان با روش‌های دیگر استفاده کنید تا بیشترین تأثیر را داشته باشد.
وسایل کمکی برای داشتن سینه خوش فرم
۱. نوارچسب مخصوص
نوارچسب‌های مخصوصی برای بالاکشیدن و لیفت سینه وجود دارند که برای لباس‌هایی مناسب‌اند که نمی‌توانید زیرشان سوتین بپوشید. بعضی از این نوارچسب‌ها استحکام بیشتری دارند، ولی باعث آسیب‌دیدن پوست می‌شوند. اگر به نوارچسب‌های محکم حساسیت دارید، از مدل‌های ورزشی استفاده کنید.
۲. اسفنج‌های سیلیکونی
اگر دوست ندارید داخل لباس زیر خود پارچه یا جوراب بگذارید و دوست دارید لباس شما ظاهر طبیعی‌تری داشته باشد، از اسفنج‌های سیلیکونی یا پدهای مخصوصی که با آب پر می‌شوند و حجم می‌گیرند استفاده کنید. برای اینکه سینه‌ها بزرگ‌تر به نظر برسند، این اسفنج‌ها را زیر سینه بگذارید.
۳. سوتین با اندازه دقیق
حداقل ۸۰درصد از زنان سوتینی با سایز اشتباه را انتخاب می‌کنند. سوتینی که اندازه دقیقی داشته باشد سینه را محکم و خوش‌فرم نگه می‌دارد. اگر سایز دقیق خود را نمی‌دانید، در بعضی فروشگاه‌ها که شعبه برندهای لباس زیر هستند، راهنمای تشخیص سایز ارائه شده‌اند و حتی افرادی حضور دارند که با متر خیاطی دقیقا اندازه شما را می‌گیرند و سایز مناسب شما را پیدا می‌کنند.
شکل و مدل سوتین هم مهم است و روی خوش فرم شدن سینه تأثیر دارد. مدل مناسب را با راهنمایی فروشنده انتخاب کنید یا مدلی را انتخاب کنید که قبلا امتحانش کرده‌اید و از خوش فرم بودن آن مطمئنید.
۴. سوتین‌های پوش‌آپ
در بازار سوتین‌هایی به‌نام سوتین پوش‌آپ در دسترس است که برای تمام فرم‌های سینه مناسب است و یکی از لباس‌هایی است که هر زنی باید در کمد لباس خود داشته باشد. با این سوتین‌ها، سینه‌ها خوش‌فرم‌تر و پرتر دیده می‌شوند و برای پوشیدن زیر پیراهن‌های مجلسی مناسب‌اند.
راه‌حل‌های بلندمدت
بعضی از راه‌حل‌ها نتیجه فوری ندارند و باید کاری را مدتی طولانی پیوسته انجام دهید تا نتیجه آن را ببینید. ولی معمولا نتیجه آنها هم طولانی‌مدت‌تر است.
۱. ماساژدادن سینه‌ها
بر اساس تجربه‌های افراد، ماساژ سینه می‌تواند جریان خون را افزایش بدهد و تولید کلاژن را تحریک کند. تولید کلاژن باعث سفت‌شدن ماهیچه‌ها و افزایش رشد بافت‌ها می‌شود و سینه را کمی بزرگ‌تر و خوش‌فرم میکند.
برای ماساژ سینه این مراحل را انجام دهید:
- با دست معکوس، یعنی دست راست برای سینه چپ و برعکس، ماساژ را شروع کنید.
- سینه را به‌آرامی فشار دهید و رها کنید.
- دست خود را به‌تدریج از پایین به بالای سینه حرکت دهید.
- ماساژ را دور قسمت بیرونی، زیرین و داخلی سینه ادامه دهید.
۲. هیدروتراپی
آب‌درمانی یا هیدروتراپی راه دیگری برای افزایش گردش خون در سینه است. بر اساس شواهد، آب‌درمانی جریان خون را بهبود می‌بخشد و اعصاب را تحریک میکند و تا حدی باعث استحکام سینه می‌شود.
حداقل ۱ بار در روز باید این مراحل را انجام دهید:
- بعد از دوش‌گرفتن، آب را ببندید.
- سینه را به‌مدت ۱ دقیقه با آب گرم بشویید.
- آب سرد را باز کنید و سینه را مجددا با آب خنک به‌مدت ۲۰ ثانیه بشویید.
۳. تمرین‌های موضعی
ورزش‌هایی که بالاتنه را تقویت می‌کنند سبب تقویت ماهیچه‌های سینه و بهبود شکل بدن می‌شوند که هر دو باعث می‌شوند سینه پرتر به نظر برسد.
تمرین‌هایی مثل شنای سوئدی، پلانک، پرس سینه و فلای سینه سبب تقویت بالاتنه می‌شوند. اگر می‌خواهید تأثیرگذاری تمرین‌ها را بیشتر کنید، از دمبل‌های ۲ تا ۴کیلویی استفاده کنید.
۴. تمرین حالت صحیح بدن
اگر حالت قرارگرفتن بدن (posture) درست و اصولی باشد، بدن را در یک خط مستقیم نگه می‌دارد و سینه‌ها را برجسته‌تر نشان می‌دهد. اگر قوز می‌کنید، برای تصحیح حالت قرارگرفتن بدن این نکات را به خاطر بسپارید:
- موقع نشستن پاهای خود را روی زمین یا روی زیرپایی قرار دهید.
- از نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت در یک وضعیت خودداری کنید.
- صاف بایستید، شانه‌هایتان را به‌سمت عقب بکشید و زانوهایتان را کمی خم کنید.
۵. رژیم غذایی سالم
بر اساس تحقیقات، رژیم غذایی غنی از مواد مغذی سبب می‌شود که بافت سینه سالمی داشته باشید و بافت سالم هم سینه را سفت و خوش‌فرم نگه می‌دارد.
برای تقویت عضلات سینه، این مواد را در رژیم غذایی خود بگنجانید:
- آجیل، ماهی، سویا و تخم کدو برای افزایش اسیدهای چرب امگا ۳. و تخم‌مرغ برای افزایش چربی‌های غیراشباع برای تقویت رشد بافت سینه.
- مواد غذایی حاوی مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان مانند کلم بروکلی، کلم، هندوانه و غلات کامل برای حفظ بافت سالم.
۶. حفظ وزن مناسب
کمر باریک‌تر سینه را برجسته‌تر نشان می‌دهد، زیرا نسبت دور سینه به دور کمر بیشتر می‌شود. از رژیم غذایی مملو از میوه و سبزی استفاده کنید و حداقل ۳۰ دقیقه در روز و ۴ روز در هفته ورزش کنید تا وزن مناسبی داشته باشید.
جمع‌بندی
برای خوش فرم کردن سینه ها لازم نیست زیر تیغ جراحی بروید. ترفندهای سریع زیادی وجود دارند که می‌توانند تأثیر مشابهی در کوتاه‌مدت داشته باشند. بعضی از این ترفندها مثل بالاکشیدن سینه با نوارچسب‌های مخصوص راحت نیستند، بنابراین نباید هر روز آنها را انجام دهید. اگر دنبال روشی هستید که اثری ماندگارتر داشته باشد، باید به تغییر رژیم غذایی، ورزش منظم و در صورت لزوم جراحی فکر کنید.
هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. اطلاعات بیشتر
تاثیرافزایش جمعیت سالمندان درجهان بر نرخ بهره
اقتصادآنلاین نوشت:به اعتقاد گروهی از اقتصاددانان، کارگران در آستانه بازنشستگی بخش عمده‌ای از حقوق خود را پس‌انداز می‌کنند و در زمان بازنشستگی تبدیل به مستمری‌بگیرانی می‌شوند که مایلند در کشتی‌های تفریحی خود ولخرجی کنند! بر اساس این استدلال، با افزایش جمعیت سالمندان و بازنشستگان، نرخ بهره واقعی افزایش می‌یابد و تعادلی میان پس‌انداز و سرمایه‌گذاری ایجاد خواهد شد.
با این وجود، اکثر مدل‌های اقتصادی این دیدگاه را رد می‌کنند؛ خانوارهای سالمند تمایل دارند در دوران بازنشستگی به انباشت ثروت بپردازند، نه اینکه به سرعت آن را از بین ببرند، اقدامی که نرخ‌های بهره را کاهش خواهد داد. در صورت پذیرش این مدل، تناقضی در افزایش جمعیت سالمندان وجود خواهد داشت، از یک سو بزرگ شدن جمعیت سالمندان، هزینه‌های دولت را افزایش می‌دهد، اما از سوی دیگر، افزایش پس‌انداز سالمندان، کاهش نرخ‌های بهره و استقراض بیشتر دولت، تامین مالی ارزان هزینه‌های بازنشستگی برای دولت را ممکن می‌سازد.
به گزارش اکونومیست، در اوج نگرانی‌های مربوط به بدهی‌ها و کسری بودجه عمومی در سال ۲۰۱۰، رییس جمهور وقت آمریکا، باراک اوباما یک کمیسیون دو حزبی ایجاد کرد که وظیفه آن تنظیم سیاست‌های مالی آمریکا بر اساس اصول و پایه‌های درست بود. یکی از اصول مهم این سیاست، افزایش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و حقوق بازنشستگی با افزایش سن جمعیت آمریکا بود. نتیجه طرح "سیمپسون-باولز" تا سال ۲۰۲۰، کاهش نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی آمریکا به حدود ۶۶ درصد بود.
مقامات که از این نتیجه ناراضی بودند در دفتر بودجه یک «سناریوی بودجه‌ای جایگزین» نوشتند که در صورت عدم انجام اصلاحات، یک بحران بودجه‌ای بوجود خواهد آمد. بر این اساس بدهی به ۹۵ درصد تولید ناخالص داخلی در سال اصول سرمایه گذاری بلند مدت ۲۰۲۲ افزایش می‌یافت.
این درحالی است که رقم واقعی برای امسال (سال ۲۰۲۲) حدود ۹۸ درصد خواهد بود. اینکه دیگر هیچ کس نگران این حجم از بدهی نیست، نشان می‌دهد که اقتصاددانان تا چه اندازه محدودیت‌های استقراض دولت را در عصر نرخ‌های بهره پایین بازاندیشی کرده‌اند. در طول دهه گذشته، آنها و بسیاری از سیاستمداران وحشت ناشی از بدهی‌ها و کسری بودجه در اوایل دهه ۲۰۱۰ را یک اشتباه می‌دانستند. مدیر وقت دفتر بودجه بعداً اعتراف کرد که عجله برای کاهش استقراض "بزرگترین خطا" چرخه اقتصادی است؛ به عبارتی دیگر می‌توان گفت که درحال حاضر نگرانی عمیق و زیادی در مورد بدهی عمومی وجود ندارد.
تا همین چندی پیش نگرانی‌هایی مبنی بر تورم وجود داشت. بنابراین درحال حاضر که نرخ بهره دوباره افزایش یافته، آیا ممکن است بازنگری بودجه‌ای نیز معکوس شود؟
فشارهای بلندمدت بر بودجه‌های تخصیص یافته به هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و بازنشستگی همچنان رو به افزایش است. از دهه ۱۹۵۰، سهم جمعیت بالای ۵۰ سال جهان از ۱۵ درصد به ۲۵ درصد افزایش یافته و پیش بینی می‌شود تا پایان قرن بیست و یکم به ۴۰ درصد برسد. بر اساس تخمین صندوق بین‌المللی پول تا سال ۲۰۳۰ در گروه جی۲۰، هزینه‌های سالانه بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتی به طور متوسط به ۲.۸درصد تولید ناخالص داخلی در اقتصادهای پیشرفته و ۲.۶درصد تولید ناخالص داخلی در بازارهای نوظهور افزایش خواهد یافت.
سازمان نظارت بر بودجه بریتانیا پیش‌بینی میکند که تثبیت بدهی‌ها در ۷۵درصد تولید ناخالص داخلی مستلزم کاهش هزینه‌ها یا افزایش مالیات‌ها به میزان ۱.۵درصد تولید ناخالص داخلی در آغاز هر دهه به مدت ۵۰ سال است. سیاستی که با توجه به اینکه بار مالیاتی حتی در حال حاضر به بالاترین حد خود از اوایل دهه ۱۹۸۰ رسیده، تقریبا غیر قابل تصور به نظر می‌رسد.
تاریخ نشان می دهد که کنترل مخارج بازنشستگی در جوامع پیر سخت است. این به معنای به دست گرفتن "قدرت خاکستری" در صندوق رای است. پیتر لیندرت در کتاب خود به نام «بکار گرفتن هزینه‌های اجتماعی»، ۳۶ کشور را مطالعه میکند و از بین آنها، تنها پنج کشور را می‌یابد که از سال ۱۹۹۰ مخارج بازنشستگی را به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی در نظر می‌گیرند: شیلی، لتونی، نیوزلند، هلند و پرو.
این درحالی است که در هیچ کشور مدیترانه‌ای از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۳، مزایای بازنشستگی عمومی کمتر از میزان تولید به ازای هر فرد در سن کار، رشد نکرده است. بسیاری از کشورها سن بازنشستگی را با افزایش پیری افزایش داده‌اند، اما نه به اندازه‌ای که مانع از افزایش مدت زمان زندگی کارگران اصول سرمایه گذاری بلند مدت در بازنشستگی شود - یک لوکس گران قیمت.
بنابراین، بسیاری از کشورهای غربی احتمالاً در حال طی کردن راهی هستند که پیش‌تر توسط ژاپن پیموده شده، کشوری که پیری سریع آن در دهه ۱۹۹۰ آغاز شد. آقای لیندرت میگوید سخاوت این کشور برای بازنشستگان، با معیار درآمد، با آمریکا قابل مقایسه است. در حدود سال ۲۰۱۱، ژاپن به نسبت وابستگی ۲.۵ نفر بین ۲۰ تا ۶۴ سال به ازای هر فرد بالای ۶۴ سال رسید که در سال ۲۰۵۰ در آمریکا پیش‌بینی می‌شود. در آن سال، ژاپن حدود ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی را برای افراد مسن هزینه کرد که تقریباً یک چهارم بیشتر از هزینه‌های امروز آمریکا است. افزایش هزینه‌های مربوط به سالمندان به افزایش بدهی‌های عمومی ناخالص ژاپن به ۲۶۶ درصد تولید ناخالص داخلی منتهی شده است.
سایر اقتصادهای آسیایی نیز به سرعت در حال پیر شدن هستند، اگرچه سیستم بازنشستگی آنها به اندازه ژاپن سخاوتمندانه نیست. تا سال ۲۰۳۵، چین جمعیتی بالغ بر ۴۲۰ میلیون نفر بالای ۶۵ سال خواهد داشت. در مقابل این جمعیت گسترده سالمند، دولت چین در دهه گذشته پوشش بازنشستگی را با سرعت قابل توجهی گسترش داده است، اما بازنشستگی پایه ارائه شده در خارج از شهرها زیر خط فقر است.
نرخ باروری در کره جنوبی (تعداد تولد به ازای هر زن) فقط ۰.۸۱ است که کمترین میزان در جهان است. در این کشور تا سال ۲۰۷۵، به ازای هر چهار نفر در سن کار، سه نفر سنی بیش از ۶۵ سال خواهند داشت. تامین حقوق بازنشستگی این جمعیت گسترده، کسری عظیمی در بودجه ایجاد میکند. مسیر منطقی پیش‌رو، افزایش سهم مشارکت بازنشستگی است که تقریباً به سختی کاهش مزایا است.
ایجاد بدهی در تمام این کشورها، به عنوان یک راه‌حل کوتاه مدت و وسوسه انگیز شناخته می‌شود. از سوی دیگر، اگر چه جمعیت سالخورده برای بودجه دولت مشکل ایجاد میکند، اما احتمال افزایش نرخ‌های بهره را نیز محدود میکند. امروزه این پس‌اندازها برای مجموعه‌ای از فرصت‌های سرمایه‌گذاری سودآور که در حال کاهش هستند، رقابت می‌کنند، زیرا بازنشستگی رشد اقتصادی را نیز کاهش می‌دهد. در دهه‌های اخیر تقلا برای بازده نرخ بهره به اصطلاح "طبیعی" را کاهش داده است که پس‌انداز و سرمایه‌گذاری را در سطح جهانی متعادل میکند. مردم حتی با نرخ‌های بهره پایین پیشنهادی، بدهی‌های دولت را افزایش داده‌اند.
(جمعیت ۶۵ ساله و بیشتر به عنوان درصدی از جمعیت ۲۵ تا ۶۴ ساله در کشورهای مختلف)
چندین مطالعه نشان داده که پیری جمعیت و افزایش طول عمر، نیم تا سه چهارم کاهش تقریباً دو درصدی نرخ بهره طبیعی از دهه ۱۹۸۰ را به همراه داشته است. حتی رکود در بازارهای اوراق قرضه در سال ۲۰۲۲ به طور اساسی تصویر بلندمدت را تغییر نداده است. در حین تکمیل این گزارش ویژه، دولت‌های آمریکا، آلمان و ژاپن همچنان می‌توانستند با نرخ‌های ۰.۲۵ تا ۳.۷ درصد وام بگیرند.
بانک‌های مرکزی می‌توانند به طور موقت نرخ بهره واقعی را برای مبارزه با تورم افزایش دهند، اما تنها راهی که نرخ‌های واقعی می‌توانند همواره بالا بمانند، این است که تعادل پس‌انداز و سرمایه‌گذاری تغییر کند. برخی از اقتصاددانان معتقدند که این امر ممکن است، با افزایش سن و اضافه شدن بر جمعیت بازنشستگان اتفاق بیفتد.
آیا کارگرانی که در آستانه بازنشستگی، خشمگینانه پس‌انداز می‌کنند، مستمری‌بگیرانی نمی‌شوند که مایلند در کشتی‌های تفریحی خود ولخرجی کنند؟!
چارلز گودارت، یکی از مقامات سابق بانک انگلستان و مانوج پرادهان، پیش‌بینی‌کننده، در کتاب تاثیرگذار «تغییر بزرگ جمعیت‌شناختی» استدلال می‌کنند که عامل حیاتی برای نرخ‌های بهره، نسبت کارگران به بازنشستگان در جهان است. نویسندگان استدلال می‌کنند که با کاهش این نسبت در قرن بیست و یکم، پس انداز جهانی از بین می‌رود و به افزایش تورم و نرخ بهره کمک میکند.
با این وجود، اکثر مدل‌های اقتصادی این دیدگاه را رد می‌کنند. خانوارهای سالمند تمایل دارند در دوران بازنشستگی به انباشت ثروت بپردازند، نه اینکه به سرعت آن را از بین ببرند. آنها ممکن است مخارج خود را محدود کنند زیرا نمی‌دانند چقدر عمر خواهند کرد و یا مایل هستند که سرمایه خود را به فرزندانشان منتقل کنند. افزایش طول عمر، کارگران را ترغیب میکند تا برای بازنشستگی طولانی‌تر خود، پول بیشتری ذخیره کنند.
آدرین اوکلرت، هانس مالبرگ، فردریک مارتنه و متیو روگنلی، چهار اقتصاددان با استفاده از پیش‌بینی‌های جمعیتی سازمان‌ملل و رفتار امروزی برای پیش‌بینی نرخ‌های پس‌انداز و سرمایه‌گذاری برای ۲۵ کشور، پیش‌بینی کردند که نرخ‌های جهانی بین سال‌های ۲۰۱۵ تا پایان قرن بیست و یکم، ۱.۲ درصد دیگر کاهش خواهد یافت. سه اقتصاددان دیگر به نام‌های نومی لیزاک، رانا ساجدی و گریگوری توایتس معتقدند تا سال ۲۰۵۰ نرخ‌ها نیم درصد کاهش خواهد یافت.
بنابراین تناقضی که در افزایش جمعیت سالمندان وجود دارد، این است که هم هزینه‌های دولت را افزایش اصول سرمایه گذاری بلند مدت اصول سرمایه گذاری بلند مدت می‌دهد و هم تامین مالی ارزان این هزینه‌ها را ممکن می‌سازد. در واقع، اگر دولت‌ها بدهی را افزایش نمی‌دادند، فشار نزولی بر نرخ بهره در دهه‌های اخیر ممکن بود بیشتر باشد.
به گفته لری سامرز و لوکاس راشل، دو اقتصاددان سه برابر شدن بدهی‌های عمومی جهان ثروتمند بین سال‌های ۱۹۷۱ و ۲۰۱۷ از حدود ۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی ترکیبی به حدود ۷۰ درصد، باعث شد که نرخ بهره کشورهای ثروتمند ۱.۵ تا ۲ درصد بالاتر از جایی باشد که در غیر این صورت می‌بود. اگر نرخ بهره طبیعی تنها با رفتار بخش خصوصی تعیین می‌شد، ممکن بود به طور کامل هفت درصد کاهش یابد و در قلمروی عمیقاً منفی سقوط کند. این امر مشکلات بزرگی را برای بانک‌های مرکزی ایجاد می‌کرد، زیرا برای جلوگیری از رکود اقتصادی، نرخ‌های سیاستی آنها باید از نرخ طبیعی پایین‌تر پیروی کند، اما این بانک‌ها به سطح سختی نزدیک به صفر می‌رسند.
دولت‌ها باید مراقب باشند که چگونه از فضای بودجه‌ای که مازاد پس‌انداز ایجاد میکند، استفاده کنند
با گذشت زمان ممکن است که برخی از دولت‌ها به اندازه کافی و با پشتکار برای غلبه بر تاثیر پیری هزینه کنند. اما تحرک سرمایه در آن سوی مرزها به این معنی است که آنچه اهمیت دارد، تعادل بین پس‌انداز و سرمایه‌گذاری اصول سرمایه گذاری بلند مدت در سطح جهانی است.
در سال ۲۰۰۵، بن برنانکی، رییس وقت فدرال رزرو، این فرضیه را مطرح کرد که "افزایش پس‌انداز جهانی" نرخ‌های بهره بلندمدت را در آمریکا پایین نگه می‌دارد. آقای برنانکی به ویژه از انباشت ذخایر دلاری توسط دولت‌های کشورهای آسیایی از جمله چین و کره جنوبی ابراز نارضایتی کرد. این کشورهای آسیایی و صادرکنندگان نفت که در حال پرکردن صندوق‌های ثروت ملی بودند، به نظر می‌رسید که کسری رو به رشد حساب جاری آمریکا را تامین مالی می‌کنند.
امروزه، انباشت ذخایر کاهش یافته و مازاد پس‌انداز کمتر در حساب‌های جاری قابل مشاهده است. اما آقای آکلرت و همکارانش پیش‌بینی می‌کنند که به‌اصطلاح «عدم تعادل جهانی» احتمالاً در طول زمان بازمی‌گردد، زیرا سرمایه از کشورهایی که سریع‌تر پیر می‌شوند به کشورهایی که کندتر پیر می‌شوند، جریان می‌یابد. از آنجایی که گذار آمریکا نسبت به سایر نقاط جهان ملایم است، سرمایه خارجی به ویژه از چین، ژاپن و آلمان را جذب خواهد کرد. در اواسط قرن، درست زمانی که آن کشورها پیری را متوقف می‌کنند و پس‌انداز خود را کاهش می‌دهند، جمعیت عظیم هند شروع به پیر شدن میکند، به این معنی که هند به طلبکار جهانی غالب تبدیل خواهد شد.
دولت‌ها برای رفع سونامی پس‌انداز چقدر باید وام بگیرند؟
آقایان سامرز و راشل یک قانون سرانگشتی را پیشنهاد می‌کنند که یک درصد افزایش در نسبت کل بدهی به تولید ناخالص داخلی برای همه اقتصادهای پیشرفته، نرخ بهره طبیعی را تا ۳.۵ صدم واحد درصد افزایش می‌دهد. این قانون نشان می‌دهد که افزایش بدهی‌ها در طول همه‌گیری به اندازه حدود ۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان ثروتمند، نرخ بهره طبیعی را حدود ۰.۴ واحد درصد افزایش می‌دهد. فقط برای جبران فشار نزولی بر نرخ های پیش بینی شده برای بقیه قرن، باید بدهی سه برابر بیشتر شود، چه رسد به اینکه روند نزولی ۳۰ سال گذشته را معکوس کند.
نرخ بهره طبیعی پایین به بسیاری از کشورهای ثروتمند اجازه می‌دهد تا بدهی‌های بالا را حفظ کنند، اما این بدان معنا نیست که عاقلانه است که آنها به سبک ژاپنی قرض بگیرند. برای شروع، ارقام ناخالص گمراه کننده هستند؛ بدهی خالص ژاپن که دارایی‌های مالی دولت را تشکیل می‌دهد، تنها ۱۷۲ درصد تولید ناخالص داخلی است. اگر هر اقتصاد پیشرفته به همان میزان وام می‌گرفت، قانون سرانگشتی سامرز/راشل نشان می‌دهد که نرخ بهره طبیعی حدود ۳.۳ واحد درصد افزایش می‌یابد، که هم کاهش نرخ‌ها در قرن بیستم و هم سقوط پیش‌بینی شده قرن بیست و یکم را خنثی میکند.
مقایسه آموزنده‌تر با ایتالیا است که بدهی‌های خالص آن تقریبا ۱۴۰ اصول سرمایه گذاری بلند مدت درصد تولید ناخالص داخلی است، که برای نگرانی بازارها در مورد نرخ‌های بهره امروز (و حتی در شرایطی که بانک مرکزی اروپا آماده خرید اوراق قرضه دولتی است) کافی است.
بنابراین دولت‌ها باید مراقب باشند که چگونه از فضای بودجه‌ای که مازاد صرفه‌جویی ایجاد میکند، استفاده می‌کنند، به‌ویژه زمانی که بحران‌های غیرمنتظره‌ای مانند همه‌گیری یا جنگ در اوکراین در هر زمانی ممکن است رخ دهد. استقراض حداکثری برای به تعویق انداختن اصلاحات بازنشستگی یا مالیات‌های بیشتر خطرناک و بیهوده است و یک پروژه فوری‌تر وجود دارد که ممکن است برای آن پول مورد نیاز باشد: رسیدن به انتشار خالص کربن صفر. کربن زدایی نیز برای چندین دهه بر بودجه تاثیر خواهد گذاشت.
حقوق کارمندان و بازنشستگان با این فرمول زیاد می‌شود
در لایحه متناسب‌سازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان کشوری و لشکری، دولت می‌خواهد حقوق پرداختی را با فرمول مبتنی بر ارائه امتیازات و افزایش حق اولاد و حق عائله‌مندی افزایش دهد.
به گزارش سایت طلا، در لایحه متناسب‌سازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان کشوری و لشکری، دولت می‌خواهد حقوق پرداختی را با فرمول مبتنی بر ارائه امتیازات و افزایش حق اولاد و حق عائله‌مندی افزایش دهد.
در لایحه متناسب‌سازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان کشوری و لشکری، دولت می‌خواهد حقوق پرداختی را با فرمول مبتنی بر ارائه امتیازات و افزایش حق اولاد و حق عائله‌مندی افزایش دهد که درنتیجه آن، حقوق افراد هر چه پایین‌تر باشد درصد بیشتری به آن اضافه خواهد شد و همین مسئله به عادلانه‌تر شدن نظام پرداخت حقوق دولتی‌ها کمک خواهد کرد.
ارتقای عدالت محوری در نظام جبران خدمات کارکنان و بازنشستگان بخش عمومی، در سال‌های اخیر به یکی از مهم‌ترین مطالبات کارکنان و بازنشستگان بخش عمومی تبدیل شده و لایحه «متناسب‌سازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان کشوری و لشکری» در پاسخ به این مطالبه ارائه شده است. مرکز پژوهش‌های مجلس گرچه نقدهایی از منظر مطابقت با قوانین به این لایحه وارد کرده اما درمجموع نتیجه آن را مطلوب دانسته است.
اقدامات مثبت لایحه متناسب‌سازی حقوق
دولت در لایحه «متناسب‌سازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان کشوری و لشکری» تلاش کرده است تا با رویکردی هدفمند ضمن افزایش حقوق و مزایای کارکنان و بازنشستگان دولت، از تبعیضات ناروا و بی‌عدالتی‌های موجود در نظام جبران خدمات کارکنان و بازنشستگان دولت، به‌ویژه بی‌عدالتی‌های ناشی از شیوه افزایش حقوق کارکنان و بازنشستگان در سال۱۴۰۱، بکاهد.
مرکز پژوهش‌های مجلس ضمن بررسی اجزای این لایحه، ۳مورد شاخص را به‌عنوان اقدامات مثبت دولت در لایحه متناسب‌سازی حقوق مشخص کرده است.
از نظر این مرکز، جبران درصد افزایش بیشتر حقوق و مزایای عمده گروه‌های حقوق‌بگیر با سطح دریافتی بالاتر با افزایش مبلغ ثابت حدود یک‌میلیون تومان به حقوق و مزایای کارکنان دولت، یکی از این اقدامات مثبت است که نظام جبران خدمات کارکنان و بازنشستگان بخش عمومی را عادلانه‌تر میکند.
البته فارغ از نگاه دولت و نظر مرکز پژوهش‌های مجلس، کارشناسان معتقدند اتفاقی که با این شیوه افزایش حقوق رخ‌می‌دهد، به مساوات در حقوق منجر می‌شود و دریافتی‌ها را به هم نزدیک خواهد کرد درحالی‌که عدالت، فراتر از مساوات بوده و به‌معنای پرداخت حق‌وحقوق به‌میزان شایستگی و مرتبه شغلی افراد است.
دومین اقدام دولت در لایحه متناسب‌سازی حقوق دولتی‌ها از نظر بازوی پژوهشی مجلس، افزایش مبلغ ثابت ۹۰۰ هزار تومان به بازنشستگان کشوری و لشکری است که در راستای حمایت بیشتر از اقشار ضعیف انجام می‌شود.
همچنین ساماندهی بهره‌مندی کارکنان دستگاه‌های اجرایی مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری از فوق‌العاده ویژه و همچنین ساماندهی حق عائله‌مندی و کمک‌هزینه اولاد کارکنان و بازنشستگان نیز دیگر اقدام دولت است که در چارچوب سیاست‌های کلی نظام اجرا خواهد شد.
در لایحه متناسب‌سازی حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان کشوری و لشکری، مقرر شده است برای اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، دریافتی کارکنان گروه‌های مختلف حقوق‌بگیر در دستگاه‌های مدنظر لایحه بابت کمک‌هزینه اولاد ۱۰۰درصد و برای حق عائله‌مندی ۵۰درصد افزایش پیدا کند.
شرط اصلی تصویب لایحه دولت
مرکز پژوهش‌های مجلس اعلام کرده است: از منظر اصول بودجه‌ریزی و اثرات اقتصاد کلان و حتی براساس سند تحول دولت، سازمان برنامه‌وبودجه ملزم به برآورد بار مالی بلندمدت پیشنهادهای سیاستی و لوایح قانونی و مشروط‌کردن ایجاد هرگونه هزینه مستمر به پیش‌بینی منابع مالی پایدار شده است.
این اصول در راستای محافظت از جامعه در مقابل تورم‌های ناشی از سیاستگذاری در بخش عمومی و مدیریت کسری بودجه به‌عنوان ام‌الخبایث اقتصادی است. علاوه بر این حتی بار مالی کوتاه‌مدت برای اجرای احکام لایحه در ۶ماهه دوم سال نیز به‌صورت مشخص پیش‌بینی نشده و صرفا به کاهش تخصیص اعتبارات بخش عمرانی اکتفا شده است.
بر این اساس از منظر کارشناسی، تصویب کلیات لایحه دولت، صرفا مشروط به تأمین منابع مورد نیاز برای اجرای آن از محل منابع پایدار و قابل تحقق، امکان‌پذیر است.
اصلاحات پیشنهادی
نکته دیگری که مرکز پژوهش‌های مجلس درهم‌سنجی لایحه پیشنهادی دولت برای متناسب‌سازی حقوق با قوانین موجود، مطرح کرده این است که علاوه بر تأمین منابع پایدار برای پوشش هزینه‌های متناسب‌سازی حقوق، متن لایحه نیز نیازمند اصلاحات متعددی است که درصورت بی‌توجهی به آنها، تبعیضات و بی‌عدالتی‌های جدیدی در نظام پرداخت کشور ایجاد خواهد شد.
بازوی پژوهشی مجلس ۷مورد را به‌عنوان مهم‌ترین اصلاحات مورد نیاز در متن لایحه دولت پیشنهاد داده که عمدتا با هدف شفاف شدن متن، اصول سرمایه گذاری بلند مدت هم‌راستا شدن آن با قوانین موجود و جلوگیری از ابهامات و اختلافات احتمالی بعدی است؛ اما در مواردی تلاش میکند از بروز تبعیض نیز جلوگیری کند. فارغ از اصلاحاتی متکی بر تغییر متن، در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس بر ضرورت گنجاندن مواد قانونی در لایحه با هدف جلوگیری از تبعیض ناروا میان مشمولان این لایحه و سایر کارکنان دولت و همچنین جلوگیری از افزایش غیرمتعارف حق عائله‌مندی و کمک‌هزینه اولاد آنها در سال‌های آتی تأکید شده است.
این مرکز تأکید کرده یک بند جدید با مضمون: «دولت مکلف است در حدود اعتبارات هزینه‌ای، افزایش‌های حقوق و مزایای موضوع این لایحه را به‌طور یکسان به‌تمامی دستگاه‌های اجرایی مشمول و تمامی کارکنان مشمول در آن دستگاه‌ها اختصاص دهد» به ماده واحده لایحه پیشنهادی دولت اضافه شود که هدف آن جلوگیری از تکرار تجربه نامطلوب گذشته مبنی بر توزیع نامتوازن فوق‌العاده ویژه، موضوع بند «۱۰» ماده۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری، میان دستگاه‌های اجرایی گوناگون است.
عکس عاشقانه لو رفته از علیرضا بیرانوند و همسرش
علیرضا بیرانوند نام کامل «علیرضا صفر بیرانوند» فرزند مرتضی، متولد ۳۰ شهریور ۱۳۷۱ در خرم‌آباد مرکز استان لرستان است.
علیرضا بیرانوند در خانواده‌ای پرجمعیت رشد کرد، خانواده‌ای که از نظر مالی زیر طبقه متوسط محسوب می‌شد و علیرضا به همین دلیل مجبور به ترک تحصیل شد تا کار کند و کمک خرج خانواده باشد.
به همین دلیل او مجبور بود تمرین فوتبالش را از پدر مخفی کند و یک بار که پدرش متوجه شد از ترس عصبانیت چند روز به خانه نرفت!
علیرضا بیرانوند بارها در مصاحبه‌هایش گفته که وقتی برای ادامه فوتبال به تهران آمد، در کارواش و پیتزافروشی کارگری کرده و با سختی به این مرحله رسیده است.
او که در سن ۲۰ سالگی ازدواج کرد و دو فرزند دارد و همیشه گفته نان‌آور ۱۵ خانواده است. دعوای او بر سر طلبش از نفت که کار را به دادگاه هم کشاند به گوش همه رسید و علیرضا بیرانوند در تمام مصاحبه‌هایش روی این مسئله تأکید کرده که خرج اعضای خانواده با اوست./وقت صبح
علیرضا صفر بیرانوند (زادهٔ ۳۰ شهریور ۱۳۷۱) بازیکن فوتبال اهل ایران است که در پست دروازه‌بان برای باشگاه فوتبال پرسپولیس در لیگ برتر خلیج فارس و تیم ملی فوتبال ایران بازی میکند.
بیرانوند به مدت چهار فصل پیاپی از فصل ۹۴–۱۳۹۳ تا ۹۸–۱۳۹۷ بهترین دروازه‌بان لیگ برتر ایران و در زمان حضور در پرسپولیس در فصل ۹۸–۱۳۹۷، مرد سال فوتبال ایران و بهترین بازیکن لیگ شد. او در تیم ملی نیز بهترین دروازه‌بان لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۸ شد و در جام جهانی ۲۰۱۸ حضور داشت. در نوامبر ۲۰۲۱، بیرانوند رکورددار بلندترین پرتاب دست در جهان و ثبت در کتاب گینس شد.
بیرانوند با نفت تهران از سال ۱۳۹۰ آغاز به کار کرد. او اولین بازی خود را در جام حذفی برابر داماش در ۳ آبان سال ۱۳۹۰ انجام داد. نفت در پایان لیگ برتر به مکان سوم رسید و برای اولین بار در تاریخ این باشگاه به لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد. در ۳ فروردین ۱۳۹۳، بیرانوند قرارداد خود را با نفت تا سال ۱۳۹۴ تمدید کرد.منبع: دلگرم
علیرضا بیرانوند دروازه بان ملی فوتبال ایران است. علیرضا بیرانوند و همسرش عکسی از خود به اشتراک گذاشته اند که برخی عنوان داشته اند دروازه بان تیم ملی باید رعایت اصول کشورش را داشته باشد. یکی از نقاط قوت دروازه بانی علیرضا بیرانوند پرتاب دست بلند اوست. علیرضا بیرانوند متاهل است. عکس های مختلفی از علیرضا بیرانوند به همراه همسرش منتشر شده است.
زندگی حرفه ای علیرضا بیرانوند
وی بعد ورود به تهران به تیم وحدت تهران پیوسته در سنین نوجوانی و بعد ازن توسط اقای کمپانی به تیم نوجوان نفت تهران انتقال پیدا کرده است .
علیرضا بیرانوند درباره زندگی خود در تهران قبل از مشهور شدن میگوید که دز اغاز ورودش در تهران خانه عمه اش زندگی می کرده و در یک فست فودکار می نموده است و بعد از در یک کارواش به علت قد بلندش مسئول کار و نظافت ماشین های شاسی بلند بوده است .
علیرضا بیرانوند ابتدا در پست حمله بازی میکرده است که بعد از یکبار در دروازه ایستادن همه وی را تشویق کرده اند که به خاطر نترس بودن و قد و هیکل و دست های کشیده وی بیشتر توانست در این پست موفق شود.
وی بعد از حضور در تیم نوجوانان نفت به تیم بزرگسالان ورود پیدا نمود و در سال 2011 اولین بازی خود را برای این تیم آغاز نمود و خیلی زود خود را نشان داد.
حرفه باشگاهی علیرضا بیرانوند
بیرانوند با نفت تهران از سال ۲۰۱۱ آغاز به کار کرد. او اولین بازی خود را در جام حذفی برابر داماش در ۲۵ اکتبر سال ۲۰۱۱ انجام داد. در سال اول خود به عنوان دروازه‌بان اول تیمش انتخاب شد. نفت در پایان لیگ برتر به مکان سوم رسید و برای اولین بار در تاریخ این باشگاه به لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد. در ۲۳ مارس ۲۰۱۴، بیرانوند قرارداد خود را با نفت تا سال ۲۰۱۵ تمدید کرد.
علیرضا بیرانوند در فصل ۱۳۹۵–۱۳۹۶ با قراردادی ۲ ساله به باشگاه فوتبال پرسپولیس پیوست. وی در ۲۷ اردیبهشت ۹۵ قراردادی دو ساله با پرسپولیس بست و مدتی بعد این قرارداد را به مدت پنج سال یعنی تا سال ۱۴۰۰ تمدید کرد.
لیگ برتر فوتبال ایران
او پس از پیوستن به پرسپولیس (نایب قهرمان فصل ۱۳۹۴–۱۳۹۵ لیگ برتر فوتبال ایران)، توانست با انجام تعداد بالایی کلین شیت و عملکرد مناسب، با تیم فوتبال پرسپولیس به مقام قهرمانی لیگ برتر فوتبال ایران دست یابد.بهترین دروازه‌بان (لیگ شانزدهم)، کمترین گل خورده، بیشترین دروازه‌بسته، رکورددار بیشترین برد و کمترین باخت نیز از دست‌آوردها و رکوردهای او در این رقابت‌ها هستند.
لیگ قهرمانان آسیا
علیرضا بیرانوند با پرسپولیس به جمع برترین تیم‌های فوتبال آسیا صعود کرد؛ در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۷ و در جایی که پرسپولیس از گروه خود صعود کرد و با گذشتن از سد لخویا قطر تبدیل به عنوان تنها نماینده ایران در آسیا شده بود، عملکرد مناسب بیرانوند قابل توجه بود؛ به نحوی که او تا قبل از بازی با الاهلی ۴ کلین شیت انجام داده بود.
علیرضا بیرانوند سابقه قرار گرفتن در تیم منتخب هفته لیگ قهرمانان آسیا را دارد. بیرانوند با پرسپولیس به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۷ صعود کرد اما از راه‌یابی به فینال مسابقات آسیایی بازماند.
سوپر جام فوتبال ایران
پرسپولیس در سوپر جام فوتبال ایران ۱۳۹۶ و با پیروزی سه بر صفر مقابل نفت تهران به مقام قهرمانی سوپر جام فوتبال ایران رسید؛ در این بازی علیرضا بیرانوند دروازه‌بان سرخ‌پوشان بود.
خانواده ملی پوش جام جهانی 2018
در خانواده ای به دنیا آمد که از نظر مالی خیلی ضعیف بود. او در 15 سالگی با قرض گرفتن پول به تهران امد تا بتواند به علاقه اش به فوتبال برسد. هم اکنون او دروازه بان اول تیم ملی و و تیم پرسپولیس است و شماره 1 را به تن میکند.اصول سرمایه گذاری بلند مدت
علیرضا بیرانوند درباره زندگی و خانواده خود بیان نموده است که وضعیت خانوادگی در زمان نوجوانی وی ضعیف بوده است و در سال 86 وی برای رفتن به تهران از خرم اباد از اقوام خود پول قرض گرفته تا با اتوبوس به تهران بیاید تا بتواند پیشرفت نماید.
بیوگرافی علیرضا بیرانوند
با نام کامل «علیرضا صفر بیرانوند» فرزند مرتضی، متولد ۳۰ شهریور ۱۳۷۱ در خرم‌آباد مرکز استان لرستان است. علیرضا بیرانوند در خانواده‌ای پرجمعیت رشد کرد، خانواده‌ای که از نظر مالی زیر طبقه متوسط محسوب می‌شد و علیرضا به همین دلیل مجبور به ترک تحصیل شد تا کار کند و کمک خرج خانواده باشد. به همین دلیل او مجبور بود تمرین فوتبالش را از پدر مخفی کند و یک بار که پدرش متوجه شد از ترس عصبانیت چند روز به خانه نرفت!
علیرضا بیرانوند نان آور 15 خانواده
علیرضا بیرانوند بارها در مصاحبه‌هایش گفته که وقتی برای ادامه فوتبال به تهران آمد، در کارواش و پیتزافروشی کارگری کرده و با سختی به این مرحله رسیده است. او که در سن ۲۰ سالگی ازدواج کرد و دو فرزند دارد و همیشه گفته نان‌آور ۱۵ خانواده است. دعوای او بر سر طلبش از نفت که کار را به دادگاه هم کشاند به گوش همه رسید و علیرضا بیرانوند در تمام مصاحبه‌هایش روی این مسئله تأکید کرده که خرج اعضای خانواده با اوست
شاخص واقعی قیمت سهام به آذر ۹۸ برگشت / پیامدهای بورس معطل چیست؟
یکی از روش‌ها برای فهم دقیق از بازدهی بورس، تعدیل شاخص کل با شاخص قیمت مصرف‌کننده است که تورم به‌وسیله آن محاسبه می‌شود. با این شیوه، آماری حاصل می‌شود که می‌تواند تغییرات واقعی نماگر بازار سرمایه را نشان دهد. تحلیل «دنیای اقتصاد» از این آمار نشان می‌دهد که شاخص کنونی بازار سرمایه با آخرین روزهای آذرماه سال ۹۸ یعنی زمانی که شاخص در محدوده ۳۵۴ هزار واحدی قرار داشت، برابری میکند. از سوی دیگر بازده واقعی بازار نه تنها در سال جاری منفی بوده، بلکه حتی به سبب روند صعودی تورم بازده سال ۱۴۰۰ نیز منفی بوده است. این در حالی است که بازده سال ۹۹ بدون تعدیل ۷۷/ ۷۶ درصد و با تعدیل تورم اصول سرمایه گذاری بلند مدت تنها ۲۷/ ۱۸ درصد بوده است. این سری زمانی مؤید آن است که حباب ایجاد شده در پایان سال ۹۸ و نیمه اول سال ۹۹، به‌طور کامل تخلیه شده است. به نظر می‌رسد عملکرد بازار سهام نه فقط در شرایط کنونی بلکه در سال‌های گذشته نیز تحت تاثیر سیاست‌گذاری‌های نابجا و دخالت‌های بی‌مورد در کنار بلاتکلیفی در حوزه سیاست خارجی آسیب دیده است.
بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد که شاخص‌کل بورس در شرایط کنونی اگرچه با قرارگرفتن در ابرکانال یک‌میلیون و ۳۰۰هزار واحدی فاصله زیادی با سال‌های ۹۷ و ۹۸ دارد اما اگر داده‌های تاریخی را بر مبنای تورم تعدیل کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که شاخص در محدوده فعلی در سطحی مشابه آذرماه سال۹۸ یعنی سطح ۳۵۳هزار واحد قرار گرفته است. بر این اساس می‌توان گفت که بی‌اعتمادی شدید به بازار سرمایه در کنار رفت و برگشت مذاکرات برجامی کار را به‌جایی رسانده که در دوران افول بازار سهام دیگر نه کسی توانسته خود را با سرمایه‌گذاری در بازار از گزند تورم نجات دهد و حتی با حضور بلندمدت در این بازار بازدهی واقعی برای خود به‌دست آورد.
بستر تورم‌خیز بازارها
تورم را می‌توان یکی از نام‌آشناترین مشکلات اقتصاد ایران دانست. بررسی‌ها نشان می‌دهد که کشور چه در آن زمانی‌که وجود تورم‌های دو رقمی در جهان امری غیر‌معمول نبود و چه حالا که دیگر جزئی معمول در اقتصاد بسیاری از کشورها نیست با تورم‌های بالا دست‌به‌گریبان بوده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که اگرچه تا چند سال‌قبل نرخ تورم ۲۰درصدی به رقمی عادی و میانگینی قابل‌انتظار برای اقتصاد ایران تبدیل شده بود با این حال این احتمال وجود دارد که به سبب افزایش این نرخ در سال‌های قبل، تورم کشور به سبب برخی مشکلات ساختاری در محدوده بالاتری از قبل قرار گیرد. در حال‌حاضر گفته‌های بسیاری از کارشناسان اقتصادی حکایت از این واقعیت تلخ دارد که نهاد دولت در ایران برخلاف اغلب کشورهای جهان به کاهش هزینه‌های خود توجهی ندارد و برای بستن بودجه نه‌تنها نمی‌تواند از بسیاری از هزینه‌های خود بکاهد، بلکه ناگزیر است تقریبا همه‌ساله بر مقدار اسمی و حتی حقیقی آن بیفزاید.
همین امر سبب می‌شود تا در شرایطی که اصول سرمایه گذاری بلند مدت استقراض مستقیم از بانک مرکزی امری خلاف‌قانون است، دولت‌ها سعی کنند تا با روش‌های غیر‌مستقیم برای مثال قرض‌گرفتن از بانک‌های تجاری دست در جیب بانک مرکزی کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که در طول سال‌های اخیر روند ادامه‌دار افزایش نقدینگی در ایران تا جایی ادامه داشته که تنها ظرف مدت چند سال این رقم از محدوده هزار‌هزار میلیارد‌تومان به ۵۲۵۰هزار میلیارد‌تومان رسیده است. آخرین‌بار در بهمن‌ماه سال۹۴ سطح نقدینگی کشور اصول سرمایه گذاری بلند مدت زیر محدوده ۱۰۰۰هزار میلیارد‌تومان بوده است.
در چنین شرایطی طبیعتا وقتی برای مدتی طولانی سایه تورم و مخصوصا انتظارت تورمی بر سر اقتصاد یک کشور باشد، مردم با ولع بیشتری پول خرج خواهند کرد. این به آن معنا خواهد بود که در چنین جامعه‌ای چون سرعت بی‌ارزش شدن پول بالا است، سرعت گردش پول نیز به‌طور معمول در مقادیری متناسب با روند صعودی انتظارات تورمی بیشتر می‌شود. وقتی امیدی به آینده نداشته باشید طبیعتا سعی خواهید کرد مصرف فردا را همین امروز انجام دهید. اما یک مشکل در این میان وجود دارد. مردم در شرایطی پول خود را تماما هزینه می‌کنند که دست‌کم امیدی به آینده نیز داشته باشند. هیچ‌کس دلش نمی‌خواهد در شرایطی که ارزش دارایی هر روز در یک اقتصاد رو به کاهش است با دست خالی به استقبال فردا برود.
دقیقا به همین دلیل است که در شرایط افزایش تورم به‌خصوص در کشورهایی که شیب رشد قیمت‌ها در آنها بالا است، به‌جز کالاهای مصرفی دارایی‌ها نیز با سرعت قابل‌توجهی رو به افزایش می‌گذارند. از جمله این دارایی‌ها می‌تواند به ملک، طلا، ارز و سهام اشاره کرد. اقتصاد ایران در حالی سال‌های تورمی اخیر را سپری کرده که از این وضعیت مستثنا نبوده و تنها در فاصله بین سال‌های ۹۶ تا اکنون در دارایی‌هایی نظیر دلار، رشد قیمت از کانال ۳هزار‌تومان تا ۳۳هزار‌تومان را شاهد بوده است. طبیعتا قیمت سایر دارایی‌ها نیز در این مدت متناسب با همین میزان تغییر کرده است. حال این سوال مطرح می‌شود که رابطه مذکور تا همیشه پابرجاست؟
بورس؛ ارتباطی که نقض شد
بررسی‌ها نشان می‌دهد که در ظاهر این ارتباط میان تورم با بازار سهام نقض شده است. بورسی‌ها در شرایطی سال‌جاری را آغاز کردند که انتظار داشتند تا برای گذر روزهای بحرانی سال‌های ۹۹ تا ۱۴۰۰ این سال، سال‌خوبی باشد. در ابتدای سال‌جاری بررسی‌ها نشان می‌داد که با توجه به انتظارات بالای تورمی و افت قابل‌توجهی که ارزش سهام در سال‌های قبل داشته است، واگرایی رخ‌داده میان تورم و شاخص‌های سهام خاتمه خواهد یافت، با این‌حال این آرزو جامه واقعیت نپوشید و تا به اینجای سال بازار یادشده به سطوح موردانتظار سهامداران دست‌نیافت. بررسی‌ها نشان می‌دهد که عوامل متعددی سبب‌شده تا بازار یادشده نتواند به مسیر صعودی ایجاد شده در ابتدای سال ادامه دهد. از جمله این موارد می‌توان به تداوم ریسک‌های بالای سیستماتیک اشاره کرد که سایه نامبارک آن همواره بر اقتصاد کشور سایه افکنده است. از سویی دیگر بررسی‌ها نشان می‌دهد که در طول این مدت آنچه که توانسته ضربه‌ای مهلک‌تر از ریسک‌های یادشده بر اقتصاد کشور بزند، نااطمینانی بوده که نسبت به سازوکار خود بازار سرمایه وجود دارد.
داده‌های «دنیای‌اقتصاد» حکایت از این واقعیت دارد که بورس تهران اگرچه در طول مدت سال‌های ۹۷ تا میانه ۹۹ بازدهی مثبت را به ثبت رسانده اما در شرایط پس از آن تحت‌تاثیر اتخاذ سیاست‌های خلق‌الساعه، ناامن‌شدن محیط سرمایه‌گذاری در داخل بازار سهام و محیط کلان راه را برای خروج پیوسته از این بازار هموار کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که خروج پول از اصول سرمایه گذاری بلند مدت بورس در سال‌های گذشته به شکلی بی‌وقفه ادامه داشته است، با این‌حال شاید با وجود رشد قابل‌توجه شاخص در سال۹۹ کمتر کسی بتواند باور کند که به‌طور واقعی شاخص‌کل از دستاورد آن سال‌نیز پایین‌تر رفته است. بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» از این واقعیت حکایت دارد که در صورت درآمدن تورم از دل شاخص و واقعی‌کردن آن نماگر یادشده در جایی پایین‌تر از سطح یک‌میلیون و ۳۱۷هزار واحدی فعلی باشد، با این‌حال یافته‌های «دنیای‌اقتصاد» حکایت از این واقعیت دارد که شاخص بورس برآمده از کسر تورم در آذرماه سال۹۸ ایستاده است. در آن زمان شاخص‌کل در سطح ۳۵۳هزار واحد قرار داشته است.
این به آن معنا است که با توجه به دوره مدت بررسی که آخرین روز آن ۳۱ شهریور سال‌جاری است و شاخص در محدوده یک‌میلیون و ۳۵۵هزار واحدی قرار داشته در عمل اگر مبنای بازدهی را دماسنج اصلی بازار در نظر بگیریم هیچ دستاورد مثبتی برای بورس از آذرماه ۹۸ تاکنون باقی نمانده است. به‌عبارت ساده بورس تهران نه‌تنها از تورم سال‌جاری جا مانده است بلکه به‌رغم بازده مثبت در سال۹۹ حتی چیزی از بازه نجومی آن سال باقی نمانده تا سرمایه‌گذاران به آن دلخوش کنند.
بروزرسانی لحظه‌ای در سبدیار
بر این اساس می‌توان اینطور در نظر گرفت که اگرچه بورس در بلندمدت از لحاظ اسمی بازده مطلوبی کسب کرده است اما در واقعیت و با گذر از آمارهای اسمی نتوانسته بازده واقعی نصیب بورسی‌ها کند. این رابطه دقیقا برای شاخص هموزن نیز شاخص است. بر حسب اتفاق این نماگر نیز در طول مدت بررسی که از فروردین‌ماه ۹۷ تا شهریور سال‌جاری را شامل می‌شود عقبگردی جدی داشته و بر اساس داده‌های واقعی در محدوده آذرماه سال۹۸ قرار گرفته است. بر این اساس می‌توان گفت که بورسی‌ها اگرچه در وضعیت کنونی راه چندانی برای بازگشت به رونق نداشته‌اند اما در مقایسه با بازارهای دیگر نیز شاهد ثبت عملکردی عجیب در بازارهای رقیب نبوده‌اند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که هم قیمت ارز و هم سکه (که البته به‌جز عوامل داخلی از قیمت جهانی اونس نیز اثر می‌پذیرد) در طول سال‌های مورد بررسی به وضعیت بورس بی‌شباهت نبوده است؛ در واقع تورم در طول این مدت کاری با جامعه ایران کرده که همه به اشتباه فرض را بر کسب بازدهی و میلیونی‌شدن شاخص گذاشته‌اند؛ این در حالی است که شاخص تعدیل‌شده با تورم دنیای‌اقتصاد حکایت از قرارگرفتن این نماگر در سطح ۷۳۷هزار واحدی دارد. از این نظرگاه شاخص دو‌میلیون و ۱۰۰هزار واحدی بورس که در میانه معاملات روز ۱۹ مردادماه سال‌جاری به این نقطه رسیده با کسر تورم حتی به سطح یک‌میلیون واحد نیز نرسیده بود.
دیدگاه شما