چگونگی تراکنش‌های بیت کوین

سگویت از سوی تیم توسعه‌ دهندگان رمز ارز بیت کوین کور که یکی از محبوب‌ ترین کلاینت مرجع بیت کوین است، پیشنهاد و در آگوست ۲۰۱۷ بر روی بلاک چین بیت کوین اعمال شد.

آموزش جامع لغو تراکنش های تایید نشده بیت کوین

لغو تراکنش تایید نشده بیت کوین یا کنسل کردن unconfirmed transactions، هنگامی لازم می شود که یک تراکنش بیت کوین ناموفق گردد. اگر تراکنشی نتواند در یک بازه ۲۴ ساعته به واسطه ماینرها انتخاب شده و بر روی بلاک چین مورد تأیید قرار گیرد، ناموفق خواهد بود.
برای آنکه هر تراکنش در هنگام استخراج‌ بیت کوین در کیف پول‌، صرافی و یا عرضه کنندگان سرویس هایی مانند درگاه های پرداخت تایید گردد، احتیاج به یک تا شش تایید دارد.
عدم تأیید تراکنش‌ بیت کوین به دو دلیل انجام می شود:

1. امکان دارد از ارسال درخواست تأیید تراکنش تنها مدت کمی سپری شده باشد. در این حالت لازم است تا تأیید تراکنش کمی منتظر بمانید. در شرایط حاضر حداقل بایستی چند دقیقه ‌ای در انتظار باشید.
2. امکان دارد از طرف فرستنده کارمزدی تعیین نشده باشد یا میزان کارمزد بسیار اندک باشد. در این حالت طبق قانون تراکنش های بیت کوین هر چقدر کارمزد تراکنش کمتر است، احتمال تایید تراکنش بیت کوین کمتر خواهد شد.

در حالتی‌ که حداقل مقدار کارمزد را جهت تراکنش خود برگزینید، امکان دارد که مورد عدم تأیید تراکنش‌ بیت کوین پیش بیاید. پس از آن اگر تراکنش شما بعد از ۲۴ ساعت تأیید نگردید، لازم است مواردی جهت لغو تراکنش بیت کوین را به کار برید که در ادامه این مقاله ارز دیجیتال به توضیح کامل این موارد می پردازیم.

‫ویدیو چطور تراکنش های بیت کوین و ارزهای دیجیتال را لغو کنیم؟

تایید تراکنش های بیت کوین چگونه انجام پذیر است؟

جهت اعطای پاداش توکن های بیت کوین به کاربران، لازم است تراکنش ها در شبکه‌ بلاک چین بیت کوین به واسطه ماینرها تایید یا Confirm گردند. وقتی کاربران قصد ارسال بیت کوین به یک آدرس خروجی دیگر را داشته باشند، لازم است که ماینرهایی که در بلاک چین وجود دارند پروسه ارسال بیت کوین را قبول کنند. جهت پذیرفتن این پروسه که تأیید تراکنش بیت کوین نامیده می شود باید کاربران هزینه آن را به منظور دادن پاداش به ماینرها بپردازند. این پاداش در واقع کارمزد تراکنش است.
برای آنکه هر تراکنش انجام گیرد بایستی در مدت ۲۴ ساعت از سوی ماینرها ۳ تا ۶ تأیید دریافت نماید. یعنی تعداد ۳ یا ۶ ماینر بایستی تراکنش های شما را انتخاب نمایند. وگرنه، این پروسه بدون هیچ سرانجامی بر روی شبکه به حالت تعلیق یا stuck در می آید.

چگونه می توان از تأیید تراکنش اطمینان حاصل کرد؟

کیف پول ‌های بیت کوین با در نظر گرفتن زمان تراکنش و شلوغی یا ترافیک شبکه حق العملی را به معامله گران پیشنهاد می دهند که به واسطه آن ماینرها با سرعت بیشتری تراکنش را تأیید کنند. برای آنکه که از تأیید تراکنش بیت کوین اطمینان حاصل کنید، از همان کارمزد از پیش تعیین شده که در اغلب کیف پول ها توصیه می شود استفاده نمایید. جهت تغییر آن، امکان دارد بر حسب تصادف ماینری با حق العمل کمتر را برگزینید که سرانجام به عدم تأیید تراکنش بیت کوین منجر گردد.
در اکثر کیف پول ها، کارمزد تراکنش به صورت اتوماتیک انتخاب می گردد تا اجباری به انتظار برای تأیید تراکنش بیت کوین نداشته باشید. باید گفت هم اکنون اغلب کیف پول ها با توجه به متوسط حق العمل شبکه یک محدوده زمانی را جهت تایید تراکنش بیت کوین، تعیین می نمایند.
بعضی از صرافی ها هم همین امکان را برای مشترکان خود به وجود می آورند. چنانچه گفته شد برخی از کیف پول ها کارمزد را به صورت اتوماتیک تعیین می‌کنند. در بعضی دیگر می توانید آن‌ را تغییر ‌دهید. البته در نظر داشته باشید که امکان دارد تغییر دادن کارمزد باعث شود تراکنش بیت کوین شما‌ به حالت تأیید نشده باقی بماند.
ولی برخی اوقات این امکان هست که پلتفرم ‌ها وجوه بالاتری را در قیاس با شرایط موجود شبکه توصیه کنند. در این صورت، بهتر است به واسطه سایت Bitcoinfees از مناسب ترین قیمت هایی که برای تراکنش بیت کوین وجود دارد، اطلاع پیدا کنید. تا آنجا که می توانید با همان کارمزد که توسط کیف پول اعلام شده، تراکنش خود را به انجام رسانید تا امکان تأیید تراکنش را بیشتر کنید.
توصیه می شود اگر مشاهده کردید که کیف پول بیت کوین یا صرافی، این تسهیل را حین انجام تراکنش فراهم نکرده، آن‌ را عوض کنید تا از عدم تأیید تراکنش‌ بیت کوین جلوگیری نمایید.

از چه طریق تایید شدن تراکنش های بیت کوین را پیگیری کنیم؟

از آنجا که شبکه بیت کوین یک شبکه عمومی است، ویژگی جنرال بودن بلاک چین بیت کوین، رهگیری هر پروسه مبادلاتی و داده های آن را بر روی این پلتفرم راحت کرده و به آن سرعت بخشیده است.
برای آنکه از عدم تأیید تراکنش‌ بیت کوین اطمینان یابید لازم است ۲۴ ساعت منتظر بمانید. برای آنکه بدانید تراکنش شما تایید نشده یا Unconfirmed است از یک اکسپلورر بلاک مانند Blockchain.com و یا Blockchain.info کمک بگیرید. از آنجا که تراکنش های بیت کوین دارای شناسه یا ID هستند، کاربران می‌توانند با وارد کردن ID Transaction در مرورگرهای بلاک یا همان Block Explorer وضعیت تأیید تراکنش‌های بیت کوین خود را بررسی کنید. این مرورگرها شامل محتویات بلاک‌ها، معاملات بیت کوین شخصی، تاریخچه و مانده معاملات هستند.

چگونه لغو تراکنش تایید نشده بیت کوین انجام پذیر می شود؟

امروزه تراکنش های بیت کوین لحظه به لحظه زیادتر شده و ترافیک شبکه روز به روز سنگین تر می شود. هر روز علاقمندان بیشتری از همه جای دنیا برای کسب در‌آمد از طریق معاملات بیت کوین و به امید دریافت سودهای زیاد وارد مارکت ارزهای رمزنگاری میشوند. افزایش ترافیک شبکه و همچنین افزوده نشدن حجم بلاک‌‌ها باعث شده که زمان تأیید تراکنش ‌ها بیشتر شود. برخی اوقات معامله گران این شبکه با تراکنش تایید نشده بیت کوین یا Unconfirmed bitcoin transaction مواجه می شوند. تعداد تراکنش های BTC که منتظر تایید هستند را Mempool می گویند و هم اکنون Mempool در بلاک چین بیت کوین خیلی زیاد شده است.
از آنجا که هر پروسه ای در بلاک چین قابل بازگشت نیست، عدم موفقیت تراکنش های بیت کوین نگرانی زیادی برای معامله گران و سرمایه گذاران به وجود آورده است. در ادامه، به بررسی اینگونه تراکنش‌ ها و روش های حل این مشکل و هم چنین چگونگی لغو تراکنش تایید نشده بیت کوین پرداخته می شود.

روش های لغو تراکنش‌ تایید نشده بیت کوین کدامند؟

همانگونه که در قسمت قبلی اشاره شد، اگر پس از ۲۴ ساعت در اکسپلورر بلاک هیچ تاییدی برای تراکنش شما ثبت نگردید، بایستی به فکر راه چاره ای باشید. راه حل این اتفاق، لغو تراکنش‌ تایید نشده بیت کوین است.
توجه داشته باشد که لغو تراکنش‌ تایید چگونگی تراکنش‌های بیت کوین نشده بیت کوین در حالتی امکان پذیر است که تراکنش شما هیچ تأییدی دریافت نکرده باشد. از آنجا که هر عملیاتی در بلاک چین ‌قابل بازگشت نیست، امکان لغو این تأیید را به معامله گر یا ماینر نخواهد داد.
البته نحوه تأیید کامل یک تراکنش، در سامانه های مختلف با هم فرق دارد. به طور مثال در حالتی که تراکنش شما یک یا دو تأیید دارد، برای تأیید سوم باید منتظر بمانید، زیرا پروسه تایید آغاز شده است. در این حالت دیگر نمی‌توان تراکنش را متوقف نمود و بایستی در انتظار کانفرم ‌های بعدی بمانید.
حال اگر هیچ تأییدی برای تراکنش خود مشاهده نکردید، می‌توانید لغو تراکنش تایید نشده بیت کوین را دنبال کنید. برای کنسل کردن تراکنش هایی که در بستر بلاک چین بیت کوین تأیید نشده باشند دو متد جانشین با کارمزد بیشتر یا دو بار خرج کردن بیت کوین را می‌توان به کار برد. این دو متد جهت ادامه کار وجود دارد:

1. پروتکل RBF که جایگزینی توسط کارمزد است را به کار برید.
2. تراکنش مشابه را با کارمزد بالاتر ارسال نمایید.

این متدها در ادامه توضیح داده می شود.

عملکرد پروتکل RBF چگونه است؟

پروتکل RBF یا Replace-by-fee امکان آن را فراهم می کند که کارمزد بالاتری بپردازید، در این حالت می توانید تراکنش خود را برای بار دیگر بر روی بلاک چین انتشار دهید. در این حالت اطمینان داشته باشید که به‌ دلیل کارمزد بالاتر، امکان انتخاب تراکنش به وسیله یک ماینر فراهم می شود. همزمان با این کار، تراکنش قبلی حذف شده و تراکنش جدید جای آن را می گیرد.
در نظر بگیرید که اغلب کیف پول ها از پروتکل RBF حمایت نمی کنند. به همین جهت قبل از انجام این کار، تحقیق کنید که کیف پول انتخابی شما از این پروتکل پیروی می کند. جهت به کار بردن پروتکل، لازم است گزینه مربوط به آن را در تنظیمات انجام تراکنش فعال نمایید. از جمله‌ کیف پول هایی که از پروتکل RBF حمایت می کنند ولت های سامورایی و الکتروم می باشند.
اگر ولِتی که انتخاب نمودید پشتیبانی از پروتکل RBF را ندارد، لازم است کیف پول دیگری را برگزینید. در ادامه این روش توضیح داده شده است.

سگویت (SegWit) چیست؟

عبارت Segregated Witness، در واقع یک طرح بهبود برای پادشاه ارزهای دیجیتال یعنی بیت کوین است، سگویت (SegWit) در راستای رفع دو مشکل اجرا و پیاده سازی معرفی شد، هدف سگویت که یک سافت فورک است، در وهله اول فراهم کردن شرایطی برای محافظت از انعطاف پذیری (Malleability) تراکنش ها و در گام بعدی افزایش ظرفیت بلاک (Block Capacity) در شبکه بلاک چین بیت کوین است.

سگویت از سوی تیم توسعه‌ دهندگان رمز ارز بیت کوین کور که یکی از محبوب‌ ترین کلاینت مرجع بیت کوین است، پیشنهاد و در آگوست ۲۰۱۷ بر روی بلاک چین بیت کوین اعمال شد.

کارکرد تراکنش های بیت کوین

تراکنش های ارز دیجیتال بیت کوین بسیار متفاوت تر از تراکنش های ارزهای فیات است، تراکنش ارزهای دیجیتال فیزیکی نیست، تاریخچه تراکنش ها تنها مدرکی است که به شما نشان می دهد که بیت کوین دارید.

دو نکته مهم در ارتباط با تراکنش های پادشاه ارز دیجیتال یعنی بیت کوین

• صحت‌ سنجی و تایید تراکنش‌های بیت کوین توسط استخراج‌ کنندگان (بیشتر ماینرها در استخرها حضور دارند، و به صورت جداگانه فعالیت استخراج را انجام نمی دهند) انجام می‌شود. آن‌ها در عوض ارائه چنین خدماتی پاداش استخراج و کارمزد تراکنش را دریافت می‌کنند.
• زمانی که در مورد ارزهای فیات بحث می شود، شما به عنوان گیرنده این ارزها نمی دانید که چگونه و از کجا آن را بدست آورده اید، برای مثال فرض کنید که یک کیف پول فیزیکی دارید، از خود سوال کنید که منشا این پول ها از کجا بوده است؟ این در حالیست که شما می توانید منشا ارزهای دیجیتال را از طریق تراکنش ها پیدا کنید.

ورودی تراکنش (Input)

به علت وجود تاریخچه تراکنش، شما می توانید حساب تک تک کوین های رمزنگاری خود را داشته باشید، فرض کنید شما باید از تراکنش هایی به اسم (TX(0 و (TX(1 و (TX(2 ارز دیجیتال بیت کوین بردارید، این سه تراکنش با هم جمع شده و در نهایت به ورودی تراکنش نهایی که اینپوت نام دارد می رسد.

خروجی تراکنش (Output)

برخی تراکنش ها فقط یک خروجی دارند، البته تراکنش هایی نیز وجود دارد که چندین خروجی دارند که این نمودار در واقع همان چیدمان اصلی تراکنش است، لذا برای اینکه تمام این اتفاقات دقیق و بدون نقص انجام شود باید دارای شرایط خاصی باشد.

شرایط واجد تراکنش

یکی از مهم ترین فاکتورها برای تراکنش ها این است که تراکنش های ورودی همیشه باید بزرگ تر از تراکنش خروجی باشد. (Input>Output)

در مورد ارز دیجیتال بیت کوین، برای خرج کردن دارایی‌ ها نیاز به یک نوع کلمه عبور است و این کلمه عبور، امضای دیجیتال نام دارد. این امضا همانند یک امضا دست نویس، معتبر بودن این انتقال دیجیتالی را تصدیق می کند اما این کار با استفاده از یک الگوریتم ریاضی خاص انجام می‌شود که به علت پیچیدگی این الگوریتم کپی و جعل آن غیرممکن می شود.

امضای دیجیتال یک کلمه عبور ساده و ثابت نیست. بلکه برای هر تراکنش، باید امضایی کاملا متفاوت درج شود. لازم به ذکر است که در شبکه بیت کوین شما با افراد کاملا ناشناسی طرف هستید، به همین دلیل باید امنیت شما تامین شود و دارایی‌ های شما امن بماند. یک امضای دیجیتال با استفاده از دو کلید جداگانه کار می‌کند. این دو کلید با وجود متفاوت بودن، مکمل یکدیگر نیز هستند.

کلید خصوصی، یک امضا تولید می‌کند و با یک کلید عمومی بقیه می‌توانند معتبر بودن امضا را بررسی کنند. کلید خصوصی را به عنوان کلمه عبور واقعی در نظر بگیرید و امضای دیجیتال مدرکی است که نشان می‌دهد شما کلمه عبور را دارید.

محدودیت های ارز دیجیتال بیت کوین

رتبه اول ارزهای دیجیتال یعنی بیت کوین ارز دیجیتالی است که با استفاده از علم رمزنگاری و دید حفظ امنیت تراکنش‌ها ایجاد شده است. اطلاعات و داده‌ های مربوط به شبکه پادشاه ارزهای دیجیتال و تراکنش‌های آن به صورت دائمی بر روی واحدهایی به نام بلاک ذخیره می‌شوند. این به معنی این است که هر بلاک شبیه به صفحه‌ای از دفترکل است.

هر زمانی که بلاکی برای بیت کوین تکمیل می‌شود، با استفاده از یک هش رمزنگاری به صورت متوالی به بلاک پیشین خود متصل می‌شود و بقیه اطلاعات بر روی بلاک بعدی ذخیره خواهند شد. انجام مکرر این کار، زنجیره‌ای از بلاک‌ها و یا همان بلاک چین را شکل می‌دهد. هر بلاک بیت کوین، شامل اطلاعاتی در رابطه با فرستنده و گیرنده بیت‌کوین انتقالی و همچنین امضایی که هر تراکنش را تایید می‌کند، است.

در ابتدا هیچ محدودیتی برای سایز بلاک وجود نداشت. این بدان معنا بود که افراد مخرب می‌توانستند داده‌های بلاک جعلی بسازند و حمله دیداس به شبکه را ترتیب دهند. بلاک‌های جعلی آن‌ها قابل شناسایی و تشخیص بود اما انجام این کار بسیار زمان‌بر بود و سرعت عملکرد کل سیستم را پایین می‌آورد. راهکار ساتوشی ناکاموتو برای مقابله با این مساله، اعمال محدودیت ۱ مگابایتی برای هر بلاک بود که در اواخر سال ۲۰۱۰ به طور مخفیانه در کد بیت کوین قرار داد.

به این ترتیب، حمله‌هایی که با استفاده از بلاک‌ های بزرگ شکل می‌گرفتند، به راحتی و به سرعت شناسایی و رد می‌شدند. در حال حاضر سایز بلاک بیت کوین ۱ مگابایت است. بنابراین ترتیب تعداد تراکنش‌های هر بلاک محدود و به تبع آن سرعت انجام تراکنش‌ها پایین است. با افزایش محبوبیت بیت کوین، محدودیت سایز بلاک‌ها دردسرساز شد و سبب کم شدن سرعت تراکنش‌ها شد.

مقیاس‌ پذیری در ارزهای دیجیتال، با تعداد تراکنش‌هایی که هر بلاک چین در ثانیه می‌تواند پردازش کند سنجیده می‌شود و تابعی از ‏اندازه‌ی بلاک و زمان تشکیل یک بلاک است. زمان تشکیل یک بلاک بر مبنای بازه زمانی قراردادی‌ که از سوی ساتوشی ناکاموتو تعیین شد، چگونگی تراکنش‌های بیت کوین به صورت میانگین ۱۰ دقیقه است.

با توجه به محدودیت سایز بلاک، تنها تعداد محدودی تراکنش و به اندازه‌ای که ظرفیت بلاک اجازه دهد، می‌توانند در آن قرار بگیرند. هرچه اندازه‌ی بلاک بزرگتر باشد، تعداد تراکنش‌های بیشتری می‌توانند در این زمان بر روی بلاک چین ثبت شوند‎.‎

در حال حاضر سرعت انجام شدن تراکنش‌ ها در پادشاه ارزهای دیجیتال یعنی بیت کوین نسبت به سایر ارزهای دیجیتال حوزه کریپتوکارنسی (cryptocurrency) و یا کارت‌ های اعتباری بسیار پایین است و گاهی ممکن است تایید یک تراکنش حتی ساعت‌ ها به طول انجامد. عده‌ای با طرح‌ها و ایده‌ هایی مثل «پرداخت‌های برون زنجیره‌ای» به دنبال حل مشکل مقیاس‌ پذیری بلاک چین بیت کوین هستند و در تلاشند تا تراکنش‌ها بدون نیاز به تایید بلاک چین، انجام شوند.

سگویت چگونه کار می‌کند؟

پس از بررسی چگونگی انجام تراکنش اولین کوین بازار ارزهای دیجیتال یعنی بیت کوین و ساختار بلاک در بلاک چین، زمان آن رسیده است در ارتباط با سگویت و اینکه چطور می تواند مشکلات را برطرف کند صحبت کنیم. سگویت با جداسازی داده های مربوط به امضای دیجیتال از تراکنش ها، اندازه بلاک را افزایش می دهد، لذا دلیل نام گذاری آن از عبارت Segregate به معنی جدا کردن و Witnesses به معنی تصدیق ها یا امضاها گرفته شده است.

سگویت (SegWit) اصطلاح با یک تیر دو نشان زده است را به وضوح به کاربران حوزه ارزهای دیجیتال نشان می دهد، سگویت داده های مربوط به امضای بخش اطلاعات ورودی را به بخش جداگانه ای که در بخش پایانی بلاک قرار دارد منتقل می کند لذا این عملکرد باعث تسهیل در محاسبه تراکنش ها و در نتیجه تا حد زیادی از حمله انعطاف پذیری جلوگیری می کند.

سگویت علاوه بر حل این مشکل، توانست زمینه را برای روی کار آمدن راهکارهای مقیاس پذیری بیت کوین نیز فراهم کند، یکی از نمونه راهکارها شبکه لایتنینگ بود؛ ظرفیت شبکه با خارج شدن حجم عمده ای از تراکنش ها از زنجیره اصلی و پردازش این تراکنش ها به صورت برون زنجیره ای، افزایش پیدا می کند.

حل مشکل توسط سگویت

سگویت سایز هر بلاک را از 1 مگابایت به حداکثر 4 مگابایت افزایش می دهد و بر حسب شرایط شبکه این عدد می تواند متغیر باشد.

افزایش سایز بلاک به این علت اتفاق می‌افتد که هر بایت در تراکنش‌هایی که سگویت در آن‌ها فعال شده است، برابر با ۱ واحد وزنی است در حالی که در حالت معمول هر بایت برابر با ۴ واحد است. در نتیجه زمانی که بخشی از داده‌ها از بلاک اصلی جدا می‌شوند، ۴ برابر آن مقدار در بلاک فضای خالی ایجاد می‌شود.

توسعه‌ دهندگان می‌ دانستند که برای فعال‌ سازی سگویت به صورت سافت‌ فورک، ریشه داده‌های امضا باید در بلاک قرار گیرد. آن‌ ها تراکنش کوین‌ بیس (coinbase) را برای این‌ کار انتخاب کردند. اولین تراکنشی که در بلاک اتفاق می افتد اما اطلاعات ورودی ندارد مربوط به کوین بیس است.

علاوه بر این، این تراکنش‌ها پاداش استخراجی که ماینرها در ازای ایجاد این بلاک دریافت می‌کنند را مشخص می‌کند که در حال حاضر پاداش هایی که برای ماینرها تعلق می گیرند ۱۲.۵ بیت کوین است.

آدرس های سگویت چگونه است؟

با توجه به این که نسخه های زیاد و متعددی برای پروتکل اینترنت مانند IPv4 و IPv6 وجود دارد، برای پادشاه ارزهای دیجیتال یعنی بیت کوین نیز سه نوع آدرس وجود دارد. از هر سه آدرسی که برای اولین کوین بازار مالی ارزهای دیجیتال می توان برای انتقال و دریافت آن استفاده کرد و درصد احتمال اینکه صرافی ها و سرویس های نگهداری حداقل از یکی از این آدرس ها پشتیبانی کند، بسیار بالاست، لذا برخلاف این گفته، تعداد خیلی کمی از ارائه کنندگان خدمات به طور همزمان از هر سه آدرس پشتیبانی می کنند.

لِگاسی (P2PKH)

در صورتی که آدرس‌ رمز نگاری شده ارز دیجیتال بیت کوین شما با عدد ۱ شروع می‌شود، شما از آدرس لگاسی یا P2PKH استفاده می‌کنید: مانند 1BvBMSEYstWetqTFn5Au4m4GFg7xJaNVN2 این اولین فرمت آدرس بیت کوین بود که هنوز هم به درستی کار می‌کند. عبارت P2PKH مخفف Pay-to-Pubkey Hash است. یکی از نکات قابل توجه در ارتباط با آدرس لگاسی مرتبط نبودن این آدرس ها با سگویت است ؛ اما شما به راحتی و بدون هیچ مشکلی می‌توانید از یک آدرس P2PKH به آدرس سگویت بیت کوین ارسال کنید. میانگین کارمزد تراکنش در تراکنش‌های انجام شده با آدرس‌های لگاسی بیشتر از سگویت است.

آدرس P2SH

ساختار آدرس‌های P2SH مشابه آدرس‌های P2PKH است، با این تفاوت که همانند 3J98t1WpEZ73CNmQviecrnyiWrnqRhWNLy، به جای عدد ۱ با عدد ۳ آغاز می‌شوند. P2SH مخفف عبارت Pay To Script Hash است و قابلیت‌های بیشتری نسبت به آدرس‌های لگاسی دارد. تابع اسکریپت P2SH اغلب برای آدرس‌های امضای چندگانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این فرمت آدرس‌ همچنین با استفاده از فرآیندی که با نام P2WPKH-in-P2SH شناخته می‌شود، تراکنش‌های غیربومی (non-native) سگویت را فعال‌ می‌کند. کاربران معمولی نباید خودشان را درگیر عملکرد پیچیده فرمت P2SH کنند. چیزی که چگونگی تراکنش‌های بیت کوین اهمیت دارد این است؛ این نوع از آدرس به طور گسترده‌ای پشتیبانی می‌شود و می‌توان از آن برای ارسال ارز به هر دو آدرس P2PKH و bech32 استفاده کرد.

آدرس بومی سگویت (bech32)

آدرس‌های bech32 کاملا متفاوت از آدرس‌های نوع P۲ است. هر آدرس bech32 با عبارت bc1 آغاز می‌شود و طولانی‌تر از دو نوع آدرس دیگر است. این نوع آدرس توسط اکثر نرم‌ افزارها و کیف‌ پول‌ها پشتیبانی می‌شود اما تعداد صرافی‌هایی که از این آدرس پشتیبانی می‌کنند محدود است. در حال حاضر بسیاری از صرافی‌های امکان ارسال بیت کوین به این آدرس را فراهم کردند اما کاربرانشان قادر به دریافت بیت کوین با این فرمت آدرس نیستند. تا کنون، تنها ۱.۳ درصد از بیت کوین‌های موجود در بازار با فرمت آدرس‌ bech32 ذخیره شده‌اند و این روند با سرعت کمی در حال رشد است.

مزایا و معایب سگویت (SegWit) چیست؟

مزایا سگویت (SegWit)

تعداد تراکنش هایی که در یک بلاک اتفاق می افتد توسط سگویت افزایش می یابد.

در ارتباط با مقایس پذیری بیت کوین کمک می کند.

مشکل انعطاف پذیر تراکنش ها را برطرف می کند.

کمک به فعال سازی پروتکل لایتنینگ

کاهش کارمزد تراکنش

کاهش اندازه هر تراکنش

کاهش زمان انتظار تائید تراکنش

با وجود افزایش تراکنش در هر بلاک، می توان افزایش درآمد کلی برای ماینینگ ها را نیز محاسبه کرد.

معایب سگویت (SegWit)

با توجه به عملکرد سگویت، کارمزد ماینرها می تواند کاهش پیدا کرد.

پیاده سازی سگویت کاری پیچیده است و نیاز می شود که همه کیف پول ها سگویت را خودشان به صورت جداگانه اعمال کنند.

سگویت باعث افزایش استفاده از منابع می شود.

با بوجود آمدن بیت کوین کش، سگویت توانست باعث دو قسمت شدن جامعه بیت کوین کور شود.

نگهداری و تعمیر سگویت یکی از مشکلات آن است چرا که نگهداری از آن توسط ماینرها هیچ سودی ندارد.

نتیجه گیری: عبارت Segregated Witness، در واقع یک طرح بهبود برای اولین کوین بازار ارزهای دیجیتال یعنی بیت کوین است، سگویت (SegWit) در مسیر بهبود و رفع دو مشکل اجرا و پیاده سازی معرفی شد. هدف سگویت در وهله اول فراهم کردن شرایطی برای محافظت از انعطاف پذیری تراکنش ها و در گام بعدی افزایش ظرفیت بلاک در شبکه بلاک چین بیت کوین است.

آموزش ساخت حساب بیت کوین و کار با آن در سایت بلاک چین

پس از مطالعه اولیه در خصوص بیت کوین در لینک بالا، اکنون می توانید به ساخت حساب بیت کوین در سایت بلاک چین دات کام اقدام نمایید.
سایت بلاک چین دات کام یکی از اولین سرویس دهنده‌های حساب یا کیف پول یا والت (wallet) بیت کوین است که در حال حاضر کیف پول آن علاوه بر بیت کوین از بیت کوین کش، اتریوم، استلار و دلار پاکس(USD PAX) نیز پشتیبانی می‌کند. در این آموزش، تمرکز ما روی ساخت کیف پول بیت کوین است ولی با ساخت حساب در سایت بلاک چین، علاوه بر بیت کوین شما دارای کیف پول بیت کوین کش، اتریوم و استلار نیز می‌شوید.

در حال حاضر سایت بلاک چین دات کام فیلتر نیست ولی بخشهایی از کیف پول بلاک چین که در بک گراند با آنها ارتباط برقرار می شود و روی دامنه بلاک چین دات اینفو قرار دارد، فیلتر است و به این دلیل لازم است برای ساخت حساب از وی پی ان استفاده نمایید.

پیش از ساخت کیف پول بیت کوین، روی سیستم خودتان یک آنتی ویروس-اینترنت سکیوریتی معتبر نصب کنید. پس از نصب، اینترنت سکیوریتی را آپدیت کرده و سیستم خودتان را اسکن کنید تا از عدم وجود هرگونه بدافزار در سیستم مطمین شوید. در حال حاضر بدافزارهای زیاد و متفاوتی در زمینه بیت کوین وجود دارند. جهت اطلاعات بیشتر دراین خصوص می‌توانید مطلب زیر را مطالعه نمایید:
شیوع گسترده بدافزارهای سرقت بیت کوین
سریعترین و راحت‌ترین روش ساخت کیف پول بیت کوین و کار با آن، استفاده از سایت بلاک چین (Blockchain) است. جهت ساخت کیف پول در بلاک چین، از لینک زیر استفاده نمایید:

با وارد شدن به لینک بالا، یک فرم مشابه شکل زیر مشاهده می‌کنید که جهت ساخت کیف پول لازم است تنها ایمیل خودتان را وارد کنید و یک پسورد (شامل حداقل 10 کاراکتر) انتخاب نمایید و دکمه continue را کلیک کنید تا کیف پول شما ساخته شود!

چنانچه کیف پول شما بطور موفقیت آمیز ایجاد شده باشد، به صفحه‌ای مشابه شکل زیر هدایت می‌شوید. همچنین یک ایمیل برای تایید صحت ایمیل شما ارسال می‌شود که باید روی لینک مربوطه کلیک کنید.

برای مشاهده آیدی کیف پولتان، ابتدا روی گزینه Settings کلیک کنید(1) و سپس General را انتخاب کنید(2). این رشته، آی دی کیف پول شماست و برای لاگین به حساب بیت کوین استفاده می‌شود. آی دی کیف پول شما شناسه منحصر به فرد و متعلق به شماست. از این شناسه می‌توانید برای ورود و دسترسی به کیف پول خود استفاده کنید. این شناسه برای ارسال یا دریافت بیت کوین نیست. آی دی کیف پول خودتان را با دیگران به اشتراک نگذارید.

اکنون برای دریافت بیت کوین از سایرین نیاز به آدرس بیت کوین دارید. جهت دریافت آدرس بیت کوین یا آدرس اتریوم یا آدرس بیت کوین کش یا آدرس استلار، در حساب خودتان روی دکمه Request (1) کلیک کنید و در صفحه باز شده پس از انتخاب ارز مورد نظر خود(2) ،یک آدرس جدید مربوط به همان ارز برای شما نمایش داده می‌شود. این آدرس را می‌توانید در اختیار دیگران قرار دهید تا ارز مورد نظر شما را به آن ارسال کنند.

جهت ارسال بیت کوین(یا اتریوم، یا بیت کوین کش یا استلار) به حساب دیگران، مطابق شکل زیر روی گزینه Send (1) کلیک کنید تا صفحه مشابه شکل باز شود. در این صفحه لازم است که پس از انتخاب بیت کوین(یا ارزی که قصد انتقال آن را دارید)(2)، آدرس بیت کوین گیرنده و مقدار مورد نظرتان را وارد کنید و دکمه Continue را کلیک کنید. چنانچه بیت کوین کافی در کیف پول شما موجود باشد، تراکنش پذیرفته شده و به آدرس مورد نظر ارسال می‌شود.
توجه داشته باشید که مقداری کارمزد جهت انتقال پول از حساب شما کسر می‌شود. بنابراین حداکثر مبلغ قابل ارسال به دیگران، به اندازه کارمزد از موجودی حساب شما کمتر است. شما می‌توانید مقدار کارمزد نقل و انتقالات حسابتان را خودتان تعیین کنید(3). توجه نمایید که هرچه کارمزد کمتری در شبکه بیت کوین بپردازید تراکنش‌های شما دیرتر تایید(confirm) خواهند شد و هرچه کارمزد بیشتری بپردازید تراکنش‌های شما از اولویت بالاتری برخوردار می‌شوند و بررسی و تایید آنها در شبکه بیت کوین، سریعتر صورت می‌گیرد.
برای سادگی در تعیین مقدار کارمزد، کیف پول بلاک چین 2 گزینه Regular که کارمزد معمولی است و تایید تراکنش ممکن است زمان بر باشد و گزینه Priority که کارمزد بالا است و تایید تراکنش معمولاً زودتر انجام می‌شود را قرار داده و یکی از این دو را نیز می‌توانید انتخاب نمایید.

گزینه‌های امنیتی:
امنیت کیف پول بیت کوین، اولین و مهمترین چیز است. برای مشاهده گزینه‌های امنیتی روی گزینه Security Center کلیک کنید. در این بخش در صورتی که هنوز ایمیل خودتان را تایید نکرده‌اید با استفاده از گزینه Verify Email آن را تایید کنید.

سپس شناسایی 2مرحله‌ای (Two-Step Verification) را فعال کنید. با فعال شدن این گزینه، در زمان ورود به کیف پول بلاک چین، علاوه بر رمز عبور که قبلا انتخاب کرده‌اید، یک رمز یک‌بارمصرف نیز لازم است. این رمز یکبار مصرف بسته به انتخاب شما یا به صورت پیامک به تلفن همراه شما ارسال می‌شود یا از طریق یک اپلیکیشن مانند گوگل آتِنتیکِیتور یا «یو بی کی» که روی تلفن همراه شما نصب شده‌اند، تولید می‌شود. برای فعال کردن شناسایی 2 مرحله‌ای روی Enable کلیک کنید و از بین گزینه‌های موجود که شامل ارسال پیامک، آتنتیکیتور و یوبی کی است، هر کدام که مناسب شما است را انتخاب کنید و آن را فعال نمایید.

در صورت انتخاب آتنتیکیتور، یک بارکد ماتریسی نمایش داده می‌شود که لازم است آن را با اپلیکیشن آتنتیکیتور که روی تلفن همراه خودتان نصب کردید اسکن کنید و سپس کد یک بار مصرف تولید شده را در کیف پول خودتان ثبت کرده و روی Verify کلیک نمایید تا شناسایی 2 مرحله‌ای فعال شود.

در آخرین بخش گزینه‌های امنیتی باید عبارت بازیابی(Backup Phrase) خودتان را دریافت نمایید. اگر زمانی رمز عبور خودتان را فراموش کنید و یا سایت بلاک چین در دسترس نباشد، می‌توانید از این عبارت بازیابی برای دسترسی به کیف پول و ارز خود استفاده نمایید. در صورت فراموشی رمز عبور اگر این عبارت بازیابی را نداشته باشید، هیچ راهی برای دسترسی به حساب خودتان و بازیابی موجودی آن ندارید. جهت دریافت عبارت بازیابی ابتدا روی گزینه Back Up Funds کلیک کنید تا عبارت بازیابی که شامل 12 کلمه است را مشاهده کنید و این کلمات را به همان ترتیب یادداشت کنید و در جایی امن نگهداری نمایید.

دستیابی به کلید خصوصی اتریوم
جهت دستیابی به کلید خصوصی آدرس اتریوم خودتان، مطابق شکل زیر روی گزینه Export Private Key کلیک کنید. جهت دسترسی به کلید خصوصی مربوط به آدرس‌های آرشیو شده، روی گزینه Export Archived Private Key کلیک کنید.

یک هشدار مطابق شکل زیر به شما نشان داده می‌شود تا شما را مطلع کند که اگر کلید خصوصی را در دسترس دیگران قرار دهید، می‌توانند اتریوم موجود در حساب شما را برداشت کنند. اگر مطمین هستید که می‌خواهید به کلید خصوصی خودتان دسترسی پیدا کنید باید روی دکمه Continue کلید کنید

اکنون پسورد اصلی حساب بلاک چین شما درخواست می‌شود که باید آن را درج نمایید و روی دکمه Submit کلیک کنید.

اکنون مطابق شکل زیر کلید خصوصی و آدرس اتریوم شما نمایش داده می‌شود. با ذخیره کردن این کلید خصوصی حتی در صورتی که دسترسی به حساب بلاک چین خودتان را از دست بدهید می‌توانید موجودی آدرس اتریوم خودتان را از طریق سایر والت‌هایی که گزینه Import Private Key را داشته باشند خرج کنید.

۷ پرسش مهم در مورد تراکنش‌های بیت کوین

فرقی نمی‌کند مدت‌ها است از بیت کوین استفاده می‌کنید یا اخیراً با آن آشنا شده‌اید، در هنگام انجام تراکنش بیت کوین، دانستن جواب این هفت پرسش به کارتان خواهد آمد.

شاید برای بسیاری از کاربران عادی اطلاع در مورد نحوه‌ی عملکرد شبکه‌ی بیت کوین، هش ریت و عملکرد ماینرها کاربردی نباشد، اما برای اکثر کاربران سؤالاتی در مورد نحوه‌ی محاسبه‌ی کارمزد انتقال و زمان آن وجود دارد. از طرفی ممکن است بارها تراکنش بیت کوین انجام داده و تا به حال با مشکل عدم تأیید تراکنش مواجه نشده باشید، اما سؤال این است در این مواقع چگونه می‌توان تراکنشی را بازیابی یا لغو کرد. در مقاله سعی کرده‌ایم به هفت سؤال مهم در مورد تراکنش‌های بیت کوین پاسخ بدهیم، با زومیت همراه باشید.

عناوینی که در این مقاله خواهید خواند:

1. هزینه‌ی تراکنش بیت کوین چقدر است؟

هزینه‌ی تراکنش برابر اختلاف بیت کوین فرستاده‌شده و بیت کوین دریافت‌شده است. از نظر تئوری، کارمزد تراکنش (Transaction Fee)، سرعت تأیید تراکنش کاربر در بلاک چین را تعیین می‌کند. زمانی که ماینری بلاکی را در بلاک چین تأیید می‌کند، تمامی تراکنش‌های درون آن بلاک تأیید می‌شوند.

زمانی که بلاک جدیدی تأیید شد، ماینر تمامی هزینه‌های تراکنش و کمک هزینه‌های مرتبط (subside) را دریافت می‌کند. پاداش یک بلاک حاصل جمع هزینه‌های تراکنش به‌علاوه کمک هزینه‌ی بلاک است یعنی همان جایزه‌ی فعلی استخراج بلاک که پس از هر فرایند هاوینگ نصف می‌شود. از طرفی نرخ هش با هر هاوینگ نصف می‌شود، کاهش نرخ هش باعث افزایش هزینه‌ی استخراج بلاک جدید شده و در‌ نتیجه پاداش بلاک کاهش می‌یابد.

ازآنجاکه تأیید چگونگی تراکنش‌های بیت کوین بلاک‌های جدید نیازمند توان محاسباتی و انرژی بالایی است، ماینرها با افزایش کارمزد، ترغیب می‌شوند. از طرفی حفظ امنیت شبکه، مستلزم باقی ماندن ماینرها در شبکه است، در همین راستا کارمزدهای تراکنش نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

از این لینک می‌توان میانگین کارمزد تراکنش بیت کوین را مشاهده کرد، اما باید در نظر داشت، بعضی از صرافی‌ها کارمزد ثابتی را تعیین می‌کنند که برای مشاهده‌ی کارمزد برداشت بیت کوین به جداول کارمزد آن صرافی‌ها مراجعه کرد.

۲. کارمزدهای تراکنش بیت کوین چگونه تعیین می‌شود؟

هزینه‌های تراکنش براساس حجم داده‌های تراکنش و ازدجام شبکه تعیین می‌شود.

ازآنجاکه هر بلاک بیت کوین تنها ۱ مگابایت داده می‌تواند در خود نگه دارد، تعداد تراکنش‌های هر بلاک محدود خواهد شد. بر این اساس برای تراکنش‌های بزرگتر، بلاک‌های داده‌ی بیشتری موردنیاز است، درنتیجه تراکنش‌های مهم‌تر براساس بایت محاسبه می‌شود.

زمانی که از کیف پول دیجیتال خود می‌خواهید مقداری بیت کوین ارسال کنید، کیف پول معمولاً امکان تعیین نرخ کارمزد را به شما می‌دهد، در برخی کیف پول‌ها برای مشاهده‌ی این قسمت باید وارد تنظیمات پیشرفته شد. این کارمزد براساس ساتوشی به ازای واحد داده تعیین می‌شود که توسط تراکنش شما در بلاک چین مصرف می‌شود و با sats/vByte نشان داده می‌شود. هر بیت کوین معادل ۱۰۰ میلیون ساتوشی است. نرخ گفته شده سپس در اندازه‌ی تراکنش شما ضرب شده و هزینه‌ی تراکنش نهایی محاسبه می‌شود.

اگر می‌خواهید تراکنش‌تان فورا تأیید شود، ممکن است مقدار کارمزد پرداختی تغییر قابل توجهی کند. اگر نمی‌خواهید منتظر بمانید با صرف دو sats/vByte، معمولاً تراکنشتان در طول یک روز یا یک هفته تأیید می‌شود.

هزینه‌های تراکنش همچنین سرعت تأیید تراکنش را تعیین می‌کند. زمانی که کاربر تراکنشی را آغاز می‌کند، این تراکنش وارد memepool می‌شود یعنی استخری از تراکنش‌ها که هنوز توسط در بلاک چین ثبت نشده‌اند و در حافظه موقت نگه‌داری می‌شوند.

پس از قرار گرفتن تراکنش در مِم پول، ماینرها براساس بالاترین کارمزد پرداخت شده، تراکنش را انتخاب می‌کنند. زمانی که صفی طولانی از تراکنش‌های در انتظار تأیید برای ماینرها وجود دارد، ماینرها تراکنشی را که بیشترین کارمزد را پرداخت کرده در بلاک چین ثبت می‌کنند. زمانی که تعداد تراکنش‌ها در شبکه کاهش بیابد، هزینه‌های تراکنش نیز کاهش خواهد یافت.

صرافی‌های ارز دیجیتال بیت کوین که واسط بین خریداران و فروشندگان هستند، کارمزدها را به دو شیوه تعیین می‌کنند: کارمزد ثابت به ازای هر تراکنش یا درصدی از کل حجم تراکنش انجام شده در ۳۰ روز گذشته. صرافی‌ها از ساختاری پله‌ای برای محاسبه‌ی کارمزدهای تراکنش استفاده می‌کنند.

کارمزدها طوری طراحی می‌شود که کاربران را تشویق به خرید و فروش مداوم رمزارز کند، درنتیجه هزینه‌های تراکنش‌های با ارزش بالا و مداومت زیاد، کاهش می‌یابد. کارمزدها برای تراکنش‌های ناچیز و با تداوم کم، معمولاً بیشتر است.

۳. تأیید تراکنش بیت چقدر طول می‌کشد؟

میانگین زمان مورد نیاز برای انجام تراکنش بیت کوین، تحت تأثیر عواملی مانند مجموع فعالیت شبکه، هش ریت و کارمزد تراکنش بستگی دارد.

میانگین زمان انجام تراکنش بیت کوین حدود ده دقیقه است، اما این زمان می‌تواند به‌شدت دچار تغییر شود، اگر شبکه‌ی بیت کوین دچار ازدحام شود، تراکنش‌های تأیید نشده در مم‌پول روی هم تنلبار می‌شوند. کاربران مجبورند برای انجام سریع‌تر تراکنش، کارمزد بیشتری بپردازند، مشابه این اتفاق در فروردین ۱۴۰۰ (آوریل ۲۰۲۱) رخ داد، یعنی زمانی که میانگین هزینه‌های تراکنش بیت کوین به بیش از ۵۸ دلار رسید.

_{نمودار میانگین هزینه‌ی تراکنش بیت کوین. منبع: Ycharts}

بااین‌حال هزینه‌ی تراکنش‌ها تا آبان همان سال (نوامبر ۲۰۲۱) با کاهشی ۵۷٫۹۷ ٪ از ۴٫۴ به ۱٫۸ دلار رسید. بعضی از عوامل می‌تواند علت این کاهش کارمزد باشد. یکی از آن‌ها رشد سریع شبکه‌ی لایتنینگ بیت کوین است که به تراکنش‌ها امکان انجام خارج از بلاک چین را می‌دهد، این عامل مانند کاتالیستی عمل می‌کند. دلیل دیگر کاهش کارمزد می‌تواند به کاهش علاقه‌ی ماینرها به پردازش تراکنش‌ها و بدبین شد آن‌ها می‌تواند باشد، درنتیجه‌ی سختی استخراج شبکه نیز کاهش می‌یابد که نشان‌دهنده‌ی سختی تأیید تراکنش بیت کوین است.

مقاله مرتبط:

کاهش ازدحام مم‌پول نیز عامل دیگر پایین آمدن هزینه‌های چگونگی تراکنش‌های بیت کوین تراکنش است. زمانی که تراکنشی را به شبکه‌ی بیت کوین اضافه می‌کنید، تا زمان تأیید، در مم‌پول باقی می‌ماند. ازآنجاکه اندازه‌ی هر بلاک بیت کوین تنها ۱ مگابایت است، مم‌پول بزرگ می‌تواند باعث تشویق ماینرها به تأیید تراکنش‌های پرسودتر شود. دقت کنید اندازه بلاک بیت کوین می‌تواند براساس تصمیم شبکه بیشتر یا کمتر شود.

۴. چگونه می‌توان زمان تأیید تراکنش بیت کوین را بررسی کرد؟

وب‌سایت‌های blockchain.com و Statista دو منبع مفید برای تخمین زمان متوسط برای تکمیل تراکنش بیت کوین هستند.

هزینه‌های تراکنش معمولاً براساس ساتوشی بیان می‌شوند. دقت کنید در صورتی که کارمزد کمی را برای تراکنش در نظر بگیرید، این ریسک وجود دارد که تراکنش شما در فهرست بلندبالای تراکنش‌های تأییدنشده باقی بماند. بااین‌حال، اگر شبکه دچار سکون شود این شانس وجود دارد که تراکنش تأیید شود، اما این ریسک ارزش امتحان ندارد.

۵. چگونه می‌توان سرعت تراکنش بیت‌کوین را بالا برد؟

علاوه بر روش افزایش سرعت تراکنش بوسیله‌ی پرداخت کارمزد بیشتر که در ادامه به آن اشاره می‌شود، استراتژی دیگر ارسال بیت کوین در ساعت‌های کم‌باری شبکه است. از‌ طریق چارت سایز مم پول از سایت blockchain.com می‌توان زمانی که تعداد تراکنش‌های تأیید نشده به حداقل مقدار خود می‌رسد را مشاهده کرد.

BTC Nitro راهی برای افزایش سرعت تراکنش‌های بیت کوین است. BTC Nirto تراکنش شما را در چندین گره بیت کوین در سراسر دنیا، بازپخش می‌کند و با گذاشتن مجدد آن در صف، به ماینرها یادآوری می‌کند که تراکنش آماده‌ی پردازش است. در این وب‌سایت می‌توان به دو روش رایگان یا پولی، سرعت انجام تراکنش را بالا برد.

وب‌سایت دیگر به صورت رایگان می‌توان سرعت تراکنش بیت کوین را بالا برد، BitAccelerate است. به‌سادگی، ID تراکنش بیت کوین (TXID) را نوار مربوطه وارد کرده و Accelerate را انتخاب کنید، با این کار تراکنش ازطریق سرویس‌های این وب‌سایت در گره‌های بیت کوین بازنشر می‌شود. در این وب‌سایت اشاره شده تا زمان تکمیل تراکنش، هر شش ساعت یک بار، عمل گفته‌شده را انجام دهید.

۶. چگونه می‌توان تراکنش‌های تأیید نشده‌ی بیت کوین را بازیابی یا اصلاح کرد؟

مشکل تراکنش تأیید نشده‌ی بیت کوین را می‌توان به دو طریق حل کرد: به‌وسیله‌ی «پروتکل جایگزینی رایگان (RBF)» یا «پرداخت دوباره ازطریق افزایش کارمزد»‌.

تراکنش بیت کوین زمانی که تأیید شد، دیگر قابل‌بازگشت نیست. اما آیا می‌توان تراکنش بیت کوین را لغو کرد؟

بله، تراکنش‌های تأیید نشده‌ی را در صورتی که بلاک چین در عرض ۲۴ ساعت آن را تأیید نکرده باشد، می‌توان لغو کرد. تراکنش زمانی تأییدنشده در نظر گرفته می‌شود که حداقل سه ماینر در طی فرایند استخراج، تمام تراکنش‌ها را تأیید نکرده باشند. اگر در طی این بازه، تراکنشتان تأیید نشد، می‌توانید آن را لغو کنید.

می‌توان با استفاده از پروتکل RBF برای بار دوم، تراکنش بیت کوین را در کل شبکه منتشر کرد اما باید بیشتر هزینه کرد. در‌ نتیجه ماینرها می‌توانند تراکنش را زودتر تأیید کنند، تراکنش قبلی را لغو و تراکنش جدیدتر را شروع کنند.

باید دقت کرد که آیا والت بیت کوین شما از پروتکل RBF پشتیبانی می‌کند یا نه. قبل از ارسال بیت کوین، می‌توان بررسی کرد که آیا کیف پول شما چنین امکانی دارد تا در صورت لزوم از آن استفاده کرد. والت‌های الکتروم و سامورائی و بیت کوین کور از ‌جمله والت‌های نرم‌افزاری و ترزور والت سخت‌افزاری است که از RBF پشتیبانی می‌کند.

اگر کیف پولتان از پروتکل RBF پشتیبانی نمی‌کند، باید از گزینه‌ی پرداخت مجدد (double-spend) استفاده کرد، در این روش تراکنشی جدید با همان مقدار قبلی ایجاد کنید. این به معنی ارسال مجدد بیت کوین با کارمزدی بیشتر است. ماینرها اغلب مواقع تراکنش جدید را قبول کرده و تراکنش قبلی را برگشت می‌دهند.

۷. اگر بیت کوین را به آدرس اتریوم بفرستید چه اتفاقی می‌افتد؟

از نظر فنی، نمی‌توان بیت کوین (BTC) را به کیف پول اتریوم یا اتر (ETH) را به کیف بیت کوین فرستاد. اغلب کیف پول‌ها قبل از این کار به شما اخطار می‌دهند.

مقاله‌های مرتبط:

بیت کوینی که به والت اتریوم فرستاده شود، از‌دست‌رفته و غیرقابل بازیابی است. قبل از ارسال بیت کوین یا اتر، مطمئن شوید که آدرس مقصد را درست وارد کرده‌اید، در غیراین صورت ریسک از دست دادن تمام سرمایه‌تان وجود دارد.

بااین‌حال پرداخت‌ها گاهی در شرایط غیرمعمول تأیید می‌شود، برای مثال اگر بیت کوین را به والت لایت کوین بفرستید ازآنجاکه آدرس‌های هر دو با عدد ۳ شروع می‌شود، احتمال قبول تراکنش وجود دارد ولی به دلیل نوع آدرس اشتباه، سرمایه از دست می‌رود.

آیا تا به حال برای شما نیز پیش آمده که تراکنش‌های بیت کوینتان تأیید نشود؟ در این مواقع از کدام یک از روش‌ها استفاده کرده‌اید؟

هفت پرسش مهم در مورد تراکنش‌های بیت کوین

فرقی نمی‌کند مدت‌ها است از بیت کوین استفاده می‌کنید یا اخیراً با آن آشنا شده‌اید، در هنگام انجام تراکنش بیت کوین، دانستن جواب این هفت پرسش به کارتان خواهد آمد.

به گزارش سینا پرس فارس، شاید برای بسیاری از کاربران عادی اطلاع در مورد نحوه‌ی عملکرد شبکه‌ی بیت کوین، هش ریت و عملکرد ماینرها کاربردی نباشد، اما برای اکثر کاربران سؤالاتی در مورد نحوه‌ی محاسبه‌ی کارمزد انتقال و زمان آن وجود دارد. از طرفی ممکن است بارها تراکنش بیت کوین انجام داده و تا به حال با مشکل عدم تأیید تراکنش مواجه نشده باشید، اما سؤال این است در این مواقع چگونه می‌توان تراکنشی را بازیابی یا لغو کرد. در مقاله سعی کرده‌ایم به هفت سؤال مهم در مورد تراکنش‌های بیت کوین پاسخ بدهیم، با زومیت همراه باشید.

1. هزینه‌ی تراکنش بیت کوین چقدر است؟
هزینه‌ی تراکنش برابر اختلاف بیت کوین فرستاده‌شده و بیت کوین دریافت‌شده است. از نظر تئوری، کارمزد تراکنش (Transaction Fee)، سرعت تأیید تراکنش کاربر در بلاک چین را تعیین می‌کند. زمانی که ماینری بلاکی را در بلاک چین تأیید می‌کند، تمامی تراکنش‌های درون آن بلاک تأیید می‌شوند.

زمانی که بلاک جدیدی تأیید شد، ماینر تمامی هزینه‌های تراکنش و کمک هزینه‌های مرتبط (subside) را دریافت می‌کند. پاداش یک بلاک حاصل جمع هزینه‌های تراکنش به‌علاوه کمک هزینه‌ی بلاک است یعنی همان جایزه‌ی فعلی استخراج بلاک که پس از هر فرایند هاوینگ نصف می‌شود. از طرفی نرخ هش با هر هاوینگ نصف می‌شود، کاهش نرخ هش باعث افزایش هزینه‌ی استخراج بلاک جدید شده و در‌ نتیجه پاداش بلاک کاهش می‌یابد.

ازآنجاکه تأیید بلاک‌های جدید نیازمند توان محاسباتی و انرژی بالایی است، ماینرها با افزایش کارمزد، ترغیب می‌شوند. از طرفی حفظ امنیت شبکه، مستلزم باقی ماندن ماینرها در شبکه است، در همین راستا کارمزدهای تراکنش نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

۲. کارمزدهای تراکنش بیت کوین چگونه تعیین می‌شود؟
هزینه‌های تراکنش براساس حجم داده‌های تراکنش و ازدجام شبکه تعیین می‌شود، ازآنجاکه هر بلاک بیت کوین تنها ۱ مگابایت داده می‌تواند در خود نگه دارد، تعداد تراکنش‌های هر بلاک محدود خواهد شد. بر این اساس برای تراکنش‌های بزرگتر، بلاک‌های داده‌ی بیشتری موردنیاز است، درنتیجه تراکنش‌های مهم‌تر براساس بایت محاسبه می‌شود.

زمانی که از کیف پول دیجیتال خود می‌خواهید مقداری بیت کوین ارسال کنید، کیف پول معمولاً امکان تعیین نرخ کارمزد را به شما می‌دهد، این کارمزد براساس ساتوشی به ازای واحد داده تعیین می‌شود که توسط تراکنش شما در بلاک چین مصرف می‌شود و با sats/vByte نشان داده می‌شود. هر بیت کوین معادل ۱۰۰ میلیون ساتوشی است. نرخ گفته شده سپس در اندازه‌ی تراکنش شما ضرب شده و هزینه‌ی تراکنش نهایی محاسبه می‌شود.

اگر می‌خواهید تراکنش‌تان فورا تأیید شود، ممکن است مقدار کارمزد پرداختی تغییر قابل توجهی کند. اگر نمی‌خواهید منتظر بمانید با صرف دو sats/vByte، معمولاً تراکنشتان در طول یک روز یا یک هفته تأیید می‌شود.

هزینه‌های تراکنش همچنین سرعت تأیید تراکنش را تعیین می‌کند. زمانی که کاربر تراکنشی را آغاز می‌کند، این تراکنش وارد memepool می‌شود یعنی استخری از تراکنش‌ها که هنوز توسط در بلاک چین ثبت نشده‌اند و در حافظه موقت نگه‌داری می‌شوند.

پس از قرار گرفتن تراکنش در مِم پول، ماینرها براساس بالاترین کارمزد پرداخت شده، تراکنش را انتخاب می‌کنند. زمانی که صفی طولانی از تراکنش‌های در انتظار تأیید برای ماینرها وجود دارد، ماینرها تراکنشی را که بیشترین کارمزد را پرداخت کرده در بلاک چین ثبت می‌کنند. زمانی که تعداد تراکنش‌ها در شبکه کاهش بیابد، هزینه‌های تراکنش نیز کاهش خواهد یافت.

صرافی‌های ارز دیجیتال بیت کوین که واسط بین خریداران و فروشندگان هستند، کارمزدها را به دو شیوه تعیین می‌کنند: کارمزد ثابت به ازای هر تراکنش یا درصدی از کل حجم تراکنش انجام شده در ۳۰ روز گذشته. صرافی‌ها از ساختاری پله‌ای برای محاسبه‌ی کارمزدهای تراکنش استفاده می‌کنند.

کارمزدها طوری طراحی می‌شود که کاربران را تشویق به خرید و فروش مداوم رمزارز کند، درنتیجه هزینه‌های تراکنش‌های با ارزش بالا و مداومت زیاد، کاهش می‌یابد. کارمزدها برای تراکنش‌های ناچیز و با تداوم کم، معمولاً بیشتر است.

۳. تأیید تراکنش بیت چقدر طول می‌کشد؟
میانگین زمان مورد نیاز برای انجام تراکنش بیت کوین، تحت تأثیر عواملی مانند مجموع فعالیت شبکه، هش ریت و کارمزد تراکنش بستگی دارد.

میانگین زمان انجام تراکنش بیت کوین حدود ده دقیقه است، اما این زمان می‌تواند به‌شدت دچار تغییر شود، اگر شبکه‌ی بیت کوین دچار ازدحام شود، تراکنش‌های تأیید نشده در مم‌ پول روی هم تنلبار می‌شوند. کاربران مجبورند برای انجام سریع‌تر تراکنش، کارمزد بیشتری بپردازند، مشابه این اتفاق در فروردین ۱۴۰۰ (آوریل ۲۰۲۱) رخ داد، یعنی زمانی که میانگین هزینه‌های تراکنش بیت کوین به بیش از ۵۸ دلار رسید.

بااین‌حال هزینه‌ی تراکنش‌ها تا آبان همان سال (نوامبر ۲۰۲۱) با کاهشی ۵۷٫۹۷ ٪ از ۴٫۴ به ۱٫۸ دلار رسید. بعضی از عوامل می‌تواند علت این کاهش کارمزد باشد. یکی از آن‌ها رشد سریع شبکه‌ی لایتنینگ بیت کوین است که به تراکنش‌ها امکان انجام خارج از بلاک چین را می‌دهد، این عامل مانند کاتالیستی عمل می‌کند. دلیل دیگر کاهش کارمزد می‌تواند به کاهش علاقه‌ی ماینرها به پردازش تراکنش‌ها و بدبین شد آن‌ها می‌تواند باشد، درنتیجه‌ی سختی استخراج شبکه نیز کاهش می‌یابد که نشان‌دهنده‌ی سختی تأیید تراکنش بیت کوین است.

۴. چگونه می‌توان زمان تأیید تراکنش بیت کوین را بررسی کرد؟
وب‌سایت‌های blockchain.com و Statista دو منبع مفید برای تخمین زمان متوسط برای تکمیل تراکنش بیت کوین هستند.

هزینه‌های تراکنش معمولاً براساس ساتوشی بیان می‌شوند. دقت کنید در صورتی که کارمزد کمی را برای تراکنش در نظر بگیرید، این ریسک وجود دارد که تراکنش شما در فهرست بلندبالای تراکنش‌های تأییدنشده باقی بماند. بااین‌حال، اگر شبکه دچار سکون شود این شانس وجود دارد که تراکنش تأیید شود، اما این ریسک ارزش امتحان ندارد.

۵. چگونه می‌توان سرعت تراکنش بیت‌کوین را بالا برد؟
علاوه بر روش افزایش سرعت تراکنش بوسیله‌ی پرداخت کارمزد بیشتر که در ادامه به آن اشاره می‌شود، استراتژی دیگر ارسال بیت کوین در ساعت‌های کم‌باری شبکه است. از‌ طریق چارت سایز مم پول از سایت blockchain.com می‌توان زمانی که تعداد تراکنش‌های تأیید نشده به حداقل مقدار خود می‌رسد را مشاهده کرد.

BTC Nitro راهی برای افزایش سرعت تراکنش‌های بیت کوین است. BTC Nirto تراکنش شما را در چندین گره بیت کوین در سراسر دنیا، بازپخش می‌کند و با گذاشتن مجدد آن در صف، به ماینرها یادآوری می‌کند که تراکنش آماده‌ی پردازش است. در این وب‌سایت می‌توان به دو روش رایگان یا پولی، سرعت انجام تراکنش را بالا برد.

وب‌سایت دیگر به صورت رایگان می‌توان سرعت تراکنش بیت کوین را بالا برد، BitAccelerate است. به‌سادگی، ID تراکنش بیت کوین (TXID) را نوار مربوطه وارد کرده و Accelerate را انتخاب کنید، با این کار تراکنش ازطریق سرویس‌های این وب‌سایت در گره‌های بیت کوین بازنشر می‌شود. در این وب‌سایت اشاره شده تا زمان تکمیل تراکنش، هر شش ساعت یک بار، عمل گفته‌شده را انجام دهید.

۶. چگونه می‌توان تراکنش‌های تأیید نشده‌ی بیت کوین را بازیابی یا اصلاح کرد؟
مشکل تراکنش تأیید نشده‌ی بیت کوین را می‌توان به دو طریق حل کرد: به‌وسیله‌ی «پروتکل جایگزینی رایگان (RBF)» یا «پرداخت دوباره ازطریق افزایش کارمزد»‌.

تراکنش بیت کوین زمانی که تأیید شد، دیگر قابل‌بازگشت نیست. اما آیا می‌توان تراکنش بیت کوین را لغو کرد؟

بله، تراکنش‌های تأیید نشده‌ی را در صورتی که بلاک چین در عرض ۲۴ ساعت آن را تأیید نکرده باشد، می‌توان لغو کرد. تراکنش زمانی تأییدنشده در نظر گرفته می‌شود که حداقل سه ماینر در طی فرایند استخراج، تمام تراکنش‌ها را تأیید نکرده باشند. اگر در طی این بازه، تراکنشتان تأیید نشد، می‌توانید آن را لغو کنید.

می‌توان با استفاده از پروتکل RBF برای بار دوم، تراکنش بیت کوین را در کل شبکه منتشر کرد اما باید بیشتر هزینه کرد. در‌ نتیجه ماینرها می‌توانند تراکنش را زودتر تأیید کنند، تراکنش قبلی را لغو و تراکنش جدیدتر را شروع کنند.

باید دقت کرد که آیا والت بیت کوین شما از پروتکل RBF پشتیبانی می‌کند یا نه. قبل از ارسال بیت کوین، می‌توان بررسی کرد که آیا کیف پول شما چنین امکانی دارد تا در صورت لزوم از آن استفاده کرد. والت‌های الکتروم و سامورائی و بیت کوین کور از ‌جمله والت‌های نرم‌افزاری و ترزور والت سخت‌افزاری است که از RBF پشتیبانی می‌کند.

اگر کیف پولتان از پروتکل RBF پشتیبانی نمی‌کند، باید از گزینه‌ی پرداخت مجدد (double-spend) استفاده کرد، در این روش تراکنشی جدید با همان مقدار قبلی ایجاد کنید. این به معنی ارسال مجدد بیت کوین با کارمزدی بیشتر است. ماینرها اغلب مواقع تراکنش جدید را قبول کرده و تراکنش قبلی را برگشت می‌دهند.

۷. اگر بیت کوین را به آدرس اتریوم بفرستید چه اتفاقی می‌افتد؟
از نظر فنی، نمی‌توان بیت کوین (BTC) را به کیف پول اتریوم یا اتر (ETH) را به کیف بیت کوین فرستاد. اغلب کیف پول‌ها قبل از این کار به شما اخطار می‌دهند.

بیت کوینی که به والت اتریوم فرستاده شود، از‌دست‌رفته و غیرقابل بازیابی است. قبل از ارسال بیت کوین یا اتر، مطمئن شوید که آدرس مقصد را درست وارد کرده‌اید، در غیراین صورت ریسک از دست دادن تمام سرمایه‌تان وجود دارد.

بااین‌حال پرداخت‌ها گاهی در شرایط غیرمعمول تأیید می‌شود، برای مثال اگر بیت کوین را به والت لایت کوین بفرستید ازآنجاکه آدرس‌های هر دو با عدد ۳ شروع می‌شود، احتمال قبول تراکنش وجود دارد ولی به دلیل نوع آدرس اشتباه، سرمایه از دست می‌رود.