بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟

توضیح بازارسازان خودکار و Uniswap

صرافی‌های غیرمتمرکز که در آن‌ها فرد با یک قرارداد هوشمند معامله می‌کند، نه افراد دیگر.

بازارسازهای خودکار یا AMM ها نوعی از صرافی‌های غیرمتمرکزند که برای تعیین قیمت یک توکن به فرمول‌های ریاضی متکی هستند. مانند صرافی‌های عادی، آن‌ها هم جفت‌های مختلف معاملاتی دارند: به عنوان مثال، اتر (ETH) با Dai.

اما هیچ سفارش خرید و فروشی وجود نداشته و تریدرها نیازی به یافتن شخص دیگری برای فروش سکه‌های خود ندارند. در مقابل، یک قرارداد هوشمند در یک تراکنش صرافی به بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ عنوان سازنده عمل می‌کند. این مفهوم مشابه سرویس‌های مبادله سریع مانند ShapeShift و Changelly است، اما تفاوت در این است که ذخایر این شرکت‌ها با استخرهای نقدینگی براساس قراردادهای هوشمند جایگزین شده‌اند.

یک استخر نقدینگی شامل دو دارایی در یک جفت معاملاتی است. درصد نسبی هر توکن در آن استخر چیزی است که قیمت نظری یک دارایی خاص را تعیین می‌کند. اولین AMM فعال و پویا Bancor بود که در سال 2017 راه‌اندازی شد، اما محبوب‌ترین پلتفرم‌های امروزی Uniswap ، Curve ، Kyber و Balancer هستند.

2) چرا این صرافی‌ها وجود دارند؟

این صرافی‌ها ارائه نقدینگی را بسیار ساده‌تر و ارزان‌تر می‌کنند.

بازارسازهای خودکار تلاش می‌کنند تا روی محدودیت‌های عملکرد بلاکچین‌های قرارداد هوشمند، به‌ویژه اتریوم کار کنند. پیش از ظهور AMMها، صرافی‌های غیرمتمرکز ساخته شده روی اتریوم مانند EtherDelta یا 0x سعی در استفاده از مکانیسم دفتر سفارش کلاسیک داشتند.

با این حال، آن‌ها از مشکلات نقدینگی رنج می‌بردند، زیرا قرار دادن هر سفارش نیاز به صرف گس و انتظار برای زمان تأیید بلوک داشت. توان عملیاتی پایین اتریوم نیز به این معنی است که قبل از اینکه بلاکچین کاملاً با این سفارشات اشباع شود، تعداد کمی از تراکنش‌ها را می‌توان ارسال کرد.

این امر به‌ویژه برای بازارسازها و ارائه‌دهندگان نقدینگی در صرافی‌های دفتر سفارش مشکل‌ساز بود. «ساختن» یک بازار معمولاً نیاز به تنظیم مداوم سفارشات خرید و فروش با آخرین قیمت دارد، حتی اگر پر نشده باشند. وقتی هر سفارش ارسالی نیاز به هزینه و زمان دارد، این سفارشات ممکن است به خاطر اختلاف قیمت خرید و فروش، که تفاوت بین بالاترین قیمت خرید پیشنهادی و پایین‌ترین قیمت فروش است، متحمل ضرر شوند.

AMMها باعث می‌شوند که نقدینگی از طریق یک فرآیند یک باره و کاملاً خودکار، ارزان‌تر و ساده‌تر فراهم شود- از این رو به این نام خوانده می‌شوند. حتی کاربران متوسط نیز می‌توانند در نقدینگی خود سهیم شوند، در حالی که انجام این کار در صرافی‌های سنتی به دانش فنی پیشرفته‌ای نیاز دارد.

3) قراردادهای هوشمند چگونه معاملات را در AMMها به صورت خودکار انجام می‌دهند؟

یک فرمول ریاضی قیمت یک توکن خاص را تعیین می‌کند.

هنگام معامله در یک AMM، کاربران با استخر نقدینگی در تعامل هستند. در باطن، هنگامی که کاربر به قرارداد هوشمند برای انجام یک معامله دستور می‌دهد، آن قرارداد توکن‌های خود مانند ETH را به استخر نقدینگی ارسال می‌کند. سپس یک فرمول ریاضی تصمیم می‌گیرد که در ازای آن چند توکن از سوی جفت دیگر- به عنوان مثال، Dai دریافت شود.

ساده‌ترین فرمول عملی X ضرب در Y برابر K است، که X و Y نشان‌دهنده مقدار هر توکن در استخر و K یک ثابت از پیش تعریف شده است. این معادله یک هذلولی را تعریف می‌کند: یک شکل هندسی صاف که در دو انتهای خود هم به بی‌نهایت و هم به صفر نزدیک می‌شود، اما هرگز کاملاً به آن‌ها نمی‌رسد.

هر معامله مقداری لغزش دارد- یعنی چه مقدار اندازه سفارش در قیمت نهایی که یک توکن خریداری یا فروخته شده تأثیر می‌گذارد. شکل هذلولی به این معنی است که در سفارشات کوچک، لغزش کم خواهد بود، اما در سفارشات بزرگ، لغزش به صورت نمایی افزایش می‌یابد. Uniswap به دلیل استفاده از این فرمول ساده شناخته می‌شود، اما پلتفرم‌های دیگر ممکن است از ریاضیات پیچیده‌تری برای تنظیم دقیق لغزش استفاده کنند.

4) چگونه می‌توان از یک بازارساز خودکار استفاده کرد؟

کیف پول را متصل کرده و تراکنش‌ها را تأیید کنید.

استفاده بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ از یک پروتکل AMM بسیار ساده است: کاربران از وب سایت پروتکل بازدید کرده، یک کیف پول مجهز به DeFi را به این پروتکل متصل می‌کنند، دارایی را که بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ مایل به خرید یا فروش آن هستند، انتخاب کرده و روی دکمه « swap » کلیک کرده و تراکنش را در کیف پول خود تأیید می‌کنند.

تأمین نقدینگی مشابه انجام معامله است. پس از اتصال کیف پول، کاربران می‌توانند به بخش « liquidity provider » مراجعه کرده و مقداری را که می‌خواهند به استخر متعهد شوند انتخاب می‌کنند. در بیشتر پروتکل‌ها، آن‌ها باید هر دو نوع دارایی را در دسترس داشته باشند. به عنوان مثال، اگر ETH با 400 Dai معامله می‌شود، آن‌ها باید 1ETH و 400 Dai را به طور همزمان فراهم کنند.

پس از تأیید تراکنش‌ها، کاربران یک توکن دریافت می‌کنند که نشان‌دهنده مالکیت آن‌ها در استخر نقدینگی است. سپس این توکن می‌تواند به ازای هرکدام از توکن‌ها یا بازخرید مجدد همان توکن منتقل شود، بعلاوه هر هزینه‌ای که ممکن است افزوده شده باشد.

5) چرا AMMها محبوب شده‌اند؟

تمرکززدایی و استفاده بدون نیاز به مجوز از پیشرفت‌های قدرتمند هستند.

مسلماً بازارسازهای خودکار بزرگ‌ترین مانع برای پذیرش گسترده صرافی‌های غیرمتمرکز- یعنی نقدینگی- را حل می‌کنند. بدون این مسئله، مزایای طبیعی یک DEX (صرافی غیرمتمرکز) بهتر می‌توانند دیده ‌شوند.

بر خلاف صرافی‌های متمرکز سنتی، هیچ گزینشگری وجود ندارد که بتواند مانع پروژه‌ها یا کاربران شود. پروتکل‌های AMM بدون نیاز به مجوز بوده و نیازی نیست که کاربران حساب‌های ویژه‌ای باز کرده یا مراحل دقیق شناسایی مشتری را طی کنند. یک آدرس کیف پول همه آن چیزی است که برای تعامل با این پروتکل‌ها لازم است.

همچنین از منظر یک پروژه، DEXها یک روش فوق‌العاده برای انتشار یک توکن به بازار و نقدینگی مستقل هستند. هیچ هزینه فهرست‌بندی یا معیار پذیرشی وجود ندارد، زیرا بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ هر کسی، حتی یک شخص خارج از صرافی می‌تواند یک استخر نقدینگی برای هر توکن ایجاد کند.

همچنین دموکراتیک کردن عمل تأمین نقدینگی به این معنی است که طرفداران و هولدرهای این پروژه می‌توانند بدون نیاز به کمک بازارسازهای ویژه، به ایجاد یک بازار نقدینگی برای توکن‌های جدید کمک کنند. سرانجام، صرافی‌های غیرمتمرکز AMM به‌طور کلی رابط‌های بسیار ساده‌ای دارند، زیرا نیازی به بسته‌بندی گزینه‌های سفارش پیشرفته یا نمودارهای قیمت در یک سیستم اطلاعاتی ندارند.

6) خطرات و محدودیت‌های AMMها چیست؟

باگ‌ها، قیمت‌گذاری نامناسب و ضررهای موقتی

علی‌رغم برخی ویژگی‌های مثبت، AMMها خطرات و محدودیت‌های خاصی دارند. هک‌ها و آسیب‌پذیری‌ها قبلاً بر صرافی‌هایی مانند Uniswap و Balancer تأثیر گذاشته‌اند، جایی که برخی از ارائه‌دهندگان نقدینگی به دلیل تعاملات پیچیده قرارداد هوشمند، شاهد به سرقت رفتن پول خود بوده‌اند. از سوی دیگر، تریدرها در حال نمایش استراتژی خود در معرض دید جهانی بوده و این امکان را فراهم می‌کنند که پیشگامان این عرصه بتوانند اول از همه سفارشات خود را دریافت کرده و از کاربران قانونی بهره‌کشی کنند.

بازارسازهای خودکار نیز نمی‌توانند بدون اتکا به صرافی‌های بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ دفتر سفارش سنتی که متکی به آربیتراژ هستند، وجود داشته باشند. فرمول‌های ریاضی، علی‌رغم ظرافتشان، واقعاً نمی‌توانند گرایشات بازار را نشان دهند. تریدرهای آربیتراژ برای اصلاح قیمت‌گذاری دارایی‌ها در AMM ضروری هستند، اما این مسئله منجر به ضرر موقتی در بسیاری از پلتفرم‌ها می‌شود.

به‌طور خلاصه، تریدرهای آربیتراژ با متعادل کردن قیمت به سود می‌رسند، اما این سود از محل ارائه‌دهندگان نقدینگی استخراج می‌شود. علی‌رغم هزینه‌های معاملاتی که آن‌ها دریافت می‌کنند، در صورت حرکت بیش از حد قیمت در یک جهت خاص، تأمین کنندگان نقدینگی ممکن است بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ واقعاً متحمل ضرر شوند. این ضرر «موقتی و ناپایدار» است، زیرا قیمت همیشه می‌تواند در جهت مخالف حرکت کند، اما در عمل، همیشه این اتفاق نمی افتد.

در حالی که پیشرفت‌های خاصی صورت گرفته، حجم و نقدینگی AMMها همچنان در مقایسه با بزرگ‌ترین صرافی‌های متمرکز ناچیز است. تراکم گس در تابستان سال 2020 نیز نشان داد که آن‌ها به سقف استفاده خود رسیده‌اند و برای تسهیل رشد بیشتر در آینده به راه حل‌های مقیاس‌گذاری بهتری نیاز دارند.

بازار ساز خودکار در بازار ارزهای دیجیتال به چه معناست؟

بررسی نقش بازارسازان خودکار در فرایند معاملات غیر متمرکز

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) چگونه معاملات را پردازش کرده و قیمت ها را کشف می‌کنند؟ برخلاف صرافی‌های سنتی، یک DEX از یک بازار ساز خودکار (AMM) برای فعال‌کردن یک سیستم معاملاتی سیال که با استقلال، نقدینگی و اتوماسیون تشابه دارد، استفاده می‌کند.

در ادامه‌ی این مطلب به شرح مفهوم بازار ساز خودکار و چگونگی قدرت‌بخشیدن به مبادلات غیرمتمرکز می‌پردازیم.

بازارسازی چیست؟

پیش از اینکه به نکات فنی مرتبط با بازارسازهای خودکار بپردازیم، درک اهمیت ایجاد هماهنگی بازار در چشم‌انداز مالی بسیار مهم است. همانطور که از نام آن پیداست، بازارسازی به فرآیندی اشاره دارد که در تعیین قیمت دارایی‌ها نقش دارد و به‌طور همزمان تأمین نقدینگی به بازار منجر می‌شود. به عبارت دیگر، یک بازارساز برای یک دارایی مالی نقدینگی ایجاد می‌کند. همچنین، باید راهی برای پاسخگویی به درخواست‌های خرید و فروش معامله‌گران پیدا کند که به نوبه‌ی خود در قیمت گذاری دارایی مذکور نقش دارند.

به‌عنوان مثال، یک صرافی بیت کوین از یک دفتر سفارش و یک سیستم تطبیق سفارش برای تسهیل معاملات بیت کوین استفاده می‌کند. در اینجا، دفتر سفارش قیمت‌هایی را که معامله‌گران مایل به خرید یا فروش بیت‌کوین هستند، ثبت می‌کند و به نمایش می‌گذارد. از سوی دیگر، سیستم تطبیق سفارش سفارشات خرید و فروش را با یکدیگر مطابقت می‌دهد و تسویه حساب می‌کند. در هر زمان معین، جدیدترین قیمتی که بیت کوین با آن خریداری شده است به‌طور خودکار به‌عنوان قیمت فعلی بیت کوین در بازار ارز دیجیتال نشان داده می‌شود. در برخی موارد که متقاضی به اندازه‌ی کافی برای انجام معامله وجود ندارد، گفته می‌شود که بازار نقدینگی ندارد یا مستعد لغزش است.

لغزش زمانی اتفاق می‌افتد که پردازش حجم بالای سفارش، قیمت یک دارایی را بالا یا پایین می‌کند. برای کاهش بروز این اتفاق، برخی از صرافی‌های ارز دیجیتال از خدمات معامله‌گران حرفه‌ای، در قالب کارگزاران، بانک‌ها و سایر سرمایه‌گذاران نهادی، برای تأمین نقدینگی مستمر استفاده می‌کنند. این ارائه‌دهندگان نقدینگی با ارائه‌ی سفارش‌های پیشنهادی که مطابق با سفارش‌های معامله‌گران باشد، اطمینان می‌دهند که همیشه طرف‌های مقابل برای معامله با آن‌ها وجود دارد. فرآیندی که در تأمین نقدینگی وجود دارد همان چیزی است که به آن بازارسازی گفته می‌شود. همچنین آن دسته از نهادهایی که نقدینگی ارائه می‌کنند، بازارسازان هستند. اکنون که با مفهوم بازارسازی آشنا شدیم، درک عملکرد یک بازارساز خودکار آسان‌تر خواهد بود.

بازارساز خودکار (AMM) در ارزهای دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند؟

آیا تاکنون به این موضوع فکر کرده‌اید که معاملات در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) چگونه پردازش و قیمت‌ها در این پلتفرم‌ها چگونه محاسبه می‌شود؟ صرافی‌های غیرمتمرکز برخلاف صرافی‌های سنتی، از بازارساز خودکار (AMM) برای فعال‌کردن سیستم معاملاتی سیال به‌منظور ارائه‌ی استقلال و نقدینگی و اتوماسیون بهره می‌برد. برای درک بهتر مفهوم بازارساز خودکار و چگونگی عملکرد این سیستم‌ها در مبادلات غیرمتمرکز با زومیت همراه باشید.

بازارسازی چیست؟

پیش از اینکه به‌ نکات فنی مرتبط با بازارسازهای خودکار بپردازیم، درک روش ایجاد بازار در چشم‌انداز مالی اهمیت زیادی دارد. همان‌طور‌که در کوین مارکت‌کپ توضیح داده شد، بازارسازی همان‌طور‌که از نامش پیدا است، به فرایندی اشاره می‌کند که در تعیین قیمت دارایی‌ها و به‌طور هم‌زمان تأمین نقدینگی در بازار نقش دارد. به‌بیان‌دیگر، بازارساز نقدینگی موردنیاز دارایی مالی را ایجاد می‌کند.

این سیستم‌ها همچنین باید روشی برای پاسخ‌گویی به درخواست‌هایی خریدوفروش معامله‌گرها پیدا کنند که این مورد به‌نوبه‌ی خود در تعیین قیمت‌گذاری دارایی موردنظر نقش دارد. به‌عنوان مثال، یک صرافی بیت کوین از یک دفتر سفارش و یک سیستم تطبیق سفارش برای آسان‌ترکردن فرایند معاملات این ارز دیجیتال بهره می‌برد. در این نوع صرافی‌های سنتی، قیمت‌هایی که معامله‌گرها مایل به خرید‌و‌فروش بیت کوین هستند، در دفتر سفارش ثبت و نمایش داده می‌شود.

از سوی دیگر، سیستم تطبیق سفارش سفارش‌های خریدوفروش را مطابقت و تسویه‌حساب آن‌ها را انجام می‌دهد. در هر زمان معین، جدیدترین قیمتی که بیت کوین با آن خریده شده است، به‌طور خودکار به‌عنوان قیمت بازار این دارایی دیجیتال نشان داده می‌شود. در بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ برخی از مواقع که در طرف مقابل نقدینگی کافی برای انجام معامله وجود ندارد، گفته می‌شود که بازار مستعد لغزش است. لغزش زمانی رخ می‌دهد که پردازش حجم بالای سفارش قیمت یک دارایی را افزایش یا کاهش می‌‌دهد.

برخی از صرافی‌های ارزهای دیجیتال برای کم‌کردن رخ‌دادن این شرایط، از خدمات معامله‌گران حرفه‌ای در قالب کارگزاران و بانک‌ها و بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ سایر سرمایه‌گذاران نهادی برای تأمین نقدینگی مستمر بهره می‌برند. این ارائه‌دهندگان نقدینگی با ارائه‌ی سفارش‌های پیشنهادی که مطابق با سفارش‌های معامله‌گران باشد، این اطمینان را ایجاد می‌کنند که همیشه طرف مقابلی برای معامله با آن‌ها وجود خواهد داشت. فرایندی که در تأمین نقدینگی وجود دارد، همان چیزی است که ما آن را «بازارسازی» می‌نامیم. همچنین، نهادهایی که در این زمینه نقدینگی لازم را ارائه می‌دهند، «بازارسازان» نامیده می‌شوند.

اکنون که دریافتید بازارسازی چیست، درک عملکرد بازارساز خودکار آسان‌تر است.

بازارساز خودکار چیست؟

با‌‌‌توجه‌‌به توضیحات بالا، واضح است که بازارسازان بازار ارزهای دیجیتال با ارائه‌ی سطح مناسبی از نقدینگی به‌منظور کاهش نوسانات قیمت به‌طور شبانه‌روزی تلاش می‌کنند؛ اما درصورتی‌که روشی برای دموکراتیزه‌کردن این فرایند وجود داشت، به‌گونه‌ای که فردی عادی بتواند به‌عنوان بازارساز عمل کند، چه؟ اینجا است که بازارسازان خودکار وارد میدان می‌شوند.

برخلاف صرافی‌های متمرکز در پروتکل‌های معاملاتی غیرمتمرکز، دفترچه‌های سفارش و سیستم‌های تطبیق سفارش و نهادهای مالی که به‌عنوان بازارساز فعالیت می‌کنند، حذف شده‌اند. ازجمله‌ی این نوع صرافی‌های غیرمتمرکز می‌توان به Curve، سوشی، یونی سواپ و بالانسر اشاره کرد. هدف از نوع صرافی‌ها حذف ورودی اشخاص‌ ثالث است تا کاربران بتوانند معاملات را به‌طور مستقیم ازطریق کیف پول شخصی خود انجام دهند؛ از‌این‌رو، اکثر فرایندها در این پلتفرم‌ها براساس قراردادهای هوشمند اجرا و کنترل می‌شود.

به‌عبارت‌دیگر، بازارساز خودکار به معامله‌گران اجازه می‌دهد از قراردادهای هوشمند برنامه‌ریزی‌شده برای فعال‌کردن نقدینگی و کشف قیمت‌ها تعامل داشته باشند. در‌حالی‌که این مورد مفهوم AMM را بیان می‌کند، توضیحی درمورد فرایندها و سیستم‌های زیربنایی آن ارائه نمی‌دهد.

روش کارکرد بازارسازهای خودکار

پیش از هرچیز باید در نظر داشته باشید که بازارسازهای خودکار از فرمول‌های ریاضی از‌پیش‌تعیین‌شده برای کشف و حفظ قیمت ارزهای دیجیتال جفت‌شده بهره می‌برند. همچنین، توجه کنید که بازارساز خودکار به هرکسی اجازه می‌دهد نقدینگی موردنیاز برای دارایی‌های جفت‌شده را فراهم کند؛ ولی این پروتکل‌ به هرکسی اجازه می‌دهد تا ارائه‌دهنده‌ی نقدینگی (LP) باشد.

برای توضیح بیشتر این موضوع، اجازه دهید یونی سواپ را به‌عنوان مطالعه‌ی موردی در نظر بگیریم. این پروتکل از معادله‌ی محبوب X*Y=K استفاده می‌کند. در این معادله، X نشان‌دهنده‌ی مقدار دارایی A و Y نشان‌دهنده‌ی مقدار دارایی B و K نیز یک مقدار ثابت است. از‌این‌رو، صرف‌نظر از تغییرات در ارز دارایی‌های A و ‌B، نتیجه‌ی آن‌ها همیشه برابر با یک مقدارِ ثابت باشد.

توجه داشته باشید معادله‌ای که به‌ آن اشاره شد، فقط یکی از فرمول‌های موجود برای برقراری تعادل در AMM است. پلتفرم بالانسر از فرمول پیچیده‌تری استفاده می‌کند که به این پروتکل اجازه می‌دهد حداکثر تا هشت توکن را در یک استخر جمع کند.

همان‌طور‌که درمورد یونی سواپ و بالانسر دیدیم، اگرچه روش‌های مختلفی برای بازارساز خودکار وجود دارد، این واقعیت باقی می‌ماند که پلتفرم‌های مورداشاره برای عملکرد صحیح و ازبین‌بردن احتمال لغزش‌ها، به نقدینگی نیاز دارند. بدین‌ترتیب، این پروتکل‌ها برای ایجاد انگیزه در ارائه‌دهندگان نقدینگی بخشی از کمیسیون تولید‌شده‌ی استخرهای نقدینگی و توکن‌های حاکمیتی را به بازارسازی خودکار یا AMM چیست؟ آن‌ها ارائه می‌دهند. به‌بیان‌دیگر، زمانی که سرمایه‌ای را برای اجرای استخرهای نقدینگی فراهم کنید، بخشی از کارمرد تراکنش‌ها به شما تعلق خواهد گرفت.

هنگامی‌ که سرمایه‌ی خود را به‌اشتراک گذاشتید، توکن‌های ارائه‌دهنده‌ی نقدینگی را دریافت خواهید کرد که نشان‌دهنده‌ی سهم شما از نقدینگی سپرده‌گذاری‌شده در یک استخر است. این توکن‌ها همچنین باعث خواهد شد که شرایط لازم برای دریافت کارمزد تراکنش‌ها را به‌عنوان درآمد غیرفعال به‌دست بیاورید. می‌توان این توکن‌ها را در پروتکل‌های دیگری که از آن‌ها پشتیبانی می‌کنند، سپرده‌گذاری کرد تا بدین‌ترتیب، سطح درآمد افزایش یابد. برای برداشت نقدینگی خود از استخر، باید توکن‌های سپرده‌گذاری خود را تحویل دهید.

نکته‌ی دیگری که باید درمورد بازارساز خودکار بدانید، آن است که این سیستم‌ها برای آربیتراژورها نیز ایدئال به‌نظر می‌رسند. اگر با این اصطلاح آشنایی ندارید، باید اشاره کنیم آربیتراژورها از ناکارآمدی در بازارهای مالی سود به‌دست می‌آورند. به‌بیان‌دیگر، آربیتراژورها دارایی دیجیتال را با قیمت پایین‌تر از صرافی می‌خرند و فورا آن را در پلتفرم دیگری با نرخ بالاتر می‌فروشند. در‌واقع آربیتراژورها از تفاوت قیمتی ارزهای دیجیتال در صرافی‌های مختلف سود می‌برند. هر زمان که بین قیمت توکن‌های ادغام‌شده و نرخ مبادله‌ی بازارهای خارجی اختلاف وجود داشته باشد، آربیتراژورها می‌توانند تا زمانی که ناکارآمدی بازار برطرف نشده است، این نوع توکن‌ها را بخرند یا بفروشند.

از‌دست‌دادن دائمی

اگرچه بازارسازهای خودکار بازده درخورتوجهی برای ارائه‌دهندگان نقدینگی ایجاد می‌کنند، خطرهایی هم در این راه وجود دارد. شایع‌ترین خطر در این فرایند، خطر از‌دست‌دادن دائمی است. این پدیده زمانی به‌وجود می‌آید که نسبت قیمت دارایی‌ها در استخر نقدینگی تغییر کند. ارائه‌دهندگان نقدینگی که وجوهی را در استخرهای آسیب‌دیده سپرده‌گذاری کرده‌اند، به‌طور خودکار محتمل زیان دائمی خواهند شد. هرچه تغییر در نسبت قیمت بیشتر باشد، میزان زیاد واردشده به ارائه‌دهنده‌ی نقدینگی بیشتر خواهد بود.

با‌این‌حال، این ضرر به‌دلیلی ناپایدار نامیده می‌شود. زمانی که استخر در حال تغییر نسبت قیمت است، تا وقتی توکن‌های سپرده‌گذاری‌شده را برداشت نکنید، همچنان می‌توان ضرر ناشی از آن را کاهش داد. زیان زمانی از بین خواهد رفت که قیمت توکن‌ها به سطحی برسد که در ابتدای زمان سپرده‌گذاری در آن سطح بوده است. افرادی که وجوه خود را قبل از بازگشت قیمت‌ برداشت کنند، متحمل ضرر دائمی خواهند شد؛ البته این امکان وجود دارد که درآمدهای دریافتی ازطریق کارمزد تراکنش‌ها این خسارات را پوشش دهد.

نتیجه

در چند سال اخیر، ثابت شده است که بازارسازهای خودکار سیستم‌های نوآورانه‌ای را برای فعال‌کردن مبادلات غیرمتمرکز ارائه می‌کنند. در این زمان، شاهد ظهور تعداد زیادی از صرافی‌های غیرمتمرکز بوده‌ایم که هیجان بالا و مدوام امور مالی غیرمتمرکز را هدایت کرده‌اند؛ البته این بدان‌معنا نیست که رویکرد صرافی‌های غیرمتمرکز کاملا بی‌نقص است. حال باید دید با وجود پیشرفت‌های اخیر در این حوزه، آینده‌ی پلتفرم‌های غیرمتمرکز چگونه رقم خواهد خورد.

نظر شما درمورد بازارسازهای خودکار در ارزهای دیجیتال چیست؟ اگر تجربه‌ی استفاده از این نوع پلتفرم‌ها را دارید، لطفا آن را با زومیت و سایر کاربران به‌اشتراک بگذارید.